|
2008
|
|
|
Harrigarria izan zen
|
nola
lasaitu ziren, eta nola etorri zitzaien atzera kolorea aurpegietara. Laster elkarren artean berriketan ziren, aldian behin isilduz belarria erne jartzeko; eta luze gabe, beste soinurik sentitu ez zutelarik, erremintak bizkarrean hartu eta abiatu egin ziren berriro, Merry aurretik zutela Silverren itsasorratzarekin, Eskeleto Uhartearekiko lerro zuzenetik ez ateratzeko.
|
|
2009
|
|
|
Barre. Horixe da, horrexetarako deitzen dut, barrea eragiteko, arriskutsua dirudi esan eta
|
nola
lasaitzen den entzuteko. Horrexetarako, orain argi daukat.
|
|
2010
|
|
|
–Ni pertsona berezia naiz zuretzat, bai, eta horregatik deitzen dizut era berezian?; esan nahi dizudana da ederki barruntatu nuela norenak izan zitezkeen ate kolpeak? baina nik, igela
|
nola
lasaitu pentsatzen jarri nintzelako edo, kasurik ez; ate jotzaileak, ordea, berriro ekin zion, eta nik, orduan ere, ez nion kasurik egin, hura egoskorra bazen ni ez nintzen gutxiago izango; edo aitzakiak asmatzen ote nenbilen orduan ere, beldur nintzelako txokolatezko muxu batek eragin ziezadakeèn aztoramenduaz, oilo busti bat bezala?; bitxia nire oilotasuna ez onartzeko modua, orain igel hezle ... Helena zen, jakina?
|
|
|
bi kolpe azkar hiru bider—, deitzen ari zitzaidanak esan nahi balit bezala: " Ni pertsona berezia naiz zuretzat, bai, eta horregatik deitzen dizut era berezian"; esan nahi dizudana da ederki barruntatu nuela norenak izan zitezkeen ate kolpeak... baina nik, igela
|
nola
lasaitu pentsatzen jarri nintzelako edo, kasurik ez; ate jotzaileak, ordea, berriro ekin zion, eta nik, orduan ere, ez nion kasurik egin, hura egoskorra bazen ni ez nintzen gutxiago izango; edo aitzakiak asmatzen ote nenbilen orduan ere, beldur nintzelako txokolatezko muxu batek eragin ziezadakeèn aztoramenduaz, oilo busti bat bezala?; bitxia nire oilotasuna ez onartzeko modua, orain igel hezle ... Helena zen, jakina...
|
|
2015
|
|
|
Eta nola negar malkotan sartzen ninduzun besoetan hartuta errekara? Desio nuen une hura, zuk nola heltzen zenidan, nik nola lotzen nituen eskuak zure lepaldean,
|
nola
lasaitzen ninduzun belarrian muin emanez, nola kilikak egiten zenizkidan nire barre karkara entzun nahian. Plastikozko sandalia haiek jantzita zoriontsu nintzen.
|
|
2016
|
|
|
Amonarengatik ari bainaiz negarrez, eta ez nigatik. Eta badakizu
|
nola
lasaitzen duen negar egiteak. Eta ez badakizu, egizu aproba behin edo behin.
|
|
2017
|
|
|
Eskerrak ez zen esnatu. Lunak ez luke jakingo
|
nola
lasaitu, bera ere beldurtuta zegoen eta. Ohera itzuli zen berriro eta koadernoa irakurtzen jarraitu zuen.
|
|
|
Arratek ez daki
|
nola
lasaitu. Ea hil egin nahi ote duen galdetu dio.
|
|
2020
|
|
|
Ane larunbatetan nahiko goiz jaikitzen zen, asko gustatzen zitzaion institutuan agindutako etxerako lanak egitea musika entzuten zuen bitartean. Irribarre egin zuen gogoratzean, Ane jaioberria zenean, autoz zihoazenean, negarrez edo urduri baldin bazegoen,
|
nola
lasaitu eta isiltzen zen edozein musika jartzen ziotenean. Hamasei urte geroago, Anek ez zekien musikarik gabe deus egiten.
|