Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 201

2000
‎—erran nion, begi haien galderari ihardetsi nahian, urduri, zer erran ez nekiela, zeren hiruzpalau ideia korapilatu baitzitzaizkidan buruan, denak baterat, harik eta burutik mihirat jaitsi zitzaidan lehenari ekin nion arte—: Atzo, egin behar ez nuen zerbait egin nuen, baina, egin ere, egin behar nuen, nahiz eta, bertzalde, ez nuen egin behar, zeren... —eta orduan bai, guztiz egin beharrekoa egin nuen:
‎Errefera niri zegokidan, baina ez hitz, ez hitzondo gelditua nintzen. Horregatik ere, ateko txirrina aditu genuelarik, dardaririk ere ez nuen egin nire lekutik. Edurne zen hurbilena sukaldeko irteeratik, baina hura ere bere lekuan gelditu zen.
‎Aski ikusteko, aditzeko eta sentitzeko astia. Hogeita hamar minutu horietan bildutako irudi, hots eta sentipen meta zertu, antolatu, sailkatu eta nire garunera ekarri baizik ez nuen egin behar, ordenagailuko direktorio ezberdinetan artxibaturiko testuen idurira. Horietatik guztietatik, ordea, argikolpe batzuk baizik ez nituen atxikitzen, tarte ilunez inguratuak.
‎Zirkinik ere ez nuen egin.
‎Korridorera ailegatu orduko desagertua zen emakumea. Haren itzalaren ezagutza baizik ez nuen egin, ateaz harata. Hala ere, idurika nezakeen, aitzineko asteetan ezagututakoen arrastotik.
‎Ohera ere itzul nintekeen hura joanda, nire inguruko lainoetan ortzarte bat, bere ñimiñoagatik ere, kausitua nuelako sentipenaz ene zauri ugariak eztitzera. Ez nuen egin. Aurreko egun guztietako gertaera bortitzek bisaian utzitako arrastoei bestondoaren marka gehiturik, itxura beldurgarria izan behar nuen.
‎Hilkutxa berean larruz larru nire andrearen urrina arnasten ari nintzela, biziak espero gabeko bihurguneak dituela gogoratu zitzaidan. Adore emateko hitzen baten xerka abiatu nintzaion, baina haren eskua estutu baizik ez nuen egin. Gero, begiak bildu eta hatsa atxiki nuen, tiro erauntsiaren esperoan.
‎Zigarro bat piztu eta osorik pipatu arte pauso bat ere ez nuen egin, ez alde batera ez bertzera. Nire mugimendu bakarra, Potzolok arratsalde hasieran emandako paperak jakako poltsikoan zirauela frogatzeko izan zen.
‎Ez bainituen gogoan, ezta eskura ere, zokoratzea erabaki nuen telefonoak eta datak. , eta ageriko arrazoiengatik, saiorik ere ez nuen egin, letra eta zenbaki soilak bertzerik gabe konbinatuz zortearekin erruleta errusiarrean jostatzeko. Horrek izenen mundu" mugatuxeagoan" ezartzen ninduen.
2001
‎Kuleroak puskatu zizkidan libre zeukan eskuarekin eta, konturatu nintzenerako, nire ipurdiaren gainean isuri zuen hazia. Garrasirik ere ez nuen egin. Malko bakarra erori zitzaidan begi batetik eta plantxaren azpian erretzen ari zen ligeroak sortzen zuen usainarekin nahastu zen.
‎Baina hura ezberdina izan zen. Minduta bainengoen, zeharo minduta, eta nire amorru guztia isurtzea besterik ez nuen egin. Bihotzean nuen min beltza zuzenean paperera bota.
‎Lehengusuren bat ere bai, negar txikiagotan. Nik ez nuen egin, ordea. Aitaren hilkutxa bertan egon arren, estali barik.
‎Ohea berehala utzi behar genuen, hotzez dardaraka, ernegaturik eta, komunetara joan eta janzteko ordu laurden izan ondoren, komedorera jaisten ginen eta han, beste ezer baino lehen, padrenuestro errezatu behar genuen. Nik, otoitz egiten zeharo ahaztuta, ezpainak mugitu besterik ez nuen egiten.
2002
‎Lagunekin jolasean ari ginen, ea nork egiten zuen horma zaharraren mutur batetik bestera. Hasieran ez nuen egin nahi izan, sumatzen bainuen eroriko nintzela. Baina lagunak isekaz hasi zitzaizkidanean, oiloa eta koldarra nintzela esanez, ausartu egin nintzen.
‎Eta Leire, zer esanik ez. Ez nuen egin. Oraindik ez dakit zergatik.
2004
‎Urtebete luzea pasatu zen. Lanean jarraitu nuen, baina ez nuen egin gure ezkontzako antolakuntzaz ezer. Nathanen gutunak gero eta bakanago iristen zitzaizkidan.
‎–Ez zen hainbesterako izan, Joana. Nik uretatik atera besterik ez nuen egin. Gauzak ez dira esajeratu behar.
‎Eta bertan, bigarren solairura iristeko artean bizpahiru maila falta zitzaizkiola, zira luze batez jantzitako tipo bat. Pentsatu ere ez nuen egin: bat batean ohartu nintzen korrika batean ari nintzela eskaileretarantz.
‎Horrenbestez, hogei minutu baizik ez genuen behar izan maletak egin eta Mercedes handian sartzeko. Pentsatu ere ez nuen egin nahi nola sentitzen ote zen aita azken hamar urte haietan bilduriko artelan, liburu eta disko haiek guztiak autoko maletategian sartzen genituen bitartean. Antza zenez, deserriratzea zen gure familiaren patua.
‎Gainera, Versailleseko itunak gelditzen zitzaigun odol apurra xurgatzen zigun. Horregatik, nire batailoiko armakide batzuk Espainiako iparraldean enpresa bat antolatzeko asmotan zeudela jakin nuenean, zalantzarik ere ez nuen egin Alemania ustel hartatik ateratzeko.
‎Ez dakit nola arraio moldatzen ote zen martxak sartzeko. Egia erran, begiratu ere ez nuen egin nahi. Gogoa errepide meharreko bihurguneetarik aldentzeko, Ibarrak erositako aldizkaria irakurtzeari lotu nintzaion.
‎Westfaliako baso elurtu hartakoak kontatzeko behar larria nuen. Azken hilabete luze haietan irudiok buruan erabili besterik ez nuen egin, eta orain, aspaldiko partez, banuen nori kontatu, banuen zama dorpe hura eramaten lagunduko zidanik.
‎Parte txarreko areto hartan bazen arima zimeltzen zuen zerbait. Pentsatu ere ez nuen egin nahi nolako jendea bilduko zen halako toki batean.
‎Nola aurkitu zuten ni eta Weber standartenführerraren arteko lotura? Misterio hutsa zen, eta nik, gaueko ordu luze isil haietan, misterio haren inguruan ibili besterik ezin nuen egin, kutxa itxi bateko edukia asmatu nahi duenaren antzera. Baliteke ingelesek Weberren bizitza ikertu eta gaztetan Iruñean bizi izan zela jakitea.
2005
‎Beste guztia egia zen, Iñigoren arrebarekin izan nuen elkarrizketa barne. Arrebari gorpua non zegoen azaldu banion ere, ez nion gutunaz hitz egin, horrek Oihanaren marrazkiaz hitz egitera behartuko ninduelakoan, beraz poliziek nondik nekien nekiena jakin nahi izan zuten eta ni, dena kontatzekotan egon nintzen arren, ez nuen egin, egun batzuk falta zitzaizkigun Azuarekin bilera izateko eta nik kontatutakoarekin banekien ez zutela giltzapean jarriko; beldur nintzen.
‎Autora hurbiltzen ikusi nuen, lasai, aldakak asko mugituz, sorbaldatik zintzilik eramatea gustatzen zitzaion poltsa eskuan zekarrela. Ez nion ezagutu jantzita zeraman soinekoa eta harengatik galdetzekotan egon nintzen, baina azkenean ez nuen egin.
‎" Fernandori buruz hitz egin behar dizut". Horregatik nuen hainbeste ilusio bere hitzetan; beste edozertaz izan balitz deitu ere ez nuen egingo, baina Fernandori buruz hitz egin nahi zidan.
‎–Oso itxura ona du zure amak, ehun urte harrapatuko ditu horrek –entzun nuen kanporako bidean, Monikaren ondotik igarotzean. Begiratu ere ez nuen egin, ez dakit zer egingo niokeen une hartan haren irribarrea ikusi izan banu.
