|
2002
|
|
|
" Assicurazioni Generaliko lan ordutegia goizeko zortzietatik arratsaldeko zazpietara, inoiz iluntzeko zortzi edo zortzi eta erdiak arte ere bai txit atsekabegarri gertatuko zitzaion Kafkari, eta halatan bederatzi hilabete besterik ez zuen egin etxe hartan. Assicurazioni Generali utzi eta  handik bi astera ordutegi trinkoarekiko lan bat, alegia eguerdiko ordu bi eta erdietan bukatzen zena, aurkitu zuen Bohemiako Erresumaren
|
Lan
Istripuen Aurkako Aseguru Etxean, eta bertan iraun zuen, harik eta 1922an tuberkulosiak jota erretiroa hartu zuen arte".
|
|
2006
|
|
|
Jardun lasaia eta arriskurik gabea, itxura batean. Ez dugu
|
lan
istripuen arazoarekin lotuko, esaterako. Baina ez da horregatik arriskurik gabeko lanbidea, eta, gauza ezaguna ez bada ere, euskara teknikariaren lanbideak ere zenbait ondorio, batzuetan oso espezifikoak, eragin ditzake.
|
|
2008
|
|
|
Inkesta soziolinguistikoaren datu kezkagarriak euskararen erabileraren inguruan.
|
Lan
istripu bat Andoainen. Ibarretxe lasaitasuna eskatzen bere izena daraman planari dagokionean.
|
|
|
Eusko Partidu Errepublikarreko zinegotzi baten kontrako mehatxuak.
|
Lan
istripu bat Donibane Lohizunen. Alianza para la Unión en ilegalizazioaren kontrako beste protesta bat.
|
|
2009
|
|
|
Arrisku sozialei aurre egitea (langabezia, zahartzaroa...) betebehar pribatua da gero eta nabarmenago.
|
Lan
istripuen errua lan ohiturei eta langile bakoitzaren arduragabekeriari egozten zaie sarri, edo istripuok arrazoi garbirik gabeko tragediaren linboan eskegitzen dira. Modan dugu arriskuaren gestioa pribatizatzea, modan izan baititugu politika neoliberalak.
|
|
|
Lapurra nor ote den, bankuak ostu ala sortzen dituena, halako galderak ditu maite. Eta
|
lan
istripuen inguruan ere gauza ugari iradoki guran sumatzen dut.
|
|
|
Lanaren erabilera intentsiboa ere emaitza historikoa da, kapitalismoak irabazteko duen obsesioaren emaitza; hori ere erraz ikus daiteke akzionistentzat %25erainoko hazkuntza tasak gura dituen kapitalismo global paranoikoan. Baina, lanaren izaera prekarioa, bere erabilera intentsiboa eta irabazteko obsesioa, horiek guztiak produktu sozial eta historikoak badira ere, sarri horiek guztiak aitatu ez eta itsu itsuan sartzen gara
|
lan
istripuak norberaren errua ote diren ezbaiaren erruberan.
|
|
|
ezetz, langileari ezin zaiola errua egotzi; baietz, langileak" carretilla elevadora" gaizki erabili zuela, baina hori gerta ez zedin bitarteko egokiak jarriak behar zutela enpresan, eta horrelakorik ez zela.
|
Lan
istripuen prebentziorako planik ez zela, alegia.
|
|
|
|
Lan
istripu bakoitzaren aurrean errepikatzen da ezbai hori, isilago ala ozenago: norena ote den errua, norena ardura.
|
|
|
" Txarra bai, baina zori ez", berriro barrukoak. Odolustea dugu
|
lan
istripuen fenomenoa, sarraskia ere bai gaurko heriotza indizea, baina, ez zoriaren pertxan lasai eskegi daitekeen ezustekoa. Hots, batzuek larrutik ordaintzen dutela ekoizpen sistema baten izaera eta erritmoa.
|