|
2004
|
|
|
Azken urtean irudiok mendean edukitzea lortu nuelakoan egon nintzen. Izan ere, basoetako lan latzak akituegi uzten
|
ninduen
ezer pentsatu ahal izateko. Baina azken bolada hartan sentipen nahiko asaldagarria nuen, alegia, gerrako mamu haiek itzultzen ari zirela nire arima torturatzera.
|
|
2015
|
|
|
Gertuegi zegoen ordurako Asier, edo akaso pausoa luzatu zuen nik buelta erdia eman bezain pronto. Atzetik hartu
|
ninduen
ezer esan gabe, katu baten sotiltasun beldurgarriarekin, nire pausoak eta nire arnasa etenez. Ez nuen erreakzionatu, eta gehiago gerturatu zen bera, berokia oraindik lotu gabe nuela aprobetxatuz muxu eman zidan lepoan.
|
|
|
Rita maite nuen biziki eta hori bainoago, ezin asmatuko nukeen bizitzen haren auzotasunik gabe, haren hitzik eta ferekarik gabe, haren arnasarik gabe, haren babesik gabe. Berarekin egoten nintzenean, ez
|
ninduen
ezerk kezkatzen ez eta lehenagoko nire sentipen beltz eta sarri haiek ere. Beragandik urruntzen nintzen bakoitzean, ostera, noiz itzuliko nintzen zen nire buruhausterik behinena.
|
|
2016
|
|
|
GARAI hartan ez
|
ninduen
ezerk asebetetzen, ez ninduen ezerk pizten, ezerk ez zidan indarrik ematen, speed edo koka tiro batzuk izan ezean. Gauez eta festan besterik ez nintzen ondo sentitzen, neure burua galtzen uztean, argiek intentsitate biziz diz diz egitean, itzalen artean, musikaren astinduak torax barrura sartu eta bihotz taupadak haien erritmora errenditzean, desitxuratzen hasitako nire bizitzak gauarekin bat egitean baino ez.
|
|
|
GARAI hartan ez ninduen ezerk asebetetzen, ez
|
ninduen
ezerk pizten, ezerk ez zidan indarrik ematen, speed edo koka tiro batzuk izan ezean. Gauez eta festan besterik ez nintzen ondo sentitzen, neure burua galtzen uztean, argiek intentsitate biziz diz diz egitean, itzalen artean, musikaren astinduak torax barrura sartu eta bihotz taupadak haien erritmora errenditzean, desitxuratzen hasitako nire bizitzak gauarekin bat egitean baino ez.
|
|
2017
|
|
|
–Saiatu nintzen aterperen bat bilatzen, baina ez zegoen erabat estaliko
|
ninduen
ezer. Portuan dagoen etxetxo edo bulego bateko atarian egon nintzen, baina ez bakarrik:
|
|
2020
|
|
|
Etxekoen ongietorria, eta orobat amarena, ez zen gogoangarria izan, baina ezta bereziki beltza ere –Mari Milagrosek Kilopondioren bisitaren berri eman ez zuelako, zorionez– Amak, ezaxolati, etsi duenaren tankeran jokatzen zuen nirekin. Ez
|
ninduen
ezertarako ere aintzat hartzen, eta hortaz, ez errietarik, ez debekurik, ez aparteko emoziorik, ez begirada minimorik. Egongelatik sukalderako pasilloan gurutzatuz gero, etxeko elementu material bat gehiago nintzen, eta ezer esan beharra sortzen baldin bazen, berriz, solaserako biderik ematen ez zuten hitzak kateatzen zituen, motzean eta hortz artean beti:
|
|
2023
|
|
|
Ez nekien zertarako gogoa neukan benetan. Denetarik probatu nuen, baina ez
|
ninduen
ezerk harrapatu. Jarduera haiek denbora gehiegi kentzen zidaten, eta gero erdizka egin behar izaten nuen dena, neure burua zurituz bilera bat huts egiteagatik –Txikia elgorriarekin daukat–, edo bileratik lehenago ihes eginez afaria prestatzeko aitzakiarekin.
|