Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 40

2013
‎–Jainkoak ulertarazi dit argi argi eta esaten jakiteko eran, nire aitor entzuleak txundituak geratzeraino eta ni haiek baino txundituago, neure moldakaiztasuna hobeki ezagutzen nuelako. Hau orain dela gutxi?
2014
‎Ana Jesusenak dio, hark bere obren kopia batzuk hainbat hitz aldaturik ikustean, protesta egin zuela: . Jainkoak barka biezaie nire aitor entzuleei, niri idazteko agindu zidatenaren kopiak eginez, hitz batzuk aldatzen baitituzte; izan ere, honako hau eta hau ez dira nireak. Eta gero haiek ezabatu eta lerro artean aldatu zuten hitza idazten zuen bere eskuz?.
2015
‎24 Ez nuke nahi halakorik, berorri ezagunak zaizkion hiru pertsonek ikusi gabe, nire aitor entzuleak direlako eta izan direlako. Izan ere, gaizki badago, egoki izango da nitaz duten iritzi ona galtzea; ongi badago, haiek onak eta jakintsuak dira, eta badakit ikusiko dutela nondik datorren ona eta goretsi egingo dute nire bitartez hitz egin duen Hura.
‎Ez dut uste zortzi egun igaro zirenik, Jaunak pertsona hari berriro ikusmena eman gabe. Hau berehala jakin zuen nire aitor entzuleak. Baliteke nire otoitzagatik ez izatea; baina niri, ikuskari hau ikusi nuenez gero, ziurtasuna geratu zitzaidan, eta eskerrak eman nizkion Haren Maiestateari neuri egindako mesedea balitz bezala.
‎Ezin jasanezko gauza zen bi hilabetean eraman zuena eta zati zati egiten zuen oinaze artean zen. Ikustera joan zitzaion nire aitor entzulea, lehenago esan dudan Errektorea, eta pena handia eman zion, eta esan zidan nolanahi ere bisitatzera joateko, nire senidea zelako egin nezakeela hori. Joan nintzen eta halako errukia eman zidan, non Jaunari orduz eta desorduz hasi bainintzaion eskatzen haren osasuna.
‎Uste dut Jainkoaren aginduak eragin ziola horretara, gero agertu zenez; izan ere, hainbeste otoitz egiten zenez gero, Jauna obra hori hobetuz zihoan eta beste era batera egin zedila aginduz. Probintzialak onartu nahi ez zuenez gero, nire aitor entzuleak berehala agindu zidan ez hartzeko neure gain, Jaunak badakiela egoera hartaraino ekartzea zenbat lan eta buruhauste kosta zitzaidan. Hura eskutik utzita eta hala geratu zenez gero, argiago agertu zen guztia emakumeen zorakeria zela eta nire aurkako marmarra gero eta gehiagora zihoan, ordura arte neure Probintzialak agindu bazidan ere.
‎honek guztionek larritasunik ez sortzea eta, beraz, erraz erraz utzi nuen, ezertxo ere kosta ez balitzait bezala. Eta hau ezin zuen inork sinetsi, ezta nirekin harremana zuten eta otoitzari emanak ziren haiek ere; guztiek uste zuten oso nahigabeturik eta lotsa lotsa eginik nengoela, eta nire aitor entzuleak berak ere ezin zuen sinetsi. Nik, ahal nuen guztia egin nuelakoan, Jaunak agindu zidana egiteko ustenuenez nengoela gehiagora beharturik, eta etxean geratzen nintzen, poz pozik eta neure gogara nengoen-eta.
‎Nik egundoko poza hartu nuen laster hilko nintzela pentsatuz, eta hori gogora zetorkidan guztian poz pozik geratzen nintzen. Gero argi ikusi nuen esan dudan errektore horren etorreragatik zela; izan ere, nahigabe hartarako motiborik ez zen izango aurrerantzean, etorri zen errektoreak ez zuelako geldiarazten nire aitor entzule zen ministroa, bestera baizik: ni kontsola nintzala esaten zion, ez zegoela zertan beldur izan eta ez nintzala eraman hain bide estutik, utz ziezaiola Jaunaren espirituari lan egiten, batzuetan bazirudiela espirituaren bultzada handi hauekin arimari ez zitzaiola geratzen arnasa nola hartu ere.
‎Eta hau egia da; berorrek adimen bizia dudala uste badu ere, ez dut; izan ere, gauza askotan ikusi dut nire adimenak ez duela ulertzen, esan ohi denez, jaten ematen diotena baizik. Batzuetan nire aitor entzulea harri eta zur geratzen zen nire ezjakintasunez; eta sekula ez nuen aditzera eman, ezta ez nuen nahi ere, Jainkoak nola egin zuen hau eta nola izan zitekeen hau, ezta ez nuen galdetu ere egiten, nahiz eta, esan dudanez, aspaldiko urteetatik hona jakintsu on askorekin harremana izan.
‎Baina pertsona honek, maitasun handiaren seinale, eskuetan gelditu zitzaizkidan bitxiak utzi balizkit, eta lehenago haietako ezer izan ez eta neure burua aberats ikusi banu pobrea nintzena, nukeela sinetsi irudipena zenik, nahi izanda ere. Eta bitxi hauek erakutsi ahal izango nizkiela, ezagutzen ninduten guztiek nire arima beste bat zela argi ikusten zutelako, eta nire aitor entzuleak hala esaten zuelako. Izan ere, handi handia zen aldea gauza guztietan, eta ez ezkutukoa, guztiek argi argi ikus dezaketena baizik.
‎Nire arima hobetzen saiatzen zen, berak ahal zuen guztian. Nik, beldur handia nuen-eta, haren esana egiten nuen gauza guztietan, baina ez guztiz ongi, eta nahiko ikusi zuen nirekin hiru urte eta gehiagoan nire aitor entzule zela, neke eta lan hauekin; bada, izan nituen jazarpenetan, eta Jaunak baimentzen zituen hainbeste gauzatan nire aurkako juzku txarrak egiten zituztenean, eta askotan ni errurik gabe nengoela, horrekin guztiarekin joaten ziren harengana eta, niri errua egotzi beharrean, berari egozten zioten, bera guztiz errugabea izan arren.
‎Gero beraiei irakatsi nahirik ari nintzela iruditzen zitzaien, eta neure burua jakintsu egiten nuela. Guztia zihoan nire aitor entzuleagana, benetan haiek nire probetxua nahi zutelako. Eta honek errieta egiten zidan.
‎Gurutzearekin babesten nintzen eta haren bidez guztiok babestu gintuenagandik gorde nahi nuen. Ikusten nuen inork ez ninduela ulertzen; hori bai argi ikusten nuela; baina ez nintzen ausartzen nire aitor entzuleari esaten, hau egi egiaz apaltasunik ez nuela esatea bezala izan zitekeelako.
‎4 Garai honetan toki honetatik beste batera aldatu zuten nire aitor entzulea; nik hori bihotz bihotzez sentitu nuen, kaskarra izatera itzuliko nintzela pentsatu nuelako eta hura bezalako besterik aurkitzea ezinezkoa iruditzen zitzaidalako. Nire arima eremu batean gelditu zen, nahigabez eta beldurrez.
‎Ni konturatzen nintzen ongi mesede handia zela, baina askoz ere ziurrago geratu nintzen, eta nire aitor entzuleak parte onekoa dela esan dit. Eta, hain kaskarra naizelako, ni beldur nintzen arren, inola ere ezin nuen sinetsi txarra zenik; hala ere, gehiegizko onak beldurra sartzen zidan, inondik ere ez nuela merezi gogoraturik.
‎Baliteke nik neuk izatea hortik beste guztiak baino gehiago. Ez diezadala berorrek utz, ene aita, seme bezalakoa ere baita, nire aitor entzulea eta neure arimaren ardura utzi diodana denez gero. Desengaina nazala berorrek egiaz, egia hauek oso gutxi erabiltzen baitira.
‎Eta ongi ez balego, bidaltzen diodanak apurtuko du, nik baino hobeki jakingo duelako zer dagoen gaizki; berari erregutzen diot Jaunaren maitasunagatik, neure bizitza kaskar eta bekatuez hona arte esan dudana zabal dezatela. Baimena ematen dut oraindanik, eta nire aitor entzule guztiei ematen diet, haietako bat da, izan ere, hau bidaltzen diodana. Eta nahi baldin badute, egin dezatela berehala bizi naizen artean; aurrerantzean mundua engaina ez dezadan, nigan zerbait ona dagoelakoan baitira.
‎nik adierazten jakin nezan, Jaunak ematen zidana azaldu nahi zidaten pertsona espiritual askorekin hitz egiten banuen ere, ni hain moldakaitza izanik, ez nintzen aprobetxatzen ez gutxi eta ez asko; edota Jaunak nahi zuen, nire maisua beti Haren Maiestatea izan zenez gero (bedeinkatua izan bedi, lotsa handia da niretzat hau egiaz esan ahal izatea baina), inori eskerrak eman beharrik ez izatea. Eta nik nahi eta eskatu gabe (beste banitate batzuetan bai baina, honetan ez bainaiz batere jakin gose izan, hala izatea bertutea izango zelako?), Jainkoak ulertarazi dit argi argi eta esaten jakiteko eran, nire aitor entzuleak txundituak geratzeraino eta ni haiek baino txundituago, neure moldakaiztasuna hobeki ezagutzen nuelako. Hau orain dela gutxi.
‎Neure aitor entzuleari esan nion. ...a joan nahi lanerakoneure burua eskaintzera; guztia zen Jainkoarekin hitz egitea; perfekziorik handiena zen tokian egon ahal izanik, zer dela-eta utzi alde batera aukera hori; hilko banintz, hil nadila?, eta honekin batera arimako estura bat, Jaunak otoitzean nuen gozoa kentzea?, azken batean, halako egoeran, hain oinaze handia zitzaidan, non andre hari arren eskatu bainion utz ziezadala etortzen, nire aitor entzuleak ere, honela ikusirik, joateko esan zidalako, eta hura ere Jainkoaren eraginpean zen ni bezala.
‎Ana Jesusenak dio, hark bere obren kopia batzuk hainbat hitz aldaturik ikustean, protesta egin zuela: . Jainkoak barka biezaie nire aitor entzuleei, niri idazteko agindu zidatenaren kopiak eginez, hitz batzuk aldatzen baitituzte; izan ere, honako hau eta hau ez dira nireak. Eta gero haiek ezabatu eta lerro artean aldatu zuten hitza idazten zuen bere eskuz?.
‎Hau goizean gertatu zen. Arratsaldera arte geratu beharra izan zuten, eta beraren aitor entzuleari eta aita frai Domingo maisuari, nire aitor entzulea zen domingotarrari, dei egitera bidali zituzten; hasieran aipatu dut hau, une hartan ni hemen egon ez arren. Aita hau berehala konturatu zen Jaunaren espiritua zela eta, ahaideekin gorriak ikusi bazituen ere, asko lagundu zion (horrela jokatu lukete Jauna zerbitzatu nahi duten guztiek ere, arima bat Jainkoak deitua dela konturatzean; ez liokete begiratu behar hainbeste giza zuhurtziari!), eta hitzeman zion beste egun batean itzul zedin lagunduko ziola.
‎Eta fraide oinutsen aurkako kontuan nik laguntzen ez nuenez gero, nirekin garratz jartzera eraman zuten, eta hauxe izan da fundazio hauetan igaro dudan nahigaberik latzena, asko igaro ditut baina. Izan ere, alde batetik, gure Jaunaren zerbitzurako eta gure Ordenaren hazkunderako zela nik argi ikusten nuena aurrera joan zedin lagundu gabe uztea, ez zidaten onartzen nire aitor entzule eta aholkulari oso jakintsuek, eta bestetik, nire prelatuak nahi zuenaren aurka joatea heriotza zitzaidala ikusten nuen. Izan ere, prelatua izateagatik harekin nuen betebeharra kontuan izan gabe ere, bihotz bihotzez maite nuen eta harekiko zor handi handia nuen.
‎2 Ávilako San Joserenean nengoela, mila bostehun eta hirurogeita bigarren urtean, hau da, monasterio hau egin zen urte berean, agindua hartu nuen A. García Toledo domingotarragandik, une hartan nire aitor entzulea zenagandik, monasterio haren fundazioaz idatz nezan beste gauza batzuekin batera; argitara irteten bada, irakur dezanak ikusiko du. Orain Salamancan nagoela, mila bostehun eta hirurogeita hirugarren urtean, hau da, hamaika urte geroago, Jesusen Lagundiko aita errektore batekin, Ripalda maisua izenekoarekin, aitortuz, lehenengo fundazioko liburu hau ikusi zuen, eta gure Jaunaren zerbitzurako izango litzatekeela, iruditu zitzaion, gure Jaunaren ontasunagatik hemen gero egin diren beste zazpi monasterioez idaztea, lehenengo Ordena honetako aita karmeldar oinutsen hasierarekin batera, eta horrela egiteko agindu dit.
‎1 Ni ardura hauekin guztiekin nengoela, Jesulagunen laguntza bilatzea erabaki nuen, toki hartan, Medinan, oso onartuak zirelako; lehenbiziko fundazioan idatzia dudanez, haien ardurapean izan nuen urte luzez neure arima, eta arimari on handia egin ziotelako, berariazko maitasuna diet. Gure aita jeneralak agindu zidana idatzi nion hango errektoreari; hain zuzen ere, urte askotan nire aitor entzulea izan zena zen, esanda dagoenez, izenik esan ez badut ere. Baltasar Alvarez zeritzan, une honetan probintziala dena.
‎5 Ostatura iritsi nintzenean, toki hartan zela jakin nuen domingotar fraide bat, Jainkoaren zerbitzari handia, San Joserenean egon nintzen garaian nire aitor entzulea izandakoa. Fundazio hartan haren bertuteaz asko hitz egin nuelako, hemen ez dut esango izena baino besterik:
‎24 Gauza hauek guztiek sinetsarazten didate niri, gauza hauek Jainkoarenak direla; izan ere, ni nor nintzen badakidanez gero, galtzeko bidean nindoala, eta epe laburrean gauza hauekin, egia da nire arima harri eta zur geratzen zela, indar hauek nondik zetozkidan ulertu gabe; ezezagun egiten zitzaidan neure burua, eta gauza emana zela konturatzen nintzen eta ez lanez irabazia. Egia osoz eta argi argi ulertzen dut, eta badakit ez dudala huts egiten, Jainkoak bere zerbitzura ekartzeko bidea ez eze, infernutik ateratzeko bidea ere izan delako; hori badakite nire aitor entzuleek, gehienetan ni konfesatu nautenek.
‎Nik eskatu nion berriro idatz ziezaiola, esanez, bagenuela etxea eta berak nahi zuen dena egiten zela; halako batean amaitzeko. Harentzat gutun irekia bidali zidan, haren eskuetara iritsiz gero, dena alferrik galduko genuela pentsatzeko modukoa; eta horrela, Manso doktoreak, nire aitor entzule eta aholkularia zenak, ez zuen nahi izan gutuna hari ematerik; izan ere, oso kontuz idatzia izan bazen ere, egia batzuk esaten zituen, Artzapezpikuaren izaera kontuan harturik, hura haserre bizian jartzeko aski zirenak; dagoeneko ere haserre zegoen esan zizkion gauza batzuengatik, eta adiskide minak ziren. Eta niri esaten zidan, gure Jaunaren heriotzagatik adiskide egin baziren adiskide ez zirenak, nigatik biak etsai bihurtuko zirela.
‎2 Berorri poz ematearren bidaltzen dizkiot fundatzeko patenteak eta, bestalde, Jesusen Lagundiko aita bati idazten diot; niretzat hurrekoa izan ohi da eta nire aitor entzulea, ez dakit orain zer izango den?; oso ona da eta kontseilu-buruaren hur hurrekoa. Berari esaten ez dizkiodan beste gauza batzuen berri berorrek emango diola idazten diot, eta horrela eskatzen diot berorri hala egiteko eta konta diezazkiola aita hauen iskanbilak eta zein tratu txarra eman dioten bederatzi hilabetean frai Joan Gurutzeko santu hari, oraindik ez baitu jakingo berorrek zer gertatu den eta zabaltzen dituzten gezurrezko testigantzak.
‎2 Nire gauzei buruzko sekretuari dagokionez, ez diot bekatupean behartzen duenik, horren aurkakoa bainaiz eta deskuida baitaiteke; nahiko da jakitea pena emango didala. Promesari dagokionez, nire aitor entzuleak esan zidan baliogabea zela, eta biziki poztu nintzen, kezkaz bainengoen. Nire obedientziaren pean berorren burua jartzeaz ere galdetu nion; inora ez daramana neritzola.
‎15 Gaur Velázquez doktorea, nire aitor entzulea, izan da hemen. Berorrek utzi nahi dituen zilar eta tapizeriaz hitz egin diot, ez nuelako nahi, nik laguntza ez emateagatik, Jainkoaren zerbitzuan oso aurrera egin gabe gera zedin; eta horrela, gauza batzuetan ez naiz fidatzen neure iritziaz, honetan biok bat etorri baginen ere.
‎Pedro jaunak idatzi dit horren berri emanez. Velázquez doktoreak, nire aitor entzulea denak, dio ezin dutela behartu. Azken batean, Pedro jaunaren kontzientziaren pean utzi dut; ez dakit zertan amaituko den.
‎Saiatu lortzen; Aita Domingo Bañez Domingotarren Ordenako Lizentziatuak dauka (hau, esan dudanez, nire aitor entzulea da eta hari emango diot liburu hau). Hau zuek bisitatzera joaten bada eta liburu hau ematen badizue, bestea [Bizitza Liburua] ere emango dizue.
‎4 Kontenplazioari buruzko hau oso luze eta nik ahal izan dudanik eta ondoen azaldua dago, nire aitor entzuleek ikus zezaten, haiek aginduta?, idatzi nuela esana dudan nire bizitzako kontakizunean; horregatik, hemen ukitu baizik ez diot egingo horri. Jaunak zorionez kontenplazio egoerara eraman zaituztenok, eskuratzerik baduzue, han dituzue Jaunak esaten asma dezadala nahi izan zituen irakatsi eta abisuak, biziki kontsolatu eta on egingo lizueketenak, nire ustez eta ikusi duten beste batzuen ustez, kontuan hartzekoak baitira.
‎1 San Jose monasterioko ahizpek, otoitzaren gaiaz gauza batzuk idazteko, aldi honetan nire aitor entzulea den aita lizentziatu Domingo Bañezen, san Domingo aintzatsuaren Ordenakoaren, baimena nuela jakinik, horretaz zerbait esan diezaiedan hainbesteraino ekin didate, non haien esanera jartzea erabaki baitut, pertsona espiritual eta santu askorekin harremanak izanik horretan asma dezakedalakoan; izan ere, haiek didaten maitasun handiak, akastuna eta hala holako idazkeran adierazia izan... Eta badut ustea haien otoitzetan, haiei esker izan daitekeela, Jaunak nahi izatea etxe honetan egiten den bizierari dagokionaz nik asma dezadala zer edo zer esaten.
‎4 Orain dela egun batzuk neure bizitzaren kontakizuna idatz nezala agindu zidaten, eta han ere esan nituen gauza batzuk otoitz jardueraz. Baliteke nire aitor entzuleak nahi ez izatea zuek hura ikus dezazuen, eta horregatik jarriko dut hemen han esana dagoen gauza bat edo beste eta baita beharrezkotzat joko ditudan beste batzuk ere. Jaunak bere eskuz jar dezala, eskatu diodanez, eta bere aintzarik handienerako eratu dezala, amen.
‎7 Zuek ikusi baino lehen Aita lizentziatu Domingo Bañezi, nire aitor entzulea denari, emango diot, eta hark zuen probetxurako dela baderitzo eta ematen badizue, asko poztuko naiz zuek pozarren ikusteaz. Inork ikusteko moduan ez balego, berriz, har ezazue nire borondate ona, zuek agindutako obra egitean esana egin dut-eta; idazteko hartu dudan nekea ongi ordaindutzat dut; esan dudana pentsatzeko, ordea, ez dut inolako nekerik hartu, [emana izan zait-eta].
‎Ni ardura hauekin guztiekin nengoela, Jesulagunen laguntza bilatzea erabaki nuen, toki hartan, Medinan, oso onartuak zirelako; lehenbiziko fundazioan idatzia dudanez, haien ardurapean izan nuen urte luzez neure arima, eta arimari on handia egin ziotelako, berariazko maitasuna diet6 Gure Aita Jeneralak agindu zidana idatzi nion hango errektoreari; hain zuzen ere, urte askotan nire aitor entzulea izan zena zen, esanda dagoenez, izenik esan ez badut ere. Baltasar Alvarez zeritzan, une honetan probintziala dena7 Berak eta gainerakoek esan zuten ahal zutena egingo zutela kasu honetan, eta egin ere halaxe egin zuten herrikoen eta prelatuaren8 baimena lortzeko, pobretasunezko monasterioa izanik, alde guztietan baititu zailtasunak; eta horrela, egun batzuk behar izango ziren bideratzeko.
‎Ostatura iritsi nintzenean, toki hartan zela jakin nuen domingotar fraide bat, Jainkoaren zerbitzari handia, San Joserenean egon nintzen garaian nire aitor entzulea izandakoa. Fundazio hartan17haren bertuteaz asko hitz egin nuelako, hemen ez dut esango izena baino besterik:
‎–San Jose monasterioko ahizpek, otoitzaren gaiaz gauza batzuk idazteko, aldi honetan nire aitor entzulea den Aita lizentziatu Domingo Bañezen baimena nuela jakinik horretaz zerbait esan diezaiedan hainbesteraino ekin didate, non haien esanera jartzea erabaki baitut, pertsona espiritual eta santu askorekin harremanak izanik horretan asma dezakedalakoan; izan ere, haiek didaten maitasun handiak, akastuna eta halaholako idazkeran adierazia izan arren, oso ongi idatziak dauden eta zer id... Eta badut ustea haien otoitzetan, haiei esker izan daitekeela, Jaunak nahi izatea etxe honetan egiten den bizierari dagokionaz nik asma dezadala zer edo zer esatea?
2016
‎Ana Jesusenak dio, hark bere obren kopia batzuk hainbat hitz aldaturik ikustean, protesta egin zuela: ' Jainkoak barka biezaie nire aitor entzuleei, niri idazteko agindu zidatenaren kopiak eginez, hitz batzuk aldatzen baitituzte; izan ere, honako hau eta hau ez dira nireak. Eta gero haiek ezabatu eta lerro artean aldatu zuten hitza idazten zuen bere eskuz.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia