2000
|
|
niri egundoko lepagainekoa esku zabalarekin; eta nik, orduan, lurretik alikate handiak hartu eta zait! kolpea hankartean; barrabilak ez nizkion harrapatu izango, baina bai inguruko zerbait... eta estutu egin nion; berak zapladaka ekin orduan, baina
|
nik
askatu ez, estutu baizik. Han amaitu ziren istiluok.
|
2002
|
|
–Begira, gure zakurrak, Txek, txita hau hemendik hartu du. Nire erruz izan da,
|
nik
askatu baitut eta diru ordaina pozik emango dizut.
|
|
Miren, etxeko alabari, Txel lotzeko esaten nion. Mirenek lotu eta
|
nik
askatu. Lehenago ere esan dut, zakurra lagun egiteko biderik artezena eta hoberena jaregitea dela.
|
2003
|
|
–Nik, Txomin,
|
nik
askatuko diat Azpil! Nik askatuko diat Azpil!
|
|
–Alferrik zabiltza, don Justiniano, Pelloren oilarra berandu baino lehen itzuliko baita! Eta, itzultzen ez bada ere,
|
nik
askatuko dut Azpil! Entzun al didazu?
|
|
Begira, bai, nola dorrea goitik behera egitera doan! Bai,
|
nik
askatuko diat Azpil!
|
|
Eta, hala, Nekane lurrean etzanda geratu da, ahuspez, lurra joka,
|
nik
askatuko diat Azpil, Txomin, nik askatuko diat Azpil...!, indar guztiak ahitu zaizkion arte.
|
|
Eta, hala, Nekane lurrean etzanda geratu da, ahuspez, lurra joka, nik askatuko diat Azpil, Txomin,
|
nik
askatuko diat Azpil...!, indar guztiak ahitu zaizkion arte.
|
2007
|
|
– Oso ondo –onartu diot; eta
|
nik
askatu ditut azkeneko botoiak– Dean etorri aurretik. Egizu azkar.
|
2010
|
|
–Lasai, Mario,
|
nik
askatuko zaitut.
|
2014
|
|
Zer? Baina
|
nik
Askatu pixka bat.
|
2015
|
|
Karabino, bart ere, aurreko eguneko amets bera egin dut: gu hirurok orain bezala mahaira eserita geundela, uso mezulari bat etorri zaigu, nekatua zirudien eta gure plateretatik jaten hasi da, amarenetik, zuretik, niretik, baina Doaiarenetik ez?; hanka batean eraztun bat lotuta zekarren, eta
|
nik
askatu egin diot, mezua jasotzeko, baina orduantxe esnatu naiz?
|
2016
|
|
–bota nuen nik?. Ordea
|
nik
askatuko zaitut kosta ahala kosta.
|
|
Kontrolatu nahi zaituzten beste batzuk ez bezala,
|
nik
askatu nahi zaitut.
|
2017
|
|
Baina, ezarian ezarian, bihotza goibeltzen hasi zitzaidan. Ni baitan ahots ilun batzuk altxatu ziren, eta nik banekien noren deia zen hura; neure buruarekin bakarrik geratzen nintzèn puntuan izaki hori orroka hasten zen nire barnean, ezin esanezko desirez, esperantza pasionatu eta taxugabez bere senetik aterea,
|
nik
askatzeko zain.
|
2020
|
|
". Lasai, Denis,
|
nik
askatuko zaitut txondorretik, zure ile eder hori laztan dezadan".
|
2021
|
|
Popatik,
|
nik
askatu dut txerria.
|
2023
|
|
Terek arropa narrastua kentzen lagundu zion eta gorputza garbitu zion ume bati bezala, ohean sartu zuen, izara garbien artean, Tereren lo jantzi politenarekin, dena brodatua, ezkongai arreotik aterea. Tere, ai, Tere..., hik ez dakin zeinen tuntuna izan naizen; bere altzoan eseri nindinan, ilea banatu zidanan, askatzeko, eta
|
nik
askatu, eta nire azpian zerbait gogorra nabaritzen hasi nindunan, traba egiten zidanan, eta nik heldu, poltsikoan egur zatiren bat edukiko zuelakoan, eta nik hura kendu egin nahi, eta bera niri laztanka, eta gero, Tere... eserleku hartan etzan ni, eta arropa ingurura bota, jao, Rozina, a judi, di su bili judi, oso ezkutuan geundenan, eserlekua urki artean zegonan, adarrak ia lurrerainokoak, eta i... Mila moja, di ste Ljubovali, asaldatzen zen Tere.
|