2002
|
|
Hartaz oharturik, Â eztabaida luzatzerik merezi ez zuela eta, Â beraiek ere berdin egitea erabaki zuten. Â Gurutzatu
|
zuten
kalea, beraz, eta Orinocora sartzera zihoazela, Txantoi nagusia eta Orrondo ikusi zituzten, bihurgunean beraiengana hartzen zutela.
|
2007
|
|
Egia auzoko Bukowski tabernan hasi
|
zuten
kale buelta, Gigi etxeraino joan baitzitzaion bila, eta bertan hartu zituzten aurreneko garagardoak. Gero, su festei ihesi Txatarmanerako bidean hasi zirenean, Kontxa aldera zihoan jende oldearekin aurrez aurre egin zuten.
|
2008
|
|
Gu arratsaldez joaten ginen handik pasea  tzera eta erosketak egitera. Iluntzen hasten zenean, neoizko iragarki erraldoiek argitzen
|
zuten
kalea, New Yorken bageunde bezala. Ez zegoen ezer berezirik ikusteko, baina gu gustura joaten ginen, ziurrenik hoteletik gertu zegoelako.
|
2009
|
|
Aurkezte lanetan normalean Radio Eibarreko esatariren bat edo apaizen bat; esaterako, Jon Etxabe, Azitaingo parrokoa. Honelakoetan, saioa bukatu eta gero, abadearen inguruan taldetxo bat osatuko zen eta eztabaidek jarraipena izango
|
zuten
kalean. Eta Mario hantxe gustura.
|
2020
|
|
" Aita bat ez al zenuen nahi, Mikela?", Antoniok sorbaldetatik helduta astindu zuen ama, Mikelari begira. Neskatoa Lucasen besoetatik askatu, eta ihesi joan zen bat batean Altsasukoen antza hartu
|
zuten
kale ilun batzuetan zehar.
|
2021
|
|
Estibalitz ezagun batekin hizketan gelditu zen eta" zain izango naiz behean" moduko keinu batekin agurtu genuen batak bestea. San Frantzisko aldapa jaisten ari nintzen; artean baratxuri saltzaileek alaitzen
|
zuten
kalea, bazkaltzera joateko ere ez zituzten beren postuak utzi nahi; eta, orduantxe, morroi beltzaran bat etorri zitzaidan agurtzera, dotore jantzia eta ibilera pausatukoa, Mario Santos zen, El Correo Vitoriano ko zuzendariaren eskuin eskua eta, aitor dut, kidetasun handiena nion kazetarietako bat.
|
2022
|
|
Haize hotzak eztenak sartzen zizkigun, eta azala gorri gorri egin arte ibiltzen ginen jolasean. Gure oihuek oihartzun egiten
|
zuten
kale isilean. Jolasaren ibilbideak etxe osteetako bidexka ilun lokaztuetatik barrena eramaten gintuen, eta, hango txaboletako tribu gogorren kolpe erauntsien artetik, erraustokien usaina zerien baratze ilun bustietako atzeko ateetara, eta, handik, berriz, zalditegi usain  tsuetara, non ere kotxe gidari bat aritzen baitzen zaldia orrazten eta leuntzen, edo uhalen metalezko lokarriekin musika ateratzen.
|
|
Batzuek esaten zuten hesi bat ezarri zutela, errepidea tropentzat libre uzteko. Zaratarik egin gabe eta faroak itzalita, autoak bata bestearen atzetik heltzen ziren, leporaino beteta; gainezka maletaz, ume kotxez, txori kaiolaz, kutxaz eta arropa zuriaren saskiz; denak ere lastaira sabaian tinko lotuta, egitura hauskor, egongaitz eta kirrinkariak osatuz; ematen zuen motorraren laguntzarik gabe egiten zutela aurrera, pisuak berez zeramatzala beheranzko joeratxo bat
|
zuten
kaleetatik plazaraino. Une hartan irteera guztiak ixten ari ziren.
|
|
Azkenean, bai, azkenean iritsi ziren! Baina herriko sarrerara iritsi orduko, iheslarien ilara ikusi
|
zuten
kalean zutik, zain. Kuartel bateko atean jana banatzen omen zieten gose zirenei, baina beste inon ez ei zegoen.
|