Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 333

2001
‎Marcosek ipuina eskatu zion Mariari, irakurri nahi zuela. Mariak mahai gainean zegoela esan zion. Lucasen logelara joan zen gero.
‎Nik ez nuen ezer ikusten, baina han sakonean itsasontzi bat zegoela zioen Juan Bautistak.
2002
‎Aitzakia gehiagorik gabe, abentura hura hasteko prest zegoela esan zion.
‎Goizuetan, behintzat, Errero Bordan, bazen zakur bat, Dik, goseak amorratzen zegoela esateko, etxolan zuen jan ontzia ahotan hartu eta nagusiarengana joaten zena.
‎Lurrera begira zegoela esan zizkidan Sarak hitz haiek. Gero, burua goraturik, gaineratu zuen:
2003
‎Besterik zioen arren, seguru nago Monikak gau horretan erabaki zuela nirekin bizitzera etortzea. Arranbideren ostatuan bertan egin genuen lo eta biharamunean etxera bidean, autoan nire kontra kiribildurik, gu bion arteko hitzarmena hausteko prest zegoela esan zuen. Nik ez nion ezer erantzun edo ez entzunarena egin nuen.
2004
‎Taxi bat hartu nuen Jerusalemetik Gazara joateko. Ordu bat eta erdi zegoela esan zidan nirekin taxian zihoan batek. Gidariaz aparte, hiru pertsona gindoazen autoan, bi gizon eta ni, hiru pertsona baino gutxiago debekatuta zegoelako taxi baten bidaia hura egiteko.
‎Ez zekien ni hara joango nintzenik. Horregatik, osaba Islahk Sawsan Palestinan zegoela esan zion. Ezin zezakeen sinetsi.
‎Ezin zezakeen sinetsi. Geroxeago Sawsan Rafahn zegoela esan zion, eta, handik minutu batzuetara, ba ote zeukan ni ikusteko gogorik galdetu; berak baietz esatean, osabak, eskuaz, hurbiltzeko keinu bat egin zidan. Amona negarrez hasi zen.
‎Euskaldun izatea, jakina, ez da inoizko euskal esentzien bila ibiltzea, edo halako leinu garbitasunaren aztarnak gaurkotzea, edo halako izaera aldagaitz eta hilezkor bati bizirik eutsi nahi izatea. Hori, erantsiko nuke nik, ez zegoela esan beharrik ere, gure arteko kontzientzia kontuak eta joera ideologikoen gaitasun indarrak zertan diren ez bageneki.
‎–Giro arraroa? zegoela esan digu euskalgintzaren sailean, eta giro horretan gertatu zen Euskaldunon Egunkaria ren itxierak euskalgintzaren munduan sorrarazi zuen lurrikara.
‎Esan berri dut zurrutaren gaitzetik osatu samarra zegoela aita. Hala ere, debutaren data gogoangarria afari on batekin eta xanpainarekin ospatu beharra zegoela esan zuen, Donostiako jatetxe on batean, familian.
2005
‎Hackerrik onenetariko batekin ibiliko zen eta, denda eramaten laguntzeaz gain, trikimailu guztiak irakatsiko zizkion, fakultatean irakasten ez zutena, hain zuzen ere. Elkarrizketan, aukeratuta zegoela esan zionean, ez zion zehaztasun handirik eman, baina biharamunean hori dena zertaz zihoan jakingo zuen. Proiektu garrantzitsu bat aipatu zion, besterik ez.
‎Ametsek kontatu dio, aukera izan duenean, berak ere ez dakiela ezertxo ere. Badirela hiru egun begiak ireki zituela –edo hori uste duela–, gelatik ibiltzen eta ariketatxo batzuk egiten eduki dutela, eta azkenean etxera itzultzeko prest zegoela esan diotela. Bitartean, iluntasuna baino ez du gogoratzen.
‎Gutunak lau zatitan doblatua egon izanaren markak zituen. Bestalde, eskuz idatzita zegoen eta lerroek gorako joera zuten; horrek, nire grafologia jakinduria eskasean, idatzi zuena pozik edo baikor zegoela esan nahi zuen. Sinatzeko, izena erdian eta berau bilduz marra batzuk borobilean.
‎Gutunaren ingurukoak ezinegona sortzen bazidan, Irantzurenak ez gutxiago. Burmuinak, gelditzen zitzaidan zentzu apurrak, gurea bukatuta zegoela esaten zidan etengabe, baina ezin nuen berarekin igarotako uneak gogoratzeari utzi. Saltsa guztiei botatzen nien eta hori berari asko gustatzen zitzaiolako zen; nik gozoegi uzten zituela uste nuen, batzuk behintzat, baina bera joan eta gero saltsa guztiei botatzen jarraitzen nuen.
‎Mateoren ama irribarretsu egon zen gau osoan; argi zegoen bera dena oso gozo zegoela esatera joana zela eta, guk saltsak ondo lotu gabe eta haragia gordinik aterata ere, berak gozo zegoela esango zuela; baina Manuel Urrestik ez zituen laudorioak oparitzen, are gutxiago bere ikasleari eta bere semeari. Plater zailenak eskatzen ahalegindu zen eta, platera mahairatu bezain azkar, esku-zapiaren ondoan zituen betaurrekoak janzten zituen dena ongi aztertzeko.
‎Mateoren ama irribarretsu egon zen gau osoan; argi zegoen bera dena oso gozo zegoela esatera joana zela eta, guk saltsak ondo lotu gabe eta haragia gordinik aterata ere, berak gozo zegoela esango zuela; baina Manuel Urrestik ez zituen laudorioak oparitzen, are gutxiago bere ikasleari eta bere semeari. Plater zailenak eskatzen ahalegindu zen eta, platera mahairatu bezain azkar, esku-zapiaren ondoan zituen betaurrekoak janzten zituen dena ongi aztertzeko.
‎–Hasierako hilabeteetan inspektore bat etortzen zitzaidan etxera astero, ezer ez zutela aurkitu esatera. Gero, hilero etortzen zitzaidan berririk ez zegoela esatera, eta bada urte erdi inor agertu ez dela. Istripua aipatu zuten, gure Fernando, ergela denez, mendi bateko zuloren batean eroriko zela...
‎Ama jaitsi eta berehala hasi zen nola nengoen galdezka; aitak trafikoa sekula baino txarrago zegoela esan zuen bizpahirutan, eta horregatik heldu zirela ordu erdi berandu.
‎Bazkari guztian zehar, aitak ez zuen ahorik ireki, dena oso gozo zegoela esateko izan ez bazen, eta amak galderaz josi zuen Itziar gaixoa: " Ez zioten oliorik botako haragiari, ezta?"" Saltsa dakar?
‎Giltza apalean zegoela esan zionari hurbildu zitzaion eta bera izan ote zen galdetu. Ezezkoa egin zion Markosek buruarekin.
‎Biharamunean, ibaiertzera joan ziren. Silviak, indar ezezagun bati obedituz, lagun bati eskatutako gona motza jantzi, ilea garbitu eta solte utzi, eta, Marcok ederra zegoela esan aurretik ere, desiratua izateko prestatua sentitu zen estreinakoz. Eta han, ibai aldamenean, Italiako zeru puska lekuko zuela, bere amonak definituko zuen hitz katolikoz, lotsa galdu zuen.
‎Idealizatua zuten baserri giroa, pentsatu nuen, eskuak belarrarekin txukuntzen nituen bitartean. Egiazko bizitza kalean zegoela esaten nienean neu nenbilela ametsetan erantzuten zidaten, eta arrazoia zuten apika.
2006
‎Angel Giménez zen papelerako eta herriko jauntxoa, gutxitan ikusten genuen eta orduan traje eta betaurreko ilunekin, elizatik irteeran edo; inoiz ez zen herriko jendearekin hitz egiten gelditzen. Ernesto Ameriketan zegoela esaten zen, eta inoiz etortzen bazen –edo etorri zela esaten zenean– isildu bezala egiten zen herria. " También me ocupaba –irakurtzen dut orain E. Giménez Caballero ren memorietan, lehenagoko aldi bati buruz– en escribir para todos los periódicos disponibles y hablar en la radio.
‎Bittorik sukaldean beti izaten omen zuen piztuta irratia, gaztelera entzutea asko gustatzen zitzaiolako; egun batean Dolores sukaldera sartu eta irratian Francoren inguruan berbetan zebiltzala konturatu zen. Zertaz ari ziren galdetu zion Bittoriri, eta honek erantzun omen zion Franco ez zebilela ondo, gaixorik ei zegoela, irratian erregimenean zegoela esaten zutela eta. Behin eta berriz ari omen ziren Francoren erregimena gora eta Francoren erregimena behera.
‎Baina hurrengoan beste aitzakia bat jarri zion, eta hurrengoan beste bat. Laugarrenean, itsasoratzeko prest zegoela esan zion berari eta baita Urkiolamendiko kapitainari ere, baina goizean ez zen portuan agertu. Etxera haren bila joan zirenek, alkohol kiratsa zeriola aurkitu zuten ohe gainean etzanda.
‎Ez zuela German ikusi nahi. Errekaduetan zegoela esateko. Hala egin zuen Doloresek, eta Germanek jatetxetik alde egin arte itxaron zuen Luisak sukaldetik irteteko, dardarka oraindik.
‎Oriolek bota zuen, baina nik bota nezakeen. Eta Cristinak deitu zigunean, afaria prest zegoela esateko, biok azaldu genion ideia hura. Berari ez zitzaion gustatu ordea.
