|
2000
|
|
|
Orain, kale lan gorrian zebilen, hasberri baten gisan. Berrogeita hamarrak gibelera utzita, porrotaren marka da hori gure lanbidean,
|
baina
Tomasek axola bera zuen bere kidekoen iritziaz eta iazko haizeaz.
|
|
2001
|
|
|
JOXEPA atea istera doa,
|
baina
TOMAS ziztu bizian zutitu eta aterantza doa.
|
|
|
Atea irekitzen da eta TOMAS norbait sartu dela konturatzen da, baina ez du burua altxatzen. MIREN sartzen da
|
baina
TOMASek IMANOL dela uste du.
|
|
|
MIREN eta TOMAS etxeatik ateratzen dira pauso tinkoz, haserre. LEIRE eta JOXEPA zetozen atzetik
|
baina
TOMASek ez die uzten ateratzen.
|
|
|
|
Baina
Tomas, zure fetixea falta zait!
|
|
2005
|
|
|
Geroztik, Klarak ez zuen bakean uzten, eta lantokira deitzen zion behin eta berriro, telefono mobilera.
|
Baina
Tomas ez zen kexatzen: aitzitik, atseginez hartzen zituen dei haiek, bere inguruko jendearen susmoak uxatzeko kode sekretu bat asmatu behar izan bazuen ere, Klarak bakarrik ezagutzen zuena:
|
|
|
|
Baina
Tomasek baietz esan zion Inesi egun hartan, hondartzara joango zela, eta esan orduko damutu zen. Badira, ordea, konpondu ezin diren hutsak, baina baita konponerrazak ere, eta Tomas, zorionez, istantean ohartu zen bereak erremedio erosoa zuela, aski baitzuen mugikorra hartu, eta Joneri mezu bat igortzea:
|
|
2008
|
|
|
Behin, Tomas noiz etxeratuko nengoela, senarrak istripu bat izan zuela pasatu zitzaidanan burutik, eta istripuak nire etorkizunari ekarriko zizkion aldagai guztiak imajinatzen pasatu nitinan hurrengo orduak,
|
baina
Tomas etxean sartu zenean onik eta osorik, nik dezepzio halako bat sentitu ninan, eta Tomasen heriotza imajinatzen segitu ninan egunetan. Bigarren aukeran, ordea, kontzientzia osoko deliberamendu bat dago Rosaren partetik.
|
|
|
Apezak hatza sartzen du ahoan, hortz artean geratutako haragi puskak kentzeko. Gero, zigarro pakete bat ateratzen du patrikatik,
|
baina
Tomasek gazta puska bat luzatzen dio:
|
|
|
Rosak ez du ezer esaten,
|
baina
Tomasen erregutzeko moduak, edo agian bere barrengo beste zerbaitek, erabakia aldarazi diola ematen du, eztarria garbitzen hasten baita.
|
|
|
Ironia dirudi, edo sarkasmo ankerra,
|
baina
Tomas ere hil behar zuten gauean portatu zitzaion ondoen; aspaldi handiko begiramenik adeitsuena erakutsi zion emazteari, noiz?, eta emazteak bera hiltzeko aukeratu zuen gauean.
|
|
|
Nik legatza nahi nuen, irinetan eta arrautzetan pasatutako legatz frijitua, jan erraza da eta Tomasek hortzeria hondatu zidanetik ahoan erraz mamurtzen diren jakiak gustatzen zaizkit niri,
|
baina
Tomasek esan zidan, hemen nola eskatuko duzu ba arraina, kostatik hain urruti?, baina helburua ez baitzen ondo afaltzea, eta are gutxiago Tomasi ezertan eta ezta ezergatik ere kontra egitea, ba nik esan nion baietz, arrazoi zuela eta beste zerbait eskatuko nuela, eta etxekoandrea nota hartzera etorri zenean, nik esan nion, neuk ere txuleta jango dut senarrarekin batera, horixe esan nion irribarre... esan zigun, ez genuen arazotxorik izan afari guztian ere, alderantziz, alboko mahai batean gizon gorbatadun batzuk zeuden, eta orain bat eta gero bestea, beti neukan baten bat niri begira, eta pentsatzen dut beste mahaietakoek ere begiratuko zigutela afarian zehar, horixe izaten da normalena jatetxeetan, denek dutela denen berri, niri hala iruditzen zait behintzat, paretari bizkarra emanda jartzea gustatzen zait jendearen nondik norakoak ikusteko, baina egun hartako nire helburua ez zen jendearen kuxkuxean ibiltzea, justu kontrakoa gertatzea nahi nuen nik, helburu bakarra nuen-eta, eta hori zen ez ematea bikote aspergarri