|
2001
|
|
|
Eta klasearen amaieran 67 orrialde hori errebisatzen zuen, ea 67 orrialdeko froga gainditu genuen, era horretan egiten baikenituen zoriontsu bera eta Jainkoa. Eta gero hasten ginen deklinazioen eskailera zailetan gora, nominatiboa qui genitiboa cuius, datiboa cui, akusatiboa quem, edo aditz irregularretan behera, volo, nolo, malo, eta consecutio temporum edo denboraren konkordantziaren arabera antolatu behar ziren esaldi subordinatuetan zehar, scio quid feceris, badakit zer egin zenuen, sciebam quid fecisses, banekien zer
|
zenuen
egina, scio quid facias, badakit zer egiten ari zaren, sciebam quid faceres, banekien zer egiten zenuen, scio quid facturus sis, badakit zer egingo duzun, sciebam quid facturus esses, banekien zer egingo zenuen.
|
|
2003
|
|
|
Guretzat ez zegoen bizitza sozialik herrian. Kuarteleko emakumeekin ibiltzea zeneukan zuk, baina ez
|
zenuen
egiten. Ni, ilunabarretan, Elizondora jaisten nintzen astean bitan, helduei euskarazko klaseak ematera.
|
|
2006
|
|
|
Frantses ikastaroetatik gogoratzen zenituenak zenbatzen hasi zinen. Ezer gutxi, Areetako hizkuntza eskolan kurtso erdi baino ez
|
zenuen
egin. Café au lait, très jolie, c’est tout, au revoir, merci beaucoup.
|
|
2012
|
|
|
Han ez zegoen aldizkaririk, ez denbora pasarik, ez irakurgarri izan zitekeen ezer. Zain egon, besterik ezin
|
zenuen
egin.
|
|
|
Ez, ez
|
zenuen
egin.
|
|
|
Baina ez
|
zenuen
egin.
|
|
|
Aita, erotzen ari naiz, birramonari gertatu zitzaiona gertatuko zait niri ere, esan nahi zenion. Baina ez
|
zenuen
egin. Ez zenion txintik ere esan zure burujanaren inguruan.
|
|
2016
|
|
|
A: Eta noiz pentsatzen
|
zenuen
egitea?
|
|
2019
|
|
|
–Hogei urte! Hura sasoia!?, esan ohi
|
zenuen
egindako balentria gogoratuta. –Nahiago nuke orain orduko indarra banu?.
|
|
|
Inoiz ere ez! Aurreko egunean biluzik utzi nindutenean ere barre besterik ez
|
zenuen
egin! Eta orain zure arazoak entzutea nahi duzu?
|
|
|
Zain. . Mila esker, ez
|
zenuen
egin beharrik, eta zainzuri eta urdaiazpikoz beteriko plateren inguruan eseri dira hirurak.
|
|
|
Jauzi batez, Raimundo Silva zutitu da, aulkia, bultzada dela-eta, une batez balantzaka egon eta gero atzera erori da, bera jada pasabidetik barna dabil, ironia leun batez irribarre egiten duen eta Silva behatzen duen norbaiten aurretik, Nork esan behar zuen, adiskide laztana, holakorik gertatuko zitzaigunik, ez, ez erantzun, galdera erretorikoei erantzutea denbora alferrik galtzea da, hainbestetan ibili dugu gai hori, zoaz, zoaz, nik atzetik jarraituko dizut, nik inoiz ez dut presarik, egunen batean zurea izan behar duena, nirea ere izango da, ni naiz beti gero iristen den hura, zuk bizi duzun edozein une oroimenean gordetzen den arrosa lurrin bat zuregandik arnastuko banu bezala bizitzen dut, edo, hain poetikoki ez esatearren, zure ortuari eta baba zurietako platera, non zure haurtzaroa berriz jaiotzen den, eta zu ez zara konturatzen, eta esango banizu ez zenuke sinetsi nahiko. Raimundo Silvak telefonorantz jauzi egin zuen, segundo batez zalantza eduki zuen, Eta bera ez bada, baina bera zen, Maria Sara, eta hauxe esaten zion, Ez
|
zenuen
egin behar, Zergatik, galdetu zuen, berak, nahasirik, Gaurko egunetik aurrera ezin izango naizelako arrosarik egunero jaso gabe egon, Ez dut inoiz arrosekin huts egingo, Ez naiz arrosaz arrosaz ari, Orduan, Inork ez luke behin eman zuena baino gutxiago eman behar, sekula, ezin daiteke gaur arrosarik eman bihar basamortua emateko, Ez da basamorturik izango, Hori promes bat baizik ez da, ez dakigun... Maria Sarak irri egin zuen, eta eztul txiki bat bota, Nire arazoa, egoera honetan, lehen gorritu behar ote nuen edo oraintxe gorritu behar ote dudan jakitea da, Gogoan dut behin lotsagorriturik ikusi zintudala, Noiz, Zure bulegoan zegoen arrosa ukitu nuenean, Emakumezkoak gizonezkoak baino aiseago lotsagorritzen dira, sexu ahulekoak gara, Biok gara sexu ahulekoak, ni ere lotsagorritu nintzen, Sexuen ahultasunaz asko dakizu, Nire ahultasunaz asko dakit, eta besterenaz ere pixka bat, baldin eta liburuek badakite hitz egiten dutenaz, Raimundo, Esan, Etxetik ateratzen ahal naizen bezain pronto zu ikustera joango naiz, baina, Zain naukazu, Hitz horiek onak dira, Ez dut ulertzen, Hor nagoenean ere, nire zain segitu duzu, eta ni ere zure zain egongo naiz, ez zuk, ez nik ere, biotako inork ez baitaki bestea noiz iritsiko den, Itxaron egingo dut, Laster arte, Raimundo, Ez zaitez beranduegi etor, Zer egingo duzu telefonoa eskegi eta gero, Kanpamentua jarri Porta de Ferroren aurrez aurre, eta otoitz egin Andredena Mariari mairuek ez diezaguten eraso gauaren isila profitatuz, Beldur al zara, Izu laborriak dardara batean nauka, Hainbesterako al da, Gerra honetara etorri baino lehen, ni proba zuzentzailea baino ez nintzen, nire ardura nagusia deleatur bat egoki trazatzea zen, eta gero egileari horren zergatia azaltzea, Badirudi telefono linean interferentziak daudela, Entzuten duzuna mairuen oihuak dira, almenetatik mehatxuka ari dira, Kontuz ibili, Ez naiz hain urrutitik etorri Lisboako harresien aurrean hiltzeko.
|
|
|
–galdetu zuen komisarioak?. Zer pentsatzen
|
zenuen
egitea hark ere Filipinetako istorioa irents zezan. Ez zenuen horregatik hilko bera ere?
|
|
2020
|
|
|
pentsatu zenuen. Baina ez
|
zenuen
egin. Ez zarelako munstro bat.
|
|
|
–Zergatik ez
|
zenuen
egin?
|
|
2021
|
|
|
Itziar, ez
|
zenuen
egin duzuna egin behar, azken finean, hilda zaudenez, ez zitzaizun ezer kostatzen zure hiltzailea barkatzea. Hildakoen eta bizien arteko desberdintasuna, ongi jakin zenuke, horixe da, lehenengoei errazago egiten zaiela bigarrenei neke izugarria kostatzen zaiena, barkatzea, alegia.
|
|
|
–Lan egin dut. Zer nahi
|
zenuen
egitea?
|
|
2022
|
|
|
Hain zaila al zen geldi itxarotea? Horixe besterik ez
|
zenuen
egin behar.
|