|
|
leiho bat aurkitu zion bere minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin zion berriro ere, bere begiak itxi eta besoetan zuèn haragi puska hura bularraldean egokitzen zuela, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi zitzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu zion eta, heldu orduko, atseginezko sentipen bat izan zuen Ernestinak, biberoi muturra bere titiburua zela irudikatzen ari ote zen une hartan??, gero eta atseginago egin zena, begiak itxi eta haurrari haur kanta bat kantatzen zion bitartean, hura esnez eta kantuz asetzeko asmotan; eta kantatzeari utzi eta begiak irekitzera zihoan Ernestina, baina, orduan, Kristo gurutziltzatuaren irudia etorri zitzaion oharkabean, irudiarekin batera komentuan aita espiritual izan zuèn frai Millanen hitz batzuk gogoratzen zituela: . Eskuak iltzatu zizkioten, bai, Kristori, baina haren besoak urrunago irits zitezen, munduaren
|
azken
puntan galduta zegoèn bekatariaren bihotzeraino?; zeinen ederrak iruditu zitzaizkion une hartan Ernestinari hitz haiek, ezpainetan oinazezko irri bat loratu zitzaion orduantxe?, esaldiak bere bizitzari benetako zentzua emango balio bezala! Hain ederrak, non erraietaraino sartu baitzitzaizkion eta erraiak irauli; hantxe zuen berak, gainera, hitz haiek bere bereak egiteko aukera, bere besoetan baitzuen Kristoren haragia, haurraren haragi osatu gabean!
|
|
|
ireki orduko, baina, eten zitzaion irria, haragi puskak eragiten ziòn ezinegona artean bere borondate onaren gainetik balego bezala; baina berak –Ernestina Aldasorok– leiho bat aurkitu zion bere minari, bai, eta leiho hura zabaltzeari ekin zion berriro ere, bere begiak itxi eta besoetan zuèn haragi puska hura bularraldean egokitzen zuela, kontuz eta tentuz, harik eta begiak ostera ireki eta biberoia ematen hasi zitzaion arte; eta haurrak biberoi muturrari heldu zion eta, heldu orduko, atseginezko sentipen bat izan zuen Ernestinak –biberoi muturra bere titiburua zela irudikatzen ari ote zen une hartan? –, gero eta atseginago egin zena, begiak itxi eta haurrari haur kanta bat kantatzen zion bitartean, hura esnez eta kantuz asetzeko asmotan; eta kantatzeari utzi eta begiak irekitzera zihoan Ernestina, baina, orduan, Kristo gurutziltzatuaren irudia etorri zitzaion oharkabean, irudiarekin batera komentuan aita espiritual izan zuèn frai Millanen hitz batzuk gogoratzen zituela: " Eskuak iltzatu zizkioten, bai, Kristori, baina haren besoak urrunago irits zitezen, munduaren
|
azken
puntan galduta zegoèn bekatariaren bihotzeraino"; zeinen ederrak iruditu zitzaizkion une hartan Ernestinari hitz haiek –ezpainetan oinazezko irri bat loratu zitzaion orduantxe–, esaldiak bere bizitzari benetako zentzua emango balio bezala! Hain ederrak, non erraietaraino sartu baitzitzaizkion eta erraiak irauli; hantxe zuen berak, gainera, hitz haiek bere bereak egiteko aukera, bere besoetan baitzuen Kristoren haragia, haurraren haragi osatu gabean!
|