Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 83

2002
‎Niretzat ez zegoen egunik, kioskoaren aurretik pasatu, eta neure burua kioskoko leihatilatik sartu gabekorik. Halakoetan, burua  sartzen nuenarekin batera, diosala egiten nion bertako andereari, eta esku bat barrurantz luzaturik, gaztaina koloreko egunkari bat ateratzen nuen kalera. Kioskoaren albo batean bildurik, Pitok eta Polik hormarena egiten zidaten, eta argazkiei eta letra handiei gainbegiratu bat egiteko astia ematen zidan.
2003
‎Senarra salatzera etorri zen emakumea ere hanka puntetan jarri eta ispiluari begira irudikatu nuen kalera irten aurretik. Gazte izateari uzteko zorian dagoen arren, badaki gazte izaten jarrai dezakeela, abagune jakinetan bederen.
2004
‎Joan zen urtean aukeratu zuen AIEk Asier Serrano Artistas en ruta egitasmorako, musika taldeak beraien erkidegotik kanpora irtetea ahalbidetzeko ekimenean parte hartzeko. " Orduan disko bakarra nuen kalean, lasaia eta beraientzat politikoki zuzena. Baina Gerrari bai argitaratzean ezjakintasunez eta lan berria zertaz doan jakin gabe aurreiritziz jokatu du elkarteak", azaldu du eibartarrak.
‎Burua lurrera botatzen nuen bakoitzean, beraiek altxa eta segitzera behartzen ninduten. Une batez, La Vache ikusi nuen kalean gora, jendea alde guztietatik zuela eta itobeharrean: bera ere odoletan zegoen, berak ere probatua zuen Antiaju Berderen eztena.
2006
‎Lehengoan Aitor ikusi nuen kaletik; agurtzera hurbildu zitzaidan. Oso mutil jatorra da.
‎Edo gero izango zutenaren prestaketa lan gozoetan. Gehiago eta gehiago jaitsi nintzen loaren sakonera, eta han topatu nuen kalea zeharkatzeko kemena; adreiluaren uki latza sentitu zuen berriro ere nire eskuak, eta hiribidea gurutzatu nuen berriro, mamu baten legez saihesten nituela autoak. Eta orduan bai, orduan, erakusleihoaren aurrean nengoela, atzera eraman nuen nire eskuineko besoa, eta gero aurrerantz bota, eta adreiluak eztanda egin zuen kristalaren kontra, eta mila zatitan zartatu zen leihoa, eta Aintzaneren oihua entzutera iritsi nintzen, eta putakumearen izua ikustera, eta orduan gora eta gora edo behera eta behera egin, eta begiak zabaldu nituen:
‎Nire onetik irtenda, ospa egin nuen kalera, ateari danbatekoa emanda. Belarrondoak baino gehiago nahigabetzen ninduen familiako sekretu bat ezkutatzen zidatela konturatu izanak.
‎Handik ni Bartzelonara joan nintzen. Nahi nuen kalean zerbait egin, baina oso gogorra zegoen.
2008
‎Gero gingila miazkatu zidan. Aterkia ateratzeko aitzakiarekin terrazara irten nintzen eta Garibaldi ikusi nuen kalean barrena, zakur deslai baten moduan, bere autora bidean, euripean.
‎Astegun buruzuri batean aurkitu nuen kalean mutila. Aspaldiko laguna zen, urteak ziren elkar ikusten ez genuela.
2009
‎Egunero egiten zuen sartu irtena dendan, zer moduz nengoen galdetu gabe zer moduz nengoen jakiteko. Goiz hartan umore onez ikusi nuen kalean behetik gora zetorrela, esku banatan karga karga egindako bi arrainekin.
‎Bat batean, itzal bat antzeman nuen kalean. Lehengo katua, pentsatu nuen, ondo nabari ez bazen ere.
‎Eta gurpildun aulki bat utziko didatela anbulatorioan nahi izanez gero, bere amari utzi zioten bezala, leku guztietara heldu ahal izateko. Lehen gogo gutxi nuen kalera irteteko, eta hori esan zidanetik erabaki nuen ez nintzela gehiago aterako. Hori bakarrik falta zitzaidan, kalera gurpildun aulkian irtetea, eta mezetara aulkiarekin sartzea, Mirarik bultzatuta, eta han Carmenek gupidazko begirada botatzea.
