2000
|
|
–Ez zen berarentzat aukerarik errazena izango,
|
zer
uste duzu ba. Urte pilo bat elkarrekin, eta zer uste duzu, guztia balkoitik behera botatzeko arrazoiren bat ez zuela izango ala?
|
|
–Ez zen berarentzat aukerarik errazena izango, zer uste duzu ba? Urte pilo bat elkarrekin, eta
|
zer
uste duzu, guztia balkoitik behera botatzeko arrazoiren bat ez zuela izango ala?
|
|
Zerbait idatzi behar eta, aurreko hitz horiek idatzi ditut Derryri buruz. Baina
|
zer
uste duzu, Bitakora, asko inporta zaidala Derry txukuna den edo ez. Ba ez, ez zait batere inporta.
|
|
Eta nik ere maite dut:
|
zer
uste duzu, bada.... Eta maite dudalako gorrotatzen dut, hain zuzen ere!
|
|
—Horixe dela. Hiri honetan, asteazken triste batean,
|
zer
uste duk dagoela irekia goizaldeko bortzetan?
|
2002
|
|
Alex begira zegoen, ezer esan gabe– Kaguendiola, Bronto...! Hik
|
zer
uste duk. Zer habil nire motxila irekitzen?
|
|
–Imanol! Baina hik
|
zer
uste duk, ordea. Ez al nian garbi esan?
|
|
–Hik
|
zer
uste duk? –Alexek burutik heldu zion lagunari, brometan, eta lehen baino gehiago nahasi zuen haren ile kizkurra– Lasai:
|
2003
|
|
–Tira, don Estebe...! Halakorik balitz,
|
zer
uste duzu, bada, tratu bat egitera ausartuko ginatekeela. Ezta pentsatu ere!
|
|
–Zertarako? Zuk
|
zer
uste duzu, bizitzak behin muturrekoa jo eta betiko etsi behar dugula?
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu?
|
2004
|
|
Joana joan zaik, guapo! Hik
|
zer
uste duk, denak atzetik dituala. Egon hadi horretan!
|
|
Atzo plantoia kafetegian, gaur beste bat telefonotik, arratsaldean beste horrekin pija arropak erostera. Hik
|
zer
uste duk, beste denak tontoak garela?
|
|
Irati beste zerbait duk, jode! Baina,
|
zer
uste duk, ez zaiala igartzen. Gutxienez, Pintamonas horrekin hagoen bakoitzean, kokotsean beheiti doakian lerdea lehortuko bahu!
|
|
Eta inurrien erreginari lurreko ona igotzeko. Baina,
|
zer
uste duzu, beti lortzen dituztela zeruko eta lurreko on guztiak?
|
|
Baina, hik zein engainatu behar duk, ordea? Hik
|
zer
uste duk, hi bakarra haizela espabilatua eta besteok behatza txupatzen dugula. Ai, la ostra!
|
|
Eskerrak ez zineten bazkaltzeko gelditu. Baina hik
|
zer
uste duk, ni tonta naizela. Atzo horrelako plantoia eman eta orain hemen telefonoz lata eta zikina.
|
|
Entrenamendu batzuetan, hor zehar dabilenean, poliziaren kotxe bat alboan jartzen zaio eta pega pega eginda eramaten du hamabost kilometroan. Poliziek, leihatilak zabalduta, animatu egiten dute, edo esaten diote Coppiri muturreko on bat eman behar diola egunen batean, ea
|
zer
uste duen horrek, ea pentsatzen duen Gino baino handiagoa dela, e Gino?, galdetzen diote, ea pentsatzen duen horrek" monje hegalaria" baino handiagoa dela, e Gino. Egunen batean, muturreko on bat eman eta kito, orduan joango zaizkio handikeriak, gorri andrezale ateo mozkorti horri.
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
–Baina zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu. Zoratuta nagoela?
|
|
–Zer izango da ba? Zuk
|
zer
uste duzu. Gonzalok hogeita hamar urte bete ditu eta lehenengo aldia da etxera neska bat ekartzen duena.
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
–Nik ere ez zurekin,
|
zer
uste duzu, bada, harroputz horrek. Pobreok ere geure duintasuna baitugu, aberatsek sinetsi nahi ez baduzue ere!
|
|
–Hiretzat onena zelakoan egin nioan, ordea, neure buruari uko, aita utzi eta etxetik alde egin beharrean,
|
zer
uste duk, bada? –esan zidan, ahotsa dar dar, isilune baten ondotik berriro ekiten ziola–:
|
|
–Baina putak putazaleak baino putagoak dituk betiere –esan zuen aitak, bere soa niregana zuzendurik–, eta Bartzelonako puta hori ere berdin: horregatik sartu zian ziria,
|
zer
uste duk, bada. Eta behin ziria sartu zianak, bitan sartuko dik!
|
|
–Hi, Tourmaleta ere igo zitekek trizikloarekin,
|
zer
uste duk, bada?
|
2005
|
|
–Bai. Gaur jende asko primeran bizi duk, baina hori hala bada, mende eta mendeetan borrokatu izan diren langileen odol eta izerdiari esker izan duk, langileen eskubideak ez baitira zerutik erori, azukre euri gozo bat bezala,
|
zer
uste duk, bada. Eta aizak:
|
|
–Eta
|
zer
uste dun hik, hara joaten naizenean ez dudala telebista, kausaren, alde erabiliko?
|
|
–Ez zakiat zer duan buruan, agian ebakuntzaren ondorioa duk, baina zer dela-eta pentsatu behar duk inor hire atzetik dabilela? Urtebete erietxe batean eta
|
zer
uste duk egin ahal izan duala inork hitaz horrelako ardura hartzeko. Besteak ez zakiat, seguruenik jende arrunta zuan, eta hotelean dauden bi horiek agian ez dituk bezeroak, baina ez al da normala horrelako hotel batean seguritateko jendea ibiltzea?
|
|
Sartu zinenean begiratu ere ez zizun egin, eta gau osoan ezta kasualitatezko ukiturik txikiena ere. Baina
|
zer
uste zenuen. Haren begietan beti izan zara eta izango lehengusina txikia, babestu beharrekoa, umea, inoiz emakume egiten ez dena.
|
|
Zer uste duzu zuk, Sorin? Eta Almak,
|
zer
uste du Almak?
|
|
–Agintzen gainera?! –aitak burrunbaka– Baina
|
zer
uste duk hik?
|
2006
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu, Geppert jauna? –galdetu zuen.
|
|
–Eta benetan zaharra balitz... zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
Azalpenak bukatu zituenean, galdetu zion–: Tira,
|
zer
uste duzu?
|
|
Berunak ematen omen dio kolore berdexka hori. Tira,
|
zer
uste duzu?
|
|
Handik gutxira hasten zen egiazko saltsa, zereko zera zertzeko ordua, badakizue zertaz ari naizen; eta musika aldaketak adierazten zigun guri, goiko bizilagunoi, zezenketako bandaren turutaren moduan, tertzio aldaketa. Izan ere, lehengo soinu kañeroaren ordez doinu gozoago bat hautatzen baitzuen Hankapalok, beti abesti bera gainera, faenaren amaiera biribila eta plazaren itzulia ziurtatuko zizkion talismana bailitzan;
|
zer
uste duzue entzuten zuela eta genuela une berezi horretan? " Je t’aime, moi non plus", Serge Gainsbourg eta Jane Birkin en klasiko sentsuala.
|
|
–Zuk
|
zer
uste duzu? –zer esan ez dakidala geratu naiz une batez.
|
2007
|
|
Eta
|
zer
uste duzue eskaintzen diola. Hordiri
|
|
–Gustatu, gustatu. Eta
|
zer
uste duzu, niri ere ez zitzaizkidala beste neskak gustatzen zurekin nenbilenean. Eder askoak bai, maja.
|
|
Konpromisoa. Edo
|
zer
uste duzu, ni ere hasi izan banintz ikusten nuen neska eder bakoitzarekin tonteatzen ez nintzela maiteminduko. Ez nintzela besteren batekin txoratuko?
|
|
Ze, nik ere baditut sentimenduak. Edo,
|
zer
uste zenuen. Zuk bakarrik zenituela?
|
|
–Eta zuk
|
zer
uste duzu. Brometan ari naizela?
|
|
–Eta
|
zer
uste duzu, ni pozez txoratzen nagoela Iker niregatik horrela ikusita. Nik daukat penarik handiena, Olaia, eta gainera errudun sentitzen naiz.
|
|
Berak beti bezain maritxu jarraitzen zuela. Baina
|
zer
uste zenuen, June. Ni emakume batekin maitemindu?
|
|
Barre egin nuen, aizu, Irene, zertan zabiltza,
|
zer
uste duzu?, hain erraza dela?, pelikula gehiegi ikusi dituzu zuk!, baina momentu batez lortuko zuela pentsatu nuen. Bi harri horietatik pindartxo bat aterako zuela, bai horixe, eta pindartxo hori gure zigarroak pizteraino haziko zela.
|
2008
|
|
–Nire anaia, gerrara joateko erabakiak egin zian gizon, hamabost urterekin? eta ni ere halatsu, hamabost urterekin ebaki bainuen kana bateko pago enborra mendian, ongi kostata, hori bai, korapiloz josia baitzegoen enborra eta ni ez bainaiz Altzoko erraldoia,
|
zer
uste duzue, bada??
|
|
–Doña Normak niri esan asko hitz egin behar nuela, gaztelania ongi ikasteko, lotsaren gainetik, eta nik hori besterik ez egiten,
|
zer
uste dun? –desenkusatu zen Regina, buru bihotzetan zeuzkanak Faustiri ahal moduan jakinarazten zizkiola.
|
|
–(?) Errudunak bilatzerakoan, ez jo ene emaztearengana eta ez jo kalonje jaunarengana, nik neuk baitaukat guztiaren errua;
|
zer
uste duzu, bada, ene emazteak jokatu duen bezala jokatuko zuela, histeriak jota zuk diozun moduan, nik huts egin izan ez banio. Baina zu zeu ere ez zaitut errudun egiten, kontsul jauna, ziur nagoen arren ez ginela orain arduratzen gaituen gaiaz mintzatzen egongo, baldin eta zuk gizon emakumeon arteko harremanei buruzko iritzi ausart haiek eman ez bazenizkit?
|
|
Halakoxe koldarra haiz hi heu ere, ausart itxura horren azpian?
|
zer
uste duk, bada???, lantegiaren kanpoaldeko hondakin soberakinen artean zeudèn bizpahiru sokatatik bat aukeratu, eta lantegiaren horma batean gora egin zuen. Ola ondoan bazegoen pago tantai bat, adarrak batera eta bestera zabaltzen zituena?
|
|
–Hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario!?, tonu gutxiesgarrian, esaldia bukatzearekin batera begiak itxuragabeki zabaldu eta argi ezin argitsuago batez betetzen zitzaizkiola; esan nahi baita Beñardo Nazarioren balizko irudiarekin asaskatzen ari zela etengabeko erretolikan: etxeko azkenputza izango nauk, baina azkenputz honek putz egiten dik hiri eta putz egiten ziek etxeko guztiei,
|
zer
uste duk, bada, Nazario?, izeba Ursulak ematen zidak pena pixka bat, egia esan, baina zer egin behar dut nik, hura ere aurka jarri bazait eta hireganako gorrotoa harenganako maitasuna baino handiagoa badut?, izan ere, hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario! Hire fabrika eta hire fabrikaondoak hortik pasatzen zaizkidak, hire handinahia bezala, ulertzen didak, ezta?, ni eroriko naizen bezala eroriko baitira haiek, baita hi heu ere noizbait!, etxeko lotsa nauk, bai, baina hi heu utziko haut oraingoan lotsagarri, sekulorun sekulotan!, izan ere, hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario!
|
|
–Baina hori naturala da,
|
zer
uste duzu, bada, Millan? –esan zion ikasketaburuak?.
|
|
–Hik
|
zer
uste dun?
|
|
–Halabehar moduko bat sumatzen duk, adierazi zuen, nik bukatutakoan?. Une oro, bizia salbatzen diguk; eta,
|
zer
uste duk, hik heurea galtzea ametituko dugula. Ordain eskasa, motel.
|
|
" Gogoratzen al haiz bare batek umetan eragin zian hotzikaraz, Nazario? Halakoxe koldarra haiz hi heu ere, ausart itxura horren azpian...
|
zer
uste duk, bada?" –, lantegiaren kanpoaldeko hondakin soberakinen artean zeudèn bizpahiru sokatatik bat aukeratu, eta lantegiaren horma batean gora egin zuen. Ola ondoan bazegoen pago tantai bat, adarrak batera eta bestera zabaltzen zituena... adar bat horma gainera ere bai:
|
|
" Hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario!", tonu gutxiesgarrian, esaldia bukatzearekin batera begiak itxuragabeki zabaldu eta argi ezin argitsuago batez betetzen zitzaizkiola; esan nahi baita Beñardo Nazarioren balizko irudiarekin asaskatzen ari zela etengabeko erretolikan: etxeko azkenputza izango nauk, baina azkenputz honek putz egiten dik hiri eta putz egiten ziek etxeko guztiei,
|
zer
uste duk, bada, Nazario?, izeba Ursulak ematen zidak pena pixka bat, egia esan, baina zer egin behar dut nik, hura ere aurka jarri bazait eta hireganako gorrotoa harenganako maitasuna baino handiagoa badut?, izan ere, hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario! Hire fabrika eta hire fabrikaondoak hortik pasatzen zaizkidak, hire handinahia bezala, ulertzen didak, ezta?, ni eroriko naizen bezala eroriko baitira haiek, baita hi heu ere noizbait!, etxeko lotsa nauk, bai, baina hi heu utziko haut oraingoan lotsagarri, sekulorun sekulotan!, izan ere, hi alua bahaiz, ni aluago, Nazario!
|
|
–Baina hori naturala da,
|
zer
uste duzu, bada, Millan? –esan zion ikasketaburuak– Guztioi pasatzen zaizkigu horrelakoak, zuri, niri... eta aita santuari ere bai, baina guztiok ez gara berdinak, eta bakoitzak ahal duen moduan egiten dio egoerari aurre.
|
|
"(...) Errudunak bilatzerakoan, ez jo ene emaztearengana eta ez jo kalonje jaunarengana, nik neuk baitaukat guztiaren errua;
|
zer
uste duzu, bada, ene emazteak jokatu duen bezala jokatuko zuela, histeriak jota zuk diozun moduan, nik huts egin izan ez banio. Baina zu zeu ere ez zaitut errudun egiten, kontsul jauna, ziur nagoen arren ez ginela orain arduratzen gaituen gaiaz mintzatzen egongo, baldin eta zuk gizon emakumeon arteko harremanei buruzko iritzi ausart haiek eman ez bazenizkit... ni neu erori bainintzen, azken batean, zure teorien sareetan, mozolo ergel bat banintz bezala, zeren ni ez bainaiz nerabe bat... eta zeren alferrikakoa baita, 51 urte dituzunean, atzekoz aurrera irakurri eta 15 urte bazenitu bezala portatzea, arduragabe bat bezala.
|
|
–Doña Normak niri esan asko hitz egin behar nuela, gaztelania ongi ikasteko, lotsaren gainetik, eta nik hori besterik ez egiten,
|
zer
uste dun? –desenkusatu zen Regina, buru bihotzetan zeuzkanak Faustiri ahal moduan jakinarazten zizkiola.
|
|
–Nire anaia, gerrara joateko erabakiak egin zian gizon, hamabost urterekin... eta ni ere halatsu, hamabost urterekin ebaki bainuen kana bateko pago enborra mendian, ongi kostata, hori bai, korapiloz josia baitzegoen enborra eta ni ez bainaiz Altzoko erraldoia,
|
zer
uste duzue, bada...?
|
|
–Hik
|
zer
uste dun?
|
2009
|
|
Erotu egin al zen? Carlak
|
zer
uste zuen, gutako norbait ausartuko zela nola masturbatzen zen kontatzera. Gela guztiaren aurrean?
|
|
–Eta
|
zer
uste duzue, zerrenda horrek lagunduko dizuela ligatzen. Inozoak zarete, gero.
|
|
Probintzianoek lantzean behin protestatuko dute:
|
zer
uste dute madrildar horiek, han bakarrik dagoela teatro ona, edo ez dakit zer ona. Baina jeneralean Madril loria da, dotorezia, urruntasun inbidiatua.
|
|
–Banekien, horregatik onartu dut zure gonbidapena,
|
zer
uste zenuen?
|
|
–Zuk, Martin, esaten du orduan, batere zerutiarra ez dirudien gizonkote honek?, arimaren kontu hau,
|
zer
uste duzu dela, Gernikako azken astelehena. Hau ez da porru eta piperren salerosketa, aizu.
|
|
Kokolo, idatzi zuen eta letran ere agerikoa zen nebarekiko maitasun bihurria,
|
zer
uste duzu, Bagdadeko erregea zarela. Aspaldi desagerturiko osabak kapela darama argazkian.
|
|
Pertsona bat, bereziki, argazki askotan errepikatzen zait baina ez dakit nor den edo zergatik agertzen den nire argazkietan, zuk
|
zer
uste duzu??. –Bera agertzen bada, argazkiak bereak direla eta ez zureak?.
|
|
Aulkitxoaren gainera igo, eta ia esan nien txutxu mutxuka ari ziren bi emakumeei oso oker zebiltzala, Teresaren aita gizon gizona zela herrian gizonik bazen, eta Ternuara joana zela bakailaotara. Eta bakailaotara joatea ez zela antxoatara joatea, ea
|
zer
uste zuten. Horregatik ez zela denbora luzean itzuli.
|
|
txalotu aurretik, baina, baita txalotzerakoan ere, Gabinori so egiten zion aldizka, era adierazgarrian. Gabinoren begiak topatu zituèn aldi haietako batean, burua goratu eta beheratu zuen lauzpabost aldiz, keinu ezin nabarmenagoan?, bere jarrera harekin Gabinori esan nahi balio bezala: . Nik ere maite ditut hemengo ohiturak,
|
zer
uste duzu, bada. Txistua, baina, beste gauza bat da, musikaren hizkuntza unibertsala da-eta?; Gabinok, berriz, don Alfredoren txaloak ikusten zituen, txalo hutsak besterik ez, zeharreko edo haratagoko interpretazioek kutsatu gabekoak, itxura guztien arabera?, don Alfredori era berean erantzun zion bederen, jendetasunez eta gizalegez, burua goitik behera lau aldiz bero mugituta; eta hala joan zen saioa, txaloz txalo, eta halakoa izan zen haien arrakasta, itzela eta berebizikoa, halako moduan, non Maria Bibiana, azkenean, halaxe mintzatu baitzitzaien ikusleei:
|
|
Utzi bakean nexka! Edo
|
zer
uste duzue, zuen listu zikinak on egingo diola?. Ez al diozue don Zoilori mila aldiz entzun kontuz ibili behar dela mikrobioekin?
|
|
Eta Inkisizioak berean dirau, iaz Errepublika iritsi bazitzaigun ere. Pagoagako kontu horiek
|
zer
uste duzu direla, bada, Ama Birjina agertu ote den ez ote den?. Nork sinets dezake horrelakorik, ordea, infantilismo erabateko batean erori gabe?
|
|
Baina zu beti pasatzen zara, orain ere bai, eta aitari esango diot, bai horixe! Zuk
|
zer
uste duzu, bada?
|
|
Bizi ere, bizi nintekeen aurrerantzean zuek bezala, beldurrak hartuta, neguko elurrak bere hil jantziarekin estal nazan artean? zuek ere ez baitzarete heriotzaz libratuko,
|
zer
uste duzue! Hartu nuèn erabakiarekin, ordea, pozik nago, neure mundu txikitik atera eta unibertsoaren misterioa ezagutzeko aukera izan baitut, zuek izan ez duzuena.
|
|
baina nola zerbitzatuko duk hik partidua goitik, behetik ez badakik? Eta pagatzeari buruz, jakin ezak gehiago pagatu duala oraindik,
|
zer
uste duk, bada. Hik hasi huen, eta hik bukatu duk kontu hau!
|
|
Zer hartarako hobe, komentu batean sartzea baino? Hala, bada, Cupertinoko Jose komentuan sartu, eta
|
zer
uste duzue gertatu zitzaiola. Egun batean hegan egin zuela, asmatu duzue!, oraintxe kontatuko dizuet nola.
|
|
guztiek ere akusazioaren berri ematen zioten bitartean, ahots batez: ezer ez zinen eta zerbait zarelakoan zaude, diru pila egin duzulako, baina ezerezetik ezerez, Nazario, denborak azkenean bere lekuan jartzen baitu mundu guztia,
|
zer
uste duzu, bada?!
|
|
–Eta zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
–Eta zuk
|
zer
uste duzu, Gabino poztu egingo dela, bi hankak gangrenatu eta mozten badizkizute?? –erantzun zion izebak, bekozkoa ipinita, jarraian bere sermoitxoari ekiten ziola?:
|
|
–Izeba, aitaren apellidua galduko da, bai, baina beste bat hobea emango diet neure seme alabei noizbait?, Nazario Orberekin ezkondu zèn egunean betean bete zuena; eta oroitu zuen, azkenik, bere beste seme alabekin noiznahi praktikatzen zuèn autoestimu ariketa, zernahiren aitzakian jakinarazten baitzien etxe hartan jakin beharrekoa, etxeko goiburutzat eta lehen maximatzat har zitekeena: . Orbetar bat orbetar bat da,
|
zer
uste duzue, neska mutilak?!?. Hantxe zuen, ordea, orbetar hura, munstro txiki bihurtua, Reginaren bizitza, pausoz pauso eta nekez neke eraikia, urratsez urrats eta izerdiz izerdi?
|
|
–Ez duzu hilko?! Eta
|
zer
uste duzu egin nuela. Bada, bolada batean, patatazal eta frutazal guztiak jasotzen ibili nintzen herriko kaleetan, baina harekin ere ezin lasaitu, aldameneko herrietan ere beste hainbeste gertatuko baitzen, seguru baietz, eta aldamenekoen aldamenekoetan berdin?
|
|
–Eta
|
zer
uste duzu, armada zeure esanetara jarriko duzula zeure helburua lortzeko. Zu, ordea, ez zara kapitain jenerala, nik dakidanez:
|
|
–Ada?! Eta
|
zer
uste duzu egin nuela. Hartu nuen, sartu nuen kutun batean, zintzilikatu nuen lepotik?
|
|
Horrelakoak esaten imajinatzen dut, eta bigunduta uste nuen haserreak indarra hartzen du ostera neure barnean, oilarraren gandorra uzten dit agerian, eta berriz pentsatzen dut: baina
|
zer
uste du horrek. Berriz entzuten dut ahots zakar bat eta mingostasuna sentitzen dut eztarrian, eta nire buruak berriz egiten du iraganera, hogeita hamar urte atzera.
|
|
Urratsen bat goiti egin zuten izuaren mailan. Zer deabru, axola guti nitaz
|
zer
uste zuten.
|
|
Eta Inkisizioak berean dirau, iaz Errepublika iritsi bazitzaigun ere. Pagoagako kontu horiek
|
zer
uste duzu direla, bada, Ama Birjina agertu ote den ez ote den.... Nork sinets dezake horrelakorik, ordea, infantilismo erabateko batean erori gabe?
|
|
" Izeba, aitaren apellidua galduko da, bai, baina beste bat hobea emango diet neure seme alabei noizbait", Nazario Orberekin ezkondu zèn egunean betean bete zuena; eta oroitu zuen, azkenik, bere beste seme alabekin noiznahi praktikatzen zuèn autoestimu ariketa, zernahiren aitzakian jakinarazten baitzien etxe hartan jakin beharrekoa, etxeko goiburutzat eta lehen maximatzat har zitekeena: " Orbetar bat orbetar bat da,
|
zer
uste duzue, neska mutilak...!". Hantxe zuen, ordea, orbetar hura, munstro txiki bihurtua, Reginaren bizitza –pausoz pauso eta nekez neke eraikia, urratsez urrats eta izerdiz izerdi– hankaz gora jartzen zuena!
|
|
Baina zu beti pasatzen zara, orain ere bai, eta aitari esango diot, bai horixe! Zuk
|
zer
uste duzu, bada?
|
|
balizko haur fotofobiaduna itsutu egin ote zen, bada, hondarrean?, edo beste zerbait ote zuen, orbetarrek ezkutatzen zutena, halabeharrez eta ezinbestez?; isilunea egiten zenean, beraz, mozorro guztiak kenduta, isiltasunak berak azpimarratzen zuèn tentsioa kanporatzen zen, eskuen mugimendu urdurietan eta begien ihesaldietan igar zitekeena; eta, orduan –orduantxe, hain zuzen–, nola sentitzen zituen Nazariok –begiak etengabe kliskatzen zituen halakoetan– jendearen esku mugimenduak eta begi ihesaldiak, akusazio bat balira bezala, solasaldiko solastunek eta bisitaldiko bisitariek... guztiek ere akusazioaren berri ematen zioten bitartean, ahots batez: ezer ez zinen eta zerbait zarelakoan zaude, diru pila egin duzulako, baina ezerezetik ezerez, Nazario, denborak azkenean bere lekuan jartzen baitu mundu guztia,
|
zer
uste duzu, bada...!
|
|
‘Ada’! Eta
|
zer
uste duzu egin nuela. Hartu nuen, sartu nuen kutun batean, zintzilikatu nuen lepotik... eta hara non aurkitzen dudan orain Teofilo Mariari aurre egiteko indarra, Teofilo Mariak hitz egiten didan bakoitzean harixe heltzen baitiot, nire salbazio ohola balitz bezala!
|
|
–Bazakiat, bai... baina nola zerbitzatuko duk hik partidua goitik, behetik ez badakik? Eta pagatzeari buruz, jakin ezak gehiago pagatu duala oraindik,
|
zer
uste duk, bada. Hik hasi huen, eta hik bukatu duk kontu hau!
|
|
–Eta
|
zer
uste duzu, armada zeure esanetara jarriko duzula zeure helburua lortzeko. Zu, ordea, ez zara kapitain jenerala, nik dakidanez:
|
|
–Eta zuk
|
zer
uste duzu?
|
|
Ni ere zuetakoa izan nintzen atzo arte, bake nagi baten jabe. Bizi ere, bizi nintekeen aurrerantzean zuek bezala, beldurrak hartuta, neguko elurrak bere hil jantziarekin estal nazan artean... zuek ere ez baitzarete heriotzaz libratuko,
|
zer
uste duzue! Hartu nuèn erabakiarekin, ordea, pozik nago, neure mundu txikitik atera eta unibertsoaren misterioa ezagutzeko aukera izan baitut, zuek izan ez duzuena.
|
|
Zer hartarako hobe, komentu batean sartzea baino? Hala, bada, Cupertinoko Jose komentuan sartu, eta
|
zer
uste duzue gertatu zitzaiola. Egun batean hegan egin zuela, asmatu duzue!, oraintxe kontatuko dizuet nola.
|
|
–Eta zuk
|
zer
uste duzu, Gabino poztu egingo dela, bi hankak gangrenatu eta mozten badizkizute...? –erantzun zion izebak, bekozkoa ipinita, jarraian bere sermoitxoari ekiten ziola–:
|
|
" Ez duzu hilko"! Eta
|
zer
uste duzu egin nuela. Bada, bolada batean, patatazal eta frutazal guztiak jasotzen ibili nintzen herriko kaleetan, baina harekin ere ezin lasaitu, aldameneko herrietan ere beste hainbeste gertatuko baitzen, seguru baietz, eta aldamenekoen aldamenekoetan berdin... mundu osoan!
|
|
Utzi bakean nexka! Edo
|
zer
uste duzue, zuen listu zikinak on egingo diola.... Ez al diozue don Zoilori mila aldiz entzun kontuz ibili behar dela mikrobioekin?
|
|
txalotu aurretik, baina, baita txalotzerakoan ere, Gabinori so egiten zion aldizka, era adierazgarrian –Gabinoren begiak topatu zituèn aldi haietako batean, burua goratu eta beheratu zuen lauzpabost aldiz, keinu ezin nabarmenagoan–, bere jarrera harekin Gabinori esan nahi balio bezala: " Nik ere maite ditut hemengo ohiturak,
|
zer
uste duzu, bada. Txistua, baina, beste gauza bat da, musikaren hizkuntza unibertsala da-eta"; Gabinok, berriz, don Alfredoren txaloak ikusten zituen –txalo hutsak besterik ez, zeharreko edo haratagoko interpretazioek kutsatu gabekoak, itxura guztien arabera–, don Alfredori era berean erantzun zion bederen, jendetasunez eta gizalegez, burua goitik behera lau aldiz bero mugituta; eta hala joan zen saioa, txaloz txalo, eta halakoa izan zen haien arrakasta, itzela eta berebizikoa, halako moduan, non Maria Bibiana, azkenean, halaxe mintzatu baitzitzaien ikusleei:
|