baten itxurarik, demostratzea asko hitz egiten genuela eta asko genuela esateko elkarri, horregatik berorrek ere aise ulertuko du Tomasen eta bion arteko solasaldiko hariari tira eta tira egitea izan nuela afari garaiko buruhausterik handiena, hartaz eta honetaz jardun genuen denbora osoan, alboko mahaikoetakoek eraman oneko bikotea ginela pentsatu behar baitzuten, eta maitaleak ginela pentsatzen bazuten, hainbat hobe, eta Tomas gero eta aharrausi gehiago egiten hasi zenean goizean goiz ehizan ibili zelako, nik zerbait berria asmatzen nuen ahoa zabaltzen hasten zen aldiko, ogia pasatzeko esaten nion, edo eskua eskuaren gainean jartzen nion, burutik pasatu zitzaidan Apezarengatik galdetzea ere, baina zertarako erbia tentatu?, kontua da egoera neure ildora erakarri nuela denbora osoan, eta, egia esan, uste baino hobeto atera zitzaidan ahalegina, Tomasek oso adeitsu jokatu baitzuen denbora osoan, adeitsu eta apal, hiltegira doan bildots baten antzera, eta esan zidanean beste koñak bat hartu nahi zuela, nik ez nion ezer esan, nola ba?, huraxe izango zuen azkena...
|
|
|
Uda batez, oporrengatik herria erdi hustu zela baliatuz, negozioa egun batzuetarako itxi eta, Valladolideko errepidetik barrena, Tomasek Galiziara eraman ninduen. ...ik eskertu nizkion hitzok, nirekin zuen zorra aitortzen ari zitzaidan, eta ni pozik, oso pozik, eta Allariza iritsi ginenean, hoteltxo polit batean hartu genuen ostatu, ezagutzen du berorrek Allariz?, oso herri atsegina da, dena harrizkoa eta kale bihurriekin, oraindik gogoan dut zanburiñak probatu nituela bertako jatetxe batean, nik hasieran ez nituen jan nahi, ez zitzaidan haien itxura gustatu,
|
baina
Tomasek jateko eta jateko, afrodisiakoak direla, eta zanburiña bat probatu nuen, eta gero bestea, eta gero bestea, Tomasek barre egiten zuen niri begira, afrodisiakoak direlako gustatu al zaizkizu, Rosita?, eta eskua pasatzen zidan masailetik, eta ni alai alai, nola ez ba!, beste mahaietako jendeak begiratu egiten zigun, auskalo zer pentsatuko zuten, ez dakit zenbat zanburiña jango nuen, eta oh... esan zidan barrezka, eta niri ere karkailatxoa atera zitzaidan afaritakoak botatzeari utzi gabe, Tomasek harrerara deitu zuen kamamila bat eskatzeko, ez naiz gau hartako beste ezertaz gogoratzen, biharamunean Baionara abiatu ginen, itsasoa ikustera, ni pozez zoratzen nengoen Tomas pozik ikusten nuelako, eta autoan zer esango, eta, gaur ez dituzu zanburiñak eskatuko, ezta?, eta nik ezin barre egin sekulako orratzak neuzkan-eta buruan, Baionara iritsi ginen, hotela hondartzaren parez pare zegoen, eta Tomasek argazki bat ateratzeko eskatu zion han hurbil polaroid batekin erretratuak ateratzen ari zen gizon bati, Tomasek eskupeko polita eman zion argazkiagatik eta gizona kontentu, gu ere bai, gero tabernaz taberna ibili ginen Baionako kaleetan, alkohola usaintze hutsak botalarria eragiten zidan niri, baina Tomasek gogotik edan zuen egun osoan, eta hotelera itzuli ginenean harrerara joan zen, igotzeko xanpaina gure gelara, eta Tomasi gustatu ez zitzaion zerbait esango nion nik harrerako neskaren aurrean, ez dut gogoan zer, nahikoa edan zuela edo horrelakoren bat, baina kontua da alaitasunetik petralkeriara pasatu zela kolpean, eta gelako atea itxi bezain laster ukabila jaso eta sekulako ukabilkada eman zidan aho betean, zer haiz ba puta zahar ostia, hik ez dun erremediorik, beti izango haiz puta zorritsu bat, horixe esan zidan, eta ni ahoa odoletan nuela nengoen, begira nola utzi zidan ahoa, begira beza berorrek nazka ematen ez badio, hemen falta zaizkidan hortzak orduan galdutakoak dira...
|
|
|
Uda batez, oporrengatik herria erdi hustu zela baliatuz, negozioa egun batzuetarako itxi eta, Valladolideko errepidetik barrena, Tomasek Galiziara eraman ninduen. ..., eta gero bestea, Tomasek barre egiten zuen niri begira, afrodisiakoak direlako gustatu al zaizkizu, Rosita?, eta eskua pasatzen zidan masailetik, eta ni alai alai, nola ez ba!, beste mahaietako jendeak begiratu egiten zigun, auskalo zer pentsatuko zuten, ez dakit zenbat zanburiña jango nuen, eta oheratu ginenean sekulako kabitu ezina sentitzen nuen urdailean, eta zanburiña guztiak bota nituen,
|
baina
Tomasek, kargu hartu beharrean, eskua kopetan jarri eta lagundu egin zidan, akabo afrodisiakoak! esan zidan barrezka, eta niri ere karkailatxoa atera zitzaidan afaritakoak botatzeari utzi gabe, Tomasek harrerara deitu zuen kamamila bat eskatzeko, ez naiz gau hartako beste ezertaz gogoratzen, biharamunean Baionara abiatu ginen, itsasoa ikustera, ni pozez zoratzen nengoen Tomas pozik ikusten nuelako, eta autoan zer esango, eta, gaur ez dituzu zanburiñak eskatuko, ezta?, eta nik ezin barre egin sekulako orratzak neuzkan-eta buruan, Baionara iritsi ginen, hotela hondartzaren parez pare zegoen, eta Tomasek argazki bat ateratzeko eskatu zion han hurbil polaroid batekin erretratuak ateratzen ari zen gizon bati, Tomasek eskupeko polita eman zion argazkiagatik eta gizona kontentu, gu ere bai, gero tabernaz taberna ibili ginen Baionako kaleetan, alkohola usaintze hutsak botalarria eragiten zidan niri, baina Tomasek gogotik edan zuen egun osoan, eta hotelera itzuli ginenean harrerara joan zen, igotzeko xanpaina gure gelara, eta Tomasi gustatu ez zitzaion zerbait esango nion nik harrerako neskaren aurrean, ez dut gogoan zer, nahikoa edan zuela edo horrelakoren bat, baina kontua da alaitasunetik petralkeriara pasatu zela kolpean, eta gelako atea itxi bezain laster ukabila jaso eta sekulako ukabilkada eman zidan aho betean, zer haiz ba puta zahar ostia, hik ez dun erremediorik, beti izango haiz puta zorritsu bat, horixe esan zidan, eta ni ahoa odoletan nuela nengoen, begira nola utzi zidan ahoa, begira beza berorrek nazka ematen ez badio, hemen falta zaizkidan hortzak orduan galdutakoak dira...
|
|
|
Ez genuen hitz askorik egin bidean, orduak eta orduak ematen genituen elkarri ezer esan gabe, baina momentu batean esku bat jarri zidan belaunean eta esan zidan asko maite ninduela, zuregatik ez balitz!, atera zitzaion, eta ez zuen gehiago erantsi, baina nik gogotik eskertu nizkion hitzok, nirekin zuen zorra aitortzen ari zitzaidan, eta ni pozik, oso pozik, eta Allariza iritsi ginenean, hoteltxo polit batean hartu genuen ostatu, ezagutzen du berorrek Allariz?, oso herri atsegina da, dena harrizkoa eta kale bihurriekin, oraindik gogoan dut zanburiñak probatu nituela bertako jatetxe batean, nik hasieran ez nituen jan nahi, ez zitzaidan haien itxura gustatu, baina Tomasek jateko eta jateko, afrodisiakoak direla, eta zanburiña bat probatu nuen, eta gero bestea, eta gero bestea, Tomasek barre egiten zuen niri begira, afrodisiakoak direlako gustatu al zaizkizu, Rosita?, eta eskua pasatzen zidan masailetik, eta ni alai alai, nola ez ba!, beste mahaietako jendeak begiratu egiten zigun, auskalo zer pentsatuko zuten, ez dakit zenbat zanburiña jango nuen, eta oheratu ginenean sekulako kabitu ezina sentitzen nuen urdailean, eta zanburiña guztiak bota nituen, baina Tomasek, kargu hartu beharrean, eskua kopetan jarri eta lagundu egin zidan, akabo afrodisiakoak! ...o orratzak neuzkan-eta buruan, Baionara iritsi ginen, hotela hondartzaren parez pare zegoen, eta Tomasek argazki bat ateratzeko eskatu zion han hurbil polaroid batekin erretratuak ateratzen ari zen gizon bati, Tomasek eskupeko polita eman zion argazkiagatik eta gizona kontentu, gu ere bai, gero tabernaz taberna ibili ginen Baionako kaleetan, alkohola usaintze hutsak botalarria eragiten zidan niri,
|
baina
Tomasek gogotik edan zuen egun osoan, eta hotelera itzuli ginenean harrerara joan zen, igotzeko xanpaina gure gelara, eta Tomasi gustatu ez zitzaion zerbait esango nion nik harrerako neskaren aurrean, ez dut gogoan zer, nahikoa edan zuela edo horrelakoren bat, baina kontua da alaitasunetik petralkeriara pasatu zela kolpean, eta gelako atea itxi bezain laster ukabila jaso eta sekulako ukabilkada e...
|
|
|
Zuretzat zer da okerrena?, galdetu zion behin Tomasek. Rosak auto istripu baten beldurra aipatu zion senarrari, beste deus ez,
|
baina
Tomasek bota zituen barre zantzoek lekuz kanpo utzi zuten emakumea.
|
|
|
|
Baina
Tomasekin, zuen. Aspaldi agortu zuten horretarako aukera.
|
|
|
Tabernak beste aire bat hartu zuen, Tomas oso pozik zegoen, nik uste dut gizajoa konturatzen zela zergatik etortzen ziren bezeroak, hasieran ez nien uzten ezta arrimatzen ere, baina bezeroek ez esatekoak esaten zizkidaten, eta kolpetxoak ematen zizkidaten ipurdian eta, eta, ahal izan balute, egingo zidaten gauza gehiago ere, egia da nik txeraz hartzen nituela bezeroak, beti gustatu izan zait jendearen kariñoa, eta taberna bateko negozioak ere horrela egiten du aurrera, kariñoarekin eta ez zaputzaldiekin, nola bestela?, baina nik ez nien marratik pasatzen uzten, hori sekula ez, tabernari batek jakin egin behar du zein den bere terrenoa, eta Tomasek esaten zuen bezala, tabernaria emakumea baldin bada, are gehiago... Hasieran biok egiten genuen lan, Tomasek eta nik esan nahi dut, gasolindegiko eta tabernako lanak banatzen genituen; atsoak, berriz, jatorduak prestatzen laguntzen zigun, eta diru dezente ikusten hasi ginen,
|
baina
Tomas zabartzen hasi zen, batean uso pasa zelako eta bestean tabernarako ardoa erosi behar zuelako, aise bilatzen zuen aitzakiaren bat tabernako lanari muzin egin eta jai hartzeko, nik lana egin eta berak irabaziak jorratu, horra haren legea, eta gaua iristen zenean, berak zer nahi hura egin behar, apeta egiten zitzaionean ez zegoen ezetz esaterik, eta larrutan hasten ginen, berak agindu bezala p...
|
|
2010
|
|
|
Euren bidean jarri den ekimena da honakoa,
|
baina
Tomas Fernandok aitortu digunez grabaketak egiten aritu diren arren, beti izan dute gogoan webgunea sortzea: " Seriotasunez egin nahi genuen eta horretarako Osoitz Elkorobarrutiaren laguntza eta konpromisoa izan ditugu".
|
|
|
Nik hamar urte izango nituen, eta gogoan dut lagunekin joan nintzela. Aurreneko ilaran jarri nahi nuen nik
|
baina
Tomas beldurtiagatik bosgarrenean jarri behar izan ginen, eta han ibili behar izan genuen gero aurrekoen buruak saihesten. Holakoetan bururik txikiena ere puztu egiten dela ematen du.
|
|
2011
|
|
|
Ane oso eroso aurkitzen zen Frediren elizan eta Tomas berarekin eramatea lortzen zuen batzuetan,
|
baina
Tomasek nahiago zuen eliza klasikoa. Azkeneko errezoa egiten zutenean, gogor ixten zituen begiak Anek eta benetako fedearekin ahoskatzen zituen hitzak.
|
|
|
Psikiatra bat? , esan zuen Anek, eta Tomasekin begirada bat trukatu zuen,
|
baina
Tomasek ez zuen ezer esan?. Nire alabak ez du psikiatra baten beharrik, agian laguntza espirituala, baina?
|
|
|
Telebistan eta Internet en zabaldu zen neskatoen aurkako erasoak normalean inguruko gizonezkoek burutzen dituztela, eta horrela, egun batzuetan Tomas izan zen susmagarririk handiena esamesentzat.
