2015
|
|
3 Behin horrela egon nintzen ordubete baino gehiagoan Jaunak gauza miresgarriak erakusten zizkidala; uste
|
nuen
ez zuela alde egiten nire ondotik. Esan zidan:
|
|
Ikuskari hau laster batean igaro zen; baina hain kontsolatua geraturik, ezin nuen nahigaberik hartu inoiz heriotza harengatik, pertsona asko harengatik nahigabez ikusten banituen ere, estimu handitan zutena zelako. Nire arimak zuen poza hainbestekoa izanik, ez zitzaidan axola ezer, eta ikuskari ona zenik ere ezin nuen zalantzan jarri, hau da, garbi
|
nuen
ez zela begitazioa.
|
|
Eta biziki maite banuen ere, uzteko tentaldi batzuk izaten nituen, eta berak ematen zizkidan otoitzeko nahigabeak eragozpen zitzaizkidala uste nuen. Horretarako erabakia hartzera nindoan bakoitzean, berehala aditu
|
nuen
ez nuela halakorik egin behar, eta agirakaldi bat, aitor entzuleak egiten zuenean baino gehiago desegiten ninduena. Batzuetan nekatu egiten nintzen:
|
|
aspaldiko urteetatik hona jakintsu on askorekin harremana izan. Gauza bat bekatua zen ala ez, hori bai; gainerakoan, niretzat ez zen beharrezkoa Jainkoak egin zuela guztia pentsatzea baizik, eta ikusten
|
nuen
ez nuela ezertaz harritu beharrik; bai, ordea, Hura goresteko arrazoirik; eta, beraz, gauza neketsuek debozioa ematen didate, eta zenbat eta neketsuagoak izan, gehiago.
|
|
17 Kontzientzia irmorik ez zuten Jainkoaren zerbitzari askorekin nuen harremana. Nik, gauza batzuei buruz kontu handirik gabe hitz egiten nuenez gero, haiek era askotara hartzen zuten (haietako bat oso maite nuen, nire arimak amaigabeko zorra zuelako berarekin eta oso santua zelako; nik biziki sentitzen
|
nuen
ez zidala ulertzen ikusirik, eta hark nire probetxua nahi zuen bihotz bihotzez eta Jaunak argi egin diezadala), eta honela nik esaten nuena, diodanez, kontu handirik gabe, apaltasunik eza iruditzen zitzaien.
|
|
Neuk nahi nuenean edukitzea, ezinezkoa zitzaidan. Neure artean pentsatu
|
nuen
ez nuela erremediorik, kontzientzia garbi edukitzen eta bekatu arrisku orotatik, baita bekatu arinen arriskutik ere alde egiten saiatzea baizik; bada, Jainkoaren espiritua izanik, argi zegoen irabazia; deabrua bazen, ni Jauna pozik edukitzen eta Hura ez iraintzen saiatuz gero, ezin zidan gaitz handirik egin deabruak, alderantziz: bera irtengo zen galtzen.
|
|
17 Bada, bakarrik nengoela, asaskaldi bat norbaitekin izateko inor ondoan ez nuela, ezin
|
nuen
ez errezatu ezta irakurri ere, deabruak engainatuko ote ninduen halako atsekabez eta beldurrez izuturik dagoen pertsona baten antzera baizik, guztiz asaldaturik eta nekaturik, neure buruaz zer egin ez nekiela. Atsekabe honetan ikusi nuen neure burua batzuetan eta askotan, baina ez dut uste hainbesterainokoan.
|
|
Honek hizketa nahasia dirudi, eta hala da, izan ere. Batzuetan gertatu izan zait otoitz egoera honetan neure baitatik hain kanpo egotea, non ez bainekien ametsa zen ala benetan gertatzen zen sentitu nuen aintza; eta zeruko hodei hark bere barnetik botatzen zuela zirudiela, nahigaberik gabe hain jario indartsu eta bizian zen urez neure burua aserik sumatzean, ikusten
|
nuen
ez zela izan ametsa. Hau lehenengotan izaten zen, eta laster batean igarotzen zen.
|
|
2 Eta, honela, badira bost urte edo sei ere bai Jaunak askotan otoitz hau oparo eman zidala, eta ez
|
nuen
ez ulertzen ezta ez dakit esaten ere; eta nik neure artean pentsatua nuen, behin hona iritsita, gutxi hitz egitea edo batere ez egitea. Ongi nekien ez zela guztizko ahalmenen batasuna eta igarotakoa baino goragokoa zela ere oso argi neukan; baina aitortzen dut ezin nuela zehaztu ezta ulertu ere zertan zen desberdintasunhau.
|
|
14 Asko murrizten zidaten barne askatasuna beldur hauek; gero jakin izan
|
nuen
ez zela hori apaltasun ona, hain egonezin handia sortzen baitzidan, eta Jaunak irakatsi zidan egia hau: ziur eta zalantzarik gabe egon nadila ez zela hura inola ere nire gauza ona, Jainkoarena baizik, eta beste pertsona batzuk goresten entzuteak minik ematen ez zidan bezala, alderantziz baizik, hau da, asko pozten eta kontsolatzen nintzela han Jainkoa agertzen zelako, era berean, ez nuela minik hartu behar Jainkoa nire egintzetan agertzeaz ere.
|
|
Emakume bedeinkatu honek, Jaunak irakasten baitzion, ongi ikasia zuen, irakurtzen ez bazekien ere, nik Konstituzioak irakurri eta irakurri egin arren ez nekiena. Eta esan zidanean, ongi iritzi nion, baina uste
|
nuen
ez zidatela utziko, eta zorakeriak egiten nituela esango zutela eta ez nezala egin ezer nire erruz besteei sufriaraztekorik; izan ere, ni neu bakarrik banintz, ez ninduke ezerk atzeratuko, bestera baizik: atsegin handia zen niretzat Kristo gure Jaunaren aholkuak gordetzean pentsatzea, Haren Maiestateak pobretasun desira handiak emanak zizkidalako ordurako.
|
|
Bera adore ematen hasi zitzaidan eta adore falta hori zaharra izatetik zetorkidala esan zidan. Nik, berriz, argi ikusten
|
nuen
ez zela horrela, orain zaharragoa bainaiz eta ez dut; eta berak ere halaxe ulertuko zuen, baina adore falta hori Jainkoagatik zetorrela pentsa ez nezan agiraka egitearren esan zidan. Orduan, Palentzia eta Burgosko fundazioetan batera ari ginen, eta ez baterako eta ez besterako ez neukan ezer; hala ere, ez zen hori arrazoia, gutxiagoz hasi ohi bainaiz.
|
|
Gizakundeko monasterioan, prioretzako bigarren urtean nengoela, san Martinen zortziurrenean, Jauna hartzerakoan, zatitu zuen Forma aita frai Joan Gurutzekok, beste ahizpa batentzat Sakramentu guztiz Santua ematen baitzidan. Nik uste
|
nuen
ez zela Formarik falta eta hilduratu nahi ninduela, Forma handiak nituela gogoko esan bainion (ez, horratik, zati txikitxoa izateak Jauna han osorik egoteko zerikusirik ez zuela ez nekielako). Haren Maiestateak esan zidan:
|
|
Gracián i] argi egitera niri argi diezadan, eta era berean Jesu Kristo gure Jaunak eman zidala hura; eta honekin belaunikatu nintzen eta neure bizi guztian hark esaten zidana egingo nuela hitzeman nuen, Jainkoaren eta nik obedientzia zor nien prelatuen aurka ez bazen. Jakinarazi
|
nuen
ez nuela neure burua behartzen gauza larrietan baizik, eskrupuluak saihestearren, esaterako, gauza bera behin eta berriro esanik, horretaz gehiago ez hitz egiteko esaten didanean edo nire atsegineko edota beraren atsegineko gauzak direnean, txikikeriak baitira, esana egin gabe utzi nahi ez direnak; neure hutsegite eta bekaturik ez diodala agertu gabe utziko, neuk dakidala, hau ere prelatuekin egi...
|
|
6 Andre hari dagokionez, ni saiatuko naiz berorren jauntasunak agintzen duena betetzen, horretarako aukera izanez gero; izan ere, esatera etorri zitzaidana ez da etxe honetara sarri etorri ohi dena; eta aditzera eman zenez, ez da ezkontza kontua. Berorren jauntasunaren gutuna irakurri nuenean, pentsatu
|
nuen
ez ote zen hori izango eta eragotzi egin nahi zitzaiola; hala ere, ezin dut ulertu kontatu zidanak berari dagokion pertsonarik izango duenik kasu honetan, errepublikaren eta Jainkoaren zerbitzuagatik ez bada. Haren Maiestateak gida beza bere zerbitzurako egokien den bezala, bada, gauzak dauden bezala, berorren jauntasunak nahi ez badu ere, tarteko egingo dute.
|
|
Gure Jaunak eman diezaiola berorri bere jainkozko grazia. ...an, eta horrela bidali diot mezua; eta, berorrek ez didala mesede hau egiten, eta nik hemendik irten beharreko unea badatorrela ikusirik, behar izango dela uste baitut, esan nahi izan diot lehengo egunean berorrekin tratatzen hasi nintzena, hau da, igande eta jaiegunetako meza kantatuei dagokiena; horretaz konturatu naiz egunotan ez nengoela gauza horretan sartua berorri hitz egin nionean eta uste
|
nuen
ez zela beharrezko ere horretaz tratatzea; helburu xumea nuen nik, ordea, eskriturak egin zirenean, baina orain zehaztu beharra dudala esaten didate.
|
|
7 Grazia egin dit, ez dela sinetsi behar ahizpa San Jeronimok esaten duen guztia berorren agurgarritasunak esateak, nik hainbeste bider idatzi izan diodanean. Eta Garciávarezi zuzendua zen eta berorren agurgarritasunak apurtu zuen gutun batean ere, nahiko esaten
|
nuen
ez dela sinetsi behar haren espiritua. Hala ere, arima ona dela diot eta galdua ez badago, ez dagoela zertan konparatu Beatrizekin, huts egitekotan adimenik ezagatik egingo baitu eta ez maleziagatik.
|
|
Bada, haiek bai negarrak berorrekin ekarri zuenarenak! Uste
|
nuen
ez zutela amairik izango. Ez dakit zertarako bidali zidan hona.
|
|
Besterik ez zuela pentsatzen, idatzi zidan, nik itxaroteko esan nion arte. Egia esan, uste
|
nuen
ez zuela gorabehera handirik itxaroteak, berorren aitatasuna hara joan zedin; baina hobeki da honela; izan ere, probintzia lortuko den esperantza hain ziurra dugunez gero, ama priorearekin bat nator guztia ongi egingo dela.
|
|
hura, berriz, eragozten; bada, aita bikarioak, azken batean, nik nahi nuena egin zuen, eta horrek min emango zion, gaixorik zegoela bisitatu zuen bati nire erruz zegoela ohean esateraino. Baina uste
|
nuen
ez nuela ezer egiten aitor entzulerik gabe joateaz, eta besterik ez zen. Hala ere, beldurra sartu zait erruren bat ez ote dudan izango.
|
|
3 Paper hori, jakina, ez nuen bidali, baina nik gaizki egin
|
nuen
ez esatean. Ahizpa bati eman nion kopia egiteko, eta ezin izan du aurkitu.
|