|
2015
|
|
|
hona zeruko gauzak ikusteko san Paulo bat, edo san Jeronimo bat! Eta santu aintzatsu hauek honelako gauzak izan zituztelako beldur handiagoa ematen zidan niri, eta negar eta negar besterik ez
|
nuen
egiten, horrek ez zuela ez buru ez hankarik uste bainuen. Azken batean, bihotzez sentitu arren, aitor entzuleagana joan nintzen, ezer ezkutatzen ez bainintzen egundo ausartzen, engainatua izateak ematen zidan beldur handiagatik, nahiz eta esatea oso nekagarri izan niretzat.
|
|
|
Hamabost egun baino gehiago ez zen hil zela. Hala ere, ardura hartu nuen Jainkoari haren alde eska ziezaioten eta nik neuk ere gauza bera egiteko; dena dela, ezin
|
nuen
egin ikusi ez banu egingo nukeen bezain gogotsu; izan ere, Jaunak hala erakusten didanean, gero Berari haren alde eskatu nahi izatea, iruditzen zait, ezinbestean, aberatsari limosna ematea bezala. Geroago jakin nuen, hemendik oso urruti hil baitzen, Jaunak eman zion heriotza oso eredugarriaren berri; guztiak harri eta zur utzi zituen, ezagueraz, negar malkoz eta apaltasunez hiltzen ikusirik.
|
|
|
San Pedro aintzatsuaren egun batean otoitzean ari nintzela, neure ondoan ikusi nuen edo sentitu nuen, hobeki esateko, ez gorputzeko begiez eta ez arimakoez ez bainuen ezer ikusi, baina iruditu zitzaidan Kristo zegoela nire ondoan eta ikusten nuen Bera zela hitz egiten zidana, nire ustez. Ni guztiz ezjakinean nengoen halako ikuskaririk izan zitekeenik eta, beldur ikarak hartu ninduen hasieran, eta negar eta negar besterik ez
|
nuen
egiten, ziurtatzeko niri hitz bakar bat esaterakoan, beti bezala geratzen banintzen ere: lasai eta atseginez, eta inolako beldurrik gabe.
|
|
|
Aditzera emateko konparazioak jarri besterik ez
|
nuen
egiten; eta, egia esan, ikuste era honetarako, ez dago bete betean dagokionik. Gorenetakoa denez gero (geroago aipatuko dudan gizon santu eta goi espiritudun batek, fraiPedro Alcántara izenekoak, esan zidanez, eta beste jakintsu handi askok esan didatenez, eta guztietarik deabrua gutxien sar daitekeena), ez dago hitzik gutxi dakigunok hemen esatekorik; jakintsuek, ordea, hobeki adieraziko dute.
|
|
|
Beldur nintzen norekin aitortu ez nuela geratuko ote nintzen, nigandik ihes egingo zutela guztiek eta. Negar eta negar besterik ez
|
nuen
egiten.
|
|
|
6 Hau jakin nuenean, hari maitasun handiagoa erakusten hasi nintzen. Nire asmoa ona zen; egintza, berriz, txarra; izan ere, on egitearren, onik handiena bada ere, ez
|
nuen
egin behar gauza txar txikienik ere. Ohikoa zen nik hari Jainkoaz hitz egitea.
|
|
|
1 Ni Valladolideko fundazio honetara joan baino lehen, hitz eginda nengoen Santa Anan Karmeldarren Ordenakoa zen eta une hartan Medinako priore zen aita frai Antonio Jesusenarekin eta frai Joan Gurutzekorekin, esanda daukadanez? Jatorrizko Erregelako fraide oinutsen monasterioa egingo balitz, sartuko ziren lehenengoak izango zirela, eta etxea edukitzeko biderik ez neukanez gero, gure Jaunari gomendatu baino besterik ez
|
nuen
egiten; izan ere, esan dudanez, ni pozik nengoen aita hauekin.
|
|
|
15 Eta ni ezerez eta kaskarra izan arren, esan egingo dut haren ohore eta aintzarako, eta haren etxe hauek nola fundatu diren ikusiz poztu zaitezten. Egundo ere ez dudala fundazioen gaian, eta horretarako izan dudan edozein kasutan, gauzak aurrera eramaterik ez zela izango asmo hau pixka bat okertu ezin uste banuen, inola ere ez
|
nuen
egingo, ezta ez dut halakorik egin, hau da, fundazio hauetan. Jaunaren borondatea pixkatxo bat okertu egiten zela uste nuen gauzarik, neure aitor entzuleek aholku ematen zidatenaren arabera (beti izan baitira, honetan ari naizenez gero, pertsona jakintsuak eta Jainkoaren zerbitzariak, dakizuenez), eta, nire akorduan?
|
|
|
6 Bada, baimenekin dagoeneko pozik nengoela, nire ardura gehitu egin zen, Probintzian ez zelako fraiderik, nik uste nuenez, hori egitez betetzekorik, ezta laikorik ere halako hasiera egin nahiko zuenik. Nik gure Jaunari eskatu baizik ez
|
nuen
egiten, besterik ezean pertsona bat iratzar zezan. Etxerik ere ez neukan, ezta nola eduki ere.
|
|
|
Han ikusi nuen neure Eliseo, ez noski beltzez, edertasun bitxi batez baizik; buru gainean harribitxizko lore sorta antzekoa zuen, eta han haren ondoan zebiltzan neskatila ugari abarrak eskuetan zituztela; guztiak ari ziren Jainkoari gorazarrezko kantuak kantatzen. Nik begiak ireki besterik ez
|
nuen
egiten ea barreiatzen nintzen, baina ez zen aski gogoa hartatik aldentzeko, baizik eta txoritxoen eta aingeruen soinu bat zegoela begitantzen zitzaidan; arimak hartaz gozatzen zuen, nik entzun ez arren; hura atsegin hartan zen. Ni konturatu nintzen han ez zegoela gizonezkorik hura baino besterik.
|
|
|
Nik zorroztasun handia agertu nuen, izan ere, zenbat eta argiago ikusi obedientziaren mende ez zirela jartzen (beraien ustez, gehiago ezin zutelako), argiago neukan tentaldia zela. Egun hura neke handiarekin igaro zuten; hurrengoa, pixka bat gutxiagorekin, eta horrela gutxituz joan zen; nik hala egiteko agindu zidatelako Jauna hartzen banuen ere (haiek hain ahul ikusirik ez
|
nuen
egingo baina), oso ongi eramaten zuten.
|
|
|
Beste batzuk oso onak dira eta argi egin didate zer den ulertzeko; ez beza pentsa nik dakidanik. Berorri esan besterik ez
|
nuen
egin, Jainkoak nahi izanez gero azter dezan berorri esango niona.
|