|
2002
|
|
|
|
nire
sentimenduen hondartzan.
|
|
2003
|
|
|
Ez dakit ataka gaizto honetatik bizirik aterako garen ala bertan fin gaitz egingo dugun, Laroussek eta bere kideek egin zuten bezala. Har itzazu
|
nire
sentimendurik leialenak", dio hurrengoak. Postal horietako bat bere etsai nagusiari bidalia da, bere andregaiaren atzetik dabilen herriko bigarren bizargin aprendizari.
|
|
2004
|
|
|
Hori da esan nahi dizudan bakarra. Nire pentsamenduek eta
|
nire
sentimenduek libre izan behar dutela uste dut. Eta horrela, mugarik gabe eta debekurik gabe, pentsatzen dut gehiago maitatuko zaitudala.
|
|
|
Aitaren hitzak entzun entzuten nituen, baina Arma Sakratuaren aldakiak jana zidan arreta osoa. Zaila da une hartako
|
nire
sentimenduak azaltzea. Sorginkeria baten mende egotea bezala zen.
|
|
2007
|
|
|
–A, bai? Eta non daude
|
nire
sentimenduak. Zer uste duzu, hark ezetz esango balit, zureganako maitasuna berriz piztuko litzaidakeela?
|
|
|
–Sentimenduak, bai. Eta
|
nire
sentimenduak non gelditzen dira orain. Ze, nik ere baditut sentimenduak.
|
|
2008
|
|
|
Bazkalondoan izan zen, etzaulki batean lo kuluska egiten nengoela. Segundo bakarra izan zen,
|
nire
sentimenduak guztiz aldatuko zituena.
|
|
|
–Ez didazu, eskatuko noski, gizon bihozberatzat hartzea, erantzun zion sendagileak ironiaz?, eta horregatik agian harritu egingo zara
|
nire
sentimenduekin, Silver jauna. Baina ziur baneki eldarnioak dituztela, gutxienez bat sukarrarekin dagoela dakidan bezala, kanpamendu hau utzi eta, larrua arriskuan jarriaz ere, nire ofizioaren laguntza eskainiko nieke.
|
|
|
Bazkalondoan izan zen, etzaulki batean lo kuluska egiten nengoela. Segundo bakarra izan zen,
|
nire
sentimenduak guztiz aldatuko zituena.
|
|
2009
|
|
|
Eskuindar frankista zela esaten zuten. Alaba kazetaria zuen, eta hari adierazi nion
|
nire
sentimendua, hitz gutxitan. Oso gogorra izan zen niretzat.
|
|
2010
|
|
|
maisuak, don Bernardinok? ez zion besterik baieztatzen eta ez zion besterik itsusten behintzat, behin eta berriro, eskuan izaten zuèn erregela etengabeko mehatxu bihurtuz; eta zein zen, bada, Martinicoren bekatua?; euskalduna izatea!; baina orduko ale zaharra hementxe daukat mahai gainean, eta pasarte batzuk transkribatuko dizkizut, aski luzeak, zalantzarik izan ez dadin?,
|
nire
sentimendu batzuk agertzeko baliagarri direlakoan.
|
|
|
–eta are okerrago dena, ez baitakit behin ere maite izan zaitudan???, osoari egin ezean; nire heroiak, baina, lurrezkoak zituen oinak, antza!; Helenaren jokabideari buruzko susmoak nituen, garai batean itzalak baino sendotasun handiagoa ez zutenak, baina gorputza hartuz zihoazkidanak, eta azkenean gertatu beharrekoa gertatu zitzaidan, susmoak lardaskatzen baitu egia eta lohitzen ur garbia; Helenak behartua idatzi zuen gutuna, ziur? baina ez ote zihoan berak idatzitakoaren azpitik egiaren zati bat, azken batean?, baita egia osoa ere, beharbada?!, hain egin zitzaidan bat batean nabarmena Helenak ez ninduela senargai ez ezkongai aukeratuko pobre miserable birika bakar bat banintz!; non arraio nenbilen, baina, neure fantasia haiekin?;
|
nire
sentimenduen isurian ez nuen aldaketa handirik nabaritu azken egun haietan, Helenari niòn maitasunari aitaganako eta amaganako gorrotoa kontrajartzen bainion, eta hauen gorrotoari haren maitasuna: bizitzaren marraren alde banatan bi biribil nituen, beraz, bata zuria eta bestea beltza, era simetrikoan banatuak; karta irakurrita gero, baina, ez nekien zer esan; edo bai, banekien?
|
|
|
–Horrela esan behar zaizkizu gauzak batzuetan, Teo, nekez ulertzen baitituzu bestela? Zalantzan jartzen al duzu, bada, zer nolakoa den
|
nire
sentimendua Espainiaren alde. Baina sentimendu batek buru bihotzak ditu lehengai, eta biak ala biak erabili behar dira sentimenduak iraungo badu:
|
|
|
mundua oparitzeko aukera izan banu? ziur nago guztiak batera emango nizkiokeela; emango ez nizkion, bada, baldin eta biok ere ezinduen kofradiako kideak baginen ordurako, hura besamotz eta ni birika bakar?!; ai, baina hura ezinezkoa zen, ez makila magikoa, ez hegazkina eta ez mundua nituen neure esku?, eta horregatik ziren, beharbada,
|
nire
sentimenduak hain onak eta hain beteak, ezta, Damaso??; baina zu joan zinen mundu honetatik, eta Zapiain estimatuari galdetu diot, zalantza argi diezadan.
|
|
|
konberti zaitezte eta izan Jainkoarengan fedea! Ni ere infernurako bidean nengoen, baina zerurakoan jarri nau Jainko guztiz errukitsuak, bedeinkatua izan bedi haren izena!?; ikusten zaitut zure bisturiarekin, Damaso,
|
nire
sentimendu ustez garbiaren disekzioa egin nahian: bekatariei Jainkoaren berri ona jakinarazteko gogoa ote nuen, ala, harrokeriarik handienak bultzatuta, mundu guztiaren aurrean Jainkoaren seme berezi bat bezala agertzeko grina gailendu zitzaidan, Jainkoak era berezi hartan ukitu ninduela-eta?; egiaren bideak jorratzen ari nintzen, ala egiaren azpiko gezurrarenak orduan ere?; nik al dakit!; dakidana da itxuraldatua nengoela?
|
|
|
Izan ere, txistua euskaldunon musika tresna nazionala da? Izan ere??;
|
nire
sentimenduek eragindako ekaitzaren erdian, baina, banuen zentzu pittin bat, hitz jarioaren suzko zurrunbiloa itzaltzera eraman ninduena; eta azkenean, esan nion: –Arrazoi duzu, izeba?.
|
|
|
Gero,
|
nire
sentimendua oso ondo ulertzen zuela erantsi zuen, berak ere izan zuelako, urte batzuk lehenago, antzeko esperientzia bat: alegia, neska bat maite izan zuela, bihotz bihotzez, baina neskak bera ez, edo ez modu berean, bederen.
|
|
|
beti iruditzen zitzaidan H.ri damuaren arrasto bat geratzen zitzaiola, eta niri arrasto horren itzala iristen zitzaidan. Hasieran ez nuen pentsatu damua zenik, pena baino, niganako errukia, edo
|
nire
sentimenduen eta bereen arten zegoen aldea betetzeko ezintasunak sorturiko tristura. H.ren begietan agertzen zen itzalak min ematen zidan, baina ez hainbeste neugatik –nik amildegira salto egitearen kolpeak asumituta neuzkan–, beragatik baino.
|
|
|
ni baino baxuagoa zen arren, anaia beti ikusi izan nuen maila bat gorago... eta maila bateko aldeak gure beste alde guztiak taxutu zituen, baita anaiarekiko halako gutxiagotasun uste bat eragin ere, bekaitz eta zelo nahasien sorburuan; soldadutzan eskua moztu ziotelako berria jaso nuenean, hunkitu eta hartaz errukitu banintzen ere, ez dut esango segundo bakar batean —odolaren bulkada batean, ausaz— poztu ez nintzenik —ni ere Schadenfreude ren mende, zu bezalaxe, Damaso!, nirea hain bortitza izan ez zen arren, poz apur hura sortu ahala ezabatu baitzitzaidan, tragediaren neurrigabeko neurriak itota—; are gehiago: ...nu... hegazkin bat oparitzeko aukera izan banu... mundua oparitzeko aukera izan banu... ziur nago guztiak batera emango nizkiokeela; emango ez nizkion, bada, baldin eta biok ere ezinduen kofradiako kideak baginen ordurako, hura besamotz eta ni birika bakar...!; ai, baina hura ezinezkoa zen —ez makila magikoa, ez hegazkina eta ez mundua nituen neure esku—, eta horregatik ziren, beharbada,
|
nire
sentimenduak hain onak eta hain beteak, ezta, Damaso...?; baina zu joan zinen mundu honetatik, eta Zapiain estimatuari galdetu diot, zalantza argi diezadan.
