2001
|
|
kalera. Agian aukera paregabea
|
nuen
beste lanen bat bilatzeko, pentsatu nuen. Eta nagusiak ustez esango zizkidanak burutik kendu ezinik joan nintzen erredakziora.
|
2002
|
|
Baina lagunak isekaz hasi zitzaizkidanean, oiloa eta koldarra nintzela esanez, ausartu egin nintzen. Egin nuen urrats bat, urduri; egin nuen hurrengoa, urduriago; egin
|
nuen
beste bat eta beste bat, gero eta urduriago, harik eta zangoak dar dar batean jarri zitzaizkidan arte, goitik behera egiten nuela. Peronea hautsi nuen.
|
|
Baina artean ez
|
nuen
beste berri are zoritxarrekoagoa jaso, handik astebetera jakin bainuen Leire ere seropositiboa zela. Gure haur txikiak eragin atzeratuko bonbat bat zuela, alegia, odolean!
|
|
Bai bainekien nik orduko, natur zientzietan ikasitakoaren arabera," apendizitisa" zela termino zientifikoa. Eta berehala jakingo
|
nuen
beste hitz antzeko bat: peritonitisa.
|
2003
|
|
deitu ikerketa. Hogei bat urte geroago, II. Mundu Gerla denboran, Baionako seminarioan, familiako apez batenganik eskuratu nuelarik dokumentu hura, aita Hiazinto Woroniecki Lublineko Unibertsitateko errektore poloniarraren ihardespena bereizi
|
nuen
beste artikulu guztien artetik eta barna gogoan hartu.
|
|
–Azkar jakin
|
nuen
beste emakumeren bat zegoela. Hori hasieratik daki emakume batek.
|
|
Ez nuen etxean sartu eta arropa lisatzen nuen bitartean zurekin pentsatzen jardun nahi, burdina astunarekin nire alkandorak, bularretakoak edo gona arin eta galtza estuak, azken batean neure burua, hain bidegabeki zigortuz. Ez
|
nuen
beste behin goizean esnatu eta ohe zabalean iragan minik edo inoren ausentziarik sentitu nahi –esan eta gizona besarkatu omen zuen, nahiz eta ez zeuden emakumearen etxean, hotel hotz batean baizik, eta bezperan arrapaladan armairuetan gorde zituen bere laneko jantzien aztarnak, gabardina distiratsu eta body estu edo barruko arropa koloretsuen dirdaiak, ate zirriztuetatik suma zitezkeen orain...
|
|
Batzuetan, bi txanpon hartu, eta makilatxo edo burdin ziri bat sartzen nien zuloetatik. Jarraian, beste hainbeste egiten
|
nuen
beste bi txanponekin. Azkenik, bi ardatzak beste bi makilatxorekin lotzen nituen, eta hantxe nuen gurdia!
|
|
Ez zen, zehatz esatearren, kanpotik zetorren eskakizuna, geure buruari ezarritakoa baizik. Nik neuk ere ez
|
nuen
beste irtenbiderik ikusten: inmolazioa edo tortura.
|
|
Arratsalde askotan, alaben bila noala ikastolara, handik pasatzen naiz, nire ibilbidean baitago Gobernu Zibila. Zeharkatzen ahal
|
nuen
beste pixka bat ibiliz, baina ez dut halakorik egiten.
|
|
–Ez dakit. Bakoitzak merezi duena daukala ere irakurri
|
nuen
beste behin.
|
2004
|
|
Hurrengo ohean etzanda berrogei urte inguruko emakumea; ez zirudien zaurituta zegoenik, baina haren auhenak entzuten ziren. Eta honen aldamenean gizona ala andrazkoa ote zen ikusten ez
|
nuen
beste bat.
|
|
Eta gauez esnatzen banintzen, zarataka hasi behar nuen amari deika, eta esaten nion txiza egin nuela gainean, egin ez arren, ze nik nahi nuen bakarra zen ama nigana etortzea, eta hartzen ninduenean pijamaz aldatzeko, orduantxe egiten nuen txiza, ze gezurrak ere ez dira esan behar. Edo, bestela, esnatzen banintzen, korridore osoa zeharkatu behar nuen ilunetan, kontuan hartuta, gainera, alboetan ateak zeudela, beti zabalik eta beltz barrua, eta arineketan hasi behar
|
nuen
beste puntaraino, baina ez munstroen beldurrez, esan dizut lehen. Ze niri beldurra, niri benetan espantua ematen zidatenak, indioak ziren.
|
|
Bigarren korridore batean aurkitu nintzen, bestea baino estuago eta biluziagoa. Begiak kliskatu eta andre judua nire zain ikusi
|
nuen
beste muturrean, eskuan giltza astun bat zuela.
|
|
Bolada hartan loa ere aldatzen hasi zitzaidan, kontu harekin nekez egin bainezakeen lo itxurazkorik, hamaika amesgaiztok zeharkatutako lo arina nagusi. Baina, behin batean, izan
|
nuen
beste amets bat, xelebre samarra. Bertan, emakumezko bat azaldu zen jujearen aurrean, salatzeko berak ere haragizko harremanak izan zituela nirekin, baina bederatzi hilabeteren buruan ez zuela haurrik izan, baloi bat baizik; eta bera zaindu zuèn emagina jartzen zuen lekuko.
|
|
lehenengoan, gauzak buruz pentsatzen eta idealizatzen ditugu; bigarrenean, errealitate gordina datorkigu, oinak lur gainean jarrarazten dizkiguna; eta hirugarren eta azken fasean, pentsamendua gure interesetara birmoldatuz, oinen zerbitzura eta esanetara jartzen dugu burua –total, bi egun bizi behar eta! – Hala eta guztiz ere, aitortu beharrean nago barne haustura hura ez zela hain handia izan nire kasuan, zeren eta, sortzez eta lortzez futbolaria izanik, aspalditik ohitua bainengoen burua zangoen aginduetara jartzen eta, alde horretatik, ia hasiera hasieratik hirugarren fasean sartua nintzela esan baitezaket: hots, nik futbolari profesionala izan nahi
|
nuen
beste ezeren gainetik eta, asmo horretatik zetorkidàn poza gainerako minak eta saminak baino handiagoa zenez, poza sentitu nuen batez ere, Espainiako selekzioko entrenatzailearen deia jaso nuenean.
|
2005
|
|
Nengoen tokian nengoela, burua orri madarikatu horretan nuen etengabe; non zegoen? Nahiago nuen zer zekarren ez pentsatzea; oraindik kosta egiten zitzaidan sinistea, ez nuen onartzen Anderrek diru trukean norbaiti zerbait egin ziola, baina ez
|
nuen
beste aukerarik ikusten.
|
|
Gero, lapur batzuk jatetxean lapurtzen ahalegintzen dira, ostikoka bidaltzen ditugu, eta handik ordu batzuetara bihotz bat josten dute nire etxeko atarian. Dena lotuta egon behar zuela pentsatu nuen, baina Ander zergatik hil zen jakin arte
|
nuen
beste guztia argitu.
|
|
Goizeko bederatziak eta hogeian telefonoa jo eta jo hasi zenean alde egin nuen etxetik. Ez
|
nuen
beste galdeketa bat jasango; gainera ama izan zitekeen. Autoa hartu eta bertatik urrutiratu nintzen.
|
|
Furgonetaren lurzoruko azpimunduan haztamuka murgildu nintzen; hango iluntasun urdurigarrian nire hatzek auto haren bizimodu eta pasadizoak irakurri zituzten, itsu batek braille liburu batean beldurrezko istorioak irakurriko lituzkeen bezalaxe: edari latak, zigarro mutxikinak, pizza ertzak eta identifikatzerik izan ez
|
nuen
beste jaki lirdingatsu bat, barneko arropa, txanponak..., eta kasete zinta bat!
|
2006
|
|
Gustura emango
|
nuen
beste hilabete bat han, baina auzolandegia amaitu egin zen, nahiz eta berez lana amaitu ez: teilatua konpondu genuen, hori bai, eta pareta bati eusteko errefortzuak jartzen hasiak ginen, baina abuztua azken ostikoak jotzen ari zen ordurako.
|
|
Banuen esperantza inork ez ziola eskaintza hari helduko baina, beranduago Albertok deitu zidanean jakin
|
nuen
beste bi lagunek onartu zutela han geratzeko aukera. Bata Cristina zen, arkitekturako ikasle katalana, eta bestela Oriol izeneko bat, katalana bera ere:
|
|
Eztarrian pisua sentitu
|
nuen
beste gizon batzuekin ikusi nahi nau. Veronicarekin joango nintzela argitu nizun eta maitemaitemaite zintudala ere bai, baina hori hitzik gabe, nahiz eta hitzak indarrez sentitu eztarrian, kolpeka.
|
2007
|
|
Barrez hasi zen, brometan ari nintzela iruditu zitzaion, nonbait. Eta nik ere ez
|
nuen
beste ahalegin berezirik egin sinets ziezadan. Nire aita izan omen zintezkeela esan zidan.
|
|
Hainbeste aldatu zen. Ez
|
nuen
beste azalpenik.
|
2008
|
|
Goizean etxetik atera baino lehen irakurri
|
nuen
beste behin ibilbideari eta nire eginbeharrei buruzko txostena. Aurreko egunetan pare bat aldiz egina nuen haren etxe ataritik unibertsitaterainoko bidea, gosaldua nuen kafetegian, ezagutuak nituen ordezkapen goiz horretan agurtuko nituen aurpegiak, bizkarrean joaz diosala egingo zidaten lankideak.
|
|
Ez
|
nuen
beste erremediorik izan hura handitzea baino. Niri azkenean ez zitzaidan gaizki iruditzen kontua, pintura primitiboan ere irudi bat besteak baino handiagoa izaten baita.
|
|
Baina nik errezeloa
|
nuen
beste espezie bat zela hura. Ez ginen ados jartzen andrea eta biok.
|
2009
|
|
Eta niri ez zitzaidan batere gustatu. Baina, era berean, onartzen
|
nuen
beste neska bat izan balitz neu ere sartuko nintzela jokoan. Eta baliteke Leonen azalean egonez gero, neuk ere zerrenda hartu eta nire izena neskaren ondoan jartzea, baita bihotzak marrazten hastea ere!
|
|
Kanposantu paretik aurrera egin genuen eta, errebueltan zegoen harrobia ere atzean utzita, errepidea jarraitu genuen, ordurako lurrezko pista bihurtua. Bideak gorantz segitzen zuen, baina ez nik nahi
|
nuen
beste. Pista utzi eta eskuman irteten zen bidezidorra hartu nuen.
|
|
Paulak nik baino urtebete gehiago zuen, eta bazuen nik ez
|
nuen
beste zerbait ere: Ibai, bere sei urteko semea.
|
|
Azkenean etorri egin zen, nahi gabe etorri, baina hantxe zen. Burua kardabaz eta kezkaz beterik zeukan eta pentsamendu bat zebilkion errotarria bezala, ez
|
nuen
beste erremediorik etortzea baizik. Dena den, garraio horiek egiteagatik eskuratuko dudan diruarekin alde eginen dut?.
|
|
Zekien hark baino ulertu eta irentsi behar ez zuen amua. Zazpi aldiz gutxienez idatzi eta berridatzi behar izan nuen, eta arretaz irakurri
|
nuen
beste behin. –Txanpon batzuk topatu ote dira ba, Henrike III.aren armarri eta guzti, ardura dutenak behingoz mugitzen has daitezen??
|
|
Ez
|
nuen
beste erremediorik izan, eskola ordu bi bertan behera utzi behar. Etika eta Filosofia irakasle izaki, gainera, ezin justifikantean. Gaixotasun arina?
|
2010
|
|
Eta zergatik ez, bada? Gizonak, irakurri
|
nuen
beste ezer onik ez zuen libururen batean, den denak daude hiltzera kondenatuak mugagabeko baldintzapean. Zertan da desberdina nire egoera?
|
|
Azkenean inork ez zidan kasurik egin, eta atzera bota zuten nire helegitea. Nahiko haserre nengoen kontu horrekin, eta hau atera zenean, gainera nahiko hurbil, pentsatu
|
nuen
beste gezur bat zela. Eta hasi nintzen ikertzen, eta irakurtzen?.
|
|
–Begira, Enara, niri ere asko kostatu zitzaidan aitak egiten zidana onartzea, baina azkenean ez
|
nuen
beste erremediorik izan. Zuk zergatik ez duzu onartzen zeurea?
|
|
Gure topaldi haietako baterako atea zabalik ikusiko
|
nuen
beste momentu batean, baina atea itxi berria zen, oroitu nintzen. Hala ere, azken agurreko oparia egin nahi zidala ematen zuen:
|
2011
|
|
Ez zekinat nondik nora sortu zen, baina halako batean galdetu hidan, ziplo, Enamoratu zinan han urrutiko lur hareetan, orain berriro zapaltzera noan Ameriketako lur horietan egon nintzen aurreko aldian ea maitemindu nintzen, alegia. Erantzuteko egon nindunan baietz, orduantxe ari nintzela jabetzen hiru hilabete hartan hiri bidalitako eskutitz bakarrean aipatutako herrimin eta oroiminekin batera, aipatu ez
|
nuen
beste min bat ere hasia zitzaidala ziztaka, ia oharkabean. Baina isilik geratu nindunan, hire soari luze eutsi ezinda orduan ere, ongi ulertzen ez nuen, edo nahi ez nuen, hura igartzen ninan-eta hire begi beltz ederretan.
|
|
–Aita duzu, Laida? esan zidan, haren aurrean ez
|
nuen
beste izenik: Laida?, eta nik gizon zahartu haren oinetako urratuei erreparatu nien, begiak jaso ezinik.
|
|
Bertrand Morane irudikatu
|
nuen
beste behin eta, emakumeak goxotasunez konkistatzen bazituen ere, bazuela aitortu behar izan nuen, nik oraindik ez nuen, seguru asko inoiz izango ez nuen dohain bat, gizonak gizonago egiten dituena eta artean zer zen ez nekiena.
|
|
Jokoa ematen du, sartu zen Nadia nire kontakizunean, mirespenez begiratzen zidala. Begirada hori sentitzeagatik bakarrik ere eleberria idazteak merezi zuela pentsatu
|
nuen
beste behin. Kolore urdin higatua zuten arrats hartan, akuarelaz margotuak ziruditen haren begiek.
|
|
Mesede egin zidan Karlaren jarrera amultsuak, haren samurtasunak, haren igurtziek. Oso garbi ikusi
|
nuen
beste behin ere bi emakumerekin bizitzeko jaioa nintzela, baina hori bezain garbi ikusi nuen, baita ere, Nadia berreskuratzen ez banuen Karla ere galdu egingo nuela.
|
|
Museoetako gidariek egin ohi duten moduan hitz egiten nuen, ahotsa pitin bat altxatuz, margolanaren aurrean zutik. Tamalez, ez
|
nuen
beste margolanik gelan, ez nuen beste istoriorik kontatzeko. Mahaian eseri eta eleberriari ekin genion, eta horrek beldur pixka bat ematen zidan.
|
|
Museoetako gidariek egin ohi duten moduan hitz egiten nuen, ahotsa pitin bat altxatuz, margolanaren aurrean zutik. Tamalez, ez nuen beste margolanik gelan, ez
|
nuen
beste istoriorik kontatzeko. Mahaian eseri eta eleberriari ekin genion, eta horrek beldur pixka bat ematen zidan.
|
|
Gogoratuko litzateke paretaren beste aldean hotsik entzun balu, komuneko tanga edo harraskan ontziak elkar joz, eztula; presentzia azalekoak inoiz baino gehiago desiratzen zituen, bizilagunaren musika edo kaleko hotsak, eta hara iritsi zenetik ez bata ez bestea ez zituen izan. . Gel eta xanpuek bainerara erortzen direnean egiten duten hots zalapartatsua entzun
|
nuen
beste aldean. Dutxaren kanila.
|
|
Atzetik nindoakiola, baina, ez nintzen zer egin jakin gabe geratu, nahikoa zen jarraitzea, aitzakiaren bat asmatu nuen gehienez ere; okerrena iristea izan zen. Aurrera jarraitu nuen Lur kanoaz ibilaldiak saltzen dituzten postuaren ondoko aparkalekura sartu zenean, nahiko azkar errotonda batera iritsi eta buelta eman nuen, dena hain lau, taula batean aritzearen sentsazioz, pasa nintzen berriro Lur sartu berri zen aparkalekuaren paretik, eta jarraitu
|
nuen
beste errotonda bateraino, jiratu berriro eta ohartu nintzen, hirugarrenez aparkaleku ditxosozko haren aurretik pasatzean, egiten ari nintzena ez zela zentzuzkoa, ezin nuela goiza errotondatik errotondara pasa, eta iritsi nintzen berriro lehenengora, laugarrenez aparkalekua ikusi eta hatz luzea atera nion; etxeratu eta neure buruari gosari oparoa oparitzea erabaki nuen, detektibe lanak txikituta?...
|
|
–Zer ote daki horretaz erlijio irakasle batek, eskua altxatu
|
nuen
beste kopa bi ekar ziezazkiguten.
|
2012
|
|
Hortik aurrera esan zizkidanez ez naiz oroitzen, ez
|
nuen
beste pentsamendurik, genetikoa?
|
|
Agian nik ere ez nuen ezagutuko. Alabetako bat izan behar zuen, ez
|
nuen
beste aukerarik ikusten, emakume gaztea bazen bederen. Gure ama zenduta egon zitekeen dagoeneko eta ahizpak ezin ziren izan hain gazteak.
|
|
Trankil zegoen hiria, lokartuta, kikildua ilunetan. Eskerrak geltokitik gertu bizi nintzen, ez
|
nuen
beste autobus bat hartzeko gogorik, gorroto nituen. Ibiltzea gustatzen zitzaidan, kale bakartietan barrena, hiriarekin intimitatean egotea.
|
|
Hura Elenaren eta bion tartea zen. Aspaldi ginen ganoraz hitz egin gabe eta, nahiz eta berbarako baino gogo gehiago
|
nuen
beste zenbait gauza egiteko, halere, zor nion azalpenen bat Elenari. Berak muxu batez agurtu ninduen.
|
|
Eta une hartan, gaueko ordu hilean, etxe zahar hartako isiltasun beldurgarrian, hots hark, hain bitxia izanik, ezin menderatuzko izu laborria sortu zidan. Hala ere, batere mugitu gabe jarraitu
|
nuen
beste zenbait minutuz. Baina taupada ozenagoa egiten zen, gero eta ozenagoa!
|
|
Ikusi
|
nuen
beste hamar edo hamabi zaburen ondoren altzairuak nire oihala ukituko zuela, eta horretaz ohartzean etsipenaren baretasun trinkoak hartu zidan bat batean espiritua. Aurreneko aldiz ordu askoan, edo egun askoan beharbada, pentsatu nuen. Biltzen ninduen zerrenda edo xingola pieza bakarra zela bururatu zitzaidan.
|
|
Nire uhartea jendeztatua zegoen, eta mendeko pila nituela bururatu zitzaidan; bestalde, askotan izaten
|
nuen
beste gogoeta zoriontsu bat, hau da, benetako errege baten itxura nuela. Lehenik eta behin, lurralde osoa neure jabetza zen.
