Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 155

2000
‎Aspaldiko partez, ordu erdi abantzu zuen nirekin bisaia ilundu gabe, eta ez nuen dena kakaztu nahi zapata takoidun triste eta aise ere prosaikoagoen kontura. Egoeraren latzagatik ere, eroso sentitzen nintzen whiskyak gure artera ekarritako giro bare, kasik adiskidetsuan.
‎—Esker onekoa bainaiz, aukera bat ematera deliberatua nintzen, zu lagun egiteko prest egonez gero. Azken batez, une atseginak iragan ditugu elkarrekin hondar hilabeteetan, eta ez nuen dena pikutara bidali nahi azken momentuko zirtzilkeria batengatik. Ikusiak ikusi, ordea, gauzak aldatuxeak dira.
‎" (I.)", erran nahi baita, parentesiz giltzapeturiko bat zenbaki erromatarra, horra kontu guztia. Ttipi bere txostenaren bigarren atalaren zordun zitzaidan oraino, eta gainera, eman zidan lehenbizikotik ere ez nuen dena probestu ortzegunean idatzi nuenean, hain baitzen datuz eta iradokizunez mardula. Delako zeinuak, beraz, sektei buruzko lanean agertu behar zuen, hurrengo egunetan etortzeko zegoen informazio gehigarriaren iragarle.
2001
‎Nire kontura lan egiteko ez nuela balio pentsatu eta dena bertan behera utzi nuen. Beti uzten nuen dena biharko, eta azkenean bihar iritsi egiten zen", aitortu du gasteiztarrak. Azkenean, orain dela urte pare bat, lepoan 29 zituenean, gauzak serio hartzeko ordua zela iruditu zitzaion.
‎Nire kezkak aparkatu eta gau hura ahal zen ondoen pasatzeko erabakia hartua nuen dena den, eta nire kideen umoreak eta jada bukatzen ari nintzen sagar likore txupitoak aurki hartaz guztiaz ahazten lagundu zidaten.
‎Baina nik ilunegia eta ezezagunegia ikusten nuen dena.
‎Haur nintzenean ez zitzaidan ardikia laket eta luzaz mokofinarena egiten nuen denek errabiaz ahoratzen zuten hezur kankail edo xungoaren aitzinean, Aiherrako zikiro besta batean, arrailduraren arrailduraz, oharkabean lau kostalet errerik irentsi nituen arte. Orduko ene mutil laguna begia zulo so zegokidan.
2004
‎Horiek eskas zeudela esan zidan Suhak. Eta ez horiek bakarrik, geroago neuk frogatu nuen dena zegoela eskas: xaboia, medizinak, mantak, izarak eta abar.
‎Weber itzuliz gero, egunak eta egunak eman nituen berriro zelatan, etxera sartzeko beste aukera egoki baten zain. Estutzen ninduen beldurra apur bat arintzeko, pentsatu nuen dena ongi ateratzen baldin bazen hurrengo asterako Baionan izanen nintzela. Azken batean, bi egun besterik ez nuen Munichetik ateratzeko, Pariseraino joan... eta, bertatik, atzera ere Euskal Herrira.
‎Nik banekien non egongo zen La Vache, Antiaju Berde eta errotako hortzaundiak zaintzen alegia, eta bisita bat egin behar niola pentsatzen nuen egunero; ordea azkenean Balantzategiko lokatz eztian sartuta gelditzen zitzaizkidan lau hankak. Era berean, gogoratu egiten nuen biok kanposantu ttikian edukitako hizketaldia, eta gerra kontu haiekin jarraitu egin genukeela esaten nion neure buruari, baina batzuetan goizegi eta besteetan beranduegi iruditzen zitzaidan arazo haietaz arduratzeko, eta hurrengo egunerako uzten nuen dena. Esaera zaharrak dioen bezala:
2005
‎Oraindik sukarra sortarazten zidan loditzearen ideiak, eta ahalegin handia zen neuretako pisatzea. Horren aurretik oso lodi sentitzen nintzen, sabela puzturik igartzen nuen, eta komunera joaten nin­ tzen harnean nuen dena kanporatzeko ahaleginak egitera. Kakagura ez banuen ere, indarra eta inda­ rra egiten nuen gramo gutxi batzuk galtzeko itxa­ ropenaz.