‎Lukas mozkortuta aurkitu dut, egoera txarrean... Ezin nuen kalean utzi, eta etxera lagundu diot.
‎Taldeak golak behar ditu, eta ea bolada onean jarraitzea lortzen dudan, sasoi honetan asko gozatzen ari bainaiz futbolean. Iragan sasoian arlo askotan egin nuen kale, eta orain pozik nago.
‎–Halabeharrez, Diputazioko Jauretxetik irten nintzenean lagun talde bat aurkitu nuen kalean aurrez aurre: Lakarra, Gorrotxategi, Nu, ez, Madariaga eta Santos irakasleak ziren eta BNetako egoitzara zihoazen, non hainbat lore botako zidaten, hedabideek berehala handitu eta edertuko zituztenak.
2010
‎Ni txikia nintzenean belaunetako urratuak merkrominarekin limurtzen zizkidan amak, larrialdietara joan beharrik gabe. Santxeskia erabiltzen nuen kale gorrian, gaur egungo skaterik gabe; babesgarririk gabe erabili ere, jakina. Eskolara oinez eta bakarrik joaten nintzen, galletak gosaldu eta gero, zerealak laboreak baitziren artean.
‎Behin El PaÃseko kazetari lagun zintzo batekin topo egin nuen kalean. Oso kezkaturik zetorren.
2011
‎Arkupeetara iritsi behar nintzen, jendeari galdezka, eta hara non, mobida erdian agertu nintzen. Espaloira salto egin orduko izutzen hasi nintzen, ezin nuen kalea ikusi, eskuek eusten zituzten plastiko beltzek dena estaltzen zuten. Espaloia emakumez betea zegoen, denak garrasika, haserre aurpegiak edonon, eta ni han erdian eta aurrera egiten.
‎afixa handi bat ikusi nuen kalean, autoan nindoala. Modeloa
‎Ez agur ez kristo hartu nuen kalerako bidea.
‎Pasillora abiatu eta lasterka hasi nintzen zer gertatu zekidakeen pentsatu gabe. Salto egin nuen kalera ia konturatu gabe atean ez zegoela guardiarik eta Irun erdia zeharkatu ondoren, San Martzialeko bidea hartu nuen.
2012
‎–Nik ere behin, gaztetan, tripia hartu nuen, esaten hasi zen Pablo, zuzen eseriz?: mundu guztia ikusten nuen kaletik polonieraz hitz egiten. Ez nion inori ezer ulertzen; hala ere, ondo sentitzen nintzela gogoratzen dut.
‎Peruk lagunduta joan nintzen, eske ezin nuen kalera bakarrik atera, edonon ikusten ditut arriskuak, mehatxuak?
‎Amerikanaren lepoa altxatu nuen kalean behera ibiltzeari utzi gabe. Goiz zen oraindik.
‎Sanba dantzatu nuen kalean, zutoihala eraman ilunpean.
‎Ez nuen kale egin biharamuneko hitzordura.
2013
‎Beraz, hamarretan gosaldu genuen, ohi bezala; uste nuen ez zela inoiz amaituko; zeren, bide batez esanda, jakin behar duzu izeko eta osaba izugarri desatseginak izan zirela ni haiekin izan nintzen denbora guztian. Sinesten badidazu, behin ere ez nuen kalea zapaldu, eta hamabost egunez izan nintzen han. Ez jairik, ez planik, ez ezer.
2014
‎Egunero, lana amaitzean, aurrez aurre zegoen kafetegia pasa arte ez nuen kalea zeharkatzen. Puntu horretaraino bihurtu nintzen eskrupulosoa gastuekin.
‎Ez gertaera berrien desira, txaloena baizik. Kontsultara ekarritako segizio berarekin ibili nahi nuen kalean, kolpeak emandako ospea dastatuz, panparroikerian. Baina aitak ez zidan aukerarik eman.
