2006
|
|
Erdi lokartuta nengoen, eta kariƱozko keinu txeratsua iruditu zitzaidan musu hura; beraz, ez nuen ezer esan, geldirik geratu nintzen. Ezpainak berriz sentitu
|
nituen
azal gainean, eta oraingoan hantxe gelditu ziren, pa txikiak emanez, goraxeago, beheraxeago...
|
2012
|
|
Nire zereginetan ari nintzela, behin batean, poltsa txiki bat aurkitu nuen gauzak miatzerakoan, lehen esan dudan bezala, oiloei jaten emateko aleez betea egondakoa, ez gure bidaldian, aurreko batean baizik, uste dudanez, itsasontzia Lisboatik etorri zenean. Poltsan geratutako ale apurrak arratoiek jan zituzten, eta barruan ez
|
nituen
azalak eta hautsa besterik ikusi. Poltsa beste zerbaitetarako behar izan nuenez gero, uste dut sutautsa gordetzeko izango zela, tximisten beldurrez zakuetan bereizi nuenean, edo antzeko zerbaitetarako, poltsa astindu eta ale azalak kanpora bota nituen, harkaitzaren azpian, gotorlekuaren bazter batean.
|
|
Julietaren zenbakiak notatu
|
nituen
azal leun eta beltzeko karnet urrian. Zakurrari musurika ari zitzaion jada, sutsu, mutiko horren izena mihi puntan daukat errepikatuz, behin, bitan...
|
2013
|
|
Umetan lilura sentiarazten zidaten hortzetako aparatuek eta txertoen markek. Orbainak izan nahi
|
nituen
azalean. Bizipen gomutagarriren bat pairatu duenaren seinaletzat nituen, norberak esku hartzerik izan ez duen abentura basatien lekukotzak zirelakoan.
|
2016
|
|
Logelan sartu eta mahairantz makurtuta ikasten topatuko nuela imajinatzen nuen; atzetik hurbildu eta ezpain guriak laztantzen nizkion, esku jostariekin lehenengo, ezpain gosetiekin gero; hura eserita, alborantz biratuta, eta ni atzean zutik, haren aurpegiak nire bularren artean atseden hartzen zuela; ilea xamurki orrazten nion behatzekin, leporantz irristatzen nizkion hatz mamiak garondotik, belarri azpitik aurrerantz eraman eta kokotsean elkartzen nituen, hortik zintzurrera, astiro astiro saman beheranzko bideari jarraitu eta elastiko barrutik sartzen nion eskua; bularraldea igurzten nion, titipunta txiki gogortuak, sabelalde irmoa; besoa elastikoaren lepotik paparrean behera barru barruraino sartzen nion, eta zilborreraino iristean, hura doi bat haztatu, eta atzeranzko bidea egiten zuen eskuak olgetari; lepotik atera eta elastikoa kentzen nion, praketako botoiak askatzen nizkion zakil hanpatuak arnasa har zezan, baina ez nion oraindik ukitzen, zilborrean izartxo eta espiralak marrazten nizkion hatz puntekin eta etengabe musukatzen nuen, musukatzen ninduen, musukatzen genuen elkar. Zenbat aldiz korritu ote
|
nituen
azal hartako bide guztiak! Zenbat aldiz Anderrek nireak!
|
|
Ez dut esan nahi horrekin aspergarriak zirenik. Goiz horietako batean, esate baterako, sekulako zalapartak atera zituzten bietakoren bati aurpegian edo lepoan edo ez dakit non orbanen bat atera zitzaiolako, eta armairuko tiraderetan aztarrika sumatu
|
nituen
azalaren zaintzarako pilaturik dituzten produktuen artean bila. Beharbada ez zela orbana pentsatzen nuen nik, maitaleren baten suhartasunak utzitako arrastoren bat izan zitekeela, baina tarte bat geroago, ni bazkaritarako entsalada eta haiek gosaritarako ogi xigortuak jaten ari ginen bitartean, beren aurpegiei eta lepoei erreparatu nien eta ez nien ez orbanik ez inolako arrastorik atzeman.
|
2022
|
|
Pare bat astean berreskuratu
|
nituen
azalaren kolorea, nire ohiko pisua eta loa. Eta baita adorea ere.
|
|
Garnier andreak baraila estutu zuen. Giharrak tenk ikusi
|
nituen
azalaren azpian.
|