|
|
Gero beste pixka bat hartu eta ordubetez edo bi orduz ronetan beratzen utzi nuen, eta oherakoan handik pixka bat edatea erabaki nuen. Azkenik, sutontzi batean erre
|
nuen
beste pixka bat, eta sudurra haren kearen ondoan jarri nuen, bai kea eta bai beroa jasan ahal nitzakeen bezain luze, ia ito arte.
|
|
Horretarako, leku batean mahats pila bildu nuen, beste batean pila txikiagoa, eta beste leku batean limoi eta lima sorta handi bat. Pila bakoitzetik batzuk hartu nituen, eta etxera itzuli nintzen; eta poltsa, zaku, edo ahal izan nuenarekin erabaki
|
nuen
beste guztiak ere etxera eramatea.
|
|
Jatorduan zehar, zenbait gauzaren izenak haien hizkuntzan nola ziren galdetzera ausartu nintzen, eta aitoren seme haiek, beren astintzaileen laguntzaz, pozik erantzun zidaten, haien abilezia handiak miresgarri gertatuko zitzaizkidan itxaropena baitzuten beraiekin elkarrizketatzea lortzen banuen. Laster izan nintzen jatekoa eta edatekoa, edo nahi
|
nuen
beste edozer, eskatzeko gauza.
|
|
Baina lehenengoak, zuri beltzak, isilka banindoala ohartzean, hain modu adierazkorrean egin zidanez irrintzi, uste dut ulertu nuela zer esan nahi zidan; beraz, itzuli egin nintzen eta beraren ondora joan, agindu gehiagoren zain. Baina ahal
|
nuen
beste ezkutatu nuen beldurra, hasia bainintzen pixka bat kezkatzen nola amaituko ote zen abentura hura; eta irakurleak erraz sinetsiko du ez nuela oso atsegin halako egoera.
|
|
Bigarren gelan egon nintzen zain, eta erregaluak prestatu nituen etxeko jaun andreentzat; bi ganibet, sasi perlazko hiru eskumuturreko, ispilutxoa eta txirtxiludun lepokoa. Zaldiak hiruzpalau aldiz egin zuen irrintzi, eta giza ahotsezko erantzunen bat entzuteko zain egon nintzen, baina hizkuntza berean baizik ez
|
nuen
beste erantzunik entzun, eta bat edo bi bakarrik, berarenak baino pixka bat zorrotzagoak. Etxe hura, haien artean oso garrantzitsua zen pertsonaren batena izango zela hasi nintzen pentsatzen, zeremonia handia egin behar baitzen onartua izan aurretik.
|
|
Baina inudetxoak, korrika etorri eta atera egin ninduen, ordurako kremaren laurdena baino gehiago irentsia nuelarik. Ohera sartu ninduten; baina ez
|
nuen
beste kalterik izan jantzirik gabe geratzea baizik, guztiz hondatuta baitzeuden. Ederki berotu zuten ipotxa, eta zigor gehigarri modura, neu sartu nindueneko katiluko krema edatera behartu zuten; eta ez zioten geroztik aurretiko begikotasunik izan, zeren eta, pixka bat geroago, Erreginak goi mailako andere bati eman baitzion; beraz, ez nuen gehiago ikusi, eta ikaragarri poztu nintzen, ezin bainuen jakin zertaraino eraman zezakeen gorrotoak zital maltzur hura.
|
|
Zenbait kolpe eta zartada entzun nituen, arranoari emanak nire ustez (ziur bainago horrelakoren bat zela kaxaren zirgiloa mokoan zuena), eta gero, bat batean, zuzen zuzenean behera jausten ari nintzela sumatu nuen minutu bat baino luzaroago, eta hain abiada beldurgarrian ezen arnasarik gabe geratu bainintzen ia. Ikaragarrizko palastadaz amaitu zen nire erorketa, Niagarako ur jauziena baino ozenagoa izan zena nire belarrietarako; gero iluntasun beltzean eman
|
nuen
beste minutu bat, eta ondoren kaxa goraka hasi zen, leihoen goialdeetatik argia ikusi ahal izan nuen arte. Itsasora jausia nintzela konturatu nintzen orduan.
|
|
Harkaiztsua zen; halere, txori arrautza asko bildu nuen eta, sukarria joz, txilar eta alga ihar batzuk piztu nituen, arrautzak prestatzeko. Ez
|
nuen
beste ezer afaldu, erabakia bainuen ahal beste gordetzea neure hornizioak. Harkaitz baten babespean eman nuen gaua, txilar pixka bat zabalduz azpian, eta nahikoa ongi egin nuen lo.
|
|
Eta errege zigilua zuten bere kredentzialak erakutsi eta begien aurre aurrean jarri zizkidalarik, hamar minutu inguruz hitz egin zuen, batere haserre itxurarik gabe, baina bai nolabaiteko tinkotasunez; sarri egiten zuen keinu aurrera, gutxi gorabehera milia erdira zegoen hiribururantz, geroago jakin nuenez?, ni hara eramatea erabakia baitzuen Maiestateak Kontseiluan. Hitz gutxitan erantzun nion, baina alferrik, eta aske nuen eskuaz keinu egin
|
nuen
beste eskurantz (baina jaun bikain haren buru gainetik, berari edo beraren segiziokoei min egiteko beldurrez), eta gero neure burura eta gorputzerantz ere bai, askatasuna nahi nuela adierazteko. Nahikoa ongi ulertu zidala ematen zuen, buruaz ezezkoa egin baitzuen, eta preso bezala eraman behar nindutela adierazteko moduan heldu zion bere eskuari.
|
|
Izugarrizko garrasiak egin zituen gizajoak, eta oso nahigabeturik zeuden koronela eta haren ofizialak, ganibeta ateratzen ikusi nindutenean, batez ere. Baina laster desagerrarazi nituen haien beldurrak, zeren eta, eztiki begiratuz eta berehalaxe ebakiz hark zeuzkan lokarriak, zoruan utzi bainuen poliki poliki, eta hark ospa egin bizkor asko; banan banan poltsikotik ateraz, berdin jokatu
|
nuen
besteekin ere; nire errukiaren erakusgarri honekin bai soldaduak eta bai jendea oso pozik zeudela ohartu nintzen, eta beronetaz oso ongi hitz egin zuten nire alde Gortean.
|
|
Jendea ohartarazi zutenean bigarren aldiz, berriro joan nintzen hirian zehar bi aulkitxoak eskuetan nituela. Kanpoaldeko patioaren ondora iritsi nintzenean, aulki baten gainera igo eta eskuan hartu
|
nuen
bestea; hau teilatuaren gainetik altxatu eta, poliki poliki, lehen eta bigarren patioaren artean utzi nuen lurrean, bi metro eta erdiko zabalera zuelarik bigarren patio honek. Hala, oso egoki pasatu nintzen aulki batetik bestera eraikinen gainetik, eta gakodun makilaz jaso nuen neure atzetik lehenengo aulkitxoa.
|
|
Ipotxak Erreginarenetik alde egin baino lehen, egun batean lorategietara jarraitu zigula gogoratzen dut eta, inudetxoak ni lurrean utzi ondoren, ipotxa eta biok elkarrekin geundelarik sagarrondo nano batzuen alboan, neure buru-argitasuna agertzeko ateraldi inozo bat egin behar izan nuen zuhaitzei eta berari buruzkoa, eta gertatu zen haien hizkuntzan ere bazuela zentzurik, gurean bezalaxe. Orduan, zital maltzur hark, aukera ederra ikusiz, haietako baten azpitik nindoanean, astindu egin zuen nire buru gainera, eta hala hamabi bat sagar, Bristoleko upel bat 48 bezain handia bakoitza, jausi zitzaidan belarri ondora; haietako batek bizkarrean jo ninduen makurtu nintzen batean eta muturrez aurrera bota lurrera, baina ez
|
nuen
beste minik hartu, eta ipotxari barkatu egin zioten nire erreguz, neuk zirikatu bainuen.
|
|
engainatzeari ekin nion. Mundua eta gizarteari eragiten dioten indarrak ondo ezagutu nituenean, bizitzaren zientzian trebatu nintzen, eta ikusi
|
nuen
besteak zoriontsuak zirela zientzia hori menperatu gabe ere, eta doarik gozatzen zirela ni horren neke handiz eskuratzen ahalegintzen nintzen onura haietaz. Eta orduan, etsipenak hartu zidan gogoa, baina ez zen pistolaren kanoiaz sendatzen den etsipen mota hori, ezpada gizalegearen eta irribarre onberaren mozorropean ezkutaturik gordetzen den etsipen hotz eta indargea.
|
2013
|
|
Edo, adibidez, behartutako aurkezpenetara joan beharra, ziurrenik jatetxe garestietan, bikotekide berriak ordainduta (edo hori espero dut), bere borondate ona erakusteko; eta, haren buruan sortuko zen, alaba orde? etiketa hori ez nuen atsegin. azken finean, nik ez
|
nuen
beste aitarik edo amarik behar.
|
|
–Jokatu nahi al duzu nirekin?? galdetzea pentsatu nuen, baina ez nuen esaldi hori ahotik atera; ez
|
nuen
beste inor ezagutu nahi, ez nengoen aldartean ezezagun baten galderei erantzuteko eta nire bizitzaren laburpena egiteko. Lagun berriak egiteko adin muga bat dagoela sinesten dut, hogeita hamar urte inguru.
|
|
–Eta badaude heriotza bizitza berri baterako ataka gisa ulertzen dutenak ere. Rabindranath Tagorek esaten zuen heriotza ez dela argia amatatzea, eguna zabaltzen hasi delako lanpara itzaltzea baizik, erantsi nion, gustuko
|
nuen
beste aipu bat gogoratzearren. Baina beharbada nahikoa eta gehiegi zuen neskak.
|
|
Kantauri itsasoaren indarra miretsi nuen bidenabar, eta arraroa egin zitzaidan hain nirea zen leku horretatik urrun bizitzeko gai izan nintzela jakitea. Herrira itzuli eta emazteak azken urteak eman zituen etxeari begira egin
|
nuen
beste tarte bat. Barrura sartu eta bazterrak miatu ahal izateko aitzakiaren baten bila ere saiatu nintzen, baina ez nuen aurkitu.
|
|
Bi gizonezkook isilik bere aurpegiari begira geratu gintzaizkion harridura puntu batekin, oso nabarmena baitzen eginkizun horretan atsegin handia hartzen zuela. Emakumeen sexuaren mapa zein konplexua den pentsatu
|
nuen
beste behin. Bere zango luzeak aulkiaren gainean tolestatu eta bi besoekin besarkatu zituen.
|
|
Burutazio horiei bueltak ematen etsita, autoaren bila nindoan etxera itzultzeko asmoarekin, neska ezkaratzetik ateratzen ikusi nuenean. Ibiltzeko moduagatik ezagutu
|
nuen
beste behin, aterki borobil batez estalia baitzeraman aurpegia. Bere ondotik hamar aldiz igarota ere ez ninduela ikusiko erabaki nuen, eta atzetik abiatu nintzaion.
|
|
Baina kontu barnekoiegiak ziren, hilik egonda ere, jendaurrean agertzeko. Beharbada kartzelako bizimoduaz hitz egingo zuela pentsatzen
|
nuen
beste batzuetan. –Espetxeko gauzarik txarrena bizitza beste leku batean dagoela jakitea da?, has zezakeen kontakizuna.
|
2014
|
|
Kopiatu beharrean, hutsetik asmatu nuen aitaren sinadura nire matematiketako nota irregular haiek faltsifikatzeko. Ez naiz bereziki harro sentitzen, baina ez
|
nuen
beste irtenbiderik aurkitu. Ez nuen gurasoen atsekabearen pisu astunari aurre egiteko adorerik izan.
|
|
Horregatik, inork ez zuen zalantzarik izan lan hori ere nik egin behar nuela erabaki zenean. Eta ordu txikiak agortu nituen beste behin ere, eta leku txikia izan
|
nuen
beste behin ere, eta esanahi handiko zerbait idatzi nuen beste behin ere.
|
|
Horregatik, inork ez zuen zalantzarik izan lan hori ere nik egin behar nuela erabaki zenean. Eta ordu txikiak agortu nituen beste behin ere, eta leku txikia izan nuen beste behin ere, eta esanahi handiko zerbait idatzi
|
nuen
beste behin ere.
|
|
Pixka bat itxaron eta edukiontzietara hurbildu nintzen. Irribarre egin
|
nuen
bestea errepide aldetik, mantso, etortzen ari zela ikusi nuenean: idatzita zegoen.
|
|
Makurtu eta jaso egin nuen. Une batez, self serviceko kutxarantz begiratu nuen, neska ikusi
|
nuen
beste bidaiari batzuk zerbitzatzen, eta irudikatu nuen nola, haren lanaldiaren ostean, kontuak ez ziren koadratuko, eta gizonak, argi eta garbi saltegiaren arduraduna bera baitzen, errieta egingo ziola falta ziren hamar euro horiengatik eta neskak dudarik gabe bere dirutik ordaindu zituela.
|
|
Beraren hazpegi finek, begirada bere baitara bilduak, orriak pasatzean marrazten zuen irribarre leunak, bidaia hasieran berarekin izandako elkarrizketa laburraz gain, pertsona egokia izan zitekeela konbentzitu ninduten. Gainera, ez
|
nuen
beste inorengana jotzerik.
|
|
Baina ez
|
nuen
beste egitekorik, Daniren berriak itxarotea salbu. Argia apaltzen joan zen telebista programa bat bestearen atzetik jaten nuen bitartean, tele errealitate zabor hori guztia eta iragarkien zoriontasun faltsua.
|
|
liskar eder bat. Ez zuen zertan azkena izan, baina, benetan uste al
|
nuen
beste aukera bat izango genuela. Berriro ere, zuk jartzen zenituen arauak, eta berriro ere, behartuta nengoen haiei jaramonik ez egitera.
|
|
Ez zuen hotzik egiten eta ateri zegoen, baina bidean izterra min ematen hasi zitzaidan eta mekauendioska ailegatu nintzen etxera. Biluztu eta dutxa bat hartu
|
nuen
beste ezer baino lehen. Gero, zauria aztertu nuen:
|
|
Pare bat minutu geroago Nadiagandik eta logelatik kanpo nengoen berriro. Galtzontziloak jantzi eta kanpoko atea itxi
|
nuen
beste ezer baino lehen. Ondoren, hozkailura joan, Coca Cola lata hotza hartu, eta trago on bat eman nion.
|
|
Hau guztia sentitzen dut. Ez
|
nuen
beste erremediorik izan. Badakit hitz hutsak direla, baina?
|
|
Zulo hartatik ateratzen nindutenerako zerbait egin behar nion kaka mokordoari. Ezin
|
nuen
beste zigor bat jaso. Egoera hura gehiago luzatu.
|
|
Ez zidaten hitzok minik egin. Beno, bai, baina ez uste
|
nuen
beste. Arrazoi zuela iruditu zitzaidan.
|
2015
|
|
Eta, orduan, isildu egiten nintzen. Baina ez
|
nuen
beste animalia batzuk edukitzeko ideia baztertu nahi. Horregatik, beste egun batean, aitaren altzoan eseri, muxu bat eman masailean, eta, irribarretxo batekin, hau esaten nion:
|
|
–Badakizu, noizean behin kontsultak izaten dituzten denda horietako bat, batzuetan iridiologoenak, bestetan higienistenak edo medikuntza alternatiboetako beste edozein adarretako ustezko espezialistenak. Ez
|
nuen
beste aukerarik izan. Aita oso txikia nintzela galdu nuen, eta ez nuen lanean hasi beste erremediorik izan.
|
|
Ume baten begirada eztia, zahar saridun baten eskupeko eskuzabala, ez dago giza larruazalarentzat horrelako tonifikanterik. Ez
|
nuen
beste saririk behar, ez beste soldatarik, ez beste erresonantzi kutxa edo oihartzunik: segituan barreiatu ziren nire ongintzak hiri osoan zehar.
|
|
Agian pelikularen batean ikusitakoa imitatzen ari nintzen. Ez
|
nuen
beste ezer egin. Trapuzko panpina bihurtuta geratu nintzen, goxotasun umel batean murgildu nahian.
|
|
karrikak gure etxea dira. Bizitza osoa emana
|
nuen
beste estoldetako haurrekin borrokan... eta haiengandik ihesi. Zorrien auzora abiatu nintzen, karrika estuzko labirinto bat hiri zaharraren erdian.
|
|
Abuztuan zehar egunero begiratzen nuen Egunkarian, ea zein ziren eguneko idazlea eta hiria. Nirea hilaren amaieran atera zen, eta bitartean aukera izan
|
nuen
beste askoren artikuluak irakurtzeko: politak batzuk, balekoak beste batzuk; horrelakoetan ez omen da komeni izenak ematen hastea baina, gogoan geratu zitzaizkidan nire antzera hurbiltasunaren hautua egin zuten bi testu, bietan ere idazle hautatua ezagunagoa eta goragokoa izan arren:
|
|
Erantzun serioa emanda, ez dut horrelako pretentsiorik. Eskolaren batean edo hitzaldia ematera joanda sarritan galdetu izan didate neska mutilek, ea familian ba ote
|
nuen
beste inor idazten zuenik. Ezezko biribila izan da beti nire erantzuna, eta ez zait burutik pasa ere Itsasondoko ahaide urrun haiek sendikotzat hartzea.
|
|
Oroitzapenak uste baino galduagoak ditudala konturatu naiz, halere: ez dut jakin Larregi izandakoa zehatz kokatzen, bakarrik eserleku bat jarri dutela begiraleku eder batean; Beititik ere, kanpoan zegoen pikondoa gogoratzen
|
nuen
beste ezer baino gehiago (pikurik jaten ez nuen arren, erraza baitzen haren adarretan gora igotzea); eta hurbil urrunak ere distortsionaturik nituela ohartu naiz; hobeto esanda, haurraren pausoa eta begiak nituen oraindik barruan, distantziak, gaur ikusita, laburragoak baitira egiazki nire buruan baino: Iturbe eta Iturburu elkarri itsatsita daude ia, eta Beititik Larregira ez dago nik oroitzen nuen ibilalditxoa, bi minutuko bidea baizik.
|
|
Emakumearen langabezia inork ez zuen dramatzat hartuko; gizonezko gazte bakanek han hemen lortuko zuten bizibide berria: Jaso n bertan hartu zituen apur batzuk Imanol Sarasolak, Beasaingo Institutuko atezain ezagutu
|
nuen
beste bat; urteetan sartuxeak zeudenak ibiliko ziren estuen, gure aitona eta?, baina horiek ere biziraupen ekonomia batekin eutsiko zioten, Asturiasko meatzarien gisan, erretiroa jasotzeko adina iritsi arte.
|
|
Zenbat eta gehiago pentsatu, are eta gehiago gaitzesten
|
nuen
beste emakume batengatik utzi ninduelako ideia. Ene burua gorrotatzen nuen lehenik, oraindik Joez pentsatzen jardutearren.
|
|
eska dezagun ezinezkoa!, Debekatua debekatzea eta antzeko beste hainbat. Haurrak Maorekin osasuntsuago jaiotzen dira irakurri
|
nuen
beste batean. Irribarre egin nuen.
|
|
Zigarro bat erretzearekin amestu
|
nuen
beste behin. Ezpainetan jarri, piztu eta keak nire barrua nola betetzen eta itotzen zuen sentitzearekin.
|