2002
|
|
Eta
|
berak
eskerrak eman eta irri egin zidan. Eta, haurtxoa aldatzeari ekiten ziola, beste emakumeari esan zion:
|
2005
|
|
Errepidea zeharkatu eta Antonen tabernan sartu ginen alarguna eta biok. Atea ireki eta irekita eutsi nion Miren Urresti Ingalaterrako erregina balitz bezala;
|
berak
eskerrak eman zizkidan ahul. Bere ostean sartzera joan nintzenean, errepidearen beste aldera begiratu nuen eta harridura keinua igarri nion Irantzuren aurpegiari; nire arreba haren ondoan zegoen, ume bat besoetan, oraingoan ez zen Irkus, zaharxeagoa baizik, baina guregana begiratzen zuten denek, baita umeak ere.
|
2009
|
|
Evaren agenda eskatu zidaten, eta Evaren bulegora joan, bere tiradera zabaldu, han agenda zegoela ikusi, hartu eta eman egin nion kalez jantzitako gizon horri.
|
Berak
eskerrak eman eta edozertarako deitzeko eskatu zidan, eta telefono bat eman zidan. Agurtu eta joan egin ziren.
|
2012
|
|
Horiek guztiak, gehienez ere, uste hutsak ziren, eta nire egoeran, gizajo haien zoritxarra ikusi eta haietaz errukitu besterik ezin nuen egin; eta horrek nigan eragin ona zuen, gero eta arrazoi gehiago bainituen Jainkoari eskerrak emateko, horrenbesteko pozez eta erosotasunez hornitu ninduelako nire egoera ilunean, eta munduaren inguru honetan hondoa jo zuten bi itsasontzietatik bizirik atera zen bakarra izateagatik. Berriro ikasi nuen zaila dela Jainkoaren ardurak inor bizimodu txarrera edo zoritxar handietara bidaltzea, aldi
|
berean
eskerrak emateko arrazoiren bat edo beste badagoela eta beste batzuk gurea baino egoera okerragoan daudela ikusteko aukerarik eman gabe.
|
2018
|
|
Monsieur Perrinek bi eskuak bularren parean bildu eta astindu egin zituen, koktel bat prestatzen hasi balitz bezala.
|
Bere
eskerrak emateko modua izango zen. Une batean aitari besarkada bat emango ziola pentsatu nuen, halakoxea baitzen gizonak zuen bozkarioa, baina ez zuen horrelako gehiegikeriarik egin; eskuak askatu, autora joan eta atzeko partean loturik zekarren estalki etzanetik ispilua atera zuen eta abiatu zen sukaldera.
|
2019
|
|
Hemen esaten da San Antonio Sizilian zegoela, eta bere deboziozko emakume bat putzu batean erori zela ikusi zuela, eta, incontinenti, putzutik txukun eta garbi aterarazi zuela. Fray Rogeiro bere dendan sartu zen, eta gelditzen zen gauaren zatia lo pasatu zuen, harri bat bailitzan, eta goizean iratzarri zenean, eta gertatutakoa gogoratu zuenean, ez zuen zalantzarik eduki, eskuak eta abitua lurrez eta biskositate susmagarriez zikindurik zeuzkalako, eta zalantza eduki ez ezik, are, zaldunaren jokamolde esker txarrekoarekin asaldatu zen,
|
berari
eskerrak ematera joateko lanik ere hartu ez zuelako, lo goxotik bortizki erauzteko horren bizkor ibili eta gero. Hemen esaten da San Antoniok, Erroman zegoela, hizkuntza bakar batean eman zuela predikua, eta hainbat naziok batere arazorik gabe ulertu ziotela.
|