|
2000
|
|
|
Lantokira ailegatuz geroztik sei aldiz irakurria
|
nuen
Isabel Sanjoseren kaka meta. Aurreko arratsean, Ttipiren agentziako itxarongelatik ateratzea lortu ondotik ez zuen denbora alferrik galdu.
|
|
2019
|
|
|
–jo ba nik ezagutu nuen emakume bat lantokian, bere semea honengatik suizidatu zena? eta abar, eta noski, segituan jakin
|
nuen
Isabel [Moioren ama] zela emakume hori, eta esan nion: –jo, ba nire kuadrillakoa zen?, eta oso moztuta geratu zen,, barkatu, ez nuen gaia atera nahi??, eta nik lasai egoteko esan nion, poztu egin nintzela ikusiz oraindik jendeak gogoratzen duela eta gai garrantzitsu bat bezala aipatu zuela mahai hartan, ez kotilleotik?.
|
|
|
Merlot Zenit Hotela, lau izarrekoa. Ate birakaria bultzatuz hall erdiraino joan nintzen, leku hura jendez gainezka zegoen, batera eta bestera inurritegian bezala mugitzen, eta han urruntasunean, harrerako andereño batekin hizketan antzeman
|
nuen
Isabel Pomares. Giltza bat eman zion eta segidan igogailuen guneraino inguratu zen.
|
|
2022
|
|
|
Arratsalde osoa emanen
|
nuen
Isabelez hizketan. Batez ere, nahi nuen Jokintxok itxaropen izpi bat ematea, erratea baneukala aukerarik Isabel Arellanoren arreta pizteko.
|
|
|
Nekez eutsi nion neure buruari, eta ez nuen besterik erran; jarraituz gero, seguruenik ez
|
nuen
Isabel berriz ikusiko. Nolanahi ere, erran zuen ahots zital batek nire baitan, gauzak dauden moduan, ez litzateke galera handia izanen, ezta?
|
|
|
Ez
|
nuen
Isabelek negarrez ikusterik nahi.
|
|
|
Gogoz kontra, nik ere mirespen olatu bat sentitu
|
nuen
Isabelen aldera. Baten batek erranen zuen haiek ez zirela andereño batentzako hitzak, baina atsegin zitzaidan neskak gauzak behar den gisan erratea.
|
|
|
–Zurekin noa –erran nuen. Ez
|
nuen
Isabelengana joan nahi. Paulitaz galdetuko zidan, eta zer erran behar nion?
|
|
|
Nolanahi ere, karrikaratu bezain laster jakin
|
nuen
Isabel ez zegoela inoren itxurari erreparatzeko. Jokintxok erran bezala, bere onetik aterata zegoen.
|
|
|
Ez
|
nuen
Isabelen errukiaren beharrik. Mingarria zitzaidan, gatza zaurian bezala.
|
|
|
Betertzetik, ikusi
|
nuen
Isabel eta Manolita gelditu zirela eta guri so zeudela. Urrun egonik ere, bistan zen Manolitak kopeta iluntzen zuela.
|
|
|
Geltokiko auzoa atzean utzi arte itxaron
|
nuen
Isabeli Gloriak errandakoen berri emateko. Izerdi ederrak bota nituen ustezko mago hark neskei egindako argazkiena kontatzeko.
|
|
|
Handik ihes egiteko irrikan, jauzi egin
|
nuen
Isabelek dendako sarrailan utzitako giltzak hartzeko. Doneztebek bidea itxi zidan, labanaz airea ebakiz nire lepotik arra betera.
|
|
|
–Eta hirurak elkarrekin itzuli zineten Galiziara? Uste
|
nuen
Isabel lanean hasi zela fabrikan.
|