2015
|
|
–Nik ez dakit; idazteko agindu didanari galdetu behar, ni ez bainago nagusiekin eztabaidatzera behartua, haien esana egitera baizik; ez litzateke, gainera, ongi egina izango. Egiaz esan ahal dizuedana da, nik oraindik esperientziaz ez nekienean eta neure bizian jakingo nuenik ere burutik pasatzen ez zitzaidanean (eta arrazoiz, poz handia
|
zitekeelako
niretzat zerbaitetan Jainkoari poz ematen niola jakitea edota zantzuetatik hori ateratzea), liburuetan Jaunak bera zerbitzatzen duten arimei egiten dizkien mesedeak eta ematen dizkien pozak irakurtzen nituenean, poz handi handia ematen zidan eta horrek Jainkoa biziki gorestera zeraman nire arima. Bada, nire arimak, hain kaskarra izanik, hori egiten bazuen, onak eta apalak zirenek askoz ere gehiago goretsiko dute; eta behin gorestearren soilik, oso ongi dator esatea, nire iritziz, eta kontura gaitezela zenbat poz eta atsegin galtzen ditugun geure erruz.
|
|
Uste dut, nola zen ulertu gabe, Jaunak asko eman zidala hemen. Ez zitzaidan irudipena izan
|
zitekeelako
inolako susmorik geratu. Ez nuen ezer ikusi, baina Jainkoagana gehiago hurbiltzeko baliagarri ez diren gauzei jaramonik ez egitea on handia dela bai ulertu nuen, eta honela aditu nuen arima bat benetan Egia beraren aurrean ibiltzea zer den.
|
|
Gurutzearekin babesten nintzen eta haren bidez guztiok babestu gintuenagandik gorde nahi nuen. Ikusten nuen inork ez ninduela ulertzen; hori bai argi ikusten nuela; baina ez nintzen ausartzen nire aitor entzuleari esaten, hau egi egiaz apaltasunik ez nuela esatea bezala izan
|
zitekeelako
.
|
|
Hasiera honetan huts eginez gero, Jaunak aurrerantzean egingo zuela buruan sarturik neukana ere ezin egin izango zela iruditzen zitzaidan. Gainera, horri gehitzen zitzaion otoitzean ulertu nuena irudipena izan
|
zitekeelako
beldurra, eta ez zen hori atsekabe txikiagoa, askoz handiagoa baizik; izan ere, beldur handi handia nuen, deabruak ez ote ninduen engainatuko pentsatuz.
|
|
5 Jaso nuen berorien gutuna eta ez nuen nahi idatzirik zutena erre zezaten, aukera aukeran etor
|
zitekeelako
. Nireak ez ziren hain beharrezkoak, hemengo jakintsuek diotenez, baina ez du axola.
|
|
Niretzat berorren letra ikustea mesede eta opari handia izan bada ere, egunotan zain egon naizenez gero eta oraingoz poz honetaz gozatzerik ez dudala ikusten dudanez gero, urtu da berorren gutunak eman zidana. Gure Jauna goretsi dut eta haren grazia handitzat dut berorrek faltatzat duena, ertz ertzeko nahigabe hartatik ezin etor
|
zitekeelako
inolako probetxurik, ez arimari ez osasunari; eta beraz, berorrek eskerrak eman diezazkioke Haren Maiestateari, hura kentzeaz ez delako eragozten gure Jaunaren zerbitzua, hau baita garrantzitsuena. Hura ez iraintzeko erabaki sendorik berorren baitan ez sentitzea, aukera denean Jauna zerbitzatzera eta Hari nahigabe ematekotik alde egitera berori sendo dagoenez gero, hori duen desiraren seinale argia da, nire ustez.
|
|
2 Ez uste izan, ene alabak, hiltzen dela esatea gehiegi esatea denik, esan dizuedanez, benetan hala gertatzen baita. ...arrak; horrela, ezagutzen dut pertsona bat honelako otoitzean zegoela ahots eder bat kantatzen entzun zuena; pertsona hark ziurtatzen du, bere iritziz, kanta eten ez balitz, arima irten egingo zitzaiokeela, gure Jaunak dastatzera ematen zion atsegin eta gozotasunaren handiz, eta horrela, Haren Maiestateak erabaki zuen kantatzen ari zenak kantua utz zezala, estasi hartan zegoena hiltzea erraz gerta
|
zitekeelako
, baina ezin zuen ziurtatu estasia eten zenik; izan ere, kanpotik ezin zuen burutu inolako egintzarik, ez zirkinik, eta argi igartzen zen arrisku honetan sarturik zegoela; baina amets sakonean dagoen baten antzera, amets hartatik irteteko ahaleginetan, baina nahi izan arren hitzik egin ezin balu bezala.
|