‎dama zuriez eta mamu beltzez, herensuge zorion banatzaileez eta arima galdu tripazainez, maitale zentzugabeez eta hildako gorpujaleez... eta ez eguneroko bizitza ziruditen kontakizun arruntak, eguneroko errealitatearen antza zuten istorio indarrik gabeko haiek. Zahartzaroko gaitzak jota zegoela esaten hasi ziren, burua galtzen hasia...
‎Gero, dio," bizitzaren zurrunbiloak beste hainbat lekutara eraman ninduen, eta bost umeren ardura duenak ez du ametsetan egiteko denbora gehiegirik hartzen". Hala ere, erabaki sendoa harturik zegoela dio, euskaldun emakumeentzat etxe inguruko lorategiak zaintzeko eskuliburu bat egiteko. Gaztaroan ikasitakotik eta hainbat liburutan bildutako istorioetatik hasia zuela egiten eskuliburu horretako sarbidea, eta Jainkoa lagun liburu eder bat argitaratuko zuela noizbait.
2007
‎Burdina puska hura jan nuen, ardo askorekin lagunduta, dena esan behar bada. Azkenean gustua hartu nion; izan ere, gizon biboteduna etorri zenean, deliziosoa zegoela esan bainion, jakina, Elisa ez lotsaraztearren. Elisak ordaindu zuen, ni, ardoaren eraginez, kartera non nuen ere ez bainintzen oroitzen.
‎Etxea laugarren solairuan zegoela esan zigun, baina ez zuen aipatu, nik ez nion behintzat entzun, laugarren solairura iristeko oinez joan behar genuenik, ez baitzegoen ez igogailurik, ez garabirik ere, Elisaren egoera ikusita, haragi puska baketsu hura laugarrenera igoarazteko. Hirurogei eskailera maila igo genituen, banan banan, nire pago enborra aurretik eta ni haren ipurtaldetik bultzaka.
‎Azken Gabon zahar gaua izango zen Joxeanen hitz likatsu eta ardoz bustiak entzuten nituena, hauen liska masailean sentitzen nuena. Hurrengo egunean, urteko lehenean, senarrari gure artekoa bukatuta zegoela esango niola pentsatuz egin nuen irribarre besteen kopekin topa egiten nuen bitartean. Tente, txanpain kopa eskuetan, ispilu erraldoiari irribarre egin nion.
‎Eta ezinbestean gogoratu dut berriro iazko afaria. Gurea bukatuta zegoela esan behar niola erabaki ostean, indarrez bete nintzen, eta, besteetan mahai azpiko ostiko batekin esaten niona, denen aurrean esan nion. Ardo botila hartzera zihoala, kolpea eman nion eskuan eta gehiago ez edateko esan nion, egoteko isilik behingoz?
‎Ez dio lagunari esan aspaldian ari direla senarra eta bera haur bat izateko ahaleginean. Ez dio esan bera haurdun geratu aurretik ere horretan zebiltzala, eta haurdun zegoela esan zion egunean zapore gazi gozoa sentitu zuela ahoan, lagunak haurra izateak pozten zuelako, baina, aldi berean, txanda errespetatu ez balu bezala sentitu zuelako. Saiatzen hastearekin batera geratu zela haurdun, hala esan zion lagunak, eta honek oraindik gehiago ozpindu zion ahoko zaporea.
2008
‎Beñardok, izan ere, etxeko emakumeengan, ama izebengan? bilatzen zuen kontsolamendu afektiboa, halako eran, non, ama hil zenean, hilabetetan egon baitzen amaren irudia bere baitatik urrundu nahi eta ezinean, amarekin nahi zuela eta amarekin nahi zuela, zeruan zegoela esaten ziotenean, berak ere zerura nahi zuela erantzuten zien?, harik eta, amaren besorik eta magalik ezean, izebaren besoetara eta haren magalera egin zuen arte. Honorato zen txikiena, eta Beñardok Honoratorekin izaten zituen orduan borrokak, izebaren magala nork bereganatuko; izebak txikienaren alde egiten zuen, jakina, baina hain temoso eta setoso jartzen zen Beñardo batzuetan, non izebak, azkenean, kasu egin behar izaten baitzion.
‎Mahaiaren inguruan eserita aurkitu nituen hirurak, Espainiako botila bat ardo eta mahaspasa batzuk aurrean; sendagilea erretzen ari zen ileordea magalean zuela, eta horrek, banekien, urduri zegoela esan nahi zuen. Txopako leihoa zabalik zegoen, epela baitzen gaua, eta ilargiaren distira ikusten zen atzean, itsasontziak utzitako arrastoan.
‎Rua do Benformoso ren amaierara heltzen ari zen eta han, azken aurreko kantoian, mugarri antzeko bat zegoela esan zitekeen. Izan ere, puntu hartan dendatxoak amaitu eta guztiz bestelako giroa hasten zen.
