|
2015
|
|
|
–Haren Maiestateak daki ondoen zer komeni zaizuen; ez dago zer eman behar digun Hari aholku eman beharrik, arrazoiz esan diezagukeelako ez dakigula zer eskatzen dugun. Otoitz bidean hasten denaren ardura osoa (eta ez ahaztu hau, garrantzi handikoa da-eta) izan behar du
|
lan
egitea eta erabakia hartzea eta prestatzea ahal dituen bitarteko guztiez bere borondatea Jainkoarenarekin uztartzeko; eta, gero esango dudanez, egon ziur honetan datzala espirituzko bidean lor daitekeen perfekziorik handiena:
|
|
|
Maria/ Marta (Lk 10, 42), bi bizitza moten sinboloa, kontenplaziozko bizitzarena eta bizitza aktiboarena. Hemen, otoitz eta bertuteetan
|
lan
egin eta saiatu baino lehen kontenplazio mistikora igo nahi izatea esan nahi du.
|
|
|
2 Hemen arima bere baitan biltzen hasten da, hemen honezkero naturaz gaindiko gauza ukitzen da, ahalegin handiak eginagatik ere berak ezin baitu bere kontura lortu. Egia da noizbait nekatu egin dela dirudiela tornua erabiltzen eta adimenarekin
|
lan
egiten eta bete egin direla ubideak; baina hemen ura gorago dago eta putzutik ateratzen baino askoz ere lan gutxiago egiten da. Ura hurbilago dagoela diot, grazia argiago ematen zaiolako ezagutzera arimari.
|
|
|
3 Nola lortuko da maitasun hau? ?
|
Lan
egiteko eta sufritzeko, eta aurrean gertatzen denari ekiteko erabakia hartuz. Egia da, Jaunari zer zor diogun eta Hura nor den eta gu nor garen gogoan erabiltzetik arima borondatetsu bihurtzen dela eta irabazi handikoa dela, eta hasieretarako oso komenigarria; baina jakina, obedientzia eta lagun hurkoaren ona tartean ez direnean, esan nahi da.
|
|
|
Eta haien amak lagun egiten zien beraien jarduera on eta desiretan, eta honela, haiek bertutezko jarduera batean, beraien izaeraz kanpo zegoenean, aritzea nahi izan zuen: neska txikiei orratz
|
lanak
egiten eta irakurtzen irakastea, ezer eraman gabe, errezatzen eta kristau ikasbidea irakastearren soilik. On handia egiten zen, asko zetozelako; oraintxe ere antzematen dira haiengan txikiak zirenean ikasitako ohitura onak.
|
|
|
Beraz, borondateak, bere burua baretasun honetan ikus dezanean, ez biezaio jaramonik egin adimenari zoro bati egingo liokeen baino gehiago; izan ere, beraganaekarri nahi badu, nahitaez arduratu eta pixka bat urduritu du. Eta otoitzaren une honetan guztia izango da
|
lan
egitea eta gehiago ez irabaztea, bere aldetik inolako lanik egin gabe Jaunak ematen diona galtzea baizik.
|
|
|
4 Ez izan beste ogiaren ardurarik, benetan zeuen burua Jainkoaren eskuetan utzi duzuenok; otoitzeko aldi hauetan esan nahi dut, gauza garrantzitsuetan ari zaretenean, beste aldi batzuk izango baitira
|
lan
egiteko eta zer jana lortzeko. Baina egundo ere ez dezazuela erabil pentsamendua ardura horrekin; bestera:
|