|
2010
|
|
|
Badakit disgustu itzela hartu zuela bahitutakoa nire osaba zela jakin zuenean (zenbait egunkaritan esaten zena egia baldin bazen, bahitutako besteren bati belaunetan tiro egin ziola alegia, ikus adibidez ABC,, 13 or.?, ongi imajina dezaket egoera gogorra berari ere egokitu balitzaio lagun minaren osabari gauza bera egiteko agindua betetzea, baina belaunak tirokatzea hain modan zegoen garai hartan gure osaba onik atera zen bahiketa hartatik, auskalo nola edo zergatik, gure familiaren kontaktu abertzaleengatik ez ezik, nire aspaldiko lagunaren bitartekaritzagatik ere bai agian). Komandoko gehienak edo guztiak omen ziren elgoibartarrak (nire beste ikaskide baten arreba tarteko zela, esan zidatenez), eta horregatik edo osaba ezkutatuta izan
|
zuten
zuloa gure etxetik oso gertu zegoen. Bizitzan gertatzen diren kasualitateak.
|
|
|
Pasadizoak eta xehetasunak maite ditut, oso adierazkorrak direlako, gauza asko esplikatzen dituztelako, adibidez, galdetzen diot behin lehengusuari non daukan Oskorriren lehen diskoa (Gabriel Arestiren omenez egindako hura, hainbeste gustatzen zitzaiguna) eta erregalatu duela erantzuten dit. Galdetzen diot zergatik, eta bahituta izan
|
zuten
zuloan bere aitari etengabe jartzen ziotelako esaten dit. Osaba ez zuten orduan akabatu, baina bahiketak utzitako aztarna traumatikoengatik bizitza asko laburtu ziotelakoan nago.
|
|
2012
|
|
|
Erraz hartu zuten hilkutxa bi soken gainean. Eragozpenik gabe jaitsi
|
zuten
zuloaren hondoraino; hala ere, ehorzleak pixka bat igoarazi zien, guztiz orekatuta utzi ahal izateko. Sokak jasotzearekin batera hasi zen ehorzlea hilkutxa estaltzeko lurra botatzen.
|
|
|
Ez daki zehazki aita non hil zuten, zein zangatara bota zuten, non dagoen hiltzaileek laster asko berdindu
|
zuten
zuloa, baina hotz mina egiten duen gauetan, berokia jantzi, kanpora irten eta inguruko mendiak miatzen hasteko gogoak ez dio lorik egiten uzten.
|
|
2018
|
|
|
Hala, familiaren batek, Gaitzaren beldur, hiria utzi eta kanpora alde egitea erabakitzen zuenean, harengandik gertuen bizi zen burgesak eskribauarengana joko zuen egun berean, etxe utzi berria bere izenean jar ziezaion. Behin eskribauak bere lana beterik, burgesaren morroiek karez bustitzen zituzten etxe hartako horma guztiak, hiritik kanpo egina
|
zuten
zulo tzar batera botatzen gero hango arropa, altzari eta atuxak oro, eta su ematen zioten guztiari. Gero morroilo eta kateaz ixten zituzten etxe hartako ateak eta leihoak.
|
|
2020
|
|
|
Pazoko soto hura, ordea, ez zegoen hain egoera penagarrian. Covelo tenientea, sukaldeko tranpatik sartu zenean, kontserba lata hutsak ikusi zituen, eta bere artean pentsatu zuen horrek argitzen zuela zergatik aguantatu
|
zuten
zulo hartan hainbeste denbora, ia hilabete osoa, gerra hasi zenetik; harrigarriagoa egin zitzaion, ordea, fruta hondarrak eta eltzeko janari hondakinak ikustea. Zulo hartatik nahi zutenean sartu eta irteten ote ziren pentsarazi zion horrek, ezinezkoa iruditzen zitzaion arren.
|