|
Baina
Tomasek koartada zuen: Izaro berarekin egon zen etxean; gainera, okina ezagutzen zuen edonork zekien, handia eta indartsua izan arren, ezin izango ziola inori ezer txarrik egin.
|
|
|
Sardina lata bat ogi puska batekin atera nion eta ibairantz abiatu ginen. Ur asko zekarren eta nik nahiago nuen etorri ginen bidetik bueltatzea,
|
baina
Tomasek igerian primeran egiteaz gain, ongi ezagutzen zuen ibaiak zuen arriskua eta pasa gintezkeela esaten zuen. Neska hartu eta pasa egin ziren.
|
|
|
Untxi bat eta babarrun zaku bat eman zizkidan eta etxera joan nintzen. Goizean untxia prestatu nuen,
|
baina
Tomas ez zen agertu egun osoan; hurrengo eguneko ilunabarrean etorri zen oilo bat eta patata pixka batekin.
|
|
2013
|
|
|
|
Baina
Tomas de la Peñari, misioetako prokuradoreari, zuzendutako gutunak dira, eta misioaren gobernu materiala dute hizpide gehienetan. Besterik denean, bidenabar aipatzen da.
|
|
2015
|
|
|
INAXIO agobiatuta dago
|
baina
TOMAS eusteko gai da.
|
|
2019
|
|
|
Huitxol indigenentzat kaktus horrek suaren jainkoa den Tatewari orein jainkoaren bihotza sinbolizatzen du. Nik ez nekien, jakina,
|
baina
Tomasek erakutsi zidan egin beharreko modu egokia.
|
|
2020
|
|
|
Baztan Bidasoko pintoreek ezin izan diote eutsi kanpoan margotzeko ohiturari,
|
baina
Tomas Sobrino artistak lanean jarraitzeko egitasmo bat jarri du martxan: bideo batean jasotzen ditu, astean behin, margolariek egunotan etxean egindako lanen irudiak, bertze udaberrietako oroitzapenak eta argazkiak oinarri hartuta.
|
|
2021
|
|
|
Hala nola Tomasen galdea Joaniren ebanjelioan. Lagunek erraiten diote Jesus piztu dela, ikusi dutela,
|
bainan
Tomasek: " haren eskuetan itzeen marka ikusten ez badut, nere erhia itzeen lekuan eta nere eskua haren sahetsean sartzen ez badut, ez dut sinetsiko". 5 Laster irakurriz, ez duela sinesten erran daiteke; hobeki irakurriz, baldintzak emaiten dituela ikusten da, eta zeri buruz baldintza horiek?
|
|
|
Biak ziren gazteak eta zinefiloak. Lagunak lortu zuen,
|
baina
Tomasek ez. Eta orain Tomasek irakasle dihardu, Jainkoaren paperean sartuta, zinez sentitzen duen frustrazioa ezkutatuz.
|
|
|
Hogeita hamarren bat gazte etorri ginen, Eusebio arduradun, eta hiru etxetan jarri ginen bizitzen. Fakultatean ari ginen ikasten,
|
baina
Tomas de Zumarraga Dohatsuaren kalean bizi ginen, eta kalean apaizgaiok Gasteizko giroarekin bat egitea ekarri zuen. [...] Euskarazko mezaren inguruan biltzen ginen, eta, gu bezala, Gasteizera lanera joandako familia euskaldunak eta haien seme alabak[...] Irailean etorri eta Gabonak baino lehen euskarazko eskolak ematen ari ginen!
|
|
2022
|
|
|
Guretzat inportantea zen gerorako formakuntza bat jasotzea, eta ez dakit nola aprobatu nuen, hori ere egia da. Filosofia asko gustatu izan zait beti,
|
baina
Tomas Akinokoaren pentsamenduaz ari zitzaizkigun, guk Jean Paul Sartre eta Simone de Beauvoir irakurtzen genituen garaian. Eta desastre hutsa nintzen matematiketan.
|
|
2023
|
|
|
Ritaren seme batek, Tomasek, nire birraitonak, hartu zuen denda. Margarita Irigoienekin ezkondu zen eta bost seme alaba izan zituzten,
|
baina
Tomas hil zen Margaritak 38 baino ez zituela. Oso emakume ekintzailea zen eta bera agertzen da, adibidez, notario dokumentu batean bazkide gisa herrian egin zen irin errota eta lantegiaren sorreran, Ortiz familiarekin batera.
|