|
2002
|
|
|
Espainiaratzeak ekarri zion kafearekiko zaletasuna. Espainia oso txikia zen
|
bere
aburuz. Aguirre barne Mola barne Largo Caballero barne.
|
|
2010
|
|
|
Mahai obaloa adi dauka, bere iritziarekin hasiko baita erabakitzen saria. Finalistak bost badira ere –poeta bat sartu beharra zegoen eta ohiko Iparraldeko idazlearen ordez saiakeragile bat sartu zuten aurreko bileran hautagaien artean, finalisten zerrenda politikoki zuzena gera zedin– biren gauza da
|
bere
aburuz benetako lehia. Libe Aginagaren eleberria interesgarria izan arren ez da erabat borobila eta, hortaz, Joxerra Sarragoiti kontsakratuaren Kanoiek pott egin zitean eta Markel Aoizen Tropel tristea ri deritze irabazle izateko moduko bakarrak.
|
|
2012
|
|
|
Pika beleak bailiran zebiltzan sablean jauzika. Marieta gaixoak ez zuen deus egin batzarrak zirauen ordu osoan eta, naski, gutxiri interesatzen zitzaion
|
bere
aburua. Baina aldatu zitekeela marmaratzen zuen:
|
|
2013
|
|
|
izan ninteke
|
bere
aburuarekin
|
|
2015
|
|
|
Ez du bere burua plaza gizontzat. Duela hogeita hamar urte poesia liburu bat plazaratu zuen, ahazteko modukoa
|
bere
aburuz, inoiz ez lukeena bere curriculumean jarriko. Berrogeita bat ale saldu ziren eta hedapen mugatu horrek lasaitasuna ematen dio.
|
|
2016
|
|
|
Sangronizek arin adierazi dio
|
bere
aburua, paternalismo apur batekin:
|
|
2021
|
|
|
Alberdiren iritziz ere umore klase batek behintzat zerikusi handia dauka zuzentasunik ezarekin. Zapaldua izateak ideologizazio beharra dakar
|
bere
aburuz, askatzeko behar duzuna, baina hori bera da momentu batean lotu zaitzakeena. Hau da, hainbeste ari zara hausnartzen zer den egokia, zer ez den, zer den zapaltzailea, zer ez den... non une batean sar dezakezula zure burua oraindik ere kortse estuago batean:
|
|
|
Umorearen inguruko irakurketa aniztasunaz jabetuta, umorearen definizio malgu eta zabal batetik abiatzea hobesten du Anduagak.
|
Bere
aburuz, “inguru sozialaren ezaugarriekiko sentikorra izanik, umorea azalduko duten definizioek nahitaez hartu lukete kontuan haren aldagarritasuna” (2016: 152).
|
|
|
Aurrekoen bidetik dihardu Francisco Jose Cortesek (2014) ere.
|
Bere
aburuz, akats handia da umorea beti transzendentzia handiegirik gabeko bezala katalogatzea. Kontrara, umorea beti izan da eta gaur egun ere bada helburu sozialak dituen artefaktu estetiko bat, hitz jokoen azpian kamuflatutako mezu serioen bidez entzulearen arreta bereganatzea helburu duena.
|
|
|
Agustin Arrieta filosofo eta irakaslearentzat, umoreaz ari garelarik ezinbestekoa bilakatzen da testuinguruaren azterketa.
|
Bere
aburuz, “testuingurugabetzea da umorearekin egin daitekeen akatsik larriena” eta akats horrekin lotzen du egun sare sozialekin gertatzen dena; “txiste bat egin dezakezu baina ezin duzu testuingurua ondo finkatu” (Argia,).
|
|
|
Berriozabalek ere bertsoaldi berbera gogoratzen du, entzulea bere pentsamendu markoetatik atera izana eta umorearen bidez imajinario bat berritu izana goraipatuz.
|
Bere
aburuz, askotan kritikatik erresistitzeko joera nagusitzen da eta bertsoaldi horretan, aldiz, bertsolariek gaitasuna izan zuten eraikitzaile izanik erresistentzia egiteko. Gai jartzailearen kezka da, ordea, zenbat jenderi iruditu ote zitzaion Ibarzabalen ateraldia barregarria edo umorezkoa.
|
|
2023
|
|
|
Butler (2014) interdependentziaren ideia garatzeko zaurgarritasunean oinarritzen da.
|
Bere
aburuz, zaurgarritasuna ezaugarri prekontraktuala da, gizaki oro baldintzatzen duena, jaiotzen garenetik hiltzen garen momentura arte; ez da izango haurtzaroa bukatzean galdu eta zahartzaroan itzuliko den ezaugarri intermitente bat. Hala ere, horrek ez du esan nahi bizitzako etapa guztietan berdina izango denik.
|
|
|
Mintzagai dugun zeitgeist horri kontrakultura izena jarri ziona Theodore Roszak historialari estatubatuarra izan zen, 1969an [6]. Totalitarismo teknokratikoaren aurkako borrokatzat hartzen zuen kontrakultura, eta,
|
bere
aburuz, historiari itzelezko astindua eman zion, XVII. mendeko iraultza zientifikoaz geroztik jasotako indartsuena. Roszaken arabera, hauexek ziren kontrakultura delako horren ardatzak:
|
|
|
Hiperrealitateaz idatzi zuen Baudrillardek, errealaren eta modeloaren arteko nahasmenaz.
|
Bere
aburuz, egun, errealaren ikurrek ordezkatu baitute benetako hura; gizarte hiperrealak guztiz antzekoa den errealitate bat sortzen baitu, baina errealaren energia, indar eta sakontasunik gabekoa. Erreferentziarik ez dago jada, simulakroa da egun errege ikurrez beteriko disuasio ingurune honetan.
|
|
|
Ez zen hori liburu erretzeari buruz Ozpinkik esan nahi zuen gauza bakarra:
|
bere
aburuz, Kixotea raino joan behar zen Carvalhoren jokamolde hari azalpena aurkitzeko; Carvalhok Cervantesen Kixotea ere erre zuen abentura batean zioen Ozpinkik eta ni sinetsita nago hor dagoela, Kixotea n alegia, Carvalhoren liburuak erretzeko mania horren jatorria; Kixotea ren VI. kapituluan bizarginak eta apezak Kixoteren liburutegia erretzen dute, baina liburu batzuk salbatzen dituzte.... Tartean Tirant lo Blanch, zeinetan pertsonaietako bat Kirieleison de Montalban baita.
|