|
2015
|
|
|
Bada,
|
nola
nahi duzu, ene Jainkoa, har hain nardagarriak jasan ditzan kontrakotasun hauek. Hala bedi, ene Jainkoa, Zuk horrela nahi duzunez gero, nik ez dut nahi Zu maitatzea baino besterik.
|
|
|
2 Nahiko miseria da, atean etsaiak dituztenen antzera bizitzan beti bizi beharra, ez dute armarik gabe ez lorik egiterik ez jaterik, eta beti izu ikaraz alderen batetik gotorleku hau zulatuko ote duten. Oi ene Jaun eta ene ona!,
|
nola
nahi duzu hain bizitza dohakabea desiratzea, desiratu gabe egoterik eta bertatik atera gaitzazula eskatzerik ez baitago, Zugatik galtzeko itxaropenez edota egi egiaz zure zerbitzuan gastatzeko ez bada, eta batez ere zure borondatea den kontuan hartuz. Hala bada, ene Jainko, hil gaitezen Zurekin, san Tomasek esan zuen bezala, Zu gabe bizi izatea eta Zu betiko galtzea gerta daitekeelako beldur hauekin, sarri sarri hiltzea baita.
|
|
|
Pax vobis, eta hilobitik irten zen gaineko harria irauli gabe. Aurrerago ikusiko duzue
|
nola
nahi duen Haren Maiestateak beraz goza dezan arimak beronen erdian bertan, hemen baino gehiago oraindik azken egoitzan.
|
|
|
9 Baina, ai ene Jainko, gauza espiritualetan ere
|
nola
nahi ditugun askotan gauzak geure iritzira ulertu, eta baita egiatik oso okertuak ere, munduko gauzetan bezala, eta uste dugu geure aurrerapena otoitz jarduerako urteen arabera neurtu behar dugula; are gehiago: badirudi neurria ezarri nahi diogula, bere dohainak neurririk gabe nahi duenean ematen dituenari, eta bati urte erdian beste bati urte askoan baino gehiago eman diezaiokeenari!
|
|
|
Ari garen honetan, ordea, ez dago halako konponbiderik, baizik eta Jaunak noiz irudikatu nahi duen izan behar da kontuan eta
|
nola
nahi duen eta zer nahi duen. Eta ez dago ezer kentzerik ez ipintzerik, ezta horretarako erarik ere, ez nahi dugunean ikusteko, ezta ikusteari uzteko ere; gauza bereziren bat begiratu nahi dugunean, bistatik galdu egiten da Kristo.
|
|
|
Egun honetatik, monasterioa ezergatik ere egin gabe ez uzteko erabakia hartu zuen, eta haren senarrak ere gauza bera, nola gauzatu ez bazekiten ere. Izan ere, badirudi emazteari orain eginik dagoena jartzen ziola Jainkoak bihotzean, eta berak monasterioa
|
nola
nahi zuen esaten eta irudikatzen zien pertsona haiek barre egiten zuten, berak eskatzen zituen gauzak ez zituela aurkituko iruditzen zitzaielako; iritzi horretakoa zen batez ere berak zuen aitor entzuleetako bat, san Frantziskoren fraidea, gizon jakintsua eta maila handikoa. Bera [emakumea] nahigabe handiak harturik zebilen.
|
|
|
4 Ez ditut jartzen fundazio hauetan bideetako neke handiak, hotzez, eguzki beroz, elurrez, batzuetan egun osoan elurra geratu gabe zela, beste batzuetan bideak erraturik, beste batzuetan nahiko gaixorik eta sukarrez, bada, Jainkoaren aintzarako, ohikoa zen nik osasun onik ez izatea, baina argi ikusten nuen Jaunak ematen zidala indarra. Izan ere, fundazioa egin behar zen egun batzuetan gertatzen zitzaidan hainbeste gaitzez eta minez egotea, non biziki nahigabetzen bainintzen, oheratu gabe gelan egoteko eran ere ez nengoela iruditzen zitzaidalako; eta gure Jaunagana jo, eta Haren Maiestateari kexatzen nintzaion esanez,
|
nola
nahi zuen ezin nuena egitea, eta gero, nekez bada ere, Haren Maiestateak indarrak ematen zituen, eta hartzen nuen gar eta arduraz neure buruaz ahaztu egiten nintzela zirudien.
|
|
|
Haragia gaixoa da, eta oroit zaitezte izerdi hain miragarri eta erdiragarri hartaz. Bada, jainkozko eta bekatu gabeko haragi hartaz Haren Maiestateak gaixoa zela esaten badu,
|
nola
nahi dugu gurea hain sendoa izatea, etor dakizkion jazarpen eta sufrimenduak ez sentitzeraino. Eta haiengan ere haragia espirituaren mende ezarria bezala izango da.
|