|
2000
|
|
|
Eta bertze egun batean, nola baitzen astronomian ere jakintsu, Carlos de Sigüenza y Góngora mexikarraren Manifiesto filosófico contra los cometas liburu publikatu berriaz aritu zitzaidan; eta, liburuak erakusten zituèn teoriak agertzen zizkidala, nola oroitu nintzen ni osaba Joanikotez, eta
|
nola
imajinatu nuen haren boza: " Aspaldi erran nian nik hori!"
|
|
2009
|
|
|
–Eman itzak herorrek bost eta hamabost buelta nahi baduk, putakume horrek!?, eta potroetan ostiko bat eman eta alde; nora egingo zuen alde, baina?; behin ihes eginez gero betiko egin baitzuen ihes, itzalpean bukatu nahi ez bazuen bederen, hain ziren estuak eta bihozgabeak ordenantza militarrak, berak. Domingok? guztiz beste moduan irudikatu zituenak, diziplina gogor batean oinarrituak, bai, baina baita zuzentasun gutxieneko batean ere?
|
nola
imajinatuko zuen, bada, berak azken urte haietan idealizatutako armada sarjentu kabroi hura bezalako jendailaren beharrean zegoela, diziplinari eusteko!?, agintari eta buruzagi militarren apeta apetatsuetatik urrun!, baina ez?; eta hura hasiera zen, antza, Domingo bi urterako joan baitzen bolondres: nola jasango zituen bi urte, ordea, hilabetea jasateko gai ez zenean?; goiz erditik aurrera zen orduan, gainera:
|
|
2010
|
|
|
hara miraria!, beste mirarietan nekez sinets baitezaket:
|
nola
imajinatu, bada, herren edo zango bakar bat lau metroko pertika jauzia egiten, Marc Wrigthek Melbournen egin zuen bezala. Zuk ere berdin egin zenuke, Heinrich:
|
|
|
Begiak irekita, aurrera begiratu nuen, eta han hormarik ez... hara miraria!, beste mirarietan nekez sinets baitezaket:
|
nola
imajinatu, bada, herren edo zango bakar bat lau metroko pertika jauzia egiten, Marc Wrigthek Melbournen egin zuen bezala. Zuk ere berdin egin zenuke, Heinrich:
|
|
2014
|
|
|
Betiko kontzeptua bizitza noblea zer den, zertan datzan jende ttipiaren zoriontasun ttipia (handikien zorionean alegia), zer den jende masa gaixoa, emakumea, ahulak, gizarte aristokratikoaren betiko amets bera, etc. Batez ere, planetaren destino edo patu transzendente batean sinestun jarraitzen du beti1941; gizartearen eta historiaren azken helburu hori, Jainkoaren etorrera bezala bururatzen da(, ce grand succès final qui sera le complet avènement de Dieu?) 1942 Halako helburu altuarekin, demokrazia izan daiteke, oraingoz eta aldi baterako, ezinbesteko periodoa behin behingoz1943; baina, momenturen batean, berriro hasi1944 edo guztiz bere burua transzenditu, hots, irauli eta gainditu beharra izango du (demokraziak, eta edozein sistemak), egitekoaren altueran ibiltzeko. Ikus dezagun, bada, Renanen ustezko historiaren helburu hori, logikoki horren argitan ikusi eta juzgatzen baitira oraina eta iragana, eta
|
nola
imajinatzen duen hartarako bidea.
|