2000
|
|
Eta, presondegitik urrun geundenean, zakutik atera ninduten, eta handik borzpasei egunetarat, don Venancio Roblesen etxalekuetarik hurbil geundenean, berriro sartu. Eta bide guztian Nenbo izan nuen buruan, eta morroiei ere galdetzekotan egon nintzen
|
nola
ote zegoen ene zisne beltza, baina ez nintzen ausartu, ez dakit hartarat herabe nintzelako edo beldur nintzelako berri gaixtoren bat emanen ote zidaten... Eta, behin harat heldurik, morroien konbertsazioneetarik jakin nuen ezen haietarik bat don Venancioren bila joan zela... eta, hala, itzuli zen hura handik gutirat, hartu ninduten bi morroiek beren besoetan, ireki zuten ate bat, eraman ninduten eskailera batzuetan goiti, ireki zuten bertze ate bat, atera ninduten zakutik... eta don Venancioren aitzinean aurkitu nintzen, bekoz beko, haren gelan.
|
|
Eta nola oroitzen zen aita bere seme kuttun hartaz, hura kanpoan zegoenean!, mihian mila erran erabiltzen zituela:
|
nola
ote dago etxeko primua, nola nabaritzen dudan haren hutsa, datorrenean present bat egin behar zioat...
|
2001
|
|
Eta nola daude gurasoak? Eta
|
nola
ote daude zerbait euskeraren alde egin lezaketen gizon eta emakumezkoak. Zer nolatan ote daude ere euskeraren alde egin behar eta lezaketen bertako apaizak?
|
2005
|
|
Eta joan egin zen. Begietara begiratu nion,
|
nola
ote zegoen antzeman nahirik, Idoiak esan bezain gaizki ote zegoen aztertu nahirik, baina ez nion ikusi lehenagotik ikusi gabekorik ezer; agian neke keinu arin bat, izatearen erroetatik bertatik jaiotzen diren neke horietako bat.
|
2008
|
|
Guztia jakin nahi baitzuen, mila galdera egin zizkion anaia gazteenari: Auxtin
|
nola
ote zegoen, maisuari salatu ote zion gertatua, don Hipolitok zer erantzun ote zion, aitarentzako mezuren bat eman ote zion maisuak Honoratori, eta Honoratok lehenik esan zion baietz, Auxtinek salatu eta maisuak bazekiela gertatutakoaren berri; eta gero esan zion ezetz, ez ziola aitarentzako mezurik eman, baina, esan ere, esan zuela:
|
|
Guztia jakin nahi baitzuen, mila galdera egin zizkion anaia gazteenari: Auxtin
|
nola
ote zegoen, maisuari salatu ote zion gertatua, don Hipolitok zer erantzun ote zion, aitarentzako mezuren bat eman ote zion maisuak Honoratori... eta Honoratok lehenik esan zion baietz, Auxtinek salatu eta maisuak bazekiela gertatutakoaren berri; eta gero esan zion ezetz, ez ziola aitarentzako mezurik eman, baina, esan ere, esan zuela: " Itzuliko da deabru hori eskolara, eta orduan konponduko ditugu gauzak!".
|
2009
|
|
–Eta
|
nola
ote daude nire zortzi seme alabak. Barre egingo ote dute goizean goizik?
|
2010
|
|
Gero, etsipenaren ertzetik, munduaren aurkako gorroto handi bat sentitu nuen, erabatekoa, nire buruaren aurkakoa ere bazena, neure buruaren aurkakoa batik bat, gizon eskasa behar nuen, zinez, Adaren, Bibiren eta izeba Ernestinaren erreguek ukitzen eta hunkitzen ez baninduten!?, orduan gehiegi konturatzen ez banintzen ere?
|
nola
ote zeuden nire neuronak, egunetako tentsioak eta estresak jota??, ez dut uste, bestela ere nahiko lan?; gero, berriz, belauna leiho koskan jarri, eta erraietan oihu beldurgarri bat sortzen nabaritu nuen, baita biribiltzen eta gora egiten ere, eztarrirako bidean: kanpora atera nahian zebilèn oihu bat zen, gorputzaren mugak hautsita, munduak ere jakin baitzuen, halako batean, nire ahalegina kontu serio bat zela, ezin serioagoa; eta gero?
|
|
Gogorra da, bai. Beti pentsatzen gizona
|
nola
ote dagoen itsasoan baina horixe da dagoena.
