|
2003
|
|
|
–Hogei urte nituen ozta ozta eta ez
|
nuen
inolako gogorik neure izenez izenpetutako libururik kalean jartzeko. Biografia sinesgarri bat asmatu nion existitzen ez zuen gizon horri kontrazalean, eta guztiek sinetsi zuten:
|
|
2020
|
|
|
Deus ez, gogoetatsu nengoen bidegabekeria eder hau dela-eta ez
|
nuen
inolako gogorik nire aitaginarreba gaiarekin nire barreneko kezka zein ametsen kontura eztabaidaka hasteko.
|
|
|
Bere zorioneko lantza nazkagarri horrez ni jotzeko imintziorik egiteko aukera izan aurretik, eta bigarren aldiz egun honetan, Ertaroko gerrari baten hankatartea matxuratzen dut ostiko batez. ...riro kantoi batean gora antxintxika, ez dakit noren edo zeren ihesi, ala bai, dagoeneko amesgaizto bilakatu den azoka egun honetatik, ametsetan bainago, noski, hori baita behingoz ondorioztatu behar dudana soinean daramatzadan jipi zirtzildu zein abarka zatarretan erreparatutakoan; ez da posible, ezin liteke, ni ez naiz gaur goizean nire etxetik mozorraturik, nik gorroto diot mozorratzeari, nik ez
|
nuen
inolako gogorik Alde Zaharreko Azokaraino igotzeko, ni ametsetan nago.
|
|
2021
|
|
|
Gaur ez naiz ikastolara joan. Ez
|
nuen
inolako gogorik nire irakasle superjator eta hiperkontzenziatuen begiekin topo egiteko, hots, atzo arratsaldean gertatutakoari buruz zer edo zer esateko, edo are okerrago, berak mehatxatu bezala Ertzaintzaren eskutik agurearengana joateko prest egongo zirenak. Arrisku hori nolabait saihestu beharrean nengoen, horregatik etxetik irten orduko nire lagun Marêdengana hurreratu eta goiza berarekin potrojorran pasatzeko proposatu diot.
|
|
|
Nire hiritik kanpo urtetan bizi naiz eta ez
|
nuen
inolako gogorik lehenagotik lagun edo ezagunak ez beste ziren gizakumeen artean bizitzeko, ondotxo dakizunez, behartuta bakarrik itzuli naiz, ez bainuen nora jo ez baldin bazen nire senitartekoen altzora, babesera, hots, nire osabaren agentziara.
|
|
|
Hala ere, hileta elizkunetik irtendakoan eta bere amak hitzez eta oso urrundik nolabait aurkeztua ezagun bakarra nuen alabarenganantz joan nintzen nire dolumina ematera. Zer esanik ez, ez
|
nuen
inolako gogorik nire burua aurkezteko; alde batetik, eta lehenago esan bezala, batere xehetasun zalea ez naizelako, eta bestalde ere halako kinka larrietan sufritzen ari den jendea zenbat eta gutxiago molestatu delakoan nagoelako, batez ere eta tupustean ni ere negar zotinka ez hasteko hain hunkibera txotxoloa naizen aldetik, dolu giroak eraginda bada ere eta azken hau betiere koldarkeria mota ba... Nolabait ere, elizateko giza iladan jarri eta Mariasun zenaren senitartekoen pareraino iritsi nintzela negar muxinka ari zen bere senarraren begitarte guztiz desitxuratu eta saminduari buru keinu arin eta herabe bat egin eta alboan zegoen neskatoarenganantz zuzen zuzen jo egin nuen nire dolumina hainbat arinen eta zintzoen agertzeko asmoz.
|