‎Hamaikak laurden gutxiagorako bukatu antzean nuen dena, eta Monikaren eskuetan utzi nuen jatetxea.
‎Hirurogei utzi zituen platerean eta ez zituen bueltak itxaron. Bertan utzi nuen dena, batuko zuten neskek arratsaldean, itzultzean. Terrazara zuzendu nintzen berriro.
‎Inkontzientzia, hori da hitza. Eta horrela atera nuen dena.
2006
‎Itxaron. Idatzi egin nuen dena –paper hotsa berriz ere. Segidan, Maiderrek zailtasunez irakurri zuen–:
‎Lasterka jaitsi zen nigana. Lasaiegi topatzen nuen dena, baina bebarrura sartu ginelarik, kiratsa igarri nuen biltegian.
‎judua. Errukirik ez aurrerantzean; haren izena, haren familia, gure arteko harremana... ahaztu egin behar nuen dena, eta une oroz pentsatu judua zela, hori besterik ez, eta juduak, niretzat, mespretxua besterik merezi ez duten izaki miserableak direla.
‎Nolanahi ere den, negua bazen, elurretan zuri irudikatzen nuen dena delako izaki liluragarria. Bero bazen, erreka batean bainatzen.
2007
‎Niri, ordea, esperantza onez itxaroteko esan zidaten, kez inguratutako gela batean. Kea pixka bat aienatu zenean eta gizonak ikusi nituenean jakin nuen denok zeregin bera genuela han. Nik ez dut ohikoan erretzen.
‎Nik ez nuen dena ez Elisaren esku, ez Elisaren oin utzi nahi. Haurdun zegoen eta ez nuen bera kezkatzerik nahi.
‎Horrenbeste denboran ohaide bakar izan duen neska lagunarekin utzi berri duen batek egiteko ez da deklarazio txarra. Uste nuen dena alderantziz egiten dudala esan behar zenidala.
2008
‎Han eta hemen miatuz, pattar pixka bat bazuen botila bat aurkitu nuen, Handsentzat; eta neuretzat galletak, kontserbako frutak, mahaspasa mordo bat eta gazta puska bat hartu nituen. Kubiertara itzuli nintzen harekin, lema buruaren atzean utzi nuen dena eta, badaezpada kontramaisuaren ondora inguratu gabe, brankako ur tankeraino joan eta bapo edan nuen; eta orduan, ordura arte ez, eman nion Handsi pattarra.
‎–Honexen premian nengoan, sekula egon bada itsasgizonik droga premian?, lozorroan geratu zen, konortea galdu izan balu bezala, eta halaxe utzi nuen. Ez dakit zer egingo nuen dena behar bezala joan izan balitz. Segur aski kontu guztiak esango nizkion sendagileari, beldurrez akabatzen bainengoen kapitainak, bere aitorpenez damututa, nirekikoak egingo ote zituen.
‎Kontakizun batez apaindu zuen haren argudioa, balorazio zuzenik gabe. Horixe izan nuen gogokoen, alegia, kontakizun harekin askoz garbiago ikusi nuen dena. Izan ere, kontakizunek errealitatearen ñabardurak jasotzen dituzte.
2009
‎Lan bat eskaini nahi omen zenidan, ezta? Eta nik pikutara bidali nuen dena. Bueno, ba horixe, barkatu.
‎JORDI. Nork bere bizitza genuen eta ez zen erraza. Baina Bartzelonan agertu zenean argi ikusi nuen dena.
‎ALIZIA. Kandidorena kontatu zenidanean amaitu behar nuen dena.
‎Komunikazio ezak nire uztaileko lan aste errumaniarren energia iturri nagusia zartarazi zuenean ulertu nuen dena. Zerri jaio eta basurde bizi garenok ahuntzak ere larritzeko moduko pendizetan ibiltzera derrigortuta gaude.
‎Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea ...ndonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz ohartu zaren, bestela erotu egingo nintzen, Iñigo bezala amaituko nuen, hura bai pertsona ona, idealez betea, baina eromenik handienari atxikia; ni haren bide beretik nindoan, ba... Sara, eutsi pixka bat gehiago, eutsi, segi irribarrez, elur malutek zure begi ninietan bizitza berri bat argitzen dute, ilun argiekin, garbitasun osorik ez dago, ulertzen dut, ulertzen dut, ikusiko duzu nola aldatuko den guztia, jarri aurpegitxo hori nire lepoaren kontra, hotz zaude, berotu nire lepoan, kilimak egiten dizkidazu sudurraz, ezpainez, segi musu ematen, nolatan ez ote naiz lehenago jabetu zenbat maite nauzun, ergel hutsa izan naiz, ia dena hondatu nuen, eskerrak garaiz konturarazi nauzun, Sara, emadazu beste aukera bat, egin irribarre, zeinen zoriontsu naizen, ostiaputa.
‎Harrapatu bezala utzi nuen dena, ezer ez antzemateko moduan. Itxi nituen ate guztiak giltzarekin, eta isil isilik joan nintzen etorritako bidetik.
‎Ez nintzen usatua manera hortan gizon baten begiratzea senditzea nere gorputzaren gainean, izanik ere abantxu haur bat, eta piskat nahasten zian burua berritasun horrek, sagardoaren gain. Alegia eta deus, segitzen nuen denekin irriz, baino pittaka pittaka neri hurbildu zen eta bere besoa nere lepoari bueltan jarri zuen.
2010
‎–Nik jada bukatutzat eman nuen dena?, dio Urkulluk. –Ez zen onargarria.
‎–Bai, igual, baina gero igandea heldutakoan hain ongi ikusten nuen dena?
‎letrak, zenbakiak... puntutxoen artean ezkutatutako irudiak... Dena ikusten nuen ondo, harritzekoa, ze eguneroko bizitzan gero eta nahasiago ikusten nuen dena, gero eta zalantza gehiago neuzkan gauza gehienekin. Batzuekin ez, ordea, eta Teresa izan zitekeen horietako bat, ezagutu orduko piztu zitzaidan argia, hau ez duk edozein, baina ipurdirik ez galdu, Andres, bizitzako gertaeren erritmoa ezin heuk markatu beti, batzuetan utzi egin behar zaiek etortzen, lasai, zer edo zer ari duk eta sortzen.
‎1962tik 1964ra egon nintzen Foruan. Baina nola ordura arte nik eraman nuen dena, praktikan zenbait gauzatarako zuzendari izan nintzen oraindik. Baina, noski, barruan zeudenek zeramaten benetako lana, Joxe Azurmendik eta.
‎" Zuk badakizu, Juan, urtetan oso aurrera joanda izan nituen semeak —esan zion gero osabari, zaldi hilaren gaiari zuzenean heldu gabe— Gogoratzen zait oso beldur nintzela eta gure don Hipolito erretoreak Sara aipatzen zidala beti, nik baino urte gehiago zituela hark Isaak izan zuenean, laurogeita hamar, oker gogoratzen ez banaiz. Eta jaio zen Lubis eta segituan ikusi nuen dena ondo joan zela. Baina hurrena Pantxo etorri zen, eta zer esango dut, agian ama batek ez luke hau esan behar, baina etorri ez balitz hobe.
‎Inoiz baino zehatzago ikusi nuen dena, haizeak atmosfera garbitu izan balu bezala. Baina egun hartan ez zen haizeagatik; Davidengatik zen.
‎Ez nuen dena hemen jarri nahi.
2011
‎" Nik egin behar nuena egin nuen. Gainera, ez nuen denen gustukoa izan nahi. Nik idatzitakoa gustatzen ez zaionak ez dezala irakurri.
‎Eta iluntasunari begira egon nintzen, ez zen ezer ikusten, baina buruz ezagutzen nuen dena.
‎PAULA. (harrituta) Zer ba? Neuk hondatu nuen dena.
‎Honek guztiak harritu egingo zaitu, aita, esango didazu ezin dudala ezjakintasuna argudiatu, eta arrazoi guztia duzu: kolpean ulertu nuen dena, ez nintzen hain itsua. Atea zabaldu, eta atean Neska ikusi nuenetik.
‎Baita kotxia bera ere gelditu, bujiak gaizki eta ezin berriz martxan eman... Oh, puñeze! Hasi nintzen botilak kanpora botzen bainan gardak etorri orduko ezin izan nuen denak bota eta... amanda! Orain dela 38 urte, milioi bat franko amanda aduanari igorri behar izan nuen.
‎Sierras eta rodamientuak izaten ziren gehien bat. Bueno minon, nik Bilbaoko jefe hura ezagutu nuen eta erran zidan ia nik egin nahi nuen dena, bidaia osorik. 200.000 pezeta emanen zidala biajeko.
‎Eta arrazoia zuen, oraindik ez nituen hogei urte bete eta zail samarra ikusten nuen dena. Baserria nahiko aparte zegoen eta janaria ekarri eta prestatu beharra zegoen.
‎Bi egun jai, behinik behin, mereziak zituen. Gero lehengusua espero nuen idiekin lurrari buelta eman eta artoa ereiteko; izan ere, gaztak, belarrak eta beste lanak zirela eta, atzeratu samarra nuen dena.
2012
‎Sabeleko oinazea sentitzerakoan, gizajoa, gizajoa, gizajoa esaten nuen eskuak sabelean jarrita hari begira. Ez genion hileta elizkizunik ere egin, sekretupean egin behar izan nuen dena. Eta auskalo non zegoen orain hura, nire erruagatik.
‎Baina ikusi behar ninduzuen. Zeinen jakintsu jokatu nuen, nolako arduraz, nola prestatu nuen dena, nolako disimuluaz hasi nintzen lanean. Sekula ez nintzen adeitsuagoa izan agurearekin hil nuen aurreko astean baino.
‎Gauza horiez gainera, aurkitu nituen gizonezkoen jantzi guztiak hartu nituen, badaezpadako brankako haize oihal bat eta ohe jantzi batzuk. Horrekin bete nuen bigarren ala, eta poz pozik eta sendo utzi nuen dena lehorrean.
‎Baina haize oihala nire zeregin berezia zen. Banekien oihal zaharrak banituela horretarako adina, edo, gutxienez, haize oihal zahar puskak; baina, nire ondoan hogeita sei urte egin ondoren, eta haiek zaintzeko ardura berezirik hartu ez nuenez gero, ez baitzitzaidan inoiz bururatu horrelako erabilerarik izango zutenik, zalantzarik ez nuen denak ustelduta egongo zirela, eta gehienak hala zeuden. Hala ere, bi ale aurkitu nituen itxura nahiko onekoak, eta haiekin hasi nintzen lanean.
‎Gure kirolak eta denbora pasak ere ez nituen ahaztu, ezta nire sorterriaren oho rerako izan zitekeela iruditzen zitzaidan beste xehetasunik ere. Eta azken ehun urteetan edo, Ingalaterran jazotako gertaera eta arazoen aipamen historiko laburra eginez amaitu nuen dena.
‎Ba bai, horregatik egin nuen. Dibortziatuz gero, nahiago nuen dena zurea izatea!!
‎XABIN: Bostetan? Argitu aurretik prest eduki nahi nuen dena?
‎Lehen aldiz etorri nintzenean baino ederragoa iruditu zait hiria. Ordukoan turistaren begiekin ikusten nuen dena. Orain ordea bere altzoan bizi denaren birikekin arnasten dut.
2013
‎Buruz ikasten genuen guk. Eta 9 urterekin Oñatira joan nintzenean, fraideetara, gaztelaniaz ikasi behar, eta buruz ikasten nuen dena, ezer entenditu gabe. Gogoan dut, azterketa izan zen batean, tribunala genuen aurrean, bi fraide.
‎–Ba, seguru asko horrenbesteko garrantzirik ez daukan seinale izango da hori. Agian neure nerabezaroan handietsi egin nuen dena, gauza txarragoak imajinatuz.
‎Hainbertze saindu, hainbertze gurutze, Bibliako hainbertze pasarte hala marraztuak nola zizelatuak? irudipena nuen denak batera nire gainera etorri eta bere hartan zanpatuko nindutela.
‎Bat batean garbi ikusi nuen dena. Eta nire eskulanetarako gaitasunari esker, primeran ulertu dute jesusen sufrimendua.
‎Izarak erosi nituen. Arrapaladan egiten nuen dena: M.k baztertuko ote ninduen laborriak, burutazio hutsak, inurritegietako borborra ipintzen zidan gorputz adarretan.
2014
‎Nola uztartzen dituzu lana eta kirola? Orain dela egun batzura arte ahal nuen bezala uztartzen nuen dena; egun batean lan egin, eta hiru egun izaten nituen libre. Orain dela hilabete, ordea, eszedentzia hartu nuen.
‎Desastre itzela egin nuen Irrintzi Operazioan. Hankaz gora jarri nuen dena. Eta batez ere zu amildegi ertzera eraman zintudan nirekin arrastaka.
‎–Sadabarekin baino kontu handiagoz prestatu nuen dena: kateak, xiringak?
‎Asmoa onartuz gero erasoa nola eta noiz burutu erabaki genuen don Ignacio eta biok. Zorte ona opa nion, eta otoitz egin nuen dena ongi irten zedin.
‎Bibliak diona ere bai baina ez dituk eremu berean ari. Biblia sinboloen munduan ari duk beste espazio batean..." Ez nuen dena ulertu baina euskaltasunaren adierazpenetan ezarri ninduela orain segur naiz. Anitz antzerki bazen esaldi horretan.
‎Berari ez egin minik. Neuk asmatu nuen dena. Neu naiz Aizu!
2015
‎Arrats apal batean, Maisuak afaria ekarri zidan. Jatekoak nazka ematen zidan, baina neure burua behartu nuen dena irenstera. Maisuak pazientziaz itxaron zuen katilua hustu nuen arte.
‎Haur bat bakarrik ez nintzelauste nuen denok bezelazerbait lortzeko erabaki batbakarrik hartu behar zela, denborak erakutsi ditgauzak ez direla horrelaeta hemen nago ni ere pringatzenzuek danok bezelaeta ninaiz naizenaninaizena naiz.
‎Sarritan pentsatu izan dut ezinezkoa izango zela guztia batasun baten inguruan antolatzea, adarretatik joan gabe. Azkenean lortu nuen dena koadratzea, nire ustez behintzat.
‎Neuk ere zigarro bat isiotu nuen ohean sartu bezain azkar. Erre ahala eta Ritaren bi begiak neuri so zeudela konturatuta, argi ikusi nuen dena izango zela aurrez pentsatutakoaren alderantziz: neu izango nintzela behorra, alegia, eta Rita zaldia, handik aurrera beti izan den bezala.
‎–Eskertzen dizut anonimoa bidali izana, orduan ikusi nuen dena garbi.