‎Bi hitzetan esateko, mahai inguru hartan izeba Ursula zen Beñardori penaz begiratzen ziòn pertsona bakarra. Beñardok, izan ere, etxeko emakumeengan –ama izebengan– bilatzen zuen kontsolamendu afektiboa, halako eran, non, ama hil zenean, hilabetetan egon baitzen amaren irudia bere baitatik urrundu nahi eta ezinean, amarekin nahi zuela eta amarekin nahi zuela –zeruan zegoela esaten ziotenean, berak ere zerura nahi zuela erantzuten zien–, harik eta, amaren besorik eta magalik ezean, izebaren besoetara eta haren magalera egin zuen arte. Honorato zen txikiena, eta Beñardok Honoratorekin izaten zituen orduan borrokak, izebaren magala nork bereganatuko; izebak txikienaren alde egiten zuen, jakina, baina hain temoso eta setoso jartzen zen Beñardo batzuetan, non izebak, azkenean, kasu egin behar izaten baitzion.
2009
‎Ezer pasa izan ez balitz bezala. Are gehiago, Etxe inoiz baino alaiago zegoela esango nuke. Irribarre egiten zuen etengabe.
‎Jende gehiago zegoen aintzira inguruan, baina inork ez zuen ezer egiten. Aitonak joan beharra genuela, amona zain zegoela esan eta keinu batez martxan jarri gintuen, bera gure atzetik zetorrela. Metro batzuk aldendu ginenean, eskalea oihuka hasi zen berriro, eta guk burua jiratu genuen; aitonak, ordea, ez zuen bururik jiratu eta jarraitzeko agindu zigun.
‎Edalontzia barran utzi eta zutik jarri zen. Gero, ondo zegoela esan zidan.
‎Zaintzailea agertu zenean oso kezkatuta zegoela esan zion, bere laneko nagusia agertzen ez zelako. Telefonoz ere deitu ziola eta ez zuela erantzuten.
‎Oroitzen naiz Rock Hudson gizonzale zela nola zabaldu zen. Lehendabizi New Yorkeko egunkariak Rock Hudson oso argal, zahartua zegoela esaten hasi ziren. Handik egun batzuetara AIDS zuela esan zuten.
‎Haserretu egiten duk nirekin. Lehen ere bai, ura beroa zegoela esan diodalako, eta atzo ere bai, atzo ere haserretu zuan, alkandora barrukoz kanpora jantzi zidala esan niolako. Urrezko eraztuna itsasora bota dik!
‎Irribarrera iritsi ez zen keinu batez erantzun zion Virginiak eta sorbaldak altxatu zituen, berdin zitzaiola edota jada ohituta zegoela esan nahian bezala.
‎...zeuden, ez pozik, hura ez zen kuple edo pasodoble bat kantatzeko egoerarik egokiena, azken batean?, baina bai kontzientziarekin lasai, agidanean, edo lasai samar gutxienez, nahiz eta nekez aitortuko zuen inork gauzak beste modu batean ere egin zitezkeela, baita beste mila modutan ere, hemen xehetasun bat aldatuz eta han beste bat; ez zeuden, ez, pozik, eta, hala eta guztiz ere, aita kalonjea pozik zegoela esan zitekeen, poz pozik ere bai, beharbada, gazteagoa ere ematen zuen, zimurrak lehen argiaren argitan ezabaturik?, jakin ez bere betebeharra ongi bete izanaren sentipena orduantxe bereganatu zuelako, isipua primeran dantzatzen zuen behinik behin, gotzain baten solemnitatearekin?, edo oroimenean, artean ere, dir dir egiten sumatu zuelako haurra agurtu aurreko esaldia, dikzio onaren perla eta goi... Amak ere. Reginak?
‎ama izebei ezer gertatzen bazaie, zer!, eta Adari eta Bibiri ezer gertatzen bazaie, zer!, zer, zer eta zer?!, hargatik guztiagatik egin zuen Domingok, beharbada, bere dei hura ordu pare bat lehenago, uztailaren 18ko bazkalondoan, beraz? Regina enera, hiriko hotel bateko harreralekutik deitu ere, harreragilea debozionisten ikastetxean ezagutu zuèn mutil bat zen, bera baino urtebete gazteagoa, batxilerra hasi eta bigarren ikasturtean utzi zuena?, etxekoen egoeraren berri jakiteko; bestaldean Maria Bibiana lasai bat atera zitzaion, guztia ongi zegoela esan ziona: aita eta Teofilo Maria ohi bezala joan zirela lanera, alegia, eta gauerako espero zituztela; biharamunean ere, uztailaren 19an, igandea?
‎Carmen ez zen gure ezkontzara etorri. Gaixorik zegoela esatera etorri zitzaidan bere izeko gure etxera, oso goiz, ezkontza soinekoa janzten zidaten bitartean. Sekulako sukarra zuela, eta ohean zegoela izerditan.