2015
‎Herriko jendea Ondarroan geratzen da, eta parte hartzen du. Aurrekoan entzun nuen kalean elkarrizketa bat bi andretxoren artean. " Marabillin ni beti joaten naiz pelikula ikustera", esaten zuen batek.
‎Amak etxean gordetzen zuen giltza sortatik postontzikoa lapurtu nuen, beti aldean eramateko, eta goiz eta arratsalde arakatzen nuen gutunontzia, izebaren berrien xerka. Ezagutzen ez nuen kale zabal baten irudia zen, eta hiruzpalau pertsona besterik ez ziren ageri, oinez ezker eskuin ala eskuin ezker; mugimenduak lausoturiko aurpegi eta gorputzei kasu egitera, nahiko abiada bizian. Argazkiko orban mugitu haiek pertsonak zirela esateko irudimen apur bat ere behar zen.
‎Eta ez nire lagunarekin eztabaida saihesteko, edo ez horregatik bakarrik. No Future taldearen kamiseta zeraman morroi tximaluze bat ikusi nuen kalearen beste aldean. Han nonbait egon behar zuen Undergroundek.
‎Zeu ere etorri zinen halako batean; ezpainen edertasuna ez zenuela galdu egiaztatu nuen kalean ikusi zintudanean: –Aupa, zer moduz??, galdetu nizun.
2016
‎BEZPERAN sukaldean izandako elkarrizketa eta egoera ekiditeko, hurrengo egunean oso goiz alde egin nuen kalera, bera esnatu aurretik. Etxera itzuli nintzenerako laguna zain neukan sukaldean, leihopeko mahaian liburu bat irakurtzen.
‎Arraroa lagun horrek gutuna idaztea eta arraroa bertan zekarrena, baina ez ustekabekoa. Neure burua ikusi nuen kalean behera, ordu zehatz horretan dagoen jende andanarekin batera, pasieran ez baina unibertsitaterako bidean. Taldeka zihoazen, isilka, hogei bat pertsonako multzoak, ziurrenik zoriak sorturikoak, etorbidean dauden zenbait hainbat semaforok jendetzan egiten dituzten ebakiek zehaztuta.
‎Horrelakorik ez nuen aspaldi luzean egin, eta pentsatu nuen kalean gutun bat irakurriz kalea edertzen nuela, nonor ohartuko zela eta gero bazkalorduan edo klasean edo bulegoan edo kafean baten bati esango ziola, gaur goizean tipo bat ikusi dut kalean eskutitz bat irakurtzen, txo, uste nuen ez zuela inork jada holakorik egiten?, edo, ba gaur tipo bat ikusi dut gutun bat irakurtzen, oso polita iruditu zait, neuk ere nahi izango nuke bat jaso?... edo ziurrenik, nik kafesnea, mesedez?, gutun bat irakurtzeak, ezohikoa bada ere, ez duelako inoren arreta erakartzen.
‎Heldu nintzen sotora, hartu nuen arnasa sakon eta eman nuen espaloirako pausoa. Sumatu nuen kalearen azal gogorra, eta dozena erdi pauso eman baino lehen zurrunbilo batek bereganatu ninduen. Ez nituen oinak lurrean, ezta kapelua buruan ere.
2017
‎Albistea egunkarietan irten eta hurrengo egunean norbaitek toki guztietara eta momentu guztietan jarraitzen zidala iruditzen zitzaidan. Aste osoa pasatu nuen kaletik nindoala atzera begiratuz eta oso urduri. Aste hura pasatu eta hurrengo egunera gutun bat heldu zitzaidan.
‎Leku zoragarrienari ere, glamour pitin bat kentzen dio guk maite ez dugun zerbaiten izena izateak. Eta zapatuan Autonomia kalean nengoen manifestazioa noiz etorriko, eta pentsatu nuen kale horren izena gainditu egin behar genuela independentziarako bidean, eta urrunera euskal preso politikoen senideak ikusi nituen zapiak eskuan. Argazkirik ez.
‎Hasieran uste nuen kalean ez zebilela inor. Orduan, ehun metrora, polizia bat ikusi nuen eta, haren parean, eskale bat zebilen arrastaka.
‎Baietz egin zidan buruarekin eta, segituan, zarata entzun nuen kalean, eta, gero, indarrez jo zuten txirrina. Ez nuen inoiz beste inor etxezain hori bezainbeste miretsi.
‎Dendara itzuli nintzen. Banda aditzen nuen kalearen beste muturrean. Gauza handia da debekua.
‎Horrela ikusteak bihotza urratuko zidakeen eta leku horiek saihestuz ibili nintzen aldi batez, baina, adiskideek kontatzen zidatenez, desolazio aurpegiarekin egoten omen zen barraren kontra edalontziari tinko helduta, bakarrizketa luzeak antzeztuz batzuetan edo isilik, bere irudimenean ikusten zuen punturen bati begira. Gau batean etxera nindoala haren errainua ikusi nuen kale izkinan ezkutatzen. Geldirik eman genuen tarte luzea elkarren zelatan.
‎Deitu eta besarkada bat ematekotan egon nintzen. Zeruertza apuntatuz neukan behatza poliki poliki beheratu zitzaidan, baina ez nintzen bere izenez deitzeko gauza izan eta han jarraitu nuen kalearen izkinan zutik nire maitale ohia buru makur nola urruntzen zen ikusten. Irudi hori gaizki itxitako zauri bat bezala geratu zitzaidan barruan?.
‎Dena dela, ez nuen kalerik egin, izan ere inoiz ikusi den xelebreena zen haien jarrera. Denak, edo gehienak behintzat, esan nuke?
‎Zer erantzun ez zekiela, oinak arrastaka eta erabat lotsaturik joan zen. Nik errekarantz segi nuen kalean behera.
‎Anaiak errespetatu zidan. Bigarren platera jaso zutenean, ordea, pentsatu nuen kalearen bestaldeko leihora begira emandako denbora ez ote zen luzeegia izan anaiarentzat, eta begiratu nion, ea zertan zebilen. Zerbitzariari begira zegoen, jantokiaren bestaldean postreak prestatzen ari zena, eta une berean anaiak ere niri begiratu zidan, pentsamenduren batetik jantokira itzuliz.
‎Zutundu zen anaia eta ate aldamenean zegoenean gogorarazi nion egun horretan bazkaria pixka bat lehenago izango zela, gero itasontzira presaka joan behar ez izateko. Ez zuela ahaztu esan eta ate atzean desagertu zen; minutu erdira leihotik ikusi nuen kalean, nire leihora begira eskuak sakeletan. Buruarekin keinu bat egin zidan agur gisa eta gero... bai, ziur naiz oraingoan pareko etxera begiratu zuela, bigarren pisuko leihora, leiho horretaraxe, eta gero kalean gora abiatu zen paseatzen doanaren urrats geldoz, hasiera eta helmuga argi dituenaren baina bi puntuen arteko ibilbide jakina izan beharrean denbora kopuru jakina duenaren urrats geldoz.
‎Elikatu egiten ninduen argi hark. Oldsmobile zahar bat erosi nuen, Felipe Uriarterena izandakoa, 20 000 pezetan, eta gero han utzi nuen kalean aban­donatuta eta matrikula ekarri nuen.
2018
‎Etxe guztiak gogoratzen ditut kale izkina guztietatik zuririk; hara hona gorantz begiratueran ere, zerua ere zuri zuri ikusten nuelarik. Eta pentsatzen nuen kaleetatik ibilian, urrezko eguzkiak eta zilarrezko ilargiak margoturik, daudela inguruak hemendik paregaberik; egunak urregorriz eta gauak urrezuriz. Ilargi zuriak eta bazter guztietako zuriaren ikusteak zirrara eragin zidan neure bihotzeko ilunbeltzean; sentiaraziz nik neuk gaua emateko, nahiz eta lagunak bezala nituelarik, ez nuela gatzik ez piperrik.
‎katu bat ikusi nuen kalearen beste puntan... eta harekin
‎24 urte ditut, baina egia da urte askoan ibili naizela toki batetik bestera musikagintzan. Hasieran 5 lagunekin jotzen nuen kalean. Atera genuen diruarekin furgoneta zahar bat erosi genuen, Andaluziara joan eta bertan joz bizitzeko.
‎—Clairek bata bestearen gainetik janzten ditu udako hiru jantzi, eta, ondoren, nire artilezko jertse bat. Beretzat egina dirudien beroki bat topatu nuen kalean, arropa container baten alboan.
‎Ez nuen kalea egin.
2019
‎Cortesek dioenez, berak ere izaten zituen krisiak. " Baina nik lortzen nuen kalean itxurak egitea; beti izan naiz arraroa, baina lortzen nuen gutxi gorabehera disimulatzea. Hori bai:
‎–Kalean bezero bila ibiltzen nintzen, beste prostituta batzuekin batez ere. Haietako batek denbora luzean atxiki ninduen, baina oso jeloskorra zen; beraz, alde egin nuen kale hartatik?.
‎–Ez nuen kalean egon nahi, Esther. Ez nuen nahi.
‎Ceutatik Algecirasera itsasontziz heldu zen, eta handik autobusez zuzenean Donostiara: . Iritsi nintzen, baina lagunek ez zuten etxerik, gela batzuetan zeuden, eta hilabete pasatu behar izan nuen kalean bizitzen?. Lagun baten bitartez heldu zen Arteara:
‎Autoz iritsi nintzen Seguraraino, Gipuzkoa sakonaren erdian, Zegamaraino jarraitu, atzera itzuli, eta inguruan dagoen Zerain herrixkaraino igo. Autoa utzi, paseotxoa egin nuen kale estuetan barrena galduta. Taberna batean kafe hartu nuen eta zerbitzatu zidan anderearekin hasi nintzen hizketan.
‎Atzo estropezu egin nuen kalean gnomo batekin. Brontzezko gnomoak daude toki batzuetan, garai batean gobernu komunistaren aurkako salaketa egiteko erabilitako sinboloa.
‎Atzera egin nuen, etorritako bidetik, estaziotik apur bat urrundu ginen. Gozotegi handi bat ikusi nuen kale batzuk lehenago, gozotegi zaharra, leihate handikoa. Semeak ez zuen ulertzen zergatik egin behar genuen atzera, nekatuta zegoen, erdi gaixorik, ez geneukan dirurik gozotegian sartzeko.
2020
‎Nik bitartean, bizitzari aurrez aurre begiratzeko kemena galdu nuen, eta gaixotasunean aurkitu nuen babesa: ez nuen ezer egiten, ez nintzen ezertaz arduratzen, ez nuen kalera irteteko gogorik eta gero eta gusturago onartzen nituen etxekoon mimoak eta ferekak.
‎Hara iritsi nintzenerako zabalik zegoen, eta jabea fruta kaxak ateratzen ari zen, espaloi erdia hartzen zuen erakusmahaiaren gainean ilaran jartzeko. Une aproposaren zain gelditu behar izan nuen kale kantoian, makurtuta, bizikletari katea atera izan balitzaio bezala, inoren arretarik ez piztearren. Aukera suertatu zenean, aldamenetik oinez pasa eta, bizikleta parapeto gisa erabiliz, bi paper utzi nituen melokotoien artean.
‎Horregatik egin behar dira gauzak etengabe, besterik ez balego bezala, denbora agortu behar balitz bezala. Tupelo eztiz beteta, poto pare bat eraman behar nuen kale amaieran bizi zen Mae Jeanentzat. Enkargu hura eman zidan amak.
‎–Bai, duela hamabost bat egun aurkitu nuen kalean. Ez nekien atzerrian egon zenik.
‎Larunbata zen arren, Gasteizen geratu nintzen, neu bakarrik etxean. Eguerdi artean, etxetik irten nintzenean, oso sentsazio arraroa izan nuen kalean bakarrik ibiltzean. Errioxako etxea erosi aurrean hemen pasatzen genituen larunbat gehienak, eta elkarrekin irteten ginen buelta bat ematera eta asteko erosketak egitera; gero askotan lagunen batzuekin geratzen ginen bermuta hartzera joateko edo, bestela, azokako arrandegian zerbait berezia erosten genuen biok bazkaltzeko.
2021
‎Mikel Regoren (Algorta, Bizkaia, 1990) kasua da hori: «Zorionez edo zoritxarrez, izurriagatik etxean bakartuta nengoen, baina, behintzat, ez nuen kalean burua makurtuta ibili beharrik izan».
‎Konpartsarekin lehen aldiz atera nintzenean, ez nintzen sentitu ezeren ikur, ezta aitzindari ere. Nik nahi nuen kalera atera eta musika jo, besterik ez. Hala ere, berehala konturatu nintzen kaleko musikariena gizonezkoen eremua zela, ni nintzela taldeko neska bakarra.
‎Bi aste hits izan ziren. Itxura harekin, ez nuen kalera ateratzeko ausardiarik biltzen, erosketak egitera joateko doi. Ez nuen inorekin hitz egiten.
‎–galdetuko lidake amak telefonoz, eta gero–: Atzo Ana ikusi nuen kaletik. Kafea hartu genuen elkarrekin.
‎Lehengo batean Noni topatu nuen kalean beraren adintsuko beste emakume batekin. Ahizpa izango zuen noski, antzagatik.
‎Egunero halako zenbat jolas egingo ote zenituen? Zertan nenbilen, zer egiten nuen kalean, etxean eguneko betebeharretan aritu ordez?
‎lehendabizi hanka bat moztu zioten, gero bestea. Nire adin bertsukoa zen alaba ikusten nuen kalean, begirada apal, gorputza uzkurtuta; beti agurtzeko konpromisoa hartua nuen neure buruarekin, ez abandonatzekoa, urrutitik eustekoa, elkartasun keinu hutsal bat.
‎Nori sinistu behar nion? Pentsatzen nuen kaletik gurutzatuko zintudala hemen, New Yorken. Beldurrez egoten nintzen.
2022
‎«Ia zortzi hilabetez egon ginen Antioquiako Unibertsitatean. Itzuli nintzen egun batean, etxera nindoala, armada ikusi nuen kalearen izkina batean, eta gerrilla bestean. Etxera sartu eta bost minutura granada bat lehertu zen atean.
‎Parke txikiko metalezko zabu eta txirristen lekuan, diseinu eskandinaviarreko eskaileraz, soka sarez, haur eskaladarako maldaz eta dorrez beteriko forma zehaztugabeko egitura bat zegoen, eta azpian, hondarra beharrean, adabakiz osatutako plastikozko tapiz bigun bat; ez nuen, haietan, ume bakar bat jolasten ikusi. Lau ile apaindegi kontatu nituen zeharkatu nuen kaleetako batean, eta azkazalak margotzeko denda bat.
‎Ahmedekin oker egin nuela onartzen dut. Baina ez nuen kalera jaurti. Ez nion ikasteko eragozpenik jarri...
‎geu bakarrik bizitzea. Onartu egin zuen, eta etxe zoragarri bat topatu nuen Kale Zaharren. Hara joan ginen bizitzera.
‎Tipo bat ezagutu nuen kalean.
2023
‎«Milaka greba zeuden, etengabe, eta batzuk luze luzeak. Ni nahiko gaztea nintzen orduan, baina hori ikusten nuen kalean, eta ez dut ahaztu gura. Horrek ere konfiguratu du Euskal Herria ikusteko nire modua.
‎Bart, nire senideenetik gertu autoa aparkatzen ari ginela, eraikin bat lehertu zen pareko kalean. Sua ikusi nuen kalerantz zabaltzen. Korrika jo nuen gainera zetozkidan harri pusketatik babestera.
‎Beti sentitu izan naiz oso maitatua eta babestua, bai prentsagatik, bai gremiokoengatik, bai etxekoengatik, eta bat batean.... Uste nuen kaletik jende guztiak begiratuko zidala. Laguna den sukaldari batek esaten zidan bera lehen aldiz horrela iraindu zutenean publikoki, Madrilen ogi barra bat erostera joan eta iruditzen zitzaiola mundu guztiak aurpegi txarrarekin begiratzen ziola, konturatu zen arte inork ez zekiela nor zen ere!
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia