|
2000
|
|
|
Bidaia amaitu den arren, ez zaitut oraindik lasai utziko, Bitakora nirea. Izan ere, Irlandan zeharreko bidaia atzean geratu da, baina denbora luzerako arrasto batzuk utzi dizkidala uste dut, eta bien bitartean
|
nire
sentipen guztiak idazteko erabiliko zaitut orain arte bezala.
|
|
2010
|
|
|
Bestalde, idatziko dudana ez da, agian, alferrikakoa izango. Neure sufrimenduen egunkaria, orduz ordu, minutuz minutu, oinazez oinaze eramango banu, fisikoki haratago jarraitzerik ez izan arte, istorio honek, halabeharrez amaitu gabeak, baina aldi berean
|
nire
sentipenekin ahalik eta osatuenak, ez ote luke irakaspen handi eta sakon bat edukiko. Hilzorian den pentsamendu honen epaiketa aktan, oinazearen progresio beti handigarrian, kondenatu baten adimen autopsia moduko honetan, irakaspenik ez ote da kondenatzaileentzat?
|
|
2015
|
|
|
Bagoi berean zihoan gainontzeko jende multzoari begiratu nion kezkati,
|
nire
sentipen lohiak besteenganaino barreiatu ote zirenetz galdetuz edo; ez zirudien, hala ere, nire burutik at, nire imajinaziotik harat ezer agitu zenik.
|
|
|
Jesarleku hura, emakume eta paraje hura, arratsalde hura azken finean, kaparra bezala itsatsi zitzaidan memorian, eta hainbeste urte igaro diren arren, gaur ere, zorigaizto edo tristura uneetan, sarritan ekartzen dut istant hartako
|
nire
sentipena gogora, behiak belarra hausnarrean bezala. Neure burua ikusten dut Ritaren ondoan, mataza harilkatzen.
|
|
|
Rita maite nuen biziki eta hori bainoago, ezin asmatuko nukeen bizitzen haren auzotasunik gabe, haren hitzik eta ferekarik gabe, haren arnasarik gabe, haren babesik gabe. Berarekin egoten nintzenean, ez ninduen ezerk kezkatzen ez eta lehenagoko
|
nire
sentipen beltz eta sarri haiek ere. Beragandik urruntzen nintzen bakoitzean, ostera, noiz itzuliko nintzen zen nire buruhausterik behinena.
|
|
2017
|
|
|
Zera esan nahi dinat, ez zionat gorrotorik. Harenganako
|
nire
sentipenek ez dinate axolarik, hori dun. Nolakoa den, hori dun dena.
|
|
|
Ba ote du nexka edo emakume honek nireganako inolako sentipenik? Barka galdera hori egina, badakit zorakerian eta bekaturik gordinenean ari naizena, baina deabruaren atzaparretan atxiturik eta atzipeturik nagoenez gutxien gutxienez jakin egin nahiko nuke, ea zorakeria hutsaren gain errenditutako ekinaldi antzua ote den,
|
nire
sentipen ustelek funtsik eta oinarririk gabe eraikitako lilurakeria alegia, ala, aitzitik, neskatxa honek bere emakume begiak nonbait jarri behar eta idazten ari naizen honengan ipini dituen, oker ipini ere nolanahi, andreak gizona maite izatea haizu eta zilegi den arren, ezin bailezake inork hauta Jainkoak beretzat bereiztutakorik, eta ni hala izaki. Alabaina, diotsat neure buruari, oker egina balitz ere ba ote liteke ni andereño honen begiko izatea, honek ere fruitu debekatua igurikitzea nik ere gogo eta desio dudan bezala?
|
|
|
Kontatzen nuen erabaki nuela lanik ez egitea, niretzat gozamena zela umearekin egotea, umeak oso tarte txikian izaten direla txiki eta hori baloratzen ere jakin egin behar dela, eta parekidetasunak ez duela zertan izan umeak lau hilabete betetzen dituenean bi gurasoak lanera hastea. Baina jartzen nuen, aldi berean,
|
nire
sentipen feministatik gaizki sentitzen nintzela, senarrarentzat eta umearentzat bizi zen emakume moduan ikusten nuela neure burua, azkenean irudipena nuela emakume bezala atzera ari nintzela egiten.
|
|
2018
|
|
|
Handik hilabete batzuetara, ordurako ama bihurtuta, erabat aldatu zen kontua, eta kaletik bakarrik nindoanean, gutxitan gertatzen zena? oso bestelakoa zen
|
nire
sentipena. Ez harrokeriarik, ez nagusikeriarik.
|
|
|
EZ nion esan, bere aurrean ondo geratzeko ahalegin gisa ulertu ez zezan, baina arrazoia zuen,
|
nire
sentipenak antzeko modu batean moldatzen ari ziren azken urte hartan. Garai batean Sylvia Plathen figuraren inguruan ibili nintzen usnaka.
|