|
2015
|
|
|
Animalia batzuk eusten ziotela iruditu zitzaidan; uste dut entzun dudala animalia hauek duten irudia; ebanjelariak ez ote ziren izango pentsatu nuen. Baina tronua nola zegoen, edota zer zegoen han, ez
|
nuen
ikusi, aingeru talde handi handia baizik. Zeruan ikusi ditudanak baino alde handiz ederragoak iruditu zitzaizkidan.
|
|
|
Hau bi aldiz ikusi nuen. Beste pertsona batzuek Jauna hartzen zutenean, ordea, ez
|
nuen
ikusten.
|
|
|
Jauna isileko handi gehiago niri agertuz joan zait. Izan ere, arimak agertzen den baino gehiago ikusi nahi izateak ez du erremediorik eta ezinezkoa da gainera, eta horrela, ez
|
nuen
ikusten Jaunak erakutsi nahi zidana baino gehiago. Hainbeste zen, non gutxiena ere nahiko baitzen txunditurik geratzeko eta arima probetxu handiaz estimatzeko eta bizitzako gauzak estimu txikian izateko.
|
|
|
Pazkoko aldirik gehienean hain lelotu eta txepeldua ibilirik, ez nekien zer egin, ezta ez nekien nigan nola kabitzen zen hainbesteko fabore eta mesedea ere. Esaten den bezala, ez
|
nuen
ikusten ez entzuten, barruko pozaren handiaz. Egun hartatik aurrerapen handi handiaz geratu nintzela konturatu nintzen, Jainkoaren maitasun gartsuagoaz eta bertuteetan askoz ere gehiago sendotua.
|
|
|
Kontua da nik ez dakidala nola adierazi barruko su hura eta etsipen hura, oinaze eta min larri larriez gainera. Ez
|
nuen
ikusten nik nork ematen zizkidan, baina neure burua erretzen eta zatitzen ikusten nuen, dirudienez. Eta barruko su eta etsipen hura dira izan litezkeenik txarrenak.
|
|
|
Nik, ahal nuen guztia egin nuelakoan, Jaunak agindu zidana egiteko ustenuenez nengoela gehiagora beharturik, eta etxean geratzen nintzen, poz pozik eta neure gogara nengoen-eta. Ez zitzaidan egundo ere burutik pasatzen hura egingo ez zenik, baina horretarako biderik ez
|
nuen
ikusten, ezta ez nekien nola eta noiz egingo zen ere; dena dela, ziur nengoen egingo zela.
|
|
|
Hain gauza kaltegarria zen, non arima nahiko galdua baitzekarkidan. Jaunaren edertasun handia ikusi nuenez gero, ez
|
nuen
ikusten inor, haren ondoan, eder zitzaidanik ezta nigan leku hartuko zuenik ere; pentsamenduaren begiak ariman dudan irudian pixka bat jarriz, honetan hain libre geratu naiz, non gero hemen ikusten dudan guztiak higuin ematen duela iruditzen baitzait Jaun honengan ikusten nituen bikaintasun eta grazien ondoan. Ez dago jakinduriarik ezta atseginik ere nik ezertan estimatzekorik, haren jainkozko ahoak esandako hitz bakar bat entzutearekin konparatuz gero, gutxiago oraindik hainbeste hitz entzutearekin konparatuz gero.
|
|
|
Eseri egin nintzen, eta uste dut ez nuela ikusi Gure Jauna jasotzen eta mezarik ere ez nuela entzun; gero horren kezkaz geratu nintzen. Honela nengoela, arropa zuri zuri eta argi argiaz janzten nindutela iruditu zitzaidan, eta hasieran ez
|
nuen
ikusten nork janzten ninduen. Gero Andre Maria eskuinaldean eta neure aita san Jose ezkerraldean ikusi nituen, arropa hartaz janzten nindutela.
|
|
|
lasai eta atseginez, eta inolako beldurrik gabe. Iruditzen zitzaidan Jesu Kristo nire ondoan zebilela beti, eta, irudizko ikuskaria ez zenez gero, ez
|
nuen
ikusten zer forma zuen; baina argi sentitzen nuen eskuinaldean zegoela beti, eta nik egiten nuen guztiaren lekuko zela, eta neure baitan pixka bat biltzen nintzenetan edota arreta oso galdurik ez nuenetan, ezin nuen nire ondoan zela sentitu gabe geratu.