|
2011
|
|
Aduriz aritu zen hizketan eta utzi ziguten pasatzen. Gero esaten zuen urduri samar jarri zela, baina bere buruari galdetzen ziola
|
nola
ote geunden atzekoak bera horrela bazegoen. Eta zigarroak atera zituen denontzat.
|
2013
|
|
Nire ama, aita eta anaia
|
nola
ote dauden pentsatzen dut. Noiz ikusiko ote ditut berriro?
|
2015
|
|
Non ote zegoen Eme? Eta, batez ere,
|
nola
ote zegoen. Zortea izan zuen berak, ikaragarrizko zortea.
|
2016
|
|
Bost mila pezeta jaso nituen trukean, ez zuen gaixoak gehiagorako eman. Eta aitortu behar dut Zestoako desguazearen ondotik pasatzean burua jiratzen nuela hasierako hilabeteetan, nire R7 maitea
|
nola
ote zegoen jakiteko. Nostalgia horrek ez zuen askorik iraun ordea, auto berria ekarri nuelako.
|
2018
|
|
Ez nuen ordea erakusketa bakarrik ikusi nahi. Banekien Tapiak pintatutako mural bat bazela herrian, Eusko Jaurlaritzako Herrizaingo Sailaren aginduz gainetik pintatu zutena 2009an, eta huraxe ikusi nahi nuen batez ere,
|
nola
ote zegoen, zer gertatu ote zen muralarekin.
|
2021
|
|
Eta derrepente dena da errazagoa. Kafea prestatzea, logela txukuntzea, katuari jaten ematea, zure lagunak non eta
|
nola
ote dauden irudikatzea: dena da eramangarriagoa.
|
|
Gotzon eta Nagore
|
nola
ote dauden pentsatzen hasi naiz. Ez naiz haietaz gogoratzen.
|
|
Oso garbi ez dut sentitzen denbora nola igarotzen den; fotograma soltetan bezala ikusten ditut eszenak. Hara, mediku goapoa, aho estalkia jantzita, mutur sarea deitzen dio gure zaharrak,
|
nola
ote daude gure zaharrak, ba ote dakite ezer, eta anai arrebek jakin ote dute, honezkero Jonanek telefonoz deituko zien denei, eta zure ama, ilobatxo, laster agertuko da hemen bere aurpegi serio baina maitekor horrekin. Jonane, agian, telefonoz deika ibili beharrean, zuzenean joan zen tabernara berri ematera, larria ez dela, lasai hartzeko, gure zaharrak ez baitira gehiegi asaldatu behar, haiek ere hanka bat Karonteren txalupan daukate eta; bizirik irteten banaiz, bisitan izango ditut denak, auskalo zer irtengo zaidan mingainetik, lelokeria mordoa, ziur; bizirik irteten ez banaiz, Jonanek eta gure herriko beste poeta gazteak epitafio eder bat idatziko dute bien artean, Dickinson eta Rilke konbinatuz, zu ere han izatea gustatuko litzaidake, iloba bihotzekoa, a zer koktel gozoa Estigia putzua zeharkatzeko, mediku guapoak lasai egoteko esan dit, esku onetan nagoela, badu horrek bere buruagan usterik, eta egoera honetan hobe hala izatea, eskumuturrean ziztatuta daukadan bidetik zainean gora argi eta garbi sentitu dut anestesia besoan barrena, eta lepoko zainetik igaro da garuneraino, etzalekuak txalupa dirudi, Karonte, poema bat xuxurlatuko diat, Orfeok kantuan esandakoa baino ederragoa, eraman nazak goxo goxo beste aldera, etzaleku txalupa honek aurrean hesi bat zeukak, hi:
|
2022
|
|
Egunero galdetzen diot neure buruari ea zer
|
nola
ote zauden, eta erantzuna jaso arteko onik ez dut izango, ene maite atsegin hori. Mezkita urdina baino ederragoa zara, alaia bertze inor ez bezala, eta zure irribarreak gehiago balio du Otomandar inperioko urre eta zilar guztiek baino.
|
|
Bitartean, Ager A. k zehazten duen bezala, bi aste igaro dira eta ama da gehien bat ardura ageri duena, bere semea
|
nola
ote dagoen galdetzen duena, bere" gaitzaz" arduratzen dena. Arrebaren jokabideak ere zer esan luzeak ekarri ditu.
|