|
2009
|
|
|
ibilbide parabolikoari helduz, bere bidea egin zuen Adaren kokotseraino eta kokotsetik lurreraino; zizarearen iraunaldi ezin laburragoko ukitu hotzak, baina, Adari sekulako hotzikara eragin arren, ez zuen hura paralizatu; aitzitik: ezpain ingurua mutur bihurtzen zuela eta eskuak ukabil. Benjamin Mariaren aurrean erabateko ahulezia erakutsi ondoren, besterik ere erakuts
|
zezakeen
une hartan: hain ahula ere ez zela, adibidez, inkontzientearen erantzun kitagarri batean?, Domingoren aurkako irain soka jaurti zuen:
|
|
|
Regina Aldasorok ongi ezagutzen zuen Nazario Orbe: ...mendekoen aurrean, azken hitza eta azken puntua bere; baina Reginak bazekien, halaber, senarraren zalantzen berri, hainbat egoeratan; bazekien, bai, senarraren burdinazko itxuraren barruan lurrezko oinak zituèn gizon bat ezkutatzen zela, esaldiak bukatu gabe uzten zituena edo eten puntu batzuk zabaltzen zituena, auskalo nora; berak bakarrik zekien hura. Regina Aldasorok?, eta berak bakarrik lasai
|
zezakeen
une hartan senarra, honi hustuketarako aukera emanez:
|
|
|
Adak ongi gogora
|
zezakeen
une hura, baita hitzen ondotikako hurrengo segundoa ere, noiz eta Txarok ezin zorrotzago begiratu baitzion, Adari arimaren barrenaldeak miatzen ariko balitzaio bezala, esaldiari erantsitako eten puntuekin galdera bat ere egiten ari zitzaion, ausaz: –Zer iruditzen zaizu aukera hori???, nahiz eta hurrengo segundoan begiratua irri baten tolesean ezkutatu zuen; eta, eskua beste mahai baten norabidean luzatzen zuela, non adineko bi atso baitzeuden, batek hauts geruza baten azpian estalita zeraman aurpegia, eta besteak betaurreko ezin lodiagoak zituen?, Txarok honela amaitu zuen hasitako digresioa:
|
|
|
Adak ongi gogora
|
zezakeen
une hura, baita hitzen ondotikako hurrengo segundoa ere, noiz eta Txarok ezin zorrotzago begiratu baitzion, Adari arimaren barrenaldeak miatzen ariko balitzaio bezala –esaldiari erantsitako eten puntuekin galdera bat ere egiten ari zitzaion, ausaz: " Zer iruditzen zaizu aukera hori?" –, nahiz eta hurrengo segundoan begiratua irri baten tolesean ezkutatu zuen; eta, eskua beste mahai baten norabidean luzatzen zuela, non adineko bi atso baitzeuden –batek hauts geruza baten azpian estalita zeraman aurpegia, eta besteak betaurreko ezin lodiagoak zituen–, Txarok honela amaitu zuen hasitako digresioa:
|
|
|
Eta, aurpegia gorantz begira ipinita, ireki zuen ahoa; ipini zuen zizarea gorago, ahoaren bertikalean –Adak begiak itxi zituen, baina guztiz itxi gabe, Domingoren ustezko balentria ikusi eta aldi berean ez baitzuen ikusi nahi, antza, harrimenak begiak zabaltzera bultzatuko balu bezala eta nazkak eta higuinak ixtera–, eta orduan, bat batean, zizareari eusten ziotèn bi hatzei aurrerakako mugimendu bat eragin eta zizarea askatu zuen; eta zizareak, jakina, lege fisikoek mugatutako –zehaztutako– ibilbide parabolikoari helduz, bere bidea egin zuen Adaren kokotseraino eta kokotsetik lurreraino; zizarearen iraunaldi ezin laburragoko ukitu hotzak, baina, Adari sekulako hotzikara eragin arren, ez zuen hura paralizatu; aitzitik: ezpain ingurua mutur bihurtzen zuela eta eskuak ukabil –Benjamin Mariaren aurrean erabateko ahulezia erakutsi ondoren, besterik ere erakuts
|
zezakeen
une hartan: hain ahula ere ez zela, adibidez, inkontzientearen erantzun kitagarri batean–, Domingoren aurkako irain soka jaurti zuen:
|
|
|
Regina Aldasorok ongi ezagutzen zuen Nazario Orbe: ...aurrean, azken hitza eta azken puntua bere; baina Reginak bazekien, halaber, senarraren zalantzen berri, hainbat egoeratan; bazekien, bai, senarraren burdinazko itxuraren barruan lurrezko oinak zituèn gizon bat ezkutatzen zela, esaldiak bukatu gabe uzten zituena edo eten puntu batzuk zabaltzen zituena, auskalo nora; berak bakarrik zekien hura –Regina Aldasorok–, eta berak bakarrik lasai
|
zezakeen
une hartan senarra, honi hustuketarako aukera emanez:
|
|
2014
|
|
|
Mikel Strogoffek estepan zehar abiatzea pentsa
|
zezakeen
une hartatik aurrera, baina, egoera zertan zen ongi begiztatu ondoren, handik ihesi joatea ezinezkoa zela ulertu zuen eta, inolako estutasunean gertatzeko gogorik gabe, zain geratu zen.
|