2002
|
|
Beste hau ere unibertsitateko liburu batetik bildu dut, eta ez da itzulpena, jatorrizko testua baizik: " Tesser ek (1978),
|
bere
ereduen adierazletzat aurkezten dituen esperimentuetan, eskema kognitiboaren konplexutasuna manipulatzen da, subjektuei denbora luzeago eta laburragoa emanaz, geroztik ebaluatua izango den objektuei buruz pentsa dezaten. Bere tesia zera da, objektuari buruz pentsatzeko ematen den denbora zenbat eta luzeagoa, orduan eta areagoa bere ondorengo balorapenerako erabiliko den eskema kognitiboaren konplexutasuna, bai eta polarizatuagoa, objektu honi buruzko judizioa.
|
|
Zertako gertatu zen orduan iritzi aldaketa harrigarri hori? Eman izan den argumentua da ikastolek
|
bere
eredua dutela, urteetan landua, eta eredu hori ororen gainetik mantendu behar dela, euskararentzat, Euskal Herriarentzat alegia, oso ona eta bereziki aproposa delako. Horregatik ez direla sartzen ahal sare publikoan, nahiz urteetan haiek izan ziren, arrazoi guztiarekin gainera, beti publifikazioa eskatzen ibili zirenak.
|
|
koska bat gehiago estutzera ausartu izan balira, kritikariek ez lioketela deituko 90eko urteei" eleberriaren hamarkada"," eleberritzarrarena" baizik;" nobeloiarena", nahiago izanez gero. Nobelaren krisiaz gero eta gehiago hitz egiten den garai honetan (baina, noiz ez da krisian egon nobela?), generoaren aldarrikapen  moduko bat nagusitzen da euskararen alorrean, baina ez edozein nobela motarena, baizik eta âkritikari gehienen ustezâ
|
bere
eredu klasikoarena, ia dezimononikoa: lineala, errealista, eta kontatzeko, narratzeko gozamen soila berreskuratu nahi duena, esperimentalismoak alde batera utzita.
|
2003
|
|
Kasu batzuetan, gutxi ezaguna dela ematen du; baina Euskal Herriko bazter guztietan presente dagoen fenomenoa da.
|
Bere
eredu eta ezaugarri propioak dauzka, baina egon, hortxe dago. Herritar euskaldunek merezi dutena agian ez da izango, baina horixe da daukaguna; hobetu eta osatu dezagun.
|
2009
|
|
Galdera da: ba ote dago garapen iraunkorra zinez praktikatzen duenik, hots, GGI altua izan eta,
|
bere
eredua orokortuz gero, planeta bakarra baino gehiago eskatuko ez lukeenik. Izan ere, hori litzateke imitatu beharreko eredua.
|
2019
|
|
Kontuan izan nuen Agota Kristof en Koaderno handia ere. Berez,
|
bertako
eredura osatua da nire liburuko aditz aspektua âesaten dio, etortzen da, ixten du, janzten da... â, zeinaz batek baino gehiagok esan baitu arrotza zaiola euskararen kontatzeko moduari. Neuk ere halaxe uste nuen garai batean, harik eta ohartu nintzen arte etengabe erabiltzen dugula aspektu hori anekdotak edo pasadizoak kontatzerakoan:
|
2020
|
|
" Bere nortasuna, gizatasuna eta eskuzabaltasuna azpimarratuko nituzke. Ea
|
bere
eredua jarraitzeko gai naizen"
|
|
Berarengandik asko ikasi nuen teknikoki zein gizatasun aldetik. Ea
|
bere
eredua jarraitzeko gai naizen.
|
2022
|
|
Philippe aparteko pertsonaia da Suite frantsesak osatzen duen panoraman. " Naturaz gaindikoa", autoreak bere oharretan definitzen duen bezala, eta
|
bere
eredu errealari, Bréchard apaizari, 71 gehien hurbiltzen zaiona, hainbesteraino ze bera baita tipifikazio prozesurik behar izan ez duen pertsonaia bakarra.
|
|
" Tolstoïk, esate baterako, ideia batekin dena hondatu zuen", idatzi zuen nobelagileak bere oharretan, segur aski kontuan hartuz idazle errusiarrak Historiari buruz daukan irizpidea azaltzen duten eta Gerra eta bakeako oinarrizko osagaiak diren pasarteak.
|
Berak
eredu hori baino nahiago du Flauberten inpertsonalismoa, Forsterrek iradokitzen duen bezala, eta gero eta zintzoago atxikitzen zaio bide horri bere berridazketa lanean aurreratu ahala. Argi eta garbi esaten du narratzaileak" marraztera, deskribatzera" mugatu behar duela, ezer frogatu gabe," ez batzuk onak direla eta beste batzuk txarrak, ez hau oker dagoela eta beste hau zuzen.
|