|
|
|
Baina ez uste Arturo Campiónen liburu osoak hunkitu ninduenik, orri gutxi batzuek baizik: ...... maisuak —don Bernardinok— ez zion besterik baieztatzen eta ez zion besterik itsusten behintzat, behin eta berriro, eskuan izaten zuèn erregela etengabeko mehatxu bihurtuz; eta zein zen, bada, Martinicoren bekatua?; euskalduna izatea!; baina orduko ale zaharra hementxe daukat mahai gainean, eta pasarte batzuk transkribatuko dizkizut —aski luzeak, zalantzarik izan ez dadin—,
|
nire
sentimendu batzuk agertzeko baliagarri direlakoan.
|
|
|
uko egin ziezaiokeen karta idazteari, esate baterako, edo parte bati gutxienez —azken parteari: ...lardaskatzen baitu egia eta lohitzen ur garbia; Helenak behartua idatzi zuen gutuna, ziur... baina ez ote zihoan berak idatzitakoaren azpitik egiaren zati bat, azken batean?, baita egia osoa ere, beharbada...!, hain egin zitzaidan bat batean nabarmena Helenak ez ninduela senargai ez ezkongai aukeratuko pobre miserable birika bakar bat banintz!; non arraio nenbilen, baina, neure fantasia haiekin?;
|
nire
sentimenduen isurian ez nuen aldaketa handirik nabaritu azken egun haietan, Helenari niòn maitasunari aitaganako eta amaganako gorrotoa kontrajartzen bainion, eta hauen gorrotoari haren maitasuna: bizitzaren marraren alde banatan bi biribil nituen, beraz, bata zuria eta bestea beltza, era simetrikoan banatuak; karta irakurrita gero, baina, ez nekien zer esan; edo bai, banekien...
|
|
|
" Horrela esan behar zaizkizu gauzak batzuetan, Teo, nekez ulertzen baitituzu bestela... Zalantzan jartzen al duzu, bada, zer nolakoa den
|
nire
sentimendua Espainiaren alde. Baina sentimendu batek buru bihotzak ditu lehengai, eta biak ala biak erabili behar dira sentimenduak iraungo badu:
|
|
|
konberti zaitezte eta izan Jainkoarengan fedea! Ni ere infernurako bidean nengoen, baina zerurakoan jarri nau Jainko guztiz errukitsuak, bedeinkatua izan bedi haren izena!"; ikusten zaitut zure bisturiarekin, Damaso,
|
nire
sentimendu ustez garbiaren disekzioa egin nahian: bekatariei Jainkoaren berri ona jakinarazteko gogoa ote nuen, ala, harrokeriarik handienak bultzatuta, mundu guztiaren aurrean Jainkoaren seme berezi bat bezala agertzeko grina gailendu zitzaidan, Jainkoak era berezi hartan ukitu ninduela-eta?; egiaren bideak jorratzen ari nintzen, ala egiaren azpiko gezurrarenak orduan ere?; nik al dakit!; dakidana da itxuraldatua nengoela... leihoa itxi, trastelekutik atera eta, bat batean, izeba Ernestinarekin topo egin nuenean han ganbaran.
|
|
|
Izan ere, txistua euskaldunon musika tresna nazionala da... Izan ere...";
|
nire
sentimenduek eragindako ekaitzaren erdian, baina, banuen zentzu pittin bat, hitz jarioaren suzko zurrunbiloa itzaltzera eraman ninduena; eta azkenean, esan nion: " Arrazoi duzu, izeba".
|
|
2012
|
|
|
Bere edertasun paregabearen egun argitsuenetan, ez dut uste Berenize maite izan nuenik. Nire izatearen bitxikeria arraro hartan,
|
nire
sentimenduak ez ziren inoiz izaten bihotzekoak, eta nire grinak adimenekoak izaten ziren beti. Goizean goizeko grisean, basoko eguerdiko itzal korapilatuetan, liburutegiko gau isiltasunean, Berenize igaro, eta nik ez nuen ikusten Berenize bizia, arnasa hartzen zuena, ametsetako Berenize bat baizik; ez lurreko izakia bailitzan, lurrari atxikia, haren abstrakzio baten gisara baizik; ez mirestekoa, ... Eta orduan, orduan, dardarka jartzen nintzen haren aurrean, eta zurbildu egiten nintzen inguratzen zitzaidanean; hala ere, minaren minez, haren egoera eroria eta tamalgarria deitoratzen nuelarik, gogoan izaten nuen luzaroan maite izan ninduela, eta, une gaizto batean, ezkontzaz mintzatu nintzaion.
|
|
2013
|
|
|
Nik ez diot ia ezer kontatzen bueltan, nahiz eta badakidan oso arduratuta dagoela niregatik eta zertan nabilen jakitea gustatuko litzaiokeela. Afektu gutxi ematekoa izan naiz beti, aurrez aurre gaudenean inoiz ez ditut
|
nire
sentimenduak ireki; eta, telefonoz, begietara begiratu beharrik ez daukadanean ere, printzipioz errazagoa litzatekeenean, ez diot esaten asko botatzen dudala faltan, adibidez. Ez diot besarkada askorik eman inoiz.
|
|
|
Eta orain zer, huts egin behar ote didak, gehien behar haudanean?? Ezin egon bainaiz Abdel Haqqi
|
nire
sentimenduak agertu gabe? –eta, noizean behin gertatzen zitzaion bezala, pentsamenduaren logika hautsi eta ateraldi xelebre batekin atera zen?:
|
|
|
–Esan didazunaz nabil pentsatzen, esan zuen?. Zure lehengusuaren jokaera ez dator bat
|
nire
sentimenduekin. Zergatik izan behar zuen berak epaile?
|
|
|
Ezin ditut besteen txorakeriak eta okerrak behar bezain azkar ahaztu, ezta neure kontrako irainak ere. Edozein haizek ez ditu
|
nire
sentimenduak kulunkatzen. Arranguratsua esango didate apika.
|
|
|
Esan zidaten ez dela zure ahizpa ezkontzekotan dagoen bakarra, abantailarik handienaz ezkondu ere, baina horren ondoren zu zeu ere, Bennet andereñoa, batuko zarela, ziur ziurrenik, nire ilobarekin, neure iloba Darcy jaunarekin. Nahiz eta eskandaluzko faltsukeria izan behar dela dakidan; nahiz eta nire ilobari halako gauza bat egia izan litekeela suposatzeko irain handia ez niokeen egin nahi, istantean erabaki nuen honantz abiatzea, zu
|
nire
sentimenduen jakitun jartzeko.
|
|
|
Eta orain zer, huts egin behar ote didak, gehien behar haudanean...? Ezin egon bainaiz Abdel Haqqi
|
nire
sentimenduak agertu gabe... –eta, noizean behin gertatzen zitzaion bezala, pentsamenduaren logika hautsi eta ateraldi xelebre batekin atera zen–:
|
|
2014
|
|
|
Nahigabe eramangaitz hura jasatearren idatzi eta pianoa jo besterik ezin nuen egin. Lehendabiziko egunetan pianoaren doinuak izan ziren nire kontsolamendua, eta aurreraxeago gai izan nintzen
|
nire
sentimenduak paperean paratzeko.
|
|
2016
|
|
|
Nolaz eta orain Frantzian eta Italian zehar ez baitago ibiltzerik kotxerik gabe, eta naturak gehienetan bulkatzen baikaitu ongien doazkigun gauzetara, patiora irten nintzen nire asmorako baliagarri izan zitekeen zerbait erosi edo alokatzeko. Desobligeant zahar batek, patioko bazterrik apartatuenean baitzegoen, atentzioa eman zidan lehenengo begi kolpean; hortaz, berehalaxe igo nintzen, eta,
|
nire
sentimenduekin guztiz bat zetorrenez, morroiari agindu nion Monsieur Desseini, ostatuko nagusiari, dei ziezaion; baina Monsieur Dessein bezperetara joana zen, eta, nola ez nuen gogorik frantziskotarrarekin aurrez aurre egokitzeko, zeina patioaren beste aldean ikusi bainuen hitz aspertuan ostatura iritsi berria zen emakume batekin, gure artean tafetazko gortina zabaldu nuen; eta, nire bidaiari bur...
|
|
|
–Uste dut egiten dudanarekin
|
nire
sentimenduak adierazten dizkizudala egunero...
|
|
2017
|
|
|
–Ez haiz zuzen aritu, nagusi, esan zuen geroenean?. Ez, egin duan lan hori ez zegok batere ongi, horra umilki
|
nire
sentimendua. Horrelako txantxak egitea, nagusi...
|
|
|
Arazorik izanen zenuke elkar ikusten jarraituko bagenu? Ez nizuke deus ere eskatuko, eta, zuk kontrakorik erran ezean, ez nizuke
|
nire
sentimenduez hitz eginen.
|
|
2018
|
|
|
Barre egiten ahaztu zitzaidan; uste dut urteak egon nintzela algaraka barre egin gabe. Autodefentsa moduan,
|
nire
sentimenduak anulatu nituen: ezin nuen minik sentitu, zeren aurrera egin behar zen.
|
|
2020
|
|
|
–Bizitza izorratu didazula, berriro
|
nire
sentimenduen gainetik pasatu zarela tren bat izango bazina bezala, txikitan hainbat aldiz egin zenuen bezala, ikastolan jendea nirekin sartzen zenean egiten zenuen bezala...
|
|
2021
|
|
|
Agian zerbait galdu dut; inoiz sentitu banu, hura baztertzearen erronkari aurpegi emateko aukera izango bainuen. Beharbada, Darwinengatik sentitzen dudana da horren antzekoena; ez dakit barruan zerbait urratuko litzaidakeen bera hil banu, baina bera menderatzearen plazerari ere lotuta dago
|
nire
sentimendua. Bera izan da nire langile burua azken urte bietan, bera izango da nire koronela, gaurdanik.
|
|
|
Lehen,
|
nire
sentimenduen marea bizian, ausardia galanta dudala ohartu naiz, nire barne bulkadei kasu egiteko adorea dudala. Eta hori ona da, larregitan gutako asko betiko erosotasunaren maindirepean babesten baikara, berrikuntzen, aldaketen, metamorfosiaren beldur.
|
|
|
Orain,
|
nire
sentimenduen marea bareagoan, konturatu naiz, hainbat arrazoi tarteko, gaurko egunean beldarrak tximeleta bihurtzeko metamorfosia egin duela eta horretarako ez duela bere aita nor den jakin behar izan. Ezta bere maitasuna behar izan ere.
|
|
|
–Kontura zaitez:
|
nire
sentimendu guztiak deuseztuko dituzu. Ezin zaitut maite estimatzen ez bazaitut.
|
|
|
–Zera gertatu da –esan zuen Hélènek–: ez nuela
|
nire
sentimenduei buruzko arazoetan pentsatzen.
|
|
2022
|
|
|
Neska begira gelditu zitzaidan. Iruditu zitzaidan kristalezkoa banintz bezala ikus zitzakeela
|
nire
sentimenduak.
|
|
|
Bakarneren helburu bakarra zen Erkudenek ulertzea egin zuena. " Pikutara
|
nire
sentimenduak...". Misioaren garrantziaz hitz egin zion, beraien lanaz, Elite Taldeetako kide izateak berekin zekartzan ardurez.
|
|
2023
|
|
|
Pasioak nigan bakarrik iraun zuela. Eta, urtebeteko harremanaren ondoren, beldurtu egin zinela esan nizunean nire senarrarengandik aldi batez banatzea pentsatzen ari nintzela
|
nire
sentimenduak argitzeko. Rubenengandik banatzeko asmoa azaldu eta berehala jaurti zenidan esku granada, telefonoz:
|
|
|
Behin irekita, behin hutsuneak agerian utzita, nola itxi berriz, nola ordenatu, nola aurkitu ontzi eta hutsune bakoitzari dagokion tapa... Plastikozko ontzi madarikatu haiek bezala, han zeuden
|
nire
sentimentu guztiak, desordenatuta, kaxoia ixtea oztopatzen.
|
|
|
Intimitatezko minutu batzuk oparitu zenizkidan, hilabeteetako lehortearen ondoren egartsu edan nituenak. Zure begi negartiak ikustea nahikoa izan zen
|
nire
sentimenduak errotik aldatzeko, sumina baretzeko. Bat batean, garrantzitsua sentitu nintzen nirekin zerbait intimoa partekatu nahi zenuelako.
|
|
|
Samurtasun sentimendu batek eraso zidan eta, pentsatu gabe, zuregana hurbildu eta masailak laztantzen hasi nintzaizun. Ez dakit nola lortzen zenuen
|
nire
sentimenduak hain errotik iraultzea. Nahikoa zen zure jarrera pixka bat aldatzea, nahikoa begirada bat, nire gorputzeko odola kontrako norabidean korrika hasteko.
|