2000
|
|
Harantzago joanaz nioen, nik gazteleraren aurka ez
|
nuela
ezer, nire bigarren hizkuntza nuela eta maite ez ezik beharrezko; hala ere, etorkizunari begira, hirugarren baten premian geundela zientzia, teknika eta harreman zabalagoetarako, eta beharrezko ikusten nuela ingelesa, noski. Aurretik Quebec aipatu nionez eta ondotik ingelesaren baliapen hobea, nire erantzuna ez zuen hain gogoz hartu.
|
2001
|
|
Hautsak kendu eta kendu pasatzen dut egun guztia. Gure amak, goian bego, ikasketarik gabe ez
|
nuela
ezer lortuko esaten zidan txikia nintzenean. Baina ez nion kasurik egin.
|
|
Nahiz eta azken hilabete honetan istripu bat izan zela esan behin eta berriro neure buruari, istripu bat, eta ez zela finean nire erru hutsa izan, baizik Armendariz eta biona, auto barruan txorakerietan hasi eta errepideari arreta gehiago ez ipintzeagatik. Era berean, egin nuena baino gehiago egiterik ez zegoela sinetsi nahi nuke benetan, han geratuz gero
|
nuela
ezertan lagundu eta dena, tamalez, modu berean amaituko zela.
|
2003
|
|
Erran baldin banuen erran, arduradunarenganik entzun nuen orduan ez
|
nuela
ezer ulertzen haien eginkizunean, eta ene esku sartzea kaltegarri izan zela; hona zertako: frantsesek eta espainolek ez dakite alabaina pairatzea zer den.
|
|
Azaldu behar izan nion ez
|
nuela
ezer kopiatu behar, ikusi baino ez nuela egin nahi. Hizketan hasi zen Luvino orduan, borborka, eta susmo bat izan nuen.
|
2006
|
|
–Lapur madarikatua nintzela erran zidan. Nik erran nahi nion oker zegoela, langile prestua nintzela, sekula ez
|
nuela
ezer lapurtu... baina ahoa bozaturik neukan. Ezetz erran nion buruaz, Jainkoak barka nazala!
|
|
Ezetz egin nion buruaz, ez
|
nuela
ezer behar. Altxatu egin zen.
|
2009
|
|
–Esan nizun nire arrebaz ez
|
nuela
ezer jakin nahi, txo!
|
|
Luzatzen ari zen. Autorik ez izatea eta Bilbon bizitzea zama astunegiak ziren eta segurutzat ematen nuen ez
|
nuela
ezer aurkituko, ez behintzat ezer onik. ETTan apuntatu eta lehenengo egunetan etxean egoten ahalegintzen nintzen, telefonotik hurbil, badaezpada; gero ren bat egonez gero.
|
|
Zergatik ez nion egia esan? Ezetz, aspaldi ez
|
nuela
ezer idazten. Ia bi urte zirela azken argitaletxeak ia beste bi urte idazten pasa nituen poesia liburua kartazal lodi batean itzuli zidanetik.
|
2011
|
|
Beste bandoko armadako errolda, beste bandoa, halaxe esaten dio hanka okerrak gureari? goitik behera miatua nuen aurreko batean, baina ez nuen deus ere topatu; horregatik, atzo, heriotza zigorren liburukotea mahairatu zidan funtzionarioak, aurkibide orokorreko aipamena horri zegokiola eta huraxe
|
nuela
ezer aurkitzeko azken aukera esanez.
|
|
Bere etxean apenas idazten nuen, gau bat bakarrik igarotzen nuelako gehienbat, burdinazko ohe meharrean batzuetan edo lurrean zabaltzen genuen koltxoiaren gainean besteetan. Baina ikusi orduko galdetzen zidan eleberriaz, tramaren hari nagusiak buruz ezagutzen baitzituen, eta ezer aurreratu ez nuen asteetan ere zerbait berria kontatu behar izaten nion, saiatu nintzela frogatzeko, ez
|
nuela
ezer idatzi esaten banion tristatu egiten baitzen.
|
|
Suposatzen zen Imanolen istorioak Herio engainatzeko moduren bat bilatzen lagundu behar zigula, baina entzun bezain pronto ohartu nintzen hortik ez
|
nuela
ezer aterako.
|
|
Baina ondo. Ikusi nituela niri bezain ongi atera ez zitzaienak, eta ezetz, ez
|
nuela
ezer ere esan, inon. Baina banintzen, ez?
|
2012
|
|
Ez nuen ezer sentitu. Bi urte baziren ez
|
nuela
ezer sentitzen Marcok ukitzen ninduenean. Nik uste, desengainatu egin nintzela.
|
|
Baina gero erabaki nuen ezetz. Hobe
|
nuela
ezertan ez sartu. Gainera, harreman irekia bazuten, hura beraien kontua zen.
|
|
Tira, berdin da. Kontua da nik lehen ere ez
|
nuela
ezertarako gogorik izaten; ez zen orain bezala, orain ez baitut ezer sentitzen, eta orduan... zerbait trinkoa litroka edan banu bezala sentitzen nintzen, beruna edan banu bezala, edo galipota, edo tankera horretako zerbait astuna eta nazkagarria.
|
|
Lehenbizi, Gineako kostan izandako itsasontzi bateko kapitain bat ezagutu nuen, han arrakasta handia izan ondoren, berriro itzultzeko erabakia hartua zuena. Gustura entzun zuen nire hizketaldia, garai hartan atsegina baitzen, eta, mundua ikusi nahi nuela esan nionean, erantzun zidan itsasaldia berarekin egiten banuen ez
|
nuela
ezer ordaindu; haren mahaiko laguna izango nintzela eta bidaldiko adiskidea, eta salgairik eraman nahi baldin banuen, salerosketan lortutako irabaziak osorik niretzat izango zirela, eta beharbada horrek erabakia hartzeko indarra emango zidala.
|
|
Odol hotz nahikoa eta behar adina adore izan nuen lehorretik espero nuena baino gertuago nengoela ikusteko, eta zutik jarri eta ahaleginak egin nituen handik lehorrera ahal bezain azkar joateko, beste olaturen bat etorri eta ni berriro itsasora eraman baino lehen. Baina berehala konturatu nintzen
|
nuela
ezer egin, itsasoa ikusi bainuen gainera zetorkidala mendi erraldoi baten erara eta etsai bat bezain amorratua, nik, berriz, hari aurre egiteko ez baliabiderik eta ez indarrik ez nuelarik. Egin nezakeen gauza bakarra zen arnasari eutsi, eta ahal banuen neure buruari uretan sartzen ez utzi, igeri egin, arnasa behar bezala hartu, eta neure burua, nola edo hala, itsasbazterrerantz gidatu; baina orduan kezkarik handiena nuen aurrera egitean itsasoak, itsasbazterrerantz eraman ninduen bezala, atzera egitean, berriro barrualdera eramango ninduela.
|
|
Hitz egiten hasi zirenean, sekula ez
|
nuela
ezer hain kontranaturalik entzun pentsatu nuen; zeren eta txakur edo behi batek Ingalaterran edo yahoo batek houyhnhnmlandian hitz egingo balute bezain zentzugabea iruditzen baitzitzaidan. Portugaldar zintzo haiek ere txunditurik zeuden nire jantzi bitxiez eta hitzak esateko modu arraroaz, oso ongi ulertzen zituzten arren.
|
|
Amore eman nuen azkenean, ohartuz ezin
|
nuela
ezer hoberik egin. Azaroaren 24an irten nintzen Lisboatik, merkatalontzi ingeles batean, baina kapitaina nor zen ere ez nuen galdetu.
|
2013
|
|
Eskutitza Ingalaterrara iristerako ama hilda zegoen. Berak bazekien nik ezin
|
nuela
ezer egin, eta ziurrenik jakingo zuen bere heriotzaren atariko eskutitz hark nire bizitza ere aldatuko zuela. Etxean ez zelako inor geldituko eta hamabost urteko nire anaia izebaren etxera joan zela bizitzera.
|
|
Aulkitik jaitsi ez banintz, buruan joko ninduen, bete betean[...]. Nik sukalde aldera jo nuen, baina han konturatu nintzen ez
|
nuela
ezer ikusten». Zauria begi batean izan arren, Basañezek une horretan bi begiak zituen estaliak; ez zuen ezer ikusten, eta lurrean etzan zen.
|
2014
|
|
–Preso sozialek ere ez zuten ulertzen. Galdetzen zidaten ea zenbat diru ordainduko zidan ETAk, eta nik erantzuten nien ez
|
nuela
ezer kobratuko. –Eta, hortaz, zergatik egin duzu??, eta esplikatzen nien:
|
2016
|
|
Ez zinen ezkutatu lerroa esnifatzeko, baina ez zenidan eskaini. Ez zenidan sekula eskaintzen, bazenekielako ez
|
nuela
ezer sartzen, eta ez zinen ezkutatzen sartzeko, zu horretan ikusteak amorrua eta mina ematen zidala jakinagatik, bai bainekien zure egoera zein zen. Eta ez zinen ezkutatzen, batez ere, mugagabeki estimatzen zintudanez, maite idatzi dut hasieran, baina ezabatu eta estimatzenekin ordezkatu berehala, maitasun erromantikoarekin ez nahasteko, eta, batez ere, gizonezkoa izanik, sentimenduak apaltzen, «maite zaitut» ahalik eta gutxien erabiltzen, eta erabiltzen dudanean zein testuingurutan eta nori esaten diodan ondo neurtzen ikasi dudalako, behar ez duen inori maite dudala pentsaraztea saihesteko?, mugagabeki maite zintudanez, nioen, epaitzen ez zintudalako, eta oraindik ere sudurretik speed merkea sartzen jarraitzen bazenuen, harekiko zeneukan atxikimendu zitalagatik egiten zenuela onartzen nuelako eta zuk hori bazenekielako.
|
|
Bost edo sei urtez izan naiz Mahai Nazionaleko partaide, baina kargu horretan nengoelarik ere beti sentitzen nuen erabaki funtsezkoak beste batzuek hartzen zituztela, nik ez
|
nuela
ezer agintzen, alegia. Adibide bat jarriko dizut.
|
2017
|
|
Ondoko egunetan behin eta berriz deitzen zidaten bai erizainak eta bai Marak, eta tarteka baita irakasleak ere, eta guztiei tregoa bat eskatu nien, nire baitan gauzak ordenatzeko denbora bat behar nuela errepikatu nien, baina benetan pentsatzen nuena besterik zen, aldi batez emakumeekin ez
|
nuela
ezer jakin nahi alegia, saturazio puntu batera iritsita bainengoen, eztiarekin ere gertatu izan zait inoiz, okagarria bihurtzeraino. Bakarrik lo egin nahi nuen aldi batez, soltero bizi nahi nuen.
|
|
Ez
|
nuela
ezer egin esan nion, arranopola. Bistan zegoenez Lennie beti ari zen negarrez edo baztarrak lerdeztatzen, herrian barrena leihoren batetik emakumeren baten zelatan ez bazebilen.
|
2018
|
|
alardean oso zentratuta bizi nintzen. Oso gogorra izan zen, baina argi nuen ez
|
nuela
ezer txarrik egin. Eta batzuetan kontziente ere ez nintzen presioaren neurriaz; energia oso ondo kudeatu behar nuen, bizirik iraun nahi banuen:
|
2019
|
|
Ama hil zenean paperak atontzeko erabili genuen abokatuari deitu nion. Errautsak hartu, edo notario bat eraman eta legearen aurrean garbi adierazi ez
|
nuela
ezer jakin nahi gizon hartaz. Horiek ziren aukera biak.
|
2020
|
|
Garaje batean igaro nuen gaua, begiak ezin bildurik, egin nezakeenari bueltak eman eta bueltak eman. Eta zenbat eta gehiago pentsatu, orduan eta argiago nekusan ez
|
nuela
ezer egin behar, normaltasuna erakutsi besterik. Ezer ikustekorik izan ez banu bezala jokatu behar nuen, bestela egingo nukeena egin.
|
|
Eta niri oparitxo bat egin nahi zidatela. Ez
|
nuela
ezer esan behar. Eskerrik asko, eta kito.
|
|
Uzteko lana eta zurekin joateko. Ez
|
nuela
ezeren faltarik izango. Nik egin nuen barre orduan.
|
2021
|
|
–Bitxiena da –nabarmendu zuen, berriketa hutsalean ari den gizonaren gisan– ez
|
nuela
ezertan ere pentsatzen. Harrien erdian eserita nengoen, maitea besoetan hartuta, letargia moduko batean zurrun.
|
|
ez
|
nuela
ezer zain, eta ordainetan sinetsiko bainuen
|
2022
|
|
Azken egun horietan hasi nintzen erditzeari buruz irakurtzen, ordura arte ezer ez. Pentsatzen nuen bakarrik aterako zela umea, nik ez
|
nuela
ezer egin. Haurdunaldi deskonektatuak.
|
2023
|
|
Eta Maik altxatzen utzi zuen. Egia da neuk ere ez
|
nuela
ezer egiten, baina bera etxean egoten zen egun osoan! Bertatik egiten zuen lan, han, lizunaren ondo ondoan, gozo.
|
|
Luziak kontatu bezala, zahoriaren antzera jokatzen imajinatu nuen, mugimendu pausatu eta moteletan, eskuak Petraren gorputzaren gainean ezartzen; baina ez zirudien burualdetik behera egingo zuenik, hain zuzen ere oinak eta enbor lako hankak geldi baino geldiago zituelako. Ez nuen ulertzen, beharbada kontua da ez
|
nuela
ezer ulertu behar; baina irudipena nuen salutadoreak beheraka zabaltzen zuen energia magnetiko hark goraka ninderamala ni, une batetik bestera lebitatzen hasirik, koltxoi somierrak zeharkatu, eta Petraren alboan agertzeraino.
|
|
Berarengan nuen esperantza, eta erabat utzi nion neure buruaren alde egiteari. Sinistuta nengoen, alabaina, ez
|
nuela
ezer galdu lehenagoko askatasunetik, salbu eta ohitura txar neurekoi batzuk, faltan nabaritzea ere merezi ez zutenak. Urte eta erdi zen elkarrekin bizi ginela.
|