‎–Aitor, zera pentsatu dugu –esaten hasi zitzaidan Monika, Mateo eta Itziar zeharka begira genituen bitartean–: neska bat kontratatu zenukeela udan mahaiak Itziarrekin zerbitzatzeko, horrela nik sukaldeko lana baino ez nuen egingo.
‎Paper mutur batean apuntatuta neraman helbidera ailegatzeko, pare bat galdera eta kaleen izenei adi egotea baino ez nuen egin behar izan. Zortzi solairuko eraikuntza bat zen, hirurogeiko hamarkadan etorkinentzat hiriko auzune baztertuenetan egiten ziren modukoa; dena den, ez zuen itxura txarrik.
‎Ze nik ez nuen korrika egin, ze trenean joan ginen ospitalera, baina izerdia neukan atzamarretan. Eta futbolean ere ez nuen egin, baina izerdia neukan atzamarretan eta eskuetan. Eta kartoia apurtzen hasi zen, ze nik izerdi asko neukan eskuetan eta indar handia egiten ari nintzen atzamarrekin, eta aitari begiratzen nion denbora guztian.
‎Lagunekin buelta bat eman eta etxera itzuliko ginen, Urte Zaharra ospatzera edo. Afaldu ostean berriro ateratzeko plana nuen egina. Halako aza gauetan etxean familiarekin geratzea baino gauza goibelagorik ez dago.
2006
‎Orduan egin nuenaz askotan pentsatu dut. Egia esan, ez dakit nolatan egin nuen egin nuen hura. Bi aldiz pentsatuz gero ez dut uste egingo nuenik, baina orduan ez nengoen ez bi aldiz ez behin pentsatzeko ere.
‎Hankapaloren tabernara joaten hasi ginenean pentsatu ere ez nuen egingo egunen batean bizilagunak izango ginenik. Bizitzak berak dakartzan bitxikeriak; nahiz eta, kasu honetan, etxebizitza berean kointziditzea ez izan kasualitatearen ondorio ustekabekoa, baizik eta politikaren emaitza borondatezkoa.
‎Beharbada denbora gutiagoko lana izanen zen, gazteluko ahuluneak zein ziren erakutsi banie gure kapitainei. Ez nuen egin. Orobat, ez nuen parte hartu, bertze soldaduekin batean, errendizioaren ondoko ohiko harrapaketa saioan.
‎Han ez zen inor, ezta Mañot ere, gure amak etxezain utzi zuen mutil zaharra. Egia erran, haren galdea ere ez nuen egin. Kalituko zuten, ezpondatarren auzoek etxea arpilatu zutenean.
‎Bertze etxe bat hautatu genuen eta hartan ere ez ziguten atea ireki. Oraingoan, dudarik ez nuen egin pistolaz baliatzeko, Etiennek iradoki bezala. Nire ahaleginak oilo gorri eder bat eta hainbat ardi larru izan zituen sari.
‎Arma muntatua zuen eta geziak niri egiten zidan so. Pistola zelatik libratzera saiatuz gero, istant bat ere ez nuen eginen punta zorrotz horren eztena neureganatu gabe.
‎Larritu egin nintzen. Egin nuen egin beharrekoren bat! Altxatu eta gurditik jaistea bat izan zen.
‎Balentria handia egin izanagatik, dardarizoka nengoen ni, eta ez nion erantzun. Ez nuen berbarako gogorik, eta egin ere ezin nuen egin... ahoan zerbait neukalako: inori erakutsiko ez nion belarritako bat.
2007
‎Hurrengo egunetan bi gauza baino ez nuen egin: lana bilatu eta Asierren deiaren zain egon.
2009
‎–Aitona, beldurra pasatzen al da gerran? , hasieran izebak eta osagileak agindutakoa betetzen ahalegindu baino ez nuen egiten, baina, zenbat eta gehiago irakurri gerrari buruz, jakin mina handitu egiten zitzaidan. Aitonak hasieran erantzun ere ez zidan egiten, neure lanari buruzko galderekin erantzuten zidan bestela, edo antzeko kontuekin.
‎Auzunean ezagutzen ez nituen tabernetan sartu, kafesneak edan eta egunkariak irakurri, hori baino ez nuen egin. Paulak lanean pare bat egun jai hartzea nahi ote nuen galdetu zidan, zor zizkioten egunak eta ez zen inolako arazorik izango.
‎Hator, hator, mutil etxera. Baina azkenean ez nuen egin. Hobe Gabonak zirela gogoan ez izatea.
‎Belarria ateari itsatsi? Eskerrak ez nuen egin: bi metro eskasera nengoela atea berez zabaldu zen eta paretaren kontra pega pega eginda gelditu nintzen, iluntasun konplizean konfiantza osoa jarrita.
‎Euririk egin gabe ia, baina atertu ezinik. Azken lan bat nuen egiteke, beharbada, Donostia utzi aurretik. Kalea gurutzatu eta Maria Cristina hotel aldera abiatu nintzen Gipuzkoa plazako bidea hartu beharrean.
‎Zorte ona izan nuen, arropa mordora erori baitzen, ez ene zangora. Deus ere ez nuen egin hura berreskuratzeko. Aski lan nuen zolari kontzen, nire inguruan dena zelarik itzulika abiatu.
‎Begi kliskarik ez nuen egin.
‎Oihuka eta intzirika ari ziren denak. Nik, ikararik ere ez nuen egin nire lekutik.
‎Ukitu ere ez nuen egin. Henrike zen inportanteena.
‎Ez nuen egin une hartan komeni zen galdera bakarra: –Orduan, nork zertara etorrarazi nau hona??.
‎Gogoz kontra bete nuen agindua, banekien arren zuzen zegoela: pistola hartu banu, istant bat ere ez nuen eginen hamaika gezi mutur gorputzean bildu gabe.
‎Lehen egunean gazteluko salan bezala gorritu nintzen. Hala ere, dudarik ez nuen egin:
‎Esku batez ahoa tapatuko nion eta bertzeaz lepoa hertsatuko, bizi hats oro ezabatu arte. Inoiz egin gabea nintzen, baina ikusia nuen egiten. Segidan, egurra hartuko nuen eta Jainkoak erabakiko zuen ate ondoko begiraleak hiltzen nituen edo haiek ni hilko ninduten.
‎2 Horrenbestez, asteazkenerako, edo ostegunerako, ikasleek bazuten noten berri. Ostiralean eztarriko mina nuen sentitu; gauez irentsi ere ezin nuen egin ia. Eztarriko minari asteburuak sentsazio desatsegin bat erantsi dio sabelpean, ezintasun itsusi bat lizunkeriaren organoan.
2010
‎–Egin egin behar zenuen. Uste nuen egina zenuela.
‎Ezin ote genuen ezkondu aurretik gaiaz hitz egin eta jarrera bat adostu, adostea posible bazen? Juancarrek gauza jakintzat jotzen zuen umeak izango genituela; nik, berriz, pentsatu ere ez nuen egin horretaz, aukera hutsak ematen zidan izuak galarazita, seguru asko. Egoera horretan zer egin behar genuen:
2011
‎baietz erantzun nion, pentsa nezan eskainitako beta hartu ere gabe. Esan ere egin nion ez nuela ulertzen, enpresaren aurrerabiderako hain garrantzitsua bilatzen nuen egiteko hartan, zer oztopo klase ikus zezakeen inork; adin kontua izango zela, agian: egia esateko, ia berrogeita hamabost urteko gizon bat hain egoera nahasia zegoen lurralde batera bidaltzea ez zen, beharbada, inteligenteena.
‎Arazoak gutxitan konpontzen dira, gehienez ere beraiekin bizitzen ikasten dugu, eta hori jakinda geratzen gara, ez direla arazoak konponduko, koldarroi bizitza jasangarri batek ez digu arrazoi nahikoa ematen aldaketak erabakitzeko. Pérez Galdósen Fortunata botikario harekin bezala sentitzen nintzen, matrimonioak solteriak baino askatasun gehiago ematen zidala kalkulatu bainuen, Feijook Fortunatari argitu zion eran duintasuna antzeztea baizik ez nuen egin behar, eta gogoa etortzen zitzaidan egunean nahi nuena izan, are lesbiana; baldintza bakarra nire bizitza inpostatuko inor ez ohartzea zen; gogoa nuenean. Baina inoiz ez zen gogorik etorri, gogoa egin egiten delako neurri handi batean, susmoa dut serotonina falta larriz nenbilela?.
‎Ezkutuan erretzen ari nintzen. Horrek lasterka egiteko gogoa eman zidan baina ez nuen egin, badut neure gorputzaren egoera errealaren kontzientzia. Nire alabak barrualdean ere eguzkitako betaurrekoak zeramatzan begiralearekin zetozen; ez dakit zertaz hitz egin zuten, tira, niri buruz, baina ez zein zentzutan, frantsesez ari ziren, gupidaz eguzkitako betaurrekoduna, gogorrago besotik heltzen zidana, zeinari belarrira egiten nizkion oihutxoak.
‎–Ez nuen egingo zenuenik espero.
2012
‎–Hartu genuen, baina dena gertatu ostean; gainera, ez zigun egin esan ziguten efekturik. Oierrek haluzinazioak izan zituen eta nik igarri ere ez nuen egin.
‎Ibiltzeko ohitura ere baztertu egin nuen. Egon, besterik ez nuen egin nahi.
‎Baina ez nuen egin.
‎Naroa. Urdaileko putzura harri lodi bat erortzen sentitzen nuen egin nionaz pentsatzen nuen bakoitzean. Egin ez nionaz.
‎–Jarraitu besterik ez nuen egin behar. Garai hartan lanik gabe nengoen.
‎Ez nintzen bizitzen, ez nintzen lagun artera irteten, ez nuen barrerik egiten. Sufritu besterik ez nuen egiten, sufritu eta sufritu...
‎Horren urruti nengoen basatien gainera oldartzeko gogotik, ezen denbora horretan guztian ez bainintzen behin ere mendira igo, basatiren bat zetorren edo hondartzan izan zen ala ez ikusteko; horrela haien kontrako asmoak berritzeko aurkerarik ez nuen izango, edo aurrean izan nezakeen abantailaren batek ez ninduen haiei eraso egitera bultzatuko. Uhartearen beste aldean nuen txaluparen bila joan besterik ez nuen egin, eta uhartearen ekialdeko muturreraino eraman nuen; han harkaitz handi batzuen azpian aurkitu nuen itsasarte txiki batean utzi nuen, banekien eta, hango ur lasterrengatik, basatiak ez zirela ausartuko gutxienez txalupekin hurbiltzen.
‎Baina tira, egurrezko pala bat egin eta konpondu nuen, lehen adierazi dudan bezala. Hala ere, horrela lana erdizka besterik ez nuen egiten, eta, pala egiteko egun asko eman nituen arren, burdinarik ez zuenez gero, oso erraz hondatzen zen, eta gainera lana egitea gogorragoa zen eta emaitzak ez ziren oso onak.
‎Ontzi handiak egiteko ahaleginean huts egin nuen arren, gauza txiki batzuk egin nituen arrakasta handiagoarekin; hala nola, ontzi txiki biribilak, plater zapalak, eltzeak eta tupinak, eta nire eskuek egin zezaketen beste edozer gauza, eguzkiaren beroak gogor gogor egin arte berotzen zituenak. Baina horrek guztiak ez zuen nire asmoa betetzen, hau da, isurkariak gordetzeko eta surtan jartzeko buztinezko ontzi bat egitea; eta egindako ontziekin ezin nuen egin ez bata eta ez bestea. Handik pixka batera, haragia prestatzeko su handi bat egin eta, hura amaitzean sua itzaltzera nindoala, buztinezko ontzietako baten puska bat aurkitu nuen sutan, erreta, harria baino gogorragoa, eta teila bezain gorria.
‎Horiek guztiak, gehienez ere, uste hutsak ziren, eta nire egoeran, gizajo haien zoritxarra ikusi eta haietaz errukitu besterik ezin nuen egin; eta horrek nigan eragin ona zuen, gero eta arrazoi gehiago bainituen Jainkoari eskerrak emateko, horrenbesteko pozez eta erosotasunez hornitu ninduelako nire egoera ilunean, eta munduaren inguru honetan hondoa jo zuten bi itsasontzietatik bizirik atera zen bakarra izateagatik. Berriro ikasi nuen zaila dela Jainkoaren ardurak inor bizimodu txarrera edo zoritxar handietara bidaltzea, aldi berean eskerrak emateko arrazoiren bat edo beste badagoela eta beste batzuk gurea baino egoera okerragoan daudela ikusteko aukerarik eman gabe.
‎Handik ikusi nuen itsasbeheraren ur lasterra uhartearen hegoalde ondotik abiatzen zela eta itsasgorakoa iparraldeko itsasertzaren ondotik. Itzuleran uhartearen iparralderantz jo besterik ez nuen egin behar, eta horrela asmatuko nuen.
‎Otoitz egin nuen berriro ere, baina burua joana nuen, eta, horrela ez nengoenean ere, ez nintzen gai hitzik esateko. Etzanda egon eta oihu besterik ez nuen egiten:
‎Nire ontzian ere zenbait gizon hil zen sukarrez; beraz, beste batzuk hartu behar izan nituen Barbadoetan eta Leeward irletan, non gelditu bainintzen kontratatu ninduten merkatarien aginduz, eta laster izan nuen egindakoaz damutzeko aski arrazoi; zeren eta haietako gehienak itsaslapur izanak zirela ohartu bainintzen geroxeago. Berrogeita hamar marinel nituen ontzian, eta Hegoaldeko Itsasoetan indiarrekin salerosketan aritzea zen niri agindutakoa, eta ahal nituen aurkikuntzak egitea.
‎barnekoenean errege gelak daude, irrika biziz ikusi nahi nituenak, baina oso zaila zen, zeren eta patio batetik bestera pasatzeko ate handiak metro erdi ere ez baitziren altu eta hogei zentimetro zabal. Eta bestalde, kanpoaldeko patioko eraikinak gutxienez metro eta erdi ziren altu eta ezinezkoa zitzaidan gainetik pasatzea kalte handia egin gabe multzo hari, nahiz eta hormak harri landuz sendo eraikiak egon, hamar zentimetroko lodieraz. Aldi berean, gogo bizia zuen Enperadoreak haren jauregiko bikaintasuna ikus nezan, baina hiru egun geroagora arte ezin izan nuen egin, eta denboraldi hau errege parkeko zuhaitzik handienetako batzuk neure ganibetaz mozten eman nuen, hiritik ehunen bat metrora. Zuhaitz hauekin bi aulkitxo egin nituen, metro bete altu bakoitza eta nire pisuari eusteko behar bezain sendoak.
‎Nire maitasunak ez dio zorionik ekarri inori, ez dut-eta ezertxo ere sakrifikatu maite izan ditudanen alde: neure buruarentzat maite nuen, neure gozamenerako bakarrik; bihotzaren premia bitxi bati erantzun besterik ez nuen egiten, gutiziaz hurrupatzen nituen besteen sentimenduak, samurtasuna, pozak eta nekeak; eta sekula ez nuen lortzen egarri hura asetzea. Horrelako zerbait gertatzen zaio goseak oinazetuta dagoenari, akiturik lokartu eta aurrean jaki gozoak eta ardo apartsua ikusten dituenean:
2013
‎Agian zorrozturik egonen zen. Indar guztiekin bulkatu, bertzerik ez nuen egin behar.
‎–Juje zuzen batek ez luke nire kontrako epairik emanen. Ene burua defendatu baizik ez nuen egin.
‎Su handiagoaren itxura egin nezakeen. Ez nuen egin. Artillariak klask egin zuen ahoarekin.
‎Begi kliskarik ez nuen egin. Munduko noblerik garaiena izan balitz ere, gaxte horren haserrea baino gehiago nuen nire egiazko berri emateko.
‎Merezimendu handirik ez nuen izan, urak itxurazko enborraren kontra jaurti baininduen. Beso ezkerra luzatu baizik ez nuen egin behar izan, ustezko adar horietariko bati kontzeko. Hain arindurik nengoen larriunetik aterata, ez bainintzen jabetu haren azalaren bigunaz.
‎Geldi zedin agindu nahi izan nion bere burua aurkezteko lanik hartu ez zuen horri, motelago mintza zekidan erregutu, solte harrapatzen nizkion hitzak berresteko behintzat. Paralisiak jota, ordea, telefonoa bi eskuz atxiki eta belarrira albait hurbilen estutu besterik ezin izan nuen egin. Merci beaucoup zozo funsgabe bat atera zitzaidan eskegitzera zihoala.
‎Musu txoro hori ematerakoan, eta gero argazkia album honetan jartzerakoan. Ez nuen egin behar, ez bata eta ez bestea.
2014
‎...abitat batean denbora luzez falta izan den bakarra zu zeu izan zarenean nola, eta pare bat mozkorraldi eta derrigorrezko bisitak egin bezain laster Madrilera joan nintzen, nezakeen eta traiziorik polemikoena eta oldarkorrena zelakoan, baina zertararako edo zergatik nindoan egiatan jakin gabe; eta, noski, porrot hutsa izan zen, bakarka garagardoak edan eta pisukideak sekretuki gorrotatu besterik ez nuen egin, eta call center bateko esklabotza lanean hastear nengoelarik garbi ikusi nuen zirt edo zart itxurakeria hura amaitzeko unea ailegatua zela.
‎Geldi egon eta itxarotea izaten da hoberena. Baina ez nuen egin.
‎Buelta bat ematera atera nintekeen kalera. Hori pentsatzeak lasaitu ninduen, baina ez nuen egin. Jateak logalea eman ordez, nik uste bezala, gehiago gosetu ninduen.
‎Baina ez. Ez nuen egin, ez nuen garbi ikusi. Bera ez zegoen eman nahi zuen bezain lasai.
‎Asteburua bukatu zen, eta nik ez nuen egiteko ezer. Egunkariek ere ez zidaten inolako interesik pizten.
‎Telefonoa mahai gainean utzi baino ez nuen egin, soinu egin zuenean. Doinua, lehengo telefono zaharren berbera zen, neronek aukeratua.
‎Ni lur jota gelditu nintzen gerratik heldu eta gutxira, pneumoniak Anais gure artetik eraman zuela jakin nuenean. Nahigabe eramangaitz hura jasatearren idatzi eta pianoa jo besterik ezin nuen egin. Lehendabiziko egunetan pianoaren doinuak izan ziren nire kontsolamendua, eta aurreraxeago gai izan nintzen nire sentimenduak paperean paratzeko.
‎–Ez zen nire errua izan, medikuarena baizik. Nik medikuak agindutakoa baino ez nuen egin, hark alde egin eta gero.
‎Gaur ez dugu historia berdin pentsatzen eta Herderren teologia hura neuk Isaiah Berlinek baino gupidagabeago kritika nezakeen, gaiaren mugetan tokatu balitz. Ez nuen egin beharra zegoenik uste izan (gure artean Herder aski kondenatua erreibindikatu dago egin beharra). Hemen, alderantziz, Renanen kontraesan amorragarriekin kritiko izango banaiz, badakit haiek positibokiago juzga litezkeela, askotan haren handitasuna horretantxe erakusten baitu.
‎Zergatik ez nintzen lehorreratu oihu eta dantza egitera? Egia da; ez nuen egin. Nire sentimendu onak diozue?
‎–Ez horixe. Ilea tindatu eta bizarra hazi besterik ez nuen egin. Galizia eta Madril artean bizi nintzen, noizbehinka eta ezkutuka besterik ez nuen Miriam bisitatzen.
‎–Nik ez nuen tirorik egin! Alvira ikusi ere ez nuen egin.
2015
‎Hogei minutuko atsedenaldia iragarri ondoren, kantaria eta pianojolea kafetegiko barrara hurbildu ziren zerbait hartzera. Nik ere hara jo nuen, eta aukera aprobetxatu nahi izan nuen egin zuten musika aukeraketagatik eta abestiei ematen zieten trataerarekin erakusten zuten gustuagatik zorionak emateko. Stellak irribarre batekin eta esker oneko hitz batzuekin erantzun zidan.
‎Arnasaldi sakonak egiteko besterik ez zuen solasa mozten, itotzeko zorian zegoenean. Bata bestearen atzetik erortzen zitzaizkion hitzak ahotik, eta nik entzun besterik ezin nuen egin, azken hitza noiz emango. Entzun bai, baina nekez entendituko nuen ezer.
‎baina ez nuen egin?
‎Lepoan sentitu nuen ukitu hotz batek ziurtatu zidan mehatxua benetakoa zela. Zirkinik ere ez nuen egin. Esnatu berritan eta ikarak egon arren, pentsatzeko astia izan nuen.
‎Kerintriako matxinada eta Arkaniako inbasioa albiste urrunak ziratekeen niretzat. Susmatuko ere ez nuen eginen munduan Mei Otokkar gaztelukoaren moduko izugarrikeriarik izan zitekeenik.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia