|
2015
|
|
|
Denbora hain laburreko hau, baliteke luzeagoa izatea, baina oso labur egiten da. Ez
|
nuen
uste, baina beldur nintzen irudipena ez ote zen. Ez nekien zer egin, lotsa handia bainuen honekin aitor entzuleagana joateko; eta, nire iritziz, ez apaltasunagatik, barre egingo zidala eta hau esango zuela uste nuelako baizik:
|
|
|
Jakin nuenez, eta urte askoan, nahiko gaizki bizi izan zen pertsona bat hil zen leku batean nengoen; bi urte zeramatzan gaixorik eta gauza batzuetan damuturik zegoela zirudien. Aitortzarik gabe hil zen, baina, hala ere, ez
|
nuen
uste kondenatuko zenik. Gorpuari hil jantzia jartzean, deabru asko ikusi nituen gorpu hura hartzen zutela, eta harekin jostatzen ari zirela zirudien, eta hartaz mendekua ere hartzen zutela; niri laborriasartu zitzaidan, kako zorrotz handiez esku batzuetatik besteetara pasatzen baitzuten.
|
|
|
hamazortzi edo hogei urte zituenez gero, beti gaixorik egon zena eta Jainkoaren mirabe zintzoa, koru zalea eta oso bertutetsua. Nik, egia da, ez
|
nuen
uste garbitokian sartuko zenik, igaro zituen gaixotasunak asko izanik, merezimenduak sobera izango zituelako. Lur emate aurretik Orduen Liturgian ginela, lau ordu edo izango ziren hil zela, eta toki hartatik irteten sumatu nuen eta zerura joaten.
|
|
|
6 Bada, solasaldi hauetan hasi nintzenean,, ohikoak baitziren? ez
|
nuen
uste gero ulertuko nuen bezalako kalte eta barreiatzerik etorriko zitzaionik nire arimari; izan ere, monasterio askotako bisitak egite hau bezain zabaldua zen gauza batek, onak zirela ikusten nuen beste batzuei baino kalte handiagorik ez zidala egingo uste nuen; eta ez nintzen ohartzen ni baino askoz hobeak zirela, eta niretzat arriskua zena beste batzuentzat ez zela hainbeste izango, baina zerba... Behin, pertsona batekin nengoela, hura ezagutu berritan, Jaunak jakinarazi nahi izan zidan ez zitzaizkidala komeni halako adiskidetasunak, abisua eta argia eman nahi izan zizkidan itsumen handi hartan:
|
|
|
13 Egun gutxi luzatu zen niri baimena ekartzea Katalina Tolosaren eta beronen adiskide Katalinaren gutunekin batera, presa handia emanez, nahasmenen bat ez ote zen izango beldur baitziren; izan ere, garai hartan Biktorinotarren Ordena hara etorria zen fundazioa egitera, eta karmengo oinetakodunena aspaldidanik zen han, fundazioa egin nahirik; gero Basiliotarrak etorri ziren; nahiko eragozpen zen, eta kontuan izateko zera era batera hainbeste bildu izana, eta baita gure Jauna gorestekoa ere, toki honen karitate handia, ohikoa zuen oparotasunez ez bazegoen ere, hiriak gogo onez eman baitzien baimena. Beti entzun izan dut hiri honen karitatea goresten, baina ez
|
nuen
uste honenbesteraino iristen zenik. Batzuek batzuei laguntzen zieten, besteek besteei.
|
|
|
Valladolidera iritsi nintzenean, gaixotasun larri batek jo ninduen, ingurukoek hilko nintzela pentsatzeraino. Erabat gogorik gabe geratu nintzen eta ez
|
nuen
uste ezertarako gai izango nintzenik; beraz, Valladolideko gure monasterioko prioreak, fundazio hau egitea bihotzez nahi zuenak, ekin eta ekin egiten bazidan ere, ezin nintzen jarri horretara, ezta ez nuen horretarako arrazoirik ere aurkitzen; izan ere, monasterioak pobretasunezkoa izan behar zuen, eta ezin izango zela mantendu esaten zidaten, tokia oso pobrea zelako.
|
|
|
Joan nintzen hara, eta nire bila zetorren, orain dela hainbat denbora bion artean Pastranan monasterio bat fundatzeko asmotan ari ginelako. Nik ez
|
nuen
uste hain arin izango zenik. Niri pena eman zidan, monasterioa orduantxe fundatua zen kontrakotasun handiaz, eta arrisku handia zen hala uztea; beraz, ez joatea erabaki nuen eta esan egin nion.
|
|
|
15 Ez
|
nuen
uste hainbeste luzatzerik. Nahi nuke berorrek uler dezala Jainkoak egin dion grazia handia, Joana andereari halako heriotza ematean.
|
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorrekin. Ez
|
nuen
uste berorri idatzi ahal izango nionik, eta horrela, ama prioreak egin duenez gero, ez dut esango hemen hau baino besterik:
|
|
|
Berehala erabaki nuen halakorik ez erostea, eta burura etorri zitzaidan, berorrek zilar askoko ontzietan jatea eta Jainkoarentzat beste metal bat bilatzea ez dela onartzekoa. Ez
|
nuen
uste hain merke eta hain tamaina onekorik aurkituko nuenik, baina ama priore zirin geldiezin honek berak duen lagun batekin, etxe honetarako denez gero, tratuan jardun du. Goraintzi asko ematen dizkio berorri, eta nik idazten diodalako ez dio egiten berak.
|
|
|
1 Jesus izan bedi berorren agurgarritasunarekin. Oi, bai luze idatzi nahiko nukeela hau!, berorren gutunak poz handia eman didalako, baina odola atera zidaten atzo eta gaur ere ateratzeko agintzen didate, eta ezin idatzi izan dut; ez
|
nuen
uste hain bizkor joango zenik eta presa ematen ari zait. Odola emateak on egin dit bururako.
|
|
|
9 Nik, egiaz, ez dakit nortzuk diren joan zirenak, ongi ezkutuan izan baitute niri eta gure aitari esan gabe, ezta ez
|
nuen
uste berorren agurgarritasunak hortik hainbeste eramango zituenik ere; baina iruditzen zait berorrekin loturarik estuena dutenak izango direla. Oi egiazko obedientzia espiritua, norbait Jainkoaren ordezko dela ikustean, ez baita eragozpenik izaten hura maitatzeko!
|