‎Plater italiarra zela esan zidaten. Ez nuen haren izena apuntatu, baina ez dut zalantzarik oso goxoa zegoela esango niela.
‎Madrilen, kazetaria taxian dago, Atochako geltokitik kilometro eskas batera, baina taxia hartu izana damutzen hasi zaio. Bere etxetik metro zuzena zuen geltokiraino, linea urdina, baina Atochakoa itxita zegoela esan diote irratikoek, eta taxia hartzea erabaki du. Baina, orain, zortziak eta laurden hor nonbait, kazetari guztiak iristen ari dira ingurura, eta bera butxaduran sartuta dago oraindik, taxi baten barruan, kaskoetatik berri gero eta latzagoak iristen zaizkion bitartean.
‎eta Nicolasaren gorpua, osorik? zegoela esan ziela. –Lurperatu zutenean bezala?.
‎aurpegian segundo bakar bat ere iraun ez ziòn keinu bat izan zen –muzin keinu bat–, baina ezin nabarmenagoa bere laburrean, kideak ahoskatutako esaldi hura bere barruko kezkaren adierazpide ezin zuzenagoa balitz bezala: ...dei hura ordu pare bat lehenago –uztailaren 18ko bazkalondoan, beraz– Regina enera, hiriko hotel bateko harreralekutik deitu ere –harreragilea debozionisten ikastetxean ezagutu zuèn mutil bat zen, bera baino urtebete gazteagoa, batxilerra hasi eta bigarren ikasturtean utzi zuena–, etxekoen egoeraren berri jakiteko; bestaldean Maria Bibiana lasai bat atera zitzaion, guztia ongi zegoela esan ziona: aita eta Teofilo Maria ohi bezala joan zirela lanera, alegia, eta gauerako espero zituztela; biharamunean ere –uztailaren 19an, igandea– deitu zuen, bazkalondoan orduan ere, goiz mugitu baten ondotik; izan ere, lehenengo anabasaren ondotik, langileak eta errepublikanoen aldeko taldeak antolatzen hasi ziren, guztiek ulertu balute bezala ezen, zenbat eta bateratuago, orduan eta hobeto joango zitzaiela; helburu batzuk bazeuden, gainera, bakarrean laburbil zitezkeenak:
‎...pozik –hura ez zen kuple edo pasodoble bat kantatzeko egoerarik egokiena, azken batean–, baina bai kontzientziarekin lasai, agidanean, edo lasai samar gutxienez, nahiz eta nekez aitortuko zuen inork gauzak beste modu batean ere egin zitezkeela, baita beste mila modutan ere, hemen xehetasun bat aldatuz eta han beste bat; ez zeuden, ez, pozik, eta, hala eta guztiz ere, aita kalonjea pozik zegoela esan zitekeen, poz pozik ere bai, beharbada –gazteagoa ere ematen zuen, zimurrak lehen argiaren argitan ezabaturik–, jakin ez bere betebeharra ongi bete izanaren sentipena orduantxe bereganatu zuelako –isipua primeran dantzatzen zuen behinik behin, gotzain baten solemnitatearekin–, edo oroimenean, artean ere, dir dir egiten sumatu zuelako haurra agurtu aurreko esaldia –di... Amak ere –Reginak– egiteko haiek guztiak muga bat bezala hartu zituen –berak bakarrik zekien zenbat sufritu zuen afera harekin! –, bere bizitza birkonpontzeko eta bere egunerokotasunari aire berri bat emateko garaiz baitzebilen, ausaz, senarrak inoiz esan eta Reginari buruan iltzatuta geratu zitzaiòn esaldiaren gainetik:
2010
‎Otegik gogoan du De Juanari ezarritako zigorra jaisteko eskaera egin zuela gero fiskalak, Auzitegi Gorenak jaitsi egin zuela, bigarren gradua eman ziotela, Donostiara ekarri zutela? eta Rodriguez Zapaterok, kazetariekin izandako elkarrizketa informal batean, De Juana bake prozesuaren alde zegoela esan zuela. –Hortik ateratzen dudan inpresioa da Zapateroren jarrerak ez zuela sendotasunik, bere jokabidean inprobisazioa zegoela.
‎Urkulluk ez du esaten hausteko erabakia inork aldez aurretik hartu zuenik, baina Loiolako elkarrizketak hasi zirenerako prozesua hondoratzen hasia zegoela dio: –Batak eta besteak eskatuta EAJ prozesuan sartu zenerako, beraien artekoa [PSOEren eta ezker abertzalearen artekoa] porroterako bidean zegoen.
‎Batasuneko eledunak, Aldaketa 16 eta Cambio 16 aldizkariei emandako elkarrizketan, Egigurenek bere liburuan proposatutako, filosofiatik? Juan Jose Ibarretxeren planarenetik baino hurbilago zegoela esan zuen. Oihartzun handia izan zuten, jakina, hitz haiek.
‎M AIATZAK 3 Egigurenek bere liburuan proposatutako filosofiatik Ibarretxe planarenetik baino hurbilago zegoela esan zuen Otegi, Aldaketa 16 eta Cambio 16 aldizkarietan argitaratutako elkarrizketan.
‎zirela ondorioztatu zuen. Esaterako, Deidre irlandar jatorriko izena (ikus V. irudia), gisa horretara soilik XX. mendeko lehen hamarkadetan dokumentatua zegoela esan zuen. Latinezko izen batzuk gaztelaniaren bidez ulergarriagoak egiten zirela idatzi zuen, eta italiar erroko hitz batzuk ere aurkitu zituen, esaterako cuore. Núñezek inkongruentetzat eta harrigarritzat jo zituen aurkitutako txindurriak, animalia itxurako maskarak, emakumeen soineko motzak eta ile solteak, sirenak, kristau itxurako grafitoen arteko eszena erotikoak?
‎dio Veleiako aferari buruz daukan oharren koadernoari begira,, egun hartan bertan, nik deitu gabe, Joakin Gorrotxategi etorri zitzaidala. Veleiako aferarekin oso kezkatuta zegoela esan zidan?.
‎–Maskara zenotean zegoela esan nahiko duzu.
‎Galway-tik idazten zion, irlara ailegatu berria bera ere. maila ez zen luzea, ondo zegoela esaten zion, lau katu zituen familia batekin bizi zela, eta janaria ez zitzaiola gehiegi gustatzen. Bye bye esanez agurtzen zen.
‎Hotel batera iritsi bezain laster, komuneko papera mesanotxe gainean ipini eta eragin egiten zion. Bere onera bueltatzen zenean, Maiteri deitzen zion ongi zegoela esateko eta bideko gorabeheren eta gelako dekorazioaren berri emateko.
‎–Sekula ezagutu dudan emakume maitagarri eta ausartena izan da. Medikuak oso gaixo zegoela esan zionean ere ez zuen inork jakiterik nahi izan; bere indar eta bizipoz guztiarekin egin izan dio aurre azken unera arte. Zu galtzeak, beste ezerk ez zuen beldurtu sekula zure ama.
‎Haserre hartu zuen Isidrok diagnostikoa: andreak buruan txorakeriak besterik ez zituela esatea, berak esaten zion bezala, bat zen, baina erotuta zegoela esatea, eroa zela!, hori besterik zen, adimenaren argia itzaltzen hasten den lekuan gizatasuna bera ere amaituko balitz bezala. Hasieran ez zion utzi nahi izan.
‎Esperantza galduta zegoenean ohar labur bat iritsi zitzaion, aitak idatzia baina posta arruntez bidali beharrean norbaitek etxeko gutunontzian utzia. Ondo zegoela esaten zion, bestelako xehetasunik erantsi gabe, eta beraiek ere ondo izatea espero zuela. Goraintziak eta muxuak.
2011
‎Su Tao bakarrik zegoen, mihisea ehotzen. Neskak, arrotzen arrandiagatik doi bat ikaratua, aita basoan zegoela esan zion Enperadoreari, pintatzen ari zela ohi bezala. Gidatuko zuela, nahi bazuen, aitaganaino.
‎Baina auzoko guztiek jakin zuten, halako ustekabe baten zain bizi zen mundu guztia. Senarrak, dendara sartzen zirenen zorionak jasotzen zituen, kalitate hobereneko bainuontzia zela eta emaztea, bainuontzi berriarekin, arras gustura zegoela esaten zuen artean. Andereak ez zion ekarritakoan bainuontzi hari begiratu ere egin, harik eta iturgin igeltseroak etxetik joan ziren arte.
‎Irakurtzen ahalegindu zen, harik eta bi eskuez heldu eta zabalik zeukan orri bitartetik erdibitu zuen arte. Espainolez gainerakoa debekaturik zegoela esanaz, eta ez bazegoen egon behar lukeela. Itzal Gorria bi zatitan geratu zen beste liburuen gainean.
‎–Pedro Pablo Astarloa neure laguna izan zen. Baina hemendik Madrilera joan zen, lotsatuta, sifilitiko zegoela esan ziotenean.
‎Nazka idatzi zuen. Ezkontzeko hitza erabat hautsita zegoela esatea bezala zen. Hautsia!
‎40 urte inguru, ile zuri beltza, mehea eta azal argikoa zen, auto zaharra zuen, opel corsa bat, eta seminario batean pare bat urte egon arren, inongo elizak ez zion inolako botererik onartzen eta berak gauza bera egiten zuen elizekin. Batzuek ezkonduta zegoela zioten eta bi seme alabaren aita zela; beste batzuek, homosexuala zela eta horregatik alde egin zuela elizaren babesetik.
‎Amak haragia erre zuen. Koipe asko zuela gogoratzen dut; hala ere, Jasonek eta biok gozo zegoela esan genuen eta jaten ahalegindu ginen. Aitak ardoari egiten zion jaramon gehien eta elkarrizketa erdi itzalita zegoen.
‎–Beno, zure ahizparena gertatu zenean poliziek ia berehala atxilotu zuten Tuercas, eskuak ireki zituen, argi zegoela esanez bezala.
‎Herriko supermerkatuan egiten zuen lan, zuzendari. Leherturik zegoela esan zion senarrari bekokian musu bat eman ostean, eta dutxa bat hartzera igo zen.
‎Martin azaldu zen telebistan, alabaren berri inork bazuen, mesedez, esateko. Izaro ere agertu zen telebistan, gero, makillatuegia zegoela esan zuten herrian?, ahizpa etxean nahi zuela esanez.
2012
‎Liburua prest zegoela esan zion, eta aurkezpen egunaren data ere eman zion. Ainhoak, serio, baietz egin zuen buruarekin.
‎Beldurra ematen zizun aitak Verari buruz zekiena entzuteak? Gaixo zegoela esaten bazuen. Erotuta zegoela?
‎Aspaldi jubilatua zegoela esan zizun. Lehenengo gauza.
‎Giro baikor bat transmititzen saiatzen nintzen beti, mutil indartsua zenez gaixotasuna gaindituko zuela zinez pentsatzen nuelako hasieran, eta zetorrena ikusi nahi ez nuelako gero. Itxura mantendu nuen denbora gutxirako zegoela esan ziotela kontatu zidanean ere. Bi klinex pakete jarri zituen etxeko salako mahai gainean; batean, gonbidatuak?
‎jartzen zuen plakaren aurrean paratu zineten. Doktorea zure zain zegoela esan eta pasilloan barrena desagertu zen idazkaria. Atea jo zenuen.
‎–Aizu, eta zer moduz dago Carmenen aita? Azkenekoz hitz egin genuenean ospitalean zegoela esan zenidan, baina ez dut oroitzen zergatik.
‎68ko maiatzaren desmitifikazioaz eta Frantziako zentralismoaz hitz egin zidan. Frantzia jakobinoz beteta zegoela esaten zuen. Nik gustuko nituen Ametsen iritzi polemikoak.
‎Esan zigun duela hilabete batzuk udaletxean lan egiten hasi zela, kultura sailean. Pozarren zegoela esan zigun, itsasaldeko etxe batean bizi dela bere mutilarekin. Oso guapa ikusi nuen.
‎Aitaz ari zela jakingo ez banu, arreba enamoratuta zegoela esango nuke. Hitzok esatean begiak busti zitzaizkion, eta, guk haren negarra ez ikusteko, bere gelara joan zen.
‎Bestela, ez zen aitzakia bila hasiko afaltzera eseri orduko. Bestela, seguruenik, amak telefonoan Maria zegoela esango zidan eta ea berarekin hitz egin nahi nuen galdetuko. Garbi zegoen:
‎–Frogarik ez dugu? dio,. Marie Rogêt igandeko bederatziak ondoren bizien munduan zegoela dioenik?. Hobe zuen argudio hori, partziala denez gero, alde batera utzi, hori argi dago; izan ere, jakingo balitz baten batek ikusi zuela Marie, eman dezagun, astelehenean, edo asteartean, asko murriztuko zen bitarte hori, eta, kazetariaren beraren arrazoibidea aplikatuz, erruz gutxiagotuko ziren gorpua grisette arena izateko probabilitateak.
‎Denbora pasa eta ez baitzegoen aurkikuntzarik, ehunka zurrumurru zabaldu zen, elkarren kontrakoak, eta kazetariek gauza bat bestearen atzetik iradokitzen zuten. Haien artean, Marie Rogêt oraindik bizirik zegoela zioenak eman zuen atentzio gehiena, alegia, zoritxarreko beste neskaren batena zela Senan aurkitutako gorpua. Egokiago dela uste dut aipatu iradokizuna agertzen duten zenbait pasarte irakurleari ezagutaraztea.
‎Inortxo ere ez da agertu ikusi zuenik, egun horretan, amaren etxea utzi zuenez geroztik... Baina, Marie Rogêt igandeko bederatziak ondoren bizien munduan zegoela dioen frogarik ez badugu ere, ordu horretaraino bizirik zegoelako frogak baditugu. Asteazken eguerdian, hamabietan, emakume baten gorpua aurkitu zen Barrière de Roule ko ibaiertzean, uretan igeri.
‎Artista bera bi proiektu handirekin lanpetua zebilen orduan: lehenengoa, lurrean galautsa ereitekoa, benetako hazmena hortxe zegoela esaten baitzuen, baita zenbait esperimentuz frogatu ere, baina ez nintzen hura ulertzeko behar bezain buruargia izan. Eta bestea, goma, mineral eta landarezko osakinen bat gainazalean igurtziz, bi arkumetxo gazteri ilea hazten ez uztekoa; eta zentzuzko denboraldi baten buruan, ardi biluzien espeziea erresuma osoan zehar zabalduko zela espero zuen.
‎Jantzi guztiak hartu bere trabatokian banan banan, eta arretaz aztertu zituen. Gero, gorputza ukitu zidan poliki poliki eta inguru guztian begiratu hainbat aldiz, eta bete betean yahoo bat nintzela garbi zegoela esan zuen azkenean; baina neure espezieko gainerakoekiko oso ezberdina nintzela larruazalaren biguntasun, zuritasun eta leuntasunagatik, ilerik ez nuelako gorputzaren zenbait aldetan, aurreko eta atzeko azazkalen itxura eta laburtasunagatik, eta beti atzeko bi hanken gainean ibiltzeko nuen arazeriagatik. Ez zuen gehiago ikusi nahi izan, eta berriro arropak janzteko baimena eman zidan, hotzak dar dar bainengoen.
‎Ondoren, gure Haziendaren administrazioaz mintzatu zen; eta oroimenak huts egin zidalakoan zegoela esan zuen, zeren eta, gure zergak urteko bospasei milioitan kalkulatu nituelarik, gastuak aipatu nizkionean, batzuetan bi halako baino gehiago 51 izaten zirela ohartu baitzen; izan ere, honetaz hartu zituen oharrak oso zehatzak ziren, adierazi zidanez, gure jokabidea ezagutzea beretzat mesedegarri izango zelakoan zegoen?, eta ezin zuen beraz kalkuluetan huts egin. Baina, esan niona egia baldin bazen, halere ezin omen zuen ulertu erresuma batek, pertsona partikular batek bezala, nola gastatzen zuen ahal zuena baino gehiago.
‎Hamar egunen buruan Don Pedrok, neure etxeko gauza batzuk kontatuak nizkionez, ohore eta kontzientzi arazotzat proposatu zidan neure sorterrira itzuli eta emazte eta umeekin bizi behar nuela neure etxean. Portuan, itsasoratzeko prest, ontzi ingeles bat zegoela esan zidan, eta hark berak hornituko ninduela beharrezko gauza guztiez. Aspergarria litzateke haren argudioak eta nire eragozpenak errepikatzea.
‎Baina merkataria oihuka hasi zitzaion oker zegoela esaten; elkar ezagutzen zutela; bera fidakaitza al zen ba Emmari buruz. Zer nolako umekeria!
‎Rodolphek beste bi aste luzatu nahi izan zuen, zenbait xedapen burutzearren; gero, zortzi egunen buruan, beste hamabost eskatu zituen; gero gaixo zegoela esan zuen; ondoren bidaia bat egin zuen; abuztua joan zen, eta, luzamendu hauen guztien ostean, erabaki zuten, atzeraezineko menduz irailaren 4rako izango zela, astelehena. Azkenik larunbata, bezpera aurrekoa, heldu zen.
‎Homais azaldu zen, bere kortesia eskaini zion Madameri eta adeitsuki agurtu zuen Monsieur, haiei zerbitzurik eskaini ahal izanaz xarmaturik zegoela esan zuen, eta bere burua gonbidatzeko atrebentzia izan zuela erantsi zuen txeratsuki, gainera bere emaztea kanpora joana baitzen.
‎Esaterako, euri lanbroa ari zein hotz egiten zuela, bera egun osoa ehizan; denak hotzak akabatzen, nekatuta, eta bera sasoi betean. Baina beste batzuetan bere gelan geratzen zen, kanpoan haizea zebilela eta marrantak jota zegoela esaten zuen; leihotapa joz gero, zirgit egin eta zurbil ipintzen zen, baina nire aurrean buruz buru ibiltzen zen basurdetan; inoiz, ordutan hitz bat bera ere ez zenion aterako, baina beste batzuetan barrez zapart eragiteko moduan hasiko zen berbetan. Bai, benetan bitxia zen eta, segur aski, gizon aberatsa:
2013
‎Gose ginen berriro ere. Ogia bukatuta zegoela esan ziguten. Ingalaterran ogirik egongo ote zen galdetzen genuen.
‎Baina errealitatea bestelakoa zen. Bata bestea neurtzen ari ziren; zenbat aldatu ziren aztertzen; garai batean ezagutu zuten Karmen edo Makario eta orain parean eserita zegoen pertsona haren artean antzekotasunak sumatu nahian; bata zahartuta ikustean bestea ere hala zegoela esan nahi zuela ahaztu nahian; eta zer kontatu elkarri erabakitzen; zer komeni zen Karmenek jakitea. Zer ez zion kontatu behar Makariori?
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia