|
2004
|
|
|
Antza zenez, azken aldi hartan mundu guztiari axola handia zioten nire sinesmenek. Mitxelena, Goldstein irakaslea... eta orain aita bera
|
nire
fedeaz arduraturik!
|
|
|
Ulertzen ez dudana zera da, zer arraio... –zalantza egin nuen– Barka, andrea, baina ez dut ulertzen zer garrantzi izan dezakeen
|
nire
fedeak hau bezalako lan baterako.
|
|
|
zergatik edo nondik gogortasun hau? Juxtu esperantzaren lurraldeetan nenbilen
|
nire
fedearen lurraldeetan. Hurrengo egunetan obsesio bat bihurtu zitzaizkidan neure begiok.
|
|
2007
|
|
|
Hamelingo xirularia datorkit gogora Txema Viñasprez oroitzean, hark saguekin bezalako eragin hipnotikoa sortzen baitzigun honek gitarra hartzen zuen bakoitzean. Miretsi egiten nuen, lagun handitzat izan nuen, eta ni bide batera nahiz bestera eramateko gaitasuna ere izango zuen, baina, zorionez, hipnosi egoerak amaitu egiten dira halako batean, eta Txemak nigan zuen eragina ere bai;
|
nire
fedea koloka jartzearekin batera, gu denok Txemarentzat bere proiekturako tresna besterik ez ginela iruditu zitzaidan, baina baliteke alderantziz izatea ere, hots, bere proselitismo lanerako instrumentuak ginela kon turatzean hastea nire ordura arteko sinesmena ere zalantzan jartzen. Berdin dio honezkero.
|
|
2009
|
|
|
Azkenik, hori dena eman didanak ematen dit, eskaintza bezala, ez inposizioa?, dena grazia bezala ulertu ahal izatea. Neure erabaki bat izan behar du fedeak, baina
|
nire
fedea ez da neure erabakia eta obra.
|
|
|
–(?) Badakit orain egingo diodan proposamena itsumustukoa dela, baina zergatik ez dator berori aurten, abuztuan edo, bisitan? Jakin beza galduta nagoela,
|
nire
fedeak berorrena duela oinarri eta berorren behar gorrian nagoela. (?) Ni ezertan banau, etor bekit, arren eta arren, markesa andere agurgarri hori, Benjamin Mariarena gertatu zitzaidanetik ez baitut burua altxatzen, ezta altxatuko ere, martxa honetan.
|
|
|
"(...) Badakit orain egingo diodan proposamena itsumustukoa dela, baina zergatik ez dator berori aurten, abuztuan edo, bisitan? Jakin beza galduta nagoela,
|
nire
fedeak berorrena duela oinarri eta berorren behar gorrian nagoela. (...) Ni ezertan banau, etor bekit, arren eta arren, markesa andere agurgarri hori, Benjamin Mariarena gertatu zitzaidanetik ez baitut burua altxatzen, ezta altxatuko ere, martxa honetan.
|
|
2010
|
|
|
osatu gabeko haragi puska hura ikustea, neure besoekin besarkatzeko eta neure ahoko muxuekin muxuka jateko, ferekaz fereka eta laztanez laztan? nahiz eta duda geratzen zaidan berriro atzera egingo ez ote nukeen, begirada soil batek gure asmorik goitiarrenak lurpera ditzake?, ez dut uste; Benjamin Mariak badaki bere izena duen Kristo txiki handi biluzi bat dudala bihotzean,
|
nire
fedearen oinarri dena, apaingarriak eta soberakinak kentzen direnean gorputz biluzi bat geratzen baitzaigu, maitasuna eskatzen diguna, eta maitasuna baizik ematen ez duena, harik eta gorputz biluzia bera ere maitegune bihurtzen den arte, non bizitzak bere ipar galdua aurkitzen duen.
|
|
|
–Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari behar bezala eusteko?; are gehiago: hain nengoen ziur mirariaren ordua iristear zela, non suzko esperantza eta balizko miraria bihurtu bainituen neure orduko fedearen oinarririk sendoen; mirariaren ordua, baina, joan zen, eta nola eutsiko nion, bada, neure fedeari, miraririk ezean?; nola sartuko nintzen frantziskotarren komentuan, porrotaren lurrikarak
|
nire
fedearen oinarriak hankaz gora jarri zituenean?; amari bezala, atertu zitzaizkidan niri ere zeruko haizeak, isildu zitzaizkidan txori kantariak, goibeldu zitzaidan bizipoza?; ni ere ez nengoen, beraz, neure onean, eta horregatik, beharbada, ama gezurretan hasi zela konturatu nintzenean?. Mirariaren zain geunden, eta bi ere izan ditugu. Ezta, Gabino???
|
|
|
nola etorri nintzen Elorrietara; jakin ere, badakizu ni ez nengoela neure unerik onenean: nola, bada, Pagoagako lurrikarak
|
nire
fedearen oinarriak astindu bazituen!; eta buruan sekula baino galdera gehiago pilatzen hasi zitzaizkidan, jakina, zeren, hasteko, baldin eta Pagoagako Ama Birjina eta Elorrietakoa bat baziren, ezerezaren parekoak behar baitzuten biek ala biek: bata hutsa, eta bestea hutsaren hurrengoa; hala, bada, hutsaren hurrengoa ote zen, halaber, Ama Birjinari probintzian eraikitako komenturik garrantzitsuena, non neure apaiz ikasketei ekin bainien?; burmuinak mailukatzen zizkidàn galdera obsesibo hartaz gain, noiznahi nituen kontzientzian bisitari Jainkoaren ontasunari buruzko zalantzak?
|
|
|
airean igeri ere egin nuen, nik uste, betaurrekoak begietatik kendu eta laztandu ere ez ote nituen??, nik neuk ere airezko gorputz bat bainuen zamatik aske, eta aireak aireari eusten baitzion: Atlas bera ere ez zen hain libre eta hain pozik sentituko Lurraren zama gainetik kendu baliote, zin degizut halaxe bizi izan nuela
|
nire
fede galtzea, irabazi hutsa balitz bezala, Gabino! Eta hura ez zen esperientzia bakarra izan:
|
|
|
pozten naiz; aurreko egunetako haize erauntsia igaro da: pozten naiz, baina gehien pozten nauena
|
nire
fedea da, eta ez badaukadalako, baizik eta ez daukadalako, ea garbi geratzen zaizun behin betiko, mistiko guztiek ez baitute Ortegaren laurdenik balio?!?; eta nola bainengoen neure onetik aterata, gehitu nuen: –Eta ez dut ez zure ez Elizaren harrokeria ulertzen?
|
|
|
Badakit gordinegi ari naizela, oraintxe esan dizut, Damaso; baina errotik kendu nahi nuke neure min hau, eta horregatik ari natzaizu horrela; Benjamin Mariak bai baitaki, hura inon bada —esperantza horrek bizi nazala! —, zenbat maite dudan eta noraino naizen damu, berari irritxo bat bera ere ez eskaintzeagatik; badaki nire irrika irrikatsuen berri, eta badaki, hortaz, zein den nire ametsa: osatu gabeko haragi puska hura ikustea, neure besoekin besarkatzeko eta neure ahoko muxuekin muxuka jateko, ferekaz fereka eta laztanez laztan... nahiz eta duda geratzen zaidan berriro atzera egingo ez ote nukeen —begirada soil batek gure asmorik goitiarrenak lurpera ditzake—, ez dut uste; Benjamin Mariak badaki bere izena duen Kristo txiki handi biluzi bat dudala bihotzean,
|
nire
fedearen oinarri dena, apaingarriak eta soberakinak kentzen direnean gorputz biluzi bat geratzen baitzaigu, maitasuna eskatzen diguna, eta maitasuna baizik ematen ez duena... harik eta gorputz biluzia bera ere maitegune bihurtzen den arte, non bizitzak bere ipar galdua aurkitzen duen.
|
|
|
Kontatu dizut —aipatu bai gutxienez— nola etorri nintzen Elorrietara; jakin ere, badakizu ni ez nengoela neure unerik onenean: nola, bada, Pagoagako lurrikarak
|
nire
fedearen oinarriak astindu bazituen!; eta buruan sekula baino galdera gehiago pilatzen hasi zitzaizkidan, jakina, zeren, hasteko, baldin eta Pagoagako Ama Birjina eta Elorrietakoa bat baziren, ezerezaren parekoak behar baitzuten biek ala biek: bata hutsa, eta bestea hutsaren hurrengoa; hala, bada, hutsaren hurrengoa ote zen, halaber, Ama Birjinari probintzian eraikitako komenturik garrantzitsuena, non neure apaiz ikasketei ekin bainien?; burmuinak mailukatzen zizkidàn galdera obsesibo hartaz gain, noiznahi nituen kontzientzian bisitari Jainkoaren ontasunari buruzko zalantzak...
|
|
|
airean igeri ere egin nuen, nik uste —betaurrekoak begietatik kendu eta laztandu ere ez ote nituen... —, nik neuk ere airezko gorputz bat bainuen zamatik aske, eta aireak aireari eusten baitzion: Atlas bera ere ez zen hain libre eta hain pozik sentituko Lurraren zama gainetik kendu baliote, zin degizut halaxe bizi izan nuela
|
nire
fede galtzea, irabazi hutsa balitz bezala, Gabino! Eta hura ez zen esperientzia bakarra izan:
|
|
|
pozten naiz; aurreko egunetako haize erauntsia igaro da: pozten naiz, baina gehien pozten nauena
|
nire
fedea da, eta ez badaukadalako, baizik eta ez daukadalako, ea garbi geratzen zaizun behin betiko, mistiko guztiek ez baitute Ortegaren laurdenik balio...!"; eta nola bainengoen neure onetik aterata, gehitu nuen: " Eta ez dut ez zure ez Elizaren harrokeria ulertzen... are gutxiago une honetan, seminarioak ere husten hasi zaizkizue-eta!"; eta nola bainengoen neure desioen mende, igarlearena egin eta halaxe esan nizun:
|
|
|
" Fraidearen bizitza erantzukizun handikoa da, eta mirari bat ongi etorriko zaizu, fedeari behar bezala eusteko"; are gehiago: hain nengoen ziur mirariaren ordua iristear zela, non suzko esperantza eta balizko miraria bihurtu bainituen neure orduko fedearen oinarririk sendoen; mirariaren ordua, baina, joan zen, eta nola eutsiko nion, bada, neure fedeari, miraririk ezean?; nola sartuko nintzen frantziskotarren komentuan, porrotaren lurrikarak
|
nire
fedearen oinarriak hankaz gora jarri zituenean?; amari bezala, atertu zitzaizkidan niri ere zeruko haizeak, isildu zitzaizkidan txori kantariak, goibeldu zitzaidan bizipoza...; ni ere ez nengoen, beraz, neure onean, eta horregatik, beharbada, ama gezurretan hasi zela konturatu nintzenean —" Mirariaren zain geunden, eta bi ere izan ditugu. Ezta, Gabino...?" esan zion izeba Ernestinari—, zeresanik gabe gelditu nintzen... baita amari jarraian eman niòn baiezkoa ezpainetan toteldu ere;" Arrosario bat ere badakarkizut, Ernestina, baina orain bainugelara noa eta gero emango dizut, bazkaltzerakoan.
|
|
2013
|
|
|
/ idoloen tenplu eta erromesen Kaaba,/ lege juduaren ohol eta Koranaren liburu. / Maitasunaren erlijioan bizi naiz,/ eta, erlijio horren zaldiak non, hantxe dago
|
nire
fedea?. Hortxe duzue harresirik gabeko demokraziarik sakonenaren definizioa!
|
|
|
/ idoloen tenplu eta erromesen Kaaba,/ lege juduaren ohol eta Koranaren liburu. / Maitasunaren erlijioan bizi naiz,/ eta, erlijio horren zaldiak non, hantxe dago
|
nire
fedea". Hortxe duzue harresirik gabeko demokraziarik sakonenaren definizioa!
|
|
2017
|
|
|
Niri dagokidanez, maiz ahazten diat, neure burua mendratzen diat, bide zuzenetik aldaratzen nauk,
|
nire
fedea sinesgaiztasunez osatutako mosaikoa duk, batzuetan gogoa ematen zidak bizitza osoa emateko istant baten truke. Hik, berriz, tinki oratzen diok lemari, eta bizitza honetako momentu gazi gozoetan ez duk ahaztera uzten aukeratu duan norabidea.
|
|
|
Ez dut inoiz mirarietan sinetsi eta
|
nire
fedea joan etorrian ibili da. Joanean gehiago etorrian baino.
|