‎Eta orduan ikusi nuen. Maisu errusiarraren buruaren barnean banengo bezala ikusi nuen dena orduan, eta hark zuela eternitate bat sentitu behar zuena sentitu nuen nik. Bai, hark bezala beldurra sentitu nuen, beldur ilun bat, herioa hurbil sumatzen duenaren antzera.
‎Segidan, plazaren beste muturrerantz bihurtu nituen begiak, Bavariarantz. Eta, bat batean, garbi ikusi nuen dena.
‎Nik pentsatzen nuen denok poztuko ginela!
‎2 Neurekin dakart Frantzisko gaztea, neure iloba, Valladoliden eskritura batzuk egin behar direlako eta nola geratuko den ikusi arte, ez zaizkio buruhausteak faltako, ezta niri ere; izan ere, nik haiek babestea bene benetan Jainkoaren nahia dela uste ez banu, gauza hauetan izan ohi dudan gogo txarra kontuan izanik?, honezkero utzia izango nuen dena. Oso bertutetsua da.
‎1962a izango zen. Han asko entzuten nuen Marx eta Marx eta Marx, eta nola gure ikasketetan Marx ukatua zegoen, ez nuen dena ulertzen. Han ezagutu nuen pertsonalki Iratzeder.
‎hori ez da autokritika! Pentsatzen nuen denak libreago sentituko zirela borroka armatua amaitu eta presoak aske geratzearekin, Estatuaren errepresio instituzioak bigarren plano batera pasatuko zirela, eta sistema politikoa irekiagoa izango zela aurrerantzean.
‎Pertsona aldi bat atera zen lantokitik, gehienak jarri ziren multzoan bideo berari beha haien eskuko tresnerietan. Batzuk marmarikan aritu ziren, azken minutuko laneko arazo bat doaike, ez nuen dena ulertu: euskalkiak baino erreferentzia kulturalak trabagarriak dira batzuetan.
‎Nahi nuen dena perfektua izatea.
2016
‎Ordaindu nuen dena. Gustura.
‎Milango dialektoan ez nuen dena ulertzen, jakina, eta ulertzen ez nuenean galdetu egiten nuen.
‎Nik ez diot inori kalterik egin nahi, baina nire begiokin ikusi nuen dena. Urko defenditu egin zen, besterik ez, ezta?
‎hiru mende zeramatzaten herrialdeko elitea hezten, imajinatu! Ni oso urduri nengoen, eta primeran egin nahi nuen dena, arrastoa utzi. Eta, lasaitzeko, pub batera joan nintzen, lehen klasea baino lehen, pinta pare bat hartzera.
‎Jakinez zer heldu zen, ixilik nuen dena jan, amari irri eginez fite pasatu sukaldian.
‎Bainan badugu besterik ere. Emile Larre apezaren ehorzketetan aipatu nuen denek hoinbeste estimatzen dugun Frantses Aita Saindu baliosa. Buenos Airesko apezpiku zelarik ohartu zen jendeek ez zutela kilometro bat egiten mezarat joaiteko, biga badirelarik elizen artean.
2017
‎Nik uste nuen kantugintza zela, ez zidan arretarik deitzen. Ikastolan bertsoa azaldu zutenean, orduan lotu nuen dena eta are hurbiltasun handiagoa sentitu nuen".
‎ikusten nuen denaren kontra,
‎Erietxera eraman ninduten eta bertan oraindik presoago sentitzen nintzen, etzanda bainengoen makina guzti haien artean. Min izugarria sentitzen nuen buruan eta bular aldean, eta gero eta ilunago ikusten nuen dena. Ez zen ez, denek esaten duten moduan, heriotzarako bide hura zuri kolorekoa, guztiz alderantzizkoa zen dena.
‎Oraindik, gela argitsu hura ikus dezaket, orein buruak eta grabatu zaharrak hormetan, Sir Harry urduri sutondoko harrizko ertzaren gainean eta ni besaulki batean etzanda, hizketan. Beste pertsona bat banintz bezala ikusten nuen dena. Nire ahotsa entzuten nuen eta istorioak sinesgarria zirudien ala ez arretaz epaitzen nuen.
‎Zalantza izugarri batek hartu ninduen, memelo hutsa sentitu nintzen: zergatik ez nuen dena bertan behera uzten eta ez nintzen fidatzen polizia britainiarrak nire kasua behar bezala aztertuko zuela. Hala eta guztiz ere, egoera berrikusi ondoren, ez nuen aurreko gauean hartutako erabakiaren aurkako argudiorik aurkitu eta, horrenbestez, aldarte garratz batekin, planarekin jarraitzea erabaki nuen.
‎Sandinismoa boteretik bota zutenean Euskal Herrira itzuliko nintzen esperantzan idatzi zidaten etxetik, baina Sandrak E1 Salvadorrera joatea pentsatu zuen, hango nekazari komunitate batean lagunduaz geure bizitza proiektuan jarrai genezakeelakoan. Tentazioa sentitu nuen dena pikutara botatzeko, baina Sandrarekin joan nintzen E1 Salvadorrera, eta handik gero Guatemalara, tartean bolada bat Kuban pasata, pila iraultzaileak kargatzeko edo.
‎Ulertzen zer ote zen falta zitzaidana. Uste nuen dena esana nuela, ez nintzela saiatzen holakoa edo halakoa izaten, toles handirik gabe jokatzen nuela. Emetasuna, zer ote?
‎Begiak itxita ikusi nuen dena nik. Pasatakoa etorkizuna baino argiago.
2018
‎Inguruan korro bat egin eta behatzez seinalatzen ninduten, imintzioka, zirikatuz eta atximur eginez. Beldurtuta nengoen, eta hasieran egonarriz pairatu nuen dena; gero, ordea, haserreak hartu ninduen, eta hozka eta atzamarka ekin nion ausartenari; zein izango, eta Belarri Makur. Belarri bat baizik zutitu ezin zezakeelako deitzen dut horrela.
‎2011n hil zen. Gero jakin nuen denetik esana ziotela nitaz, baina isil isilik gorde zuen; oso harro zegoen alabaz. Oso injustua izan da gurasoek hori guztia sufritzea niregatik, baina harrigarriena da beti errespetatu nautela:
‎Eta zein neurritan. Zehatz mehatz kontatu behar ote nuen dena, ala justukoa aski izan zitekeen. Martin aipatu ala ez aipatu.
‎Eta ondorioz, egun batzuk lehenago hasitako auto psikoanalisiari galdera sorta berri bat erantsi behar izan nion. Zergatik egiten ote nuen dena gaizki. Nolatan ote nintzen horren baldarra.
‎Ni pozik? Ari naiz gure musika taldera egokitzen.MOZKETAAtsegin dut Jon eta Maiderrekin argitu nuen dena. Biak gara naturazaleak.MOZKETABaina egia da?
‎Joaterako pentsatzen nuen denak txiroak izango zirela, baldintza txarretan egongo zirela, baina denetarik dago. Errefuxiatuen eremuetako jendea askoz ere okerrago bizi da, horietako askok Nazio Batuetatik iristen zaien laguntza jasotzen dute UNRWA elkarteari esker.
‎Ondoren, lasaitu zen, eta suspertu zela zirudien, eta benetan pentsatu nuen dena ongi aterako zela.
2019
‎' Gaur gogoa dut irteteko, irtengo naiz; bihar ez badut, ez naiz irtengo'. Horrela entrenatuz iritsi nintzen hara, eta ikusi nuen denek dituztela euren entrenamenduak, dena ondo neurtuta... Arratsaldeetan bakoitzak bere entrenamendua egiten zuen, eta ni galdezka joaten nintzaien:
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia