|
2001
|
|
|
Horrelako pentsabideak hartuz gero, badirudi ez dugula beti, han bezain hemen, gizalan den kultura
|
bere
luze labur betean hartu beharrik, haren bakarkako agerpen edo itxura berezi bat aztertzeko egokiera eskuetan dugunez gero. Are gehiago, esan beharrik ez, kultur forma berezi horiek gureak direnean, ez besterenak.
|
|
2009
|
|
|
elebitasunaren aberastasunaz zinez jabetu edo txarrera egin. Beraz, garbi esanda, datozen lauzpabost hamarraldietan (nahiko atrebentzia bada hizkuntza kontuetan 40 urtean gerta litekeena irudikatzea, beraz, hortik aurrera auskalo zer geratuko den), ez da izango" herritar eleaniztunez osaturiko Euskal Herri euskalduna", baldin eta horrekin esan nahi bada" erabat" edo" batez ere" euskaraz biziko den Euskal Herria
|
bere
luze zabal geografiko guztian.
|
|
|
Eta euskarari dagozkion helburuak finkatzerakoan, gure iritzian, gutxieneko helburu lorgarriak jarri behar dira Euskadiko ikasle guztientzat. Hots,
|
bere
luze zabalean Euskadin bizi eta eskolatzen diren ikasle guztien baldintzak eta euskararen ahulezia soziala kontuan harturik, hezkuntza sistemaren oinarrizko beste helburuak ahantzi gabe, bataz beste egiazki lor litezkeen helburuak izan behar dira gutxieneko helburu. Baina gutxieneko helburuekin batera, erreferentziazkoak edo desiragarriak deituko genituzkeen beste helburu batzuk jartzea ere lagungarri eta orientagarri izan dezake ikastetxe bakoitzak, bere autonomia baliatuz, tokian tokiko egoera soziolinguistikoa eta hezkuntza elkartearen borondatea kontuan hartuz, bere hizkuntza proiektua definitu eta garatzerakoan.
|
|
|
Joan Manuel Serratek ezagutarazitako Miguel Hernándezen poema txit eskematikoak literaturaren misterio nagusiak biltzen ditu
|
bere
luze laburrean. Lehenik eta behin, literaturaren hiru gai eta zutabe nagusiak ageri ditu:
|
|
|
Gabiroi ttikia bezalaxe Zapelatza, eta saiarre parea ere bai, ohituta daude postura
|
berean
luze egoten, nik leihotik lasai ikusteko eran. Eurite ostean, arropa zintzilik bezala, hegatsak beheraka, tarteka zabal mantso kurioxo tiraz hedatuz, lehor minez, hortxe egoten dira bakoitza harkaitz puntta banatan... nik gustura erreparatzen diet, zer pentsatua ematen baitidate, ez oinetako eta ez soineko, lumaje berberaz, eguzki eta euri, hotz eta bero, haizea bera ere etsai ez baina hegalagun dutela, hain egoki, merkexurrean sartu gabe pasatzen duten hauei.
|
|
2011
|
|
|
Idazlea, apropos hautatua zuen kezkatu espresio batekin,
|
bere esku
luze eta zuriaz bolizko labana txiki batekin jolasean zebilen, bere barnean entzuten zuen abesti baten konpasa markatuz bezala. Ahots apalez mintzo zen, begiak erdi itxita.
|
|
2012
|
|
|
Oina uretan sartzerakoan pausoko entzun zitekeen hotsean jarri zuen arreta, inguruko zaratak ez entzutearren, halakorik entzuteak ibiltzen jarraitzea eragozten baitzion. Hartan itsu itsuan murgilduta joanik
|
berari
luzea iruditu zitzaion tarte baten ostean, gelditu egin zen, gehiago ezinean, arnasa bueltatzeko premia larriaz. Aurrerantz bota zuen gorputza, gerritik okertuz, eta arnasaldi estu batzuk eman zituen eskuak belaunetan finkatuta.
|
|
2020
|
|
|
Uste dut badudala antipatia sortzen duen halako... halako hoztasun bat, zaila da ni inori gustatzea. Keinu bat egiten du airean
|
bere esku
luze, finetariko batekin, esan nahi duenaren hurbilpen bat egiten ari balitz bezala, hura zehazki adierazten baino gehiago.
|
|
|
Hasieran gorputzeko atalak osatu zizkion eta atzenik hitz egiteko gaitasunaz hornitu zuen. Glooscap sortu berriak erabaki zuen behar zuela ezagutu bizilekutzat egokitu zitzaion lurralde hura
|
bere
luze  zabal osoan. Beraz, lotu zitzaion bideari, eta bi  daian zehar, harkaitz baten gainean, emakume zaharkitu bat aurkitu zuen.
|