2017
|
|
Arriskutsua da, eta ikaragarri gustatzen zait. Ez dakit
|
zer
bururatuko zaidan. Musikari nire buru barruan margotzen uzten diot.
|
2021
|
|
Hots, Ostrabenton jakinarazten zaienean Riktrudisi" Auñemendik, Erriak, euskaldunak" kendu eta nazionalizatu edo egin dizkiotela bertan zituen ondasun guztiak (ik. 135 or.), Adalbaldori
|
zer
bururatu eta," zure Auñemendiko ondasun guztiak Euskalerriko landerrentzat iztea" proposatzen dio emazteari (138 or.). Berandu samar, pentsa lezake irakurleak; baina ez, goi agintaria dela dakien batentzat inoiz ez da berandu beren legeaz baliatzeko eta galdutakoak berreskuratzeko. Kristau eskuzabal eta apal huts agertzea nahi lukeen erantzun esplizituan datza, beraz, gakoa:
|
|
156 Ureekin ustez irabazitako zuhurtzia gorabehera, horrek berak eramango du gero heriotzara, Riktrudisen traizioak auñemenditar oro sukarturik duenean,
|
zer
bururatu, eta" eliza aurreko enparantzan, gizon aserre askoren erdian, asi zan" Mendiolatarren alde kantatzen (133 or.). Jakina," il eben Peru gizagaixoa, salkindarien lagun oker ozkil bat zala ta" (idem), eta inork ez zuen protestarik egin, alderantziz baizik, auñemenditar guztien ageriko onespena izan baitzuen zigorrak: "" Ondo egin jako ziñoen danak berea da errua, barritsu zitala ez izatea baiño ez eukan"" (idem; g.l.e.).
|
|
158 Anekdotikoa lirudikeen arren, botere hegemonikoaren jabe sentitzen diren jaunxoen ohiko portaera harroputz arruntarekin irudikatu zuen Agirrek Adalbaldo gaztea. Alegia" zelai batean gizon talde andi bat[...] indar neurketan burdin luze bat jaurtika" ikusi zuenean,
|
zer
bururatu eta," danen artetik igaro nintzan", hori bai, haziera oneko paternalismo puntuak eramanda, euskaraz jakin gabe," egun onak emonez" (58 or.; g.l.e.).
|
2022
|
|
anaiak erantzun. Zer edo
|
zer
bururatuko zaidak eta.
|
|
Hala, bada, goiz hartan, kume hura ustekabean topatutakoan, Manexi begitandu zitzaion aukera polita izan zitekeela, saiatzeko ikusten ea nolakoa ote zen triku txiki haren azpiko aldea. Horretarako,
|
zer
bururatuko eta, makilatxo bat hartuta, animaliatxo gaixoa zanpatzen eta behartzen aritu zen, hankak ikusteko. Tripaz gora jarri eta hankatxoak aterarazten saiatzen zen makilarekin, baina pixkatxo bat ikusi orduko, trikua berriz ere pilota biribil bat bezala jarri eta mutikoak ezin izan zion barrualdea ikusi.
|
|
Ura edaten bukatu ondoren, haritz handiaren itzal azpian kokatu eta pausatu ziren denak, atsedenaldian jarraitzeko, eta, geroxeago berriz lanari ekiteko. Horretan ari zirela, pitxerra erabili zuen anaia batek, aldarte onean, txantxa bat egiteagatik
|
zer
bururatuko eta, pitxerrean gelditzen zen azken ur hondarra ez al zion, ba, bota Manexi goitik behera. Azken hau biziki haserretu egin zen, baina txikiena izanik, ez zuen modurik ikusten inolako mendekurik hartzeko, eta, gauzak horrela, erabaki zuena zera izan zen, lehenago ebaki eta itzulikatutako belarraren gainean etzatea, eguzkitan.
|