|
2003
|
|
|
Maitetxean aurrezten nuena, etxea eraikitzeko erabiltzen nuen. Behin edo birritan egin
|
nuen
han. Doi bat berotzeko.
|
|
|
Beldurrak airean nengoen. Baina, nire ikusminari eutsi ezinik, albait gehiena ikusi nahian, kieto jarraitu
|
nuen
han, leiho ondoan.
|
|
2006
|
|
|
Katu pare bat azaldu zitzaidan atera, eta zuzenean joan nintzen Karenen gelara. Ez
|
nuen
han aurkitu. Deika aritu nintzaion.
|
|
|
Nik une hartan ulertu ez nituen hitz misteriotsu horien ondoren, isiltasun ia erabatekoan murgildu zen Umberto. Ez zuen ezer esaten eta nik ez nekien zer egiten
|
nuen
han, liburu haien guztien artean hautsa bera baino ezgaiago.
|
|
|
Bi gizonak eskaileretan gora hasi ziren une berean ni etxeko atea zabaltzen ari ninduan. Etxera sartu gintuan hirurok eta ostikoka hasi ez zituan ba kakalerdo haiek, esanez zer egiten
|
nuen
han, nondik atera nuen giltza, bete betean harrapatu nindutela. Batek kankailutik zuena, besteak kirtenetik zian.
|
|
|
Pasatu zen astebete Parisa iritsi nintzenetik, pasatu ziren bi, eta beti aurkitzen nuen egonaldia luzatzeko arrazoiren bat, berehala hartu nion-eta gustua naziek dekadentzia deitzen zioten baina niretzat bizitzeko gogoa zenari. Eta egunari egun, urtebete pasatxo egin
|
nuen
han: handik alde egiteko unea atzeratzen nuen behin eta berriro, bertan gelditzeko aitzakia bat eta beste asmatuz, eta hantxe jarraituko nuen auskalo noiz arte, nazien etorrera berehalakoak behartu ez banindu, handik ere, ihes egitera.
|
|
|
Ezin
|
nuen
han gelditu, ez neukan nora joanik. Gerrikoa haztatu nuen, askotan egiten nuen bezala.
|
|
|
Gehienetan, itsas aldean ibiltzen nintzen, Pirinioetako pasabideak eroso samarrak baitziren kostatik hurbil. Port Vendrell inguruak ezagutzen nituen nik ondoen, eta pixkana pixkana gaua pasatzeko ganbara edo lastategia utziko ziguten edo jaten emango ziguten nekazari fidagarrien saretxoa osatu
|
nuen
han hemen. Aldian behin, ordea, guardia ibiltariak deitzen zietenak hurbil zirela usaintzen nuenean, barrurago jotzen nuen.
|
|
|
Urak sekulako abiada hartzen zuen harri eta sastraken arteko ubide estuan behera, ez zen uraren leherdura etengabea besterik entzuten. Ordu erdi baten buruan, ordea, mugalariak aipatutako soilgune batera iritsi nin  tzen, eta sekulako ezustea izan nuen
|
nuen
han: ez zegoen ba Müller jauna harri baten gainean eserita!
|
|
2008
|
|
|
Horrek salbatzen ninduen, ez jipoietatik, baina bai niganako susmo txarretatik, bestela garbituko ninduen. ...dardara egiten zioten, inoiz jakingo banu..., hasi zitzaidan esaten, baina ez zuen esaldia bukatu, eta, hala ere, nik oso ondo ulertu nuen nola zen bukaera, eta Tomasek esan nahi zidana zen ez ginela libratuko ez ni ez niregana arrimatutakoa, gero aizto punta zorrotza apartatu zuen nire petxutik eta haragi puska handi bat txikitzen hasi zen, sast, sast, sast, gisatua egiteko, eta nik Inazio ikusi
|
nuen
han, egurrezko taula gainean txiki txiki eginda, niri Inaziok ematen zidan pena, seguru nengoen Tomasek ezer jakin bezain pronto haragi puska hura bezala geldituko ginela Inazio eta ni, baina berorrek ez daki zer den hori, ez daki zer den inor maitatzeagatik heriotza izatea mehatxu eta agian ordain...
|
|
2009
|
|
|
Kezkatu egin nintzen poltsetako jatekoak bustiko ote zitzaizkidan. Ezin
|
nuen
han jarraitu. Ez zuen zentzurik luzaroago itxaroten geratzeak.
|
|
|
Arnasa berreskuratzeko balio izan zidan, behinik behin, geldialdi hark. Semafororanzko bidea hartu
|
nuen
han ikusi beharrekoak ikusita. Berde zegoen eta urrutitik hasi ziren inguruko guztiak korrika, errepidea txanda hartan gurutzatu ahal izateko.
|
|
|
Argitaratu berriak nituen gaiari buruzko gogoeta batzuk beste hainbat idazleren lanekin osatutako Irakurri liburuan. Ez
|
nuen
han esandakoa errepikatu nahi, errespetua zor nion liburua irakurria izan zezakeen entzuleari?; bestalde, ez nuen hitzaldia prestatzeko asti handirik. Baina ezin ezetzik esan Jon Benitori.
|
|
2010
|
|
|
Iñigo Iruin txirrindulari ona zela ere ez nekien. Duela urte batzuk Orioko ikastolak antolatutako ibilaldi zikloturista bat egitera joan nintzen herri gipuzkoar horretara eta Iñigo Iruin ikusi
|
nuen
han Joseba Egibarren konpainian, biak Euskaltel Euskadiren maillot kuloteekin jantzita. Herritik atera eta Orioko gainaren lehen aldapa igotzen ari ginelarik ziztu bizian goraka ikusi nuen Iñigo Iruin, ni atzean gelditzen nintzelarik.
|
|
|
Etxera sartu bezain pronto nire diskoak ikustera joan zen Mikel. Pila bat
|
nuen
han desordenatuta. " Joder", esan zuen," bat bakarra ezagutzen diat".
|
|
|
Erromako Unibertsitate Gregorianoan, zortzi urtez irakatsi
|
nuen
han zeukaten master horretan. Planteamendua, antzekoa zen Milangoarekin alderatuz gero.
|
|
|
Nik ere sartzeko modua izan nuen lagun batekin. Eta ordubete inguru igaro
|
nuen
han barruan. Sinetsi ezinekoa zen, gizon hain indartsua eta herriz herri, munduan zehar hain ibiltari izana, orain etzanda gorpu aurkitzea.
|
|
2011
|
|
|
Egia auzotik pasa nintzen Loiolara joateko, eta handik Astigarragako Santiomendira igo nintzen. Lagun bat
|
nuen
han baserri batean eta leihoa joka esnatu nuen. Afaltzen eman zidan eta behien bazka gordetzeko erabiltzen zuen txabola batera eraman ninduen lotara.
|
|
|
Aukera guztiak azaldu zizkidan, baina esan zidan paperak lortzeko kontua oso zaila zegoela, errazena Kataluniako mugatik Bartzelonara pasatzea zela Francoren kontra borrokan jarraitzeko. Astebete pasa ondoren, ikusi
|
nuen
han ez zegoela ezer egiterik eta Bartzelonara joatea erabaki nuen. Iritsi nintzenean Nazioarteko Brigadetako 153 brigada mistoan sartu nintzen.
|
|
|
Horrela ba, egun batzuetan garia eta belarra mozten entretenimendu ederra izan nuen, baina abuztu bukaeran, San Bartolometan, herriko festak ospatzen ziren, eta jende mordoxka etortzen zenez ez
|
nuen
han geratu nahi. Ez zuten nahi ni joatea, baina goiz batean, zazpietan, jateko zerbait eman zidaten eta Aresora jaitsi nintzen.
|
|
|
Muino baten gainean zaldi zuri eder bat zegoen. Eta pentsatu
|
nuen
han lurraren bakea atzeman zitekeela, eta heriotza onartu egin behar zela betiko atseden gune bezala. Lo liberatzailearen pertzepzioa bailitzan, naturarekin bat nahi nuen izan, hilezkortasunaren itxaropenik gabe.
|
|
2018
|
|
|
Begiak itxi nituen, neure baitara hobeto biltzeko. Battis Tobera eta Añesekin Aba Yakueren katedralera joan nintzen gau hartan, banekien nor aurkituko
|
nuen
han, Battis Toberak katedraleko amarrua iradoki zidanean, bigarren egokiera bat bururatu baitzitzaidan niri. Leotzetara joan, eta borreroburuarekin hitz egin nuen, soldaduek matxino baten erasoa jasan nuela zabal zezaten:
|
|
2020
|
|
|
Bai, esan zuen Connellek bizkorregi. Urtebetetze festa bat izan
|
nuen
han txikia nintzela. Bolatokian.
|
|
|
Nik ezin izan nituen jokatu Ingalaterreran kontrako bi norgehiagokak. Lehenengoa, Wembleyn izan zen eta sekulako ilusioa
|
nuen
han jokatzeko, baina, entrenamendu batean orkatila trokatu nuen eta nire ametsak pikutara joan ziren. Nire lekua Sadurnik hartu zuen bi partiduetan eta Londresen Iñaki Sáez nire taldekideak egin zuen debuta.
|
|
|
Muino baten gainean zaldi zuri eder bat zegoen. Eta pentsatu
|
nuen
han lurraren bakea atzeman zitekeela, eta heriotza onartu egin behar zela betiko atseden gune bezala. Lo liberatzailearen pertzepzioa bailitzan, naturarekin bat nahi nuen izan, hilezkortasunaren itxaropenik gabe.
|
|
2021
|
|
|
Erori nintzen gela hura itxita zegoen. Egurrezko armairu zahar bat ikusi
|
nuen
han, ongi kontserbatuta zegoen. Bulego mahai bat, hainbat karpeta lerrokatuta bertan, eta aulki bat, oso itxura erosokoa.
|
|
|
Gero, Trebiñu aldeko errepidean aurrera egin nahi nuen, sua eta barbakoak egiteko egokitu duten toki bat ezagutzen dut. Astelehen goiza izaki, pentsatzen
|
nuen
han ez zela inor ibiliko, baina, bestalde, abuztua denez, ezin ziur jakin talderik kanpatuta egongo zen ala ez, eta, egia esan... guztiaz nekatuegi nengoen eta ez nuen nahi ez familiak ez langileek ere nire mira luzaro izatea. Horregatik saiatu nintzen prentsa ebakin haiek desagerrarazten, banekien etxea arakatu eta aurkitzen bazituzten, inork nekez zurituko lukeela paper haiek biktimetako baten aitaren eskuetan izatea.
|
|
|
Epaiketa garaian, hemengo telebistarentzat grabatu nuen lehen saioetako bat ikuskarazi ziguten, artean share a lehertu ez zen sasoikoa. Hain zuzen, haginari buruz hitz egin
|
nuen
han eta, nahi beste xehetasun emanez, azaldu nuen berrogeita hamar gramo hagin hosto uretan irakinak aski zirela haur bat edo pertsona ez oso handi bat hiltzeko. Ulertzen duzu zergatik eusten diodan orduan esan nuenari, inor hiltzen hasi baino lehen hiltzaileak ikertua ninduela, modu jakin hartan gauzatu zituela hilketak, ni inkriminatzeko helburuarekin, alegia?
|
|
2023
|
|
|
Baina, behin osatu nintzelarik, putazaina pisutik kanpo bere zereginetan lanpeturik zebilen egun batez, joan nintzen ezkutuan Valença do Minhotik Portora, hartu
|
nuen
han gaueko azken expressoa eta Bidaso bazter honetara etorri nintzen, laztana, nola joaten ziren lehen ihesi quilomboetara esklaboak, indigenak, putak eta tratu txarrak jasandako emakumeak, eta hemen gauzak ezberdin zirela esan zidan lankide batek, hobeki antolatuta omen zeudela putak, eskubide gehiago omen zituztela, baina, badaezpada, zuek eman gogor, eman gogor bapo egin arte, esaten nien beze... Baina como dizem aqui txubaskerorik gabe aritu behar txurroa busti eta busti bizimodua aurrera ateratzeko, zeren, bestela, azkar asko hasten dira bezeroak kexuka kanpotarrok exijentziak besterik ez dugula, kolpe zorririk jo gabe bizi garela diru sarrerak bermatzeko errentatik nahiz euskaldun zintzoek ordaindutako zergetatik, eta, halakoetan, bezeroak beti arrazoi baitu, zera esaten diot entzun nahi duenari:
|
|
|
Artean ilunpean, bazirudien raiako kartelen atzean ezkutatzen zidala aurpegia sorterriak. Ez nekien zer aurkituko
|
nuen
han. Sorterritik ihes egin nuenetik entzun gabe nuen fado ezagun baten pasarte bat entzun nuen expressoko irratian:
|
|
|
Gizon polemikoa, Aresti, polisean; gizon errenditua, naturan. Aresti hil zen urte berean argitaratu
|
nuen
han eta hemengo hormetan nire lehen poema klandestino arestiarra, Gasteizen hil zituzten langileen omenez. Nire aitaren lagun Oskarrek eman zidan Arestiren heriotzaren albistea.
|
|
|
Nire lo gelan, zoruko ezkoak markatzen zuen naturaren eta kulturaren arteko muga: azpian, ukuilua geneukan; zurezko zoruan buruz behera etzaten nintzen, zirrikituetatik ukuilua ikusteko; kirats pixka bat ere igotzen zen handik, eta zerbait kontrolaezina nabaritzen
|
nuen
han behean, berez zebilena, ukuilua naturaren parte balitz bezala, nahiz eta gizakiaren mende egon; hantxe ikusten nituen oiloak, untxiak, ahateak, eta haien kiratsak usaintzen nituen, oloaren usainarekin, artoarenarekin, lastoarenarekin eta zerrautsarenarekin nahasian. Lo gelako zoruan argizaria ematen genuen; ezkoak eteten zuen naturaren narraskeria, eta kulturaren txukuntasunari oinarria ezartzen zion.
|