|
|
|
nork esan zuen Jesu Kristo zela? . Berak esaten dit askotan, erantzun nuen nik; baina Hark niri esan aurretik ere nire adimenean inprimatu zen Bera zela, eta honen aurretik esan egiten zidan eta ez
|
nuen
ikusten. Niri, itsu izanik edota ilunpe handitan egonik, egundo ikusi gabeko pertsona bat, haren entzutea besterik ez nuena, hitz egitera etorriko balitzait, eta nor den esango balit, sinetsi egingo nioke, baina nuke baieztatu bera zela ikusi izan banu bezain ziur.
|
|
|
3 Baina Haren Maiestateak, Bera gehiago iraindu ez nezan eta zenbat zor nion jakin nezan, argi egin nahi zidanez gero, beldur hau hainbesteraino hazi zen nigan, non pertsona espiritualak arduraz bilatzera eraman baininduen gauza hauek haiekin tratatzeko; haietako batzuen berri banuen nik, Jesusen Lagundiko batzuk etorri zirelako hona; haiengana zaletua nintzen ni, haietako inor ezagutu gabe? haiek egiten zuten bizimodua eta otoitza jakiteaz bakarrik; hala ere, ez
|
nuen
ikusten neure burua duin haiei hitz egiteko ezta sendo ere haiei obeditzeko; honek beldur handiagoa ematen zidan, izan ere, haiekin tratatu eta nintzen bezalakoa izatea gogor egiten zitzaidan.
|
|
|
Nik neukan otoitz modua esaten jakingo ote
|
nuen
ikusteko liburu batzuk begiratuz,. Subida del Monte, deritzon batean aurkitu nuen, arimaren eta Jainkoaren arteko batasunari dagokionean, nik ezer ez pentsatze hartan nituen seinale guztiak, hauxe baitzen nik gehien batean esaten nuena:
|
|
|
Arimaren begiekin ikusi nuen gorputzarenekin baino argiago, eta hain grabaturik gelditu zitzaidan, non, hogeita sei urtetik gora dira harrezkero eta, aurrean dudala baitirudi. Ni izuturik eta barruz nahasirik gelditu nintzen, eta gehiago ez
|
nuen
ikusi nahi nirekin zen hura.
|
|
|
Bada, irakurtzean erremedioa bilatzea alferrik da, irakurtzen jakingo ez balu bezala baita. Behin gertatu zitzaidan, santu baten bizitza irakurtzera jo nuela hartan gogoa biltzen
|
nuen
ikusteko eta hark sufritu zituenekin kontsolatzeko; eta lau edo bost bider beste hainbeste lerro irakurri eta, erromantzea izan arren, azkenean hasieran baino gutxiago ulertu eta honela utzi egin nuen. Hau askotan gertatu zitzaidan, baina batez ere kasu hau etortzen zait gogora.
|
|
|
3 Monasterioan egongo ziren mojak etorri berri ziren. Inola ere ez
|
nuen
ikusten ongi hain laster uztea monasterioa. Sakramentu guztiz Santuaren aurrera joan nintzen, hura ez haserretzeko eran idatz nezala Jaunari eskatzera, hura haserretzeak kalte handia ekarriko zigukeelako, fraideak orduan hasten baitziren, eta gauza guztietarako ongi zetorkigun Ruy Gómez, Erregearengan eta guztiengan hain eragin handia zuena, geure alde izatea; hau ez dakit gogoan nuen ala ez, baina badakit ez niola disgusturik eman nahi.
|
|
|
1 San sebastian bezperan, Gizakundeko monasterioan priore izan nintzen lehenbiziko urtean, Salbea hasterakoan, Andre Maria ezarrita dagoen priore eserlekuan, Jainkoaren Ama ikusi nuen jaisten aingeru talde handiarekin eta han lekua hartzen. Neure ustez orduan ez
|
nuen
ikusi irudia, aipaturiko Andre hau baizik. Kondesak eman zidan irudiaren antza zuela iruditu zitzaidan, baina laster batean gertatu zen zehaztu ahal izateko, berehala erabat sorgorturik geratu bainintzen.
|
|
|
Egia esan, dena uzten du berorrek, aita Baltasar Álvarezek eta nik deritzagunerako. Baltasar Álvarez izan zen oroit-idazki hau bidali zidana eta ez zion erantzun nahi izan, nik zer esaten
|
nuen
ikusi arte. Nik oso kontuan hartu nuen berorren aitatasunean ikusi dudan borondatea eta honela, ongi pentsatu eta komentatu ondoren, hauxe erantzun dut.
|