2009
|
|
Zalantzak gaur arte jarraitu nau. Denbora honetan guztian jakin izan dut ez
|
nuela
inoiz Ziraukiko andrearen istorio harrigarriaren karpeta erabat ixtea lortuko.
|
2010
|
|
Meatzarietatik, baina, zenbat ziren dohain haiek zituztenak? Garbi izan baitut betidanik, ume nintzenean aireplanoak eta abioiak nituen amets, baina berehala jakin nuen ez
|
nuela
inoiz amets hura beteko: nola, bada, etxe bateko laugarren solairuko balkoitik begiratzeak zorabaitzen baninduen??
|
|
Meatzarietatik, baina, zenbat ziren dohain haiek zituztenak? Garbi izan baitut betidanik —ume nintzenean aireplanoak eta abioiak nituen amets, baina berehala jakin nuen ez
|
nuela
inoiz amets hura beteko: nola, bada, etxe bateko laugarren solairuko balkoitik begiratzeak zorabaitzen baninduen? — gauza bat dela arriskuz jositako bide luze bat helburu izatea —iraultzarako bideak halakoak ohi dira—, eta beste gauza bat bidea ibiltzeko gai izatea...
|
2011
|
|
Zoragarri sentitzen nintzen, loaren atari gozoan. Ez dakit Lurren amari hain egoera gozoa iruditu zitzaion, berak hartarako nahirik azaldu gabe pasa nintzenez, inoiz baino nerabeago, Lurren ama deitzetik Elena deitzera, eta nik ez dakit zenbat aldiz errepikatu nion traumarik ez nuela, eta noski, ez zela ezer dramatikoa, ez
|
nuela
inoiz neure buruaz beste egiterik pentsatu baina heterosexuala izan behar izan nuela. Lesbiana izanik.
|
2012
|
|
Momentu hartan konturatu nintzen ordura arte ez
|
nuela
inoiz jakin, ezta galdetu ere, non nengoen. Ez nuen toki hura zegoen lekuaren arrastorik.
|
|
Handik egun batzuetara dena ahaztu nuen, eta, labur esateko, handik aste batzuetara etxetik alde egitea erabaki nuen, aitaren oztopo gehiagorik ez izateko. Hala ere, ez nuen jokatu neure erabakiaren lehenengo beroaldiak eskatzen zidan bezain bizkor, eta amarengana jo nuen, ohi zuen baino zertxobait atseginago zegoela iruditu zitzaidan une batean; eta esan nion gogoa erabat mundua ikustearen aldekoa nuela, eta
|
nuela
inoiz beste ezer aurrera ateratzeko adina arretarik jarri; eta aitak hobe zuela niri joateko baimena ematea, baimenik gabe alde eginaraztea baino. Hemezortzi urte nituela orduko, eta beranduegi zela langintzaren bat ikasten hasteko edo legegizon baten laguntzaile izateko.
|
|
Eta ziur nengoela, hala egingo banu ere, ez nintzela ikasle ona izango, eta, zalantzarik gabe, ikasteko denbora amaitu baino lehenago, maisuaren ondotik ihes egingo nuela itsasora joateko. Zin egin nion ezen aitarekin hitz egiten bazuen eta niri atzerrira bidaia bat bederen egiten uzteko baimena eskatzen bazion, handik etxera itzultzean, gustura ibili izan ez banintz, ez
|
nuela
inoiz etxetik berriz alde egingo, eta lehia bizian saiatuko nintzela galdutako denbora berreskuratzen.
|
|
Emakume ongile eta diruzain zintzoa oraindik bizirik zegoen, eta haren eskuetan utzi nuen nire diru guztia, baina zoritxar handiak izan zituen bizitzan zehar; bigarren aldiz alargundu zen, eta behar gorrian bizi zen. Zor zidanagatik ez kezkatzeko esan nion, hark ez ziola arazorik sortuko; aldiz, bere garaian nirekin izan zuen arduragatik eta zintzo jokatzeagatik, esker onez laguntza eman nion neure diru apurrak uzten zidan neurrian; izan ere, garai horretan ezin izan nuen gauza handirik egin, baina hitz eman nion ez
|
nuela
inoiz ahaztuko bere antzinako ontasuna, eta laguntzeko adina izan nuenean ez nuen ahaztu, bere garaian azalduko dudan bezala.
|
|
Gogoeta horiekin, ez nuen bakarrik une horretako egoeran nire gogoa Jainkoaren borondatearen aurrean etsitzera bultzatu, baizik eta egoera horrengatik benetako eskerrak ematera; eta bizirik nengoenez, ez nuela nahigabetu beharrik, neure bekatuengatik merezitako zigorra jaso ez nuela ikusita; eta atsegin hartzen nuela horrelako leku batean egonda espero ez nituen horrenbeste mesederekin; ez
|
nuela
inoiz neure egoeragatik atsekabetu behar, poztu baizik, eta mirari multzo batek, eta ez beste ezerk, ekar zezakeen eguneroko ogiarengatik eskerrak eman behar nituela; kontuan eduki behar nuela ia mirariz edo mirari multzo batez lortu nuela janaria, ia beleek Elias elikatu zutenekoa bezain handia; eta nekez aukeratu ahal izango nuela jendeztatu gabeko munduko lekuen artean, ni bidalia izan nintzen...
|
|
Zerraldo egin nuen lo, eta inoiz baino hobeto esnatu nintzen. ...pentsatzen, eta, neure buruarekin eztabaidan aritu ondoren, erabaki nuen uhartea, horren atsegina eta oparoa izanda, eta ikusi nuen bezala kontinentetik ez oso urrundua, ez zegoela nik uste bezain alde batera utzia; eta biztanle egonkorrak ez zituen arren, noizean behin txalupak iritsiko zirela, baten batek hala erabakita, edo agian kontrako haizeak bultzatuta; eta hamabost urte neramatzala eta ez
|
nuela
inoiz inoren itzal edo giza irudiarekin topo egin, eta inoiz iritsi izan balira ziurrenik ahal bezain laster handik alde egingo zutela, ordu arte ez baitzuten egokitzat hartu han kokatzea; eta, gehienez ere, kontinenteko jende galduaren ezusteko lehorreratzeen arriskua nuela; seguruenik, beren borondatearen kontra iritsitakoak izango zirela, eta, beraz, ez zutela han geratu nahiko, eta ziztu bizi...
|
|
Eta harrezkero, bat edo beste harrapatzen banuen, sareak eta arteak erabilita izan zen, lehen egin nuen bezala. Horrenbestez, uste dut bi urteetan ez
|
nuela
inoiz eskopetaz tiro egin, hura hartu gabe inoiz irteten ez nintzen arren; are gehiago, itsasontzitik hartu nituen hiru pistolak beti aldean eramaten nituen, edo gutxienez hiruretatik bi, ahuntz larruzko gerrikoan lotuta. Gainera, itsasontzitik hartutako aiztoetako bat leundu nuen, eta beste gerriko bat egin nuen hura lotzeko.
|
|
Mehargune horren amaierara iritsi nintzenean, ikusi nuen sabaiak gora egiten zuela, hogei oin inguru edo. Baina esango nuke ez
|
nuela
inoiz uhartean ikuskizun miragarriagorik begien aurrean izan, zulo edo gela horretako alboetara eta sabaira begiratzean izan nuena baino, hormek nire bi kandeletako argitik ehun mila argi islatzen zituztela ikusi bainuen. Harkaitzetan zer zegoen, diamanteak, beste harri bitxiren batzuk edo urrea, ez nekien, hala uste banuen ere.
|
|
Hitz horiek benetan esan zituen eta begietatik malkoak zerizkiola ikusi nuen. Hitz batean, nireganako zuen joera eta hark hartutako erabaki tinkoa argi eta garbi antzeman nituen, eta orduan esan behar izan nion, eta gerora ere askotan, ez
|
nuela
inoiz urrutira bidaliko, nirekin egon nahi bazuen.
|
2014
|
|
–Badakizue ez
|
nuela
inoiz hainbeste edan, negozioak utzi eta, zereginik gabe, hona etorri arte. Orduantxe hasi ginen Helen and biok irteten?
|
|
Kurtzekin hizketan aritzea. Harrigarriro aurkitu nuen Kurtz ez
|
nuela
inoiz imajinatu ekinean, solasean baizik. Neure buruari ez nion esaten:
|
2015
|
|
Haur bakarti samarra nintzela uste dut, Itsasondon behintzat, jendea ezagutu ez eta neure kasa ibili ohi nintzena, ameslari antzean. Nire lehengusu txiki Juan Mari eta Karlos Garzia Otegi ezagutzen nituen, aitonaren auzoak, eta ondoan bizi ziren kastillano batzuen semea, Monje abizenekoa; kastillano idatzi dut halaxe esaten genielako, baina Espainiako hegoaldekoak izango ziren seguru asko, gogoan baitut meriendatzeko ogia olio eta azukrearekin jaten zuela askotan, eta nik ere probatu
|
nuela
inoiz, nahiz eta akordatu ez gustatu ote zitzaidan.
|
2017
|
|
Ainhoa ez zen inoiz txikitako neska alai hura izan berriro, batek daki aitak alde egin ziolako edo bestela inor gutxi izaten delako txikitan bezain zoriontsu (ume alaia izan bazinen, noski). Baina egun hartan pentsatu nuen pertsonak nolabait apurtu egiten badira, aurrean
|
nuela
inoiz ikusi dudan adibiderik argiena.
|
2018
|
|
–Haiek egarriz hil ziren. Eta nik azken argazkia egin nion aitari, abandonatu egin
|
nuela
inoiz ez ahazteko.
|
|
Baimen berezia eman didate zeren... jakin nuen espetxean ezohiko bisitak onartzen dituztela familia egoera batzuen berri emateko eta... ai ene, ez dakit zelan esan ze badakit azalpen luzeegiak eskatuko dizkidazula... tira, izatezko bikotea osatuko dut. Bai, badakit esan
|
nuela
inoiz ez nintzela horretatik pasako, eta ez jarri estralurtar aurpegi hori. Tobias du izena.
|
2021
|
|
Zinema ikasten hasi aurretik munduko gauzarik moloiena iruditzen zitzaidan, behar bada uste nuelako
|
nuela
inoiz pauso hori eman. Orain, pausoa eman dudan honetan, iruditzen zait zinema ikastea nahiko gauza arrunta dela.
|
2022
|
|
Zenbat lore ikusi ote nituen hazirik eman gabe zimeltzen? Hainbeste saiakera antzuren ondoren, pentsatu ere pentsatu nuen ez
|
nuela
inoiz lortuko hainbeste amestutako hibridoa.
|
|
ez
|
nuela
inoiz sentitu...
|