2009
|
|
Isilik gelditu zen niri begira, kontatzea merezi ote zuen neurtzen ari zen; erabaki zuenean, ezetz egin zuen eskuekin, mahai gaineko tabakoa eta pizgailua patrikan sartu eta buelta bat ematera zihoala esan zuen. Bakarrik gelditu nintzen berriro etxean, baina jadanik ezin
|
nuen
lorik hartu eta telebista piztu nuen, erre behar nuen denbora betetzeko.
|
2010
|
|
nire aurretik pasatzen zela behin eta berriz, batzuetan barregarri, bestetan krudel, beti ilun eta zorigaiztoko. Bi lehen gauetan, ezinegonaz eta ikaraz, ezin izan
|
nuen
lorik hartu; hirugarrenean, abailduta eta nekeak jota, lo hartu nuen. Gauerdian epaimahaikoak erabakitzen utzi nituen.
|
2012
|
|
Haurra nintzela gauetan klase guztietako munstroak etortzen zitzaizkidan ohera. Negarrez egoten nintzen eta ezin
|
nuen
lorik hartu argia itzalita bazegoen. Aitak gelako paretan argi txiki bat jarri zuen eta piztuta egoten zen lo hartzen nuen arte.
|
|
Hitz egiteko egun asko genituela esanez agurtu nuen. Ni ere akituta nengoen, baina ezin
|
nuen
lorik hartu. Zerbait ahazten nuela sentitzen nuen, baina ez nekien zer.
|
2015
|
|
–Eta gero gerokoak, esan nion. Eta jaiki eta joan egin nintzen etxera, eta ohera sartu nintzen, eta ezin izan
|
nuen
lorik hartu goizeko ordu txikiak arte.
|
2016
|
|
–Ezin
|
nuen
lorik hartu eta jaiki egin naiz. Pastillarik hartu ezean, asko kostatzen zait lokartzea.
|
2017
|
|
Ezin
|
nuen
lorik hartu. Iruditzen zitzaidan gau horretan nire egitate guztien kontua eman behar nuela, eta nire bizitza osoa begien aurrean agertu zitzaidan, ziztu bizian, lokarrigabe, kordoka, amets bat bezala, eta nik so egiten nion, etsitua.
|
|
Ateko aire korronteak ur usaina zeukan, bafada heze etengabekoa. Batzuetan lortzen
|
nuen
loak hartzea behin eta berriz hura errepikatuz harik eta azkenean atxaparra han erabat nahasten zenean hura guztia gauaren eta egonezinaren sinbolo bihurtzen zen arte iruditzen zitzaidan ez nengoela ez lo eta ez esna erdi iluntasun griseko pasabide batetik begiratzen nuela non gauza finko guztiak paradoxikoak zehazgabeak bihurtzen ziren nik egindako gauza guztiak itzalak besterik ez ziren nik sen...
|
|
Argia piztuta, bai, baina beste ezer ere ez. Susanarengan pentsatu aurretik izandako ideia ergel guztiak hau baino ergelagoak zirela pentsatu izanaz lotsatuta, berriro oheratu nintzen, eta luzaroan ez
|
nuen
lo hartu, nire inozokerian pentsatzen. Lo hartu nuen, hori bai, anaia heldu aurretik.
|
2018
|
|
Emozionatuta zetorren handik Niclas, angustia puntu batekin, horregatik errepikatzen zuen, ba sinetsi edo ez, aretoko handiena da, benetan??, zoom in egiten zuen argazkietan detaile oro ongi atxikitzeko, eta nik nekatuta nengoela baino ez nion esaten, bakean uzteko mesedez. Hala ere, ordu horietan guztietan, eta zinez akituta nengoen arren, ez
|
nuen
lorik hartzea lortu. Ospitaleko ohean buelta erdia eman eta Alice Espanet baino ez zitzaidan burura etortzen, Jade izena zuen garaian.
|
2023
|
|
Ohera itzuli nintzen. Ezin izan
|
nuen
lorik hartu. Joder, gauzak ondo egiten ari zela zirudienean...
|
|
Amesgaiztoek esnatu eta areagotu egiten zidaten ezinegona. Ez
|
nuen
lorik hartu nahi, baina nekatuegi nengoen noizean behin begiak ez ixteko. Ordu batzuk igaro ahala, umearen bila joan behar nuela niotson neure buruari.
|