|
2004
|
|
|
Ikusi dugunez, bada euskara maitatzeko modu xelebrerik euskaltzaleen mundu ñabar honetan. Euskara bai,
|
baina
ez nolanahi; ez genuen besterik behar! Ez gara gu orain larderiaren bide makurretan abiatuko, gauza guztien gainetik, gurea delako edo, gizajendea euskarara makurrarazten.
|
|
|
noski. Euskal Estatua behar dugu, jakina,
|
baina
ez nolanahi. Dependentziaren logikan milaka eta milaka herri nortasun, gureaz aparte, iraungipen bidean amilduak dabiltza munduan.
|
|
2009
|
|
|
bilera haietan, jarrera adostaile itxurako batez jokatuko zuela, alegia, edo jarrera gogor batez, komenientzien arabera, helburua erdietsi arte, zeina baitzen fabrikako buruxkila liskartiak, anarkistak gehienak? kale gorrian jartzea; bitartean, nola enpresa haziz eta haziz baitzihoan. Nazariok beti aurkitzen zituen eremu berriak, muturra sartzeko?, dozena bat langile kontratatu zituen,
|
baina
ez nolanahi, garai batean bezala?. Horrela sartu zitzaizkigun sugegorriak eta apoak lantegian?, kexatzen zen Teofilo Maria, taldekideen aurrean?, galbahe estutik igaroz baizik. Frantzian egin zuèn egonaldian ez zuen besterik ikasi?, ongi prestatutako galdeketaren arabera, hautagaien joerak eta jaierak neurtzeko; Pedro Lakanda zakur zaharra zen, bazekiena bailarako langile mugimenduen berri, eta ... hamabi langile haietatik, zortzi apolitikoak ziren, haietatik hiru, analfabetoak?, arazoak nahi ez zituztenak, etsiak eta zoritxarrak makurtuak, eta beste laurak. Eladio Orbegozo, Venancio Laín, Luis Moraza eta Felipe Briones?, Teofilo Mariak buruan zuèn langile salduen tipologiari lotuak:
|
|
|
garbi zuen, bai, Jainkoa lurrera jaitsi zela, bildots bihurtua gizotsoen artera, baina garbi zuen, halaber, gizotsoei aurre egiteko modu bakarra gizotso bihurtzea zela, bitarteko guztiak –baita engainuak eta amarruak ere– bidelagun, letaginak zorrotz, erasoa jotzeko prest: ...aietan, jarrera adostaile itxurako batez jokatuko zuela, alegia, edo jarrera gogor batez, komenientzien arabera, helburua erdietsi arte, zeina baitzen fabrikako buruxkila liskartiak –anarkistak gehienak– kale gorrian jartzea; bitartean, nola enpresa haziz eta haziz baitzihoan –Nazariok beti aurkitzen zituen eremu berriak, muturra sartzeko–, dozena bat langile kontratatu zituen,
|
baina
ez nolanahi, garai batean bezala –" Horrela sartu zitzaizkigun sugegorriak eta apoak lantegian", kexatzen zen Teofilo Maria, taldekideen aurrean–, galbahe estutik igaroz baizik –Frantzian egin zuèn egonaldian ez zuen besterik ikasi–, ongi prestatutako galdeketaren arabera, hautagaien joerak eta jaierak neurtzeko; Pedro Lakanda zakur zaharra zen, bazekiena bailarako ... hamabi langile haietatik, zortzi apolitikoak ziren –haietatik hiru, analfabetoak–, arazoak nahi ez zituztenak, etsiak eta zoritxarrak makurtuak, eta beste laurak –Eladio Orbegozo, Venancio Laín, Luis Moraza eta Felipe Briones–, Teofilo Mariak buruan zuèn langile salduen tipologiari lotuak:
|
|
2017
|
|
|
bakar batek soilik edo nagusiki baldintzatua: merkatua oso zatikatua dago, eta berdin kontsumitzailea, politika kontsumitzailea barne, eta edozer sal daiteke,
|
baina
ez nolanahi eta edonori.
|