|
2019
|
|
|
Ilse begimendu
|
nuen
herriko etxearen arkupeetan, Deborah eta Preziosekin eleka. Nolwen, nire andraidea, lanean zen.
|
|
2021
|
|
|
Baina Euskal Herria ez zen Luzaro, ala bai, nik behintzat ezetz uste nuen, Luzaro herri txiki, ziztrin eta hits bat zen mapan galduta, Euskal Herria Bilbo, Donostia, Gasteiz, eta nik ere gogoz eta bihotz bihotzez ere euskaldun ditudan Iruñea edota Baiona. Hiriak, beti hiriak, gainerako hiri guztiak bezalakoak, handiagoak edo txikiagoak baina denak ere gure herria baino milaka aldiz abegikorragoak, non delako gatazka politikoa mugatua azaltzen zen, gehienetan alde zaharretara eta oso txitean pitean bakarrik tabernetako berriketa hutsaletara, saihesteaz nahiko
|
nuen
herri normal batean nengoela sinesteko. Hiriotan munduko edonon bezala senti nintekeen, hain gertu nituen oroitzapenetatik libre.
|
|
|
Nik, ordea, euskara maitatzen segitu dut urteotan, bakarrik nengoela nire buruari beti euskaraz egiten nion, oraindik ere Luzaroko lagunekin jolasean egon banintz bezala. Tamalez, harrezkero maiz bueltatu egin naiz nirea ematen ez duen herri batera, azken urteotan herri bihotz gogorrekoa izatetik ni bezalako erbesteratu batekin abegikorra izatera igaro dena, baina inola ez txikitan ezagutu
|
nuen
herria. Hemen dena arrotz egiten zait, eta txitean pitean mehatxagarri ere bai, nahiz eta kale gehienak eta auzoko gehienen aurpegiak ezin hobeto ezagutu, azalez bakarrik baitzaizkit ezagunak, orain dela minutu gutxi batzuk ikusi banitu bezala.
|
|
|
Honela esanda, badirudi burugabekeria galanta, batez ere kontutan hartuta Luzaroko asko eta askok guri ezer barkatzeko batere gogorik izango ez duenik. Baina ez dit ardura, dominarena edonoren asmoa ez izanda ere, behin ere gehiago ikusi nahi ez
|
nuen
herriarekin bakea egiteko premiazko zerbait omen da, ez dut beraz aukera galduko, urtetan ere sustraien kontuak buru buztanik ez duela, gizakiok landareak ez garela, gizakiok gure sentimendu eta gogoei bakarrik atxikiak garela beti uste izan baitut.
|
|
|
Noizik behin parte hartu ohi
|
nuen
Herri Batasunaren mitinetan zein manifestaldietan.
|
|
2023
|
|
|
Handik aste gutxi batzuetara, eta pentsioko andre ostalariaren bitartekaritzarekin, pisu bat alokatu
|
nuen
herrian. Bizilagun berrien olde hari sabai bat eman ahal izateko, etxebizitzen eraikuntza borborrean zegoen herrian, garabiak nonahi altxatzen ziren; baina ez zen pisu berri horietako bat alokatu nuena, hogeita piku urte lehenago eraikitako bat baizik, hiru solairu eta solairu bakoitzeko bi eskuko eraikin batean, igogailurik gabekoa.
|
|
|
Bizilagun berrien olde hari sabai bat eman ahal izateko, etxebizitzen eraikuntza borborrean zegoen herrian, garabiak nonahi altxatzen ziren; baina ez zen pisu berri horietako bat alokatu nuena, hogeita piku urte lehenago eraikitako bat baizik, hiru solairu eta solairu bakoitzeko bi eskuko eraikin batean, igogailurik gabekoa. Aurrerago, oraindik arrotz
|
nuen
herri hartan eta jende ezezagun haien artean sustraiak botatzen banituen, agian pisu berri haietako bat erostera ausartuko nintzen. Orduan, momentuz, alokairuaren behin behinekotasuna nahiago nuen.
|
|
|
Inolako sonarik gabeko herria zen, ezezaguna, batez ere ni bezalako madrildar batentzat, hogeita bat urteko neska madrildar batentzat. Hona etorri behar nuela erabaki nuenean, mapan bilatu behar izan
|
nuen
herria, sekula ez bainuen lehenago haren izena entzun, eta aurkitzeko zailtasunak izan nituen, eskolan erabilitako mapamundian ez baitzen agertzen Espainari buruzko orrialdeetan esan nahi dut, noski, eta gasolindegian erositako errepide mapa batean topatu nuen azkenean. Aran nire lagunari galdetu nion herriaz inoiz zerbait entzuna zuen, izena bederen, hari bakarrik eman niolako hona etortzeko nire erabakiaren berri, eta honek baietz, ezagutzen zuela esan zidan, baina herri bat zenik ez zekiela.
|
|
|
Atera egin nahi
|
nuen
herritik... Marikoi deklaratu bakarra nintzen haran osoan!
|
|
|
Hasieratik begiz joa
|
nuen
herrian alderrai ibili ohi den adin ertaineko gizon bat, argala, txikia, ile urdinekoa: Jabitxo.
|