|
2001
|
|
|
sasi aurrizkia da, hain zuzen. Bagenituen lehen euskaraz sasijakintsuak, sasiletraduak eta (zergatik ez esan?) sasikumeak; orain berriz, lehengoen gain, sasiabsolutuak, sasihelburuak, sasikezkak, sasibakeak eta
|
nik
al dakit beste zenbait sasigauza. Eta, sasikoa ez dena jatorra eta behar bezalakoa denez gero, horra non aurkitzen dugun Peru arlotea egiaren eta zuzentasunaren martiri bihurtua, munduarentzat nardagarri baina norbaitentzat, ez den Jainkoarentzat edo?
|
|
2006
|
|
|
Oihuka eta barre zoroan jarraitu nuen,
|
nik
al dakit zenbat denboran.
|
|
|
Handik
|
nik
al dakit zenbat denborara, Hindenburg zeppelinaren hotsak esnatu ninduen. Leihora joan nintzen.
|
|
|
Hiru txalet hauei buruz ere sekulakoak esaten ditiztek. Tortura izugarriak eragiten ditugula, infernuaren atari direla etxeotako sotoak, eta
|
nik
al dakit zer gehiago. Entzun dituk bankariaren amoranteak tenisean?
|
|
|
Itzuli zen, itxaroteko zirkina egin zidan. Igaro zen
|
nik
al dakit zenbat denbora, eta aldi hartan guztian Klausek ez zidan begiratu ere egin. Auskalo batean, gizon lerden bat agertu zen militar jantzian eta nik betetako eskaera orria eskuan zuela.
|
|
|
Italiar baten aurrean, berriz, isildu egiten zen: Hermannen etxeko emakume sorabiarra bezala, gai zen ezer esan gabe egoteko
|
nik
al dakit zenbat denboran.
|
|
|
Aldi berean, ordea, haren nondik norakoak jakin nahi nituen, nor zen, zer idazten zuen paper zimurtu haietan, harrigarria egiten zitzaidan-eta eskale itxurako gizon hura paperak zirriborratzen ikustea. Begira egon nintzaion
|
nik
al dakit zenbat denboran. Idazten eta idazten jarraitzen zuen.
|
|
|
Halako batean etorri zen berriro elkartzeko eguna, eta, nire pozaren pozerako, berehala ohartu nintzen Öchlerren nondik norakoak ez zuela gure arteko harremana hoztu, aitzitik baizik: sasoi hoberenetako irribarre amultsuaz agurtu ninduen, eta joan ginen bukinistengana, eta erosi genituen
|
nik
al dakit zenbat liburu.
|
|
2010
|
|
|
Bertan hil behar banindu bezala edo... Ikara eta poza, eta
|
nik
al dakit beste zenbat sentipen nahaspildu batbateko!... Haiek ere irago ziren, ordea, denak, nik orduan uste baino fruitu eskasagoak emanez.
|
|
2023
|
|
|
Ez zuten begi onez ikusten nik auzitan jarri izana mugimenduaren abangoardiako intelligentsiak hartutako erabakiak. Akusatu ninduten kolektibotasun antolatuaren zentzurik ez izateaz, diziplina militanterik ez izateaz, gure ideiei fideltasunik ez izateaz eta
|
nik
al dakit beste zenbat gauzataz. Finean, arnegatu bat besterik ez omen nintzen, