2003
|
|
Ekitaldiaren aurretik agurtu nuen, eta ondoren ere, ardo bana hartzera gonbidatu gintuztelarik, neu izan nintzen beregana hurbildu nintzena. Protagonista izanik ere beste inor
|
baino
bakarrago zegoela iruditu zitzaidan, barraren ertz bateko taburetean eserita, zutarriaren gainean zango gurutzatuak erakustea beste egitekorik ez lukeen eskultura baten gisan, geldirik eta irribarretsu. Edertasunak hutsarte moduko bat sortzen du maiz ingurumarian.
|
2008
|
|
Batzuk beren zerraldoekin zebiltzala ematen zuen. Nadia azterketa egitera sartu zenean lehen
|
baino
bakarrago sentitu nintzen haren airezko musu eta begiradarik gabe, eta etxera abiatu nintzen. Bidean, ordea, badaezpada aireportutik pasatzea erabaki nuen.
|
2009
|
|
Teofilo Mariak, aitaren oinordekoa baitzen, gogoz txalotzen zuen, eta Domingok ere halatsu, aitari bere esker ona erakutsi nahi balio bezala. Damasok, aldiz, inertziaz bezala txalotzen zuen; jakin ere, ez zekien, beharbada, zergatik txalotzen zuen, baina nola garbi garbi ikusten baitzuen bakar bakarrik geratuko zela txalorik jo ezean, Robinson Crusoe bere uhartean
|
baino
bakarrago, badirudi horregatik ekin ziola txalotzeari, bera ez baitzen balentria gogoangarriak egiteko jaio, azken batean. Gabinok ere, eta Maria Bibianak eta Adak berdin, Damasok bezala txalotzen zuten, baina Damasok ez bezala, bazekiten zertan ari ziren, itxuraz, txalotzearekin batera irri ere egiten baitzuten, itzalik gabeko irri zabala.
|
|
–Eta nik nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak?; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak? eta non Jainkoa?; Domingok inoiz
|
baino
bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak, tartean Chaplin?, lagun alargundu berriari zuzendutako hitz haiek, batzuk egokiagoak, besteak desegokiagoak, guztiak borondate onekoak, minaren sendabide gertatuko zitzaizkiolakoan; Domingok, jakina, bihotzez eskertzen zien ahalegina, baina hitzik edo esaldirik biribilenak ere nekez estal zezakeen bere baitaren baitan sentitzen zuèn mina, errabiatik ere asko zuena, patuaren aurkakoa, Jainkoaren aurkakoa?; eta, halere, Jainkoaren beharra zuen, antza, birao egiteko besterik ez bazen ere?
|
|
Teofilo Mariak, aitaren oinordekoa baitzen, gogoz txalotzen zuen, eta Domingok ere halatsu, aitari bere esker ona erakutsi nahi balio bezala. Damasok, aldiz, inertziaz bezala txalotzen zuen; jakin ere, ez zekien, beharbada, zergatik txalotzen zuen, baina nola garbi garbi ikusten baitzuen bakar bakarrik geratuko zela txalorik jo ezean, Robinson Crusoe bere uhartean
|
baino
bakarrago, badirudi horregatik ekin ziola txalotzeari, bera ez baitzen balentria gogoangarriak egiteko jaio, azken batean. Gabinok ere, eta Maria Bibianak eta Adak berdin, Damasok bezala txalotzen zuten, baina Damasok ez bezala, bazekiten zertan ari ziren, itxuraz, txalotzearekin batera irri ere egiten baitzuten, itzalik gabeko irri zabala.
|
|
" Nola sinetsiko dut Jainkoagan, hilotz bat ikusten dudan bakoitzean sinesteko gogoa joaten bazait...?" esan zion Miryamek noizbait; eta Domingok erantzun: " Eta nik nola ez dut sinetsiko, zure begietan galtzen naizen bakoitzean bi esmeralda aurkitzen baditut, Jainkoak landuak baizik ezin izan daitezkeenak"; non zeuden, ordea, Miryamen esmeraldak, heriotzak betiko eramanak... eta non Jainkoa?; Domingok inoiz
|
baino
bakarrago behar zuen arren, ez zegoen bakarrik, bai baitzituen taldeko kide batzuk inguruan, animatu eta hitz egiten ziotenak –tartean Chaplin–, lagun alargundu berriari zuzendutako hitz haiek –batzuk egokiagoak, besteak desegokiagoak, guztiak borondate onekoak– minaren sendabide gertatuko zitzaizkiolakoan; Domingok, jakina, bihotzez eskertzen zien ahalegina, baina hitzik edo ... kaka Jainkoari!; Domingo gainditua zegoen, durdazatua, ikusten ari zena sinetsi ezinik, alferrik... begien aurre aurrean baitzuen froga:
|
2010
|
|
Eta Kristo, hala ere, boteretsuen alde lerratu ez zèn poeta bat zelako, gurutzean josi zuten; eta Kristok, hala ere, hiltzaileak madarikatu ordez, barkatu egin zituen; eta Kristo, hala ere, bere egite jainkozko hura egin zuenean bakarrik sentitu zen, inoiz
|
baino
bakarrago eta gizonik ezdeusena baino ezdeusago, Jainko Aitak utzia; Kristo inoiz Jainko izan bazen, orduantxe izan baitzen, ausaz, Aitak utzi eta gizatasunaren mugarik estuenak inoiz baino gehiago estutu zuenean, haragiaren lau puntu kardinaletan minezko gau mina nagusi, gauak eta minak egunsentira egin zuten arte?; oi, une haren ederra?. Ederragorik nekez?, esaten zigun izeba Ernestinak?, maisuaren jarreraz eta haren bizitzaz maitemintzera naramana, baita nire zentzurik gabeko egunei zentzua ematen ere?!; horregatik naiz fraidea, eta horregatik eusten diot neure fraidetasunari; atsegin handiz gainera; izan ere, hain dut Galileako maisua eredutzat, non, Kristo ez zela existitu esango balidate, berdin jarraituko bainuke kristau izaten, Kristo, izan zenaz edo izan zitekeenaz gain, beste zerbait ere bada-eta niretzat:
|
|
galdetu nahi zuen Amaiak, zergatik ez naute ni ere askatu? Eta inoiz
|
baino
bakarrago sentitu zen. Isiltasuna nagusi.
|
|
Eta Kristo, hala ere, boteretsuen alde lerratu ez zèn poeta bat zelako, gurutzean josi zuten; eta Kristok, hala ere, hiltzaileak madarikatu ordez, barkatu egin zituen; eta Kristo, hala ere, bere egite jainkozko hura egin zuenean bakarrik sentitu zen, inoiz
|
baino
bakarrago eta gizonik ezdeusena baino ezdeusago, Jainko Aitak utzia; Kristo inoiz Jainko izan bazen, orduantxe izan baitzen, ausaz, Aitak utzi eta gizatasunaren mugarik estuenak inoiz baino gehiago estutu zuenean, haragiaren lau puntu kardinaletan minezko gau mina nagusi, gauak eta minak egunsentira egin zuten arte...; oi, une haren ederra —" Ederragorik nekez..." esaten zigun izeb... hurkoaren miserien aurka maitasunez borrokatzen den gizaki etikoaren arketipoa, neure baitan haragi bihurtua; Kristo eredugarri hura maite dut, bai, gizakion elkartasuna amets zuena eta gizakion aldeko borrokak jainkozko egiten zuena; Kristo hurbileko hura maite dut, zinez, hurkoaren negarrarekin bat egiten zuena:
|
2015
|
|
Ingelesez hasi dira hitz egiten, ingeles garbian itzultzailea eta afrikar doinu eta ebakera nabarmenarekin neska, ingelesa baino gehiago nire belarri ohitu gabeentzat kreoleraren bat zirudien hizkuntza batean. Ni
|
baino
bakarrago eta babesgabeago egon behar zuela pentsatu dut hasieran, bere sorterritik urrun dagoen lurralde arrotz batean, baina itzultzailearen ahots ulerkorrak asko lagundu diola dirudi, ataka larri horretan ondoan laguntzeko norbait izateak kontsolatu eta adoretu egin duela. Askoz okerrago nago ni, bertakoa izan arren, bakarrik eta inoren anparorik gabe.
|
|
baina zu inoiz
|
baino
bakarrago sentitzen zara,
|
|
bakardadea
|
baino
bakarrago sentitzea
|
|
baina zu inoiz
|
baino
bakarrago sentitzen zara,
|
2016
|
|
Hartu ditu loreak, eta berehala itzuli dizkit loreontzi batean jartzeko eta, aio, Paris?. Hantxe geratu naiz bateko urrea
|
baino
bakarrago amonaren sukaldean. Ama eta amona egongelara joan dira, eta atea itxi dute.
|
2017
|
|
–Zer Jainko edo zer Jainko ondo naiz ni?, esan dik bere artean,, gizon ale batzuk ere ez baitauzkat niretzat intsentsua errez eta nire izenean juramentu eginez denbora ematen laguntzeko? Aspertu naiz hontz zaharra
|
baino
bakarrago bizitzen!. Txut!, egin dik tu eskuetan, bildu ditik mahukak, jantzi ditik antiojoak, hartu dik zohi bat, busti dik listuz, lupeztu, moldatu, eman ziok gizontxo baten tankera, eta hor utzi dik eguzkitan lehortzera.
|
2019
|
|
–Mingarria da pentsatzea, idatzi du Micheletek? ezen gizona
|
baino
bakarrago egon ohi dela askotan emakumea, bikotean baino ezin bizi den izaki erlatibo hori. Gizonak nonahi aurkitzen du konpainia, nonahi sortzen ditu harreman berriak.
|
|
Lehen bezain bakarrik gaude. Lehen
|
baino
bakarrago. Eta hein batean guk aukeratutako eta ostean isiltasunez babestutako bakardadea izan arren, ez dut zoriontasunik nabaritzen.
|
2021
|
|
Lagun bat topatu nuen literaturan, aspaldiko lagun zahar bat, eta bere konpainiak lagundu egin zidan. Ez zegoen ni baino tristeago, ez ni
|
baino
bakarrago, eta ez nion inoiz adiorik esan. Horregatik maite dut horrenbeste Ez adiorik.
|
|
Ez zuen irteerarik gabeko hiri hartako tranpan harrapatuta geratu nahi. Isiltasunak kale izoztuak estaliko zituen fatxada itsuen artean; urak harturiko zelai batean galduriko biktima
|
baino
bakarrago geratuko ziren biztanle guztiak. Etxeek lurrean sendo finkatuta jarraituko zutela pentsatzea zaila zen, baita zuhaitzek gerizpe berdina emango zutela ere Luxenburgeko lorategietan.
|