|
2009
|
|
|
oinarritzat zuen, konfesioa eta Jauna hartzea ohikoak zituen behinik behin; non zegoen, baina, Jainkoa?; erlijioa zela-eta, Domingok edonoiz oroitu behar zuen, bestalde, sarjentua ere Jauna hartzera hurbiltzen zela, igandeetan zelaian izaten zutèn mezan; zer engainu zen hura, ordea?; bere ezinean, sarjentuaren urrezko hortza ostia ukitzen imajinatu zuen Domingok: ezetz, hurrengoan ez zuela Jauna hartuko, sarjentuarekin batera ez bederen!; non zegoen, bada, Jainkoa, lauzpabost segundoko zeruaren ondotik hain infernu luzea eskaintzen ziona, ehun litro ozpin ezti tanta bakoitzeko?; pobreen eta ezinduen alde mintzatu zen Kristo,
|
baina
bazirudien ezen garaileen alde lerratu zela berriro, sarjentuaren eta beraren arteko auzian ez baitzegoen zalantzarik nor zen garaile, nor galtzaile; oroz gain, baina, Domingo ahituta zegoen: azkeneko bueltan sartuta zegoela, nekez lotzen zituen pentsamenduak jada, pentsatu ere ez baitzuen egiten beharbada, nekea eta amorrua guztiz nagusitu balitzaizkio bezala, amorrua eta nekea, putakumea eta putakumea.
|
|
|
nabarmendu baitzitzaion aurpegieran; triste zegoen Gabino, dudarik ez, baina harrotasunaren hegalak, poema hura ispilu bat zen, azken batean, egilearen barrua ez ezik, Gabinorena ere islatzen zuena, baita Gabino egilearen mailan ipintzen ere, ondorioz, hein batean bai bederen? pozten eta puzten zuen, udazkenaren ibilbidean udaberriak ere bere geltokia balu bezala; minak hartua zegoen Gabino, zalantzarik ez,
|
baina
bazirudien ezen minak, formarik gabekoa, definizioz, bosdun txiki hartan aurkitu zuela bere benetako forma, lau ziren minaren haizeak, puntu batean biltzen zirenak, nondik bosgarren haizea sortzen baitzen, beste norabide bat hartzen zuena, lau haizeek osatzen zutèn planoarekiko perpendikularrean, min gordinari gordintasunaren kontzientzia erantsiz?, kontraesana badirudi ere:
|
|
|
oinarritzat zuen, konfesioa eta Jauna hartzea ohikoak zituen behinik behin; non zegoen, baina, Jainkoa?; erlijioa zela-eta, Domingok edonoiz oroitu behar zuen, bestalde, sarjentua ere Jauna hartzera hurbiltzen zela, igandeetan zelaian izaten zutèn mezan; zer engainu zen hura, ordea?; bere ezinean, sarjentuaren urrezko hortza ostia ukitzen imajinatu zuen Domingok: ezetz, hurrengoan ez zuela Jauna hartuko, sarjentuarekin batera ez bederen!; non zegoen, bada, Jainkoa, lauzpabost segundoko zeruaren ondotik hain infernu luzea eskaintzen ziona, ehun litro ozpin ezti tanta bakoitzeko?; pobreen eta ezinduen alde mintzatu zen Kristo,
|
baina
bazirudien ezen garaileen alde lerratu zela berriro, sarjentuaren eta beraren arteko auzian ez baitzegoen zalantzarik nor zen garaile, nor galtzaile; oroz gain, baina, Domingo ahituta zegoen: azkeneko bueltan sartuta zegoela, nekez lotzen zituen pentsamenduak jada, pentsatu ere ez baitzuen egiten beharbada, nekea eta amorrua guztiz nagusitu balitzaizkio bezala, amorrua eta nekea, putakumea eta putakumea.
|
|
|
Gabinoren begiei erreparatuz gero, goitik behera eta behetik gora zihoazela igar zitekeen, baita ezkerretik eskuinera eta eskuinetik ezkerrera ere, joan etorri ia sumaezinetan, poema hura behin eta berriro irakurtzen ariko balitz bezala, bi aldiz, hiru aldiz, lau aldiz: ...ion aurpegieran; triste zegoen Gabino, dudarik ez, baina harrotasunaren hegalak –poema hura ispilu bat zen, azken batean, egilearen barrua ez ezik, Gabinorena ere islatzen zuena, baita Gabino egilearen mailan ipintzen ere, ondorioz, hein batean bai bederen– pozten eta puzten zuen, udazkenaren ibilbidean udaberriak ere bere geltokia balu bezala; minak hartua zegoen Gabino, zalantzarik ez,
|
baina
bazirudien ezen minak –formarik gabekoa, definizioz– bosdun txiki hartan aurkitu zuela bere benetako forma –lau ziren minaren haizeak, puntu batean biltzen zirenak, nondik bosgarren haizea sortzen baitzen, beste norabide bat hartzen zuena, lau haizeek osatzen zutèn planoarekiko perpendikularrean, min gordinari gordintasunaren kontzientzia erantsiz–, kontraesana badirudi ere:... forma bat, Gabinok bere baitatik at aurkitu zuena eta bere ederrean begiets zezakeena; formaren edertasuna, minaren ontzia betetzen zuèn isurki mingotsetik prezipitatutako eta hondora jalkitako ezti tanta bat balitz bezala; gero, forma multiforme hartan –bost ziren lerroak eta bost ziren haizeak– zirrararik zirraratsuena eragin ziòn azpi formarekin topatu –perla bat ere izan zitekeen, edo errubi bat–, eta hiru bider xuxurlatu zuen Gabinok esaldi bera:
|
|
2023
|
|
|
Moskuk sustaturiko su eten bati esker amaitu zen duela bi urteko gerra hori. Akordio horrek jasotzen du Errusiaren «bake indarrek» kontrolatzen dutela, besteak beste, Laçingo korridorea,
|
baina
badirudi ezen, Ukrainaren inbasioaren ondorioz, Moskuk arreta galdu duela Kaukasoko eremu horretan, eta ez dela gai statu quo a mantentzeko.
|