2002
|
|
Fernandez, I. & Ezkerra, E.: 1997), Lertxundik berak liburuak izandako oihartzun eskasaz harrituta
|
zegoela
zioen. Zorionez, espainierara itzuli izanari esker, kritikak testua berriro aztertu ahal izan du, eta L. de la Peñak El Paísen() idatzitako iruzkinean agertzen diren laudorioek, esaterako, erakusten dutenez, eleberria harrera ona izaten ari da.
|
2003
|
|
Txomin dotore jantzita zegoan, eta handik igarotzen ziran bidezti batzuk, bere urduritasuna oharturik, ageri agerian
|
zegoela
esan zuten, emaztegeiaren zain zegoela ezkontzeko.
|
2009
|
|
Gure lekukoen gurasoen garaian, ostera, XIX. gizaldiko azken hamarkadan eta XX.aren hasieran, mozorrotzeko ohitura
|
zegoela
diote hainbat lekukok. Etxekoei entzundakoaren arabera mutilak neska eta neskak mutil janzten ziren.
|
|
Eta horren seinale saltamatxinoak izaten ziren. Hauek lurrean saltoka zebiltzanean, lurra laiatzeko aro onean
|
zegoela
esan gura zuen. Santa Agedako urek, zezeilaren bostaren osteko lehen ilbeherak, lehenengo piper haziak ereiteko eta parrak inausten hasteko sasoia irekitzen zuten.
|
|
Eliza inguruan Errepublikaren aldeko soldaduak zebiltzanez, Francoren aldeko hegazkinek erasoa jo eta eliza lurrera bota ei zuten. Horren frogatzat, eliza ingurua odolez beterik
|
zegoela
diote; aire eraso baten, eta ez erretiradan, bota zuten seinale argia. Aurreko eliza erreka harriz egina zen, eta hormak karez eta harezkoak zituen; horregatik edo jausi zen hain erraz.
|
2015
|
|
Kurioso da ikustea nola, berrikitan, XXI. mendeko lehen hamarkada ondo pasatuta, Harkaitz Zubiri idazle eta soziologoak oso ondorio antzekoa atera zuela Uztaro aldizkarian argitaratutako artikulu batean (Zubiri, 2013). Azterketak azterketa, Zabaletak literatura sustatzeko" soziolinguistikan oinarritutako plangintza razional eta objetibo bat" en premia
|
zegoela
esanez amaitzen zuen.
|
2018
|
|
Ez zegoen, ez, zoratuta, senarrak behin eta berriro, bere andantzetatik etxeratzean, emazteak zerbait esaten zion bakoitzean, leporatzen zion bezala. Erotuta
|
zegoela
esatearena, senarrak bere zapokeriak tapatzeko zeukan beste azpijoko maltzur bat baizik ez zela ohartu zen orduan.
|
|
Iruditan zuen, kontatzen
|
zegoela
esan zionagatik, gau hartan aurrenekoz harako mutil hura ikusi zuenekoa. Oliba koloreko azalean begirune beltz zorrotz erasotzailea eta irribarre zuri samurra hagin ertz ederrean ageri zituelarik, azaldu zen gaua enkantatzen.
|
|
Augustori, emazteak filmetako exekutiboen itxurak hartzen
|
zegoela
esateak eman ziola amorrua eta hargatik beraren parez pare jarrita beldurrak hartzen zuen orain ere akordatuaz bakarrik erantzun zion gogor eta lehor:
|
|
Orbelek lurrean segitzen zutela jabetzean, Katinka ere, guztien sortzaile eta jaun eta jabe den lurrean
|
zegoela
esan zion buruak. Hosto haiek, iharturik zeudelako zirela lurrera eroriak; denboraren poresuz sikatu zirenean, berriro itzuli zituela izadiak lurrera, lurrak eraman zitzan bere barneko bizitzara, sakonera, eta berrizte igaroaldi baten ondorioz, gazte, samur, heze, berde bizian agertuko zirela, lurbira udaberrituz.
|
|
Mediterraneo aldeko itsas bazterreko hirian hartuta zuten hoteleko logelan bakar bakarrean zegoen Elba egunabarrean; idaz-mahaian eserita, idazten ari zen. Muturren aurrean zuen leihotik ikusten zituen palmerondoen geriza beltzek eta kaleko faroletako argi zuriak, oraindik gaua joan gabe
|
zegoela
zioten. Hiria lo zegoela oraindik pentsatu zuen.
|
|
Begiak, orduko distira amatatuta, motel ageri zitzaizkion eta dirdirarazi nahian barreka hasi zen, baina nahiz eta hortzak aurrean ikusi, ispiluak ez zion benetako barrerik oparitu, begiek ez zuten neskatila garaietako moduan dir dir txunditu. Beste bat aurkitu nahian ere, itxuraz eta garaian
|
zegoela
ziotson amak, eta huraxe zebilkion gogoan, baina ispilua ez zegoen baietzean; han ez zen, begi ezpelak lamentu tristean eta gorputz argaltxaren euskarrian, hezurrak baino besterik aurrean.
|
|
Behin kanpora irtenda, sargori zegoela konturatu zen. Etxe barruan ez zuen ez hotzik ez berorik; odol gabe
|
zegoela
esan zitekeen, arimak hondoa jotzen ziola.
|
|
Garbirik
|
zegoela
zioen apaizak, kutsatzeke. Nork jakingo zuen berak baino hobeto hari berari jarraitu zion nola zegoen bere gorputzaren zati eta arima zen umea!
|
|
Zer dela-eta zituen gogoeta haiek, bera ere ez zen kapaz esateko. Nondik eta nora heldu zitzaizkion zisnearen irudiak burura jakiterik ez
|
zegoela
esan zuen bere barrurako. Gehien atsegin zuen animalia zelako zisnea, dotoretasunean goren gorengo zegoela uste zuelako edo..., agian horregatik, umearen betikotasuna zisne zuri baten itxuran nahi zuela.
|
|
Nire lagunak beste mundu batean balego bezala segitzen zuen; joanda
|
zegoela
esan zitekeen. Haragi bizian zuelarik azal guztia altxaturik, okotza gero eta gaizkiago ageri zuen odoletan; eta garau batetik pusa dariola zegoen.
|
|
Bera, pozik baino pozago
|
zegoela
esan zuen eromenean; nahiz eta bukaeran amildegirik egon zitekeenik ere ez jakinean, galga gabe zihoala abiada bizian, sarritan hankaz gora, aldapa beheran; baina ez sexuari uko eginez, baizik eta alderantziz, zeinekin di da erabakiz eta ardura gutxirekin egin beharrekoa eginean.
|
2019
|
|
Gerrako kronikak eleberrian lehen figura horren zantzurik Mikele de Abandok Samueli mintzatzen zaionean aberriaren alde egin beharreko sakrifizioaz: " gogoan zuen nola Mikele de Abandok Aberriaren alde lana egin beharra
|
zegoela
esan zion" (104).
|
|
Aitzitik, ezagutu zutenen oroimenean dago iltzatua haren edertasuna adina haren zoritxarra. Samuelek berak ere iradokitzen du guztiz damu dela ez zuelako Joanito Ikurrinaren setiotik babesteko modurik izan eta" gogoan zuen nola Mikele de Abandok Aberriaren alde lana egin beharra
|
zegoela
esan zion" (104).
|
2021
|
|
Niri irakasleak esan zidan zerbait aldatu behar nuela eta okerrago gelditu zen. Eta gero gainera, aurkezterakoan, bere partea txarto
|
zegoela
esan zuen eta berak egin zuen!".
|