|
|
biziagotu zitzaion Gabinori arnasaren erritmoa osaba ilobek agurra jotzen zuten bitartean, begiak heze; Gabinok, beraz, hunkituta behar zuen, musikaren sorginak liluratuta, denboraren eten hartan, non, bat batean, hegazti luma garden ezinezko bat pausatu eta, gardentasunaren presentzia hutsez, gizakiaren erorikoaren aurreko garaiaz mintzatzen hasi baitzitzaion, agian; osaba iloben txistuetatik notak eta notak ateratzen ziren, ttunttunaren azpimarra zutenak, Gabinoren arimaren hots kutxan durundi egiteko, adiskidetasunaren frekuentzia berean; aurretik ere elkarri idatzitako karten testigantza zutèn abiapuntu sendo; karta haiek, ez zin ezinezkoek bermatuak baina bai zin zinezkoak, paperezko txoritzat ere har zitezkeen: papar
|
zurian
barkamenaren eta eskuzabaltasunaren pentagramak idatziak zituztèn paperezko txori bi, aurkako norabidean zihoazenak, bai, baina puntu inmaterial beraren xerka: puntu hura, bide eta norabide guztiak biltzen zituena, ez biderik ez norabiderik ez zuen arren; puntu hura, non iraganaren zama astuna ezabatu eta oraina baizik ez baitzen zutik geratzen, bere baitan etorkizun ederrago baten promesaren hazia ereinda zuena, paperezko txori bi, paradisuko hegazti bi?; aireak airea besarkatu zuen, beraz, baita lurrak lurra ere jarraian, agurra bukatu bezain laster Gabino eta Felipe elkarrengana bildu baitziren, aurkako norabidean orduan ere, norabide berean zihoazelako, baziloak eta baziloen balizko erasoak atzean utzita, ahaztuta.
|
|
|
gidatu zuen Maria Bibianak Gabino harantz, ireki zuen Maria Bibianak atea, sartu ziren anai arrebak... zutitu ziren orduan Felipe Gastaminza eta bere osaba, hasi ziren txistuaz eta ttunttunaz agurra jotzen... biziagotu zitzaion Gabinori arnasaren erritmoa osaba ilobek agurra jotzen zuten bitartean, begiak heze; Gabinok, beraz, hunkituta behar zuen, musikaren sorginak liluratuta, denboraren eten hartan, non, bat batean, hegazti luma garden ezinezko bat pausatu eta, gardentasunaren presentzia hutsez, gizakiaren erorikoaren aurreko garaiaz mintzatzen hasi baitzitzaion, agian; osaba iloben txistuetatik notak eta notak ateratzen ziren, ttunttunaren azpimarra zutenak, Gabinoren arimaren hots kutxan durundi egiteko, adiskidetasunaren frekuentzia berean; aurretik ere elkarri idatzitako karten testigantza zutèn abiapuntu sendo; karta haiek, ez zin ezinezkoek bermatuak baina bai zin zinezkoak, paperezko txoritzat ere har zitezkeen: papar
|
zurian
barkamenaren eta eskuzabaltasunaren pentagramak idatziak zituztèn paperezko txori bi, aurkako norabidean zihoazenak, bai, baina puntu inmaterial beraren xerka: puntu hura, bide eta norabide guztiak biltzen zituena, ez biderik ez norabiderik ez zuen arren; puntu hura, non iraganaren zama astuna ezabatu eta oraina baizik ez baitzen zutik geratzen, bere baitan etorkizun ederrago baten promesaren hazia ereinda zuena, paperezko txori bi, paradisuko hegazti bi...; aireak airea besarkatu zuen, beraz, baita lurrak lurra ere jarraian, agurra bukatu bezain laster Gabino eta Felipe elkarrengana bildu baitziren, aurkako norabidean orduan ere, norabide berean zihoazelako, baziloak eta baziloen balizko erasoak atzean utzita, ahaztuta.
|