|
2001
|
|
|
Aditzak arraposki hautatzen zituela, kuskuserako behar zuen ardikiaren erosten izan zelarik agitutakoa azaltzearren, eleak emeki ahoskatzen zizkidan. Supermerkatuan
|
zebilen
airean beraz, janari zerrendaren arabera, apalak husten eta mentalki bere karriotaren gastu orokorrak kalkulatzen. Gonbidatzen ninduen, baina ez zuen sobera sos xahutu nahi.
|
|
2007
|
|
|
Ni, arrastaka eta zoruko adreiluak miazkatuz, tabernan sartu nintzen. Kalamar usain gogor likatsua
|
zebilen
airean eta horrek pixka bat suspertu ninduen, lurretik altxatzeraino. Ura eskatu nuen, baso bete bat, baina barran zegoen gizonak ez zidan kasurik egin edo, beharbada, ez zidan entzun, ez dakit, baina ez zuen niri zerbitzatzeko zirkinik egin.
|
|
2009
|
|
|
edo gainera igotzen zen, galderak zaldi heziak balira bezala, noranahi eraman zitzakeenak, nonahiko bidetik; Ada bakarrik zegoen bere mahaian, eta inork ez zion eragozten: bakarrik zegoen, bai, eta ez zuen beste inoren beharrik, antza; gustura baino gusturago
|
zebilen
airean hegan, lur guztien eta lurreko arazo guztien gainetik, eta hura nahikoa zitzaion; edo ez zitzaion nahikoa, beharbada, goian zegoenari gorago egitea bururatu, airezko arrainontzi mugagabe bat ote zen, bada, zerua, kolore orotako arrainak zituena??, eta hirugarren kopa hartzea erabaki baitzuen, gaur gaurkoak, bihar biharkoak; gorago egin beharrean, baina, behera egin zuen, hartaz ohartu nahi... esan nahi baita irri hura zurruntzen eta astunagotzen hasi zitzaiola, gorputza ere astunago egiten ari zitzaion seinale; Ada, beraz, beheraldiaren eta bere ezintasunaren errealitatea onartzeko moduan zegoen une hartan, baina hain zen handia, itxuraz, arestian egindako hegaldiak sorrarazten ziòn malenkonia eta esperientzia berritzeko gogoa, non hegaldiari berrekiteko erabakia hartu baitzuen, laugarren kopa hartuz, gaur gaurkoak, bihar biharkoak; ondorioak, baina, guztiz bestelakoak izan ziren, astuntzen hasia zèn gorputzak berunaren trinkotasuna hartu baitzuen. Adaren irria sorgortasunaren adierazpidea zen jada, zorion dohatsu orotatik urrun?, lo astun batek, begiak ere itxi zitzaizkion une batez?
|
|
|
Adak hurrupaka edan zuen kopa, gozamen handiz edan ere... hainbeste gozatzen ari zen, agidanez, non beste kopa bat eskatu baitzuen, gaur gaurkoak, bihar biharkoak; galderak ere han behar zituen, jakina; une hartan, baina, Ada airean igeri zebilen, ausaz –bigarren kopa bukatzear zuenean, aurpegi osoak irri ezin dohatsuago batek hartua zirudien behinik behin–, eta galderak hodei txiki haiek ziren, beharbada, Adak berak istant batean zeharkatzen zituenak, oztopo txikienik gabe... edo gainera igotzen zen, galderak zaldi heziak balira bezala, noranahi eraman zitzakeenak, nonahiko bidetik; Ada bakarrik zegoen bere mahaian, eta inork ez zion eragozten: bakarrik zegoen, bai, eta ez zuen beste inoren beharrik, antza; gustura baino gusturago
|
zebilen
airean hegan, lur guztien eta lurreko arazo guztien gainetik, eta hura nahikoa zitzaion; edo ez zitzaion nahikoa, beharbada, goian zegoenari gorago egitea bururatu –airezko arrainontzi mugagabe bat ote zen, bada, zerua, kolore orotako arrainak zituena? –, eta hirugarren kopa hartzea erabaki baitzuen, gaur gaurkoak, bihar biharkoak; gorago egin beharrean, baina, behera egin zuen, hartaz ... esan nahi baita irri hura zurruntzen eta astunagotzen hasi zitzaiola, gorputza ere astunago egiten ari zitzaion seinale; Ada, beraz, beheraldiaren eta bere ezintasunaren errealitatea onartzeko moduan zegoen une hartan, baina hain zen handia, itxuraz, arestian egindako hegaldiak sorrarazten ziòn malenkonia eta esperientzia berritzeko gogoa, non hegaldiari berrekiteko erabakia hartu baitzuen, laugarren kopa hartuz, gaur gaurkoak, bihar biharkoak; ondorioak, baina, guztiz bestelakoak izan ziren, astuntzen hasia zèn gorputzak berunaren trinkotasuna hartu baitzuen –Adaren irria sorgortasunaren adierazpidea zen jada, zorion dohatsu orotatik urrun–, lo astun batek –begiak ere itxi zitzaizkion une batez– berunago egin zuena; ohera joateko ordua zen, beraz; zutitu zenean, ordea, mahai gainean bermatu behar izan zuen eskua, orekari eusteko; eman zuen pauso bat, baina eman orduko joan zitzaion beste oina... egin ere, egingo zuen estropezu, baldin eta jangelako zutabeetako bat aurkitu izan ez balu eskumenean.
|
|
2012
|
|
|
Autoak labea zirudien. Ateak zabaldu genituen, baina ia ez
|
zebilen
airerik. Azkenik sartu egin ginen, aire egokitua jarri eta ospa.
|
|
2017
|
|
|
Halako astakeriekin batera errealitatetik hurbilago zegoen itxaropen berri bat
|
zebilen
airean Burgin. Ahaztutako herria eta ibarraren sentsazioak, beste bati leku egiten zihoakion egunak aurrera joan ahala, hots:
|