|
2021
|
|
|
Jaunak, zaldunari zion estimuagatik bezainbat ehizaren atseginagatik, baiezkoa eman zion haren galdeari, eta haren etxera joan zen; etxe ederra eta xahua zen, herrialde hartako zaldunik aberatsenarena zenez. Eta jauna eta dama etxeko hegal batean ostatatu zituen, eta bertzean, aitzinez aitzin, bere burua
|
baino
maiteago zuen dama, eta haren gela hain ederki dekoratu eta tapizatu zuen goitik, eta alfonbraz hain ongi estali, non ezinezkoa baitzen haren ohe ondoan zegoen tranpa zulo batez ohartzea; handik zaldunaren amaren ganberara jaisten zen, maiz samar hotzeria izaten zuen dama zaharra bera, zeina, eztula zuenez, semearen gelara aldatu baitzen, goiko ganberan zen printzesari azantza egiteko beldurrez.... Eta dama zahar hark konfiturak eramaten zizkion printzesa hari arratsero, otordu arin bat egin zezan; eta horretan zaldunak laguntzen zion, zeina printzesak, oso maitea zuenez eta anaia falta zuenez, ez baitzuen urrunarazten jaunzten edo eranzten zelarik, eta horretan zaldunak bere jaidura handitzeko aukera ikusten zuen beti.
|
|
|
Avanturadek, Amadour ordurako munduko bertze edozein gizon
|
baino
maiteago baitzuen, ez zion deus gorde nahi izan, eta erran zion jende orok maite zuela Floride anderea; baina, herrialdeko ohiturak zirela-eta, oso jende guti mintzatzen zitzaiola; eta oraindik ez zuela esposatzeko asmorik agertu zuen nehor ikusi, ezpada Espainiako bi printze, Fortuné Infantearen semea14, bata, eta Cardonako duke gaztea15, bertzea.
|
|
2022
|
|
|
Eta, bere burua edertzat eta maitatua izateko ontzat baitzuen, fermuki sinesten zuen damak ardura zin egiten ziona: munduko edozein gizon
|
baino
maiteago zuela, eta, zaldun batendako zerbait egitera hertsaturik kausituko balitz, berarendako soilki izanen litzatekeela, bera baitzen sekula ezagutu zuen beteginena, eta arren galdatzen ziola adiskidantza onest harekin kontenta zedin. Eta, bertzalde, segurtatzen zion ezen, jakinen balu gehiago nahi zuela eta ez zela arrazoizkoa zenarekin kontentatzen, osoki galduko zuela.
|
|
|
Gogo onez itzuli zion orduan zaldunak merkatariaren obligazioa, eta kontent sentitu zen mila eta bortzehun ezkutuak eta diamantea ukanik, eta damaren faborea atxikitzen zuela ikusirik, nahiz eta, senarra bizi zela, ez zuen modurik harekin elekatzeko izkribuz ez bazen. Senarra hil zelarik, eta dama kausituko zuelakoan hark agindu zion bezala, laster joan zitzaion ezkontzaz galdeginez; baina zaldunaren absentzia luzeak ekarria zion damari hura
|
baino
maiteagoa zuen bertze lagun bat. Eta halako dolua kausatu zion horrek, ezen, emaztekien konpainiari ihesi, leku arriskutsuen xerka hasi baitzen, non sekula gizon gazte batek ukaiten ahal zuen bezainbat estimurekin bururatu baitzituen bere egunak.
|
|
2023
|
|
|
" Alabaina, ene anderea erran zuen Nomerfidek, urtean egun on bat duena ez da dohakabea bere mende guzian. Dama horrek, bere burua
|
baino
maiteago zuen hura ikusi eta harekin luzaz mintzatzeko ditxa ukan zuen, eta, orobat, ezkontzazko gozamena, kontzientzia eskrupulurik gabe. Eta, ene iduriz, hain da handia kontentamendu hori, ezen haren atsekabea baino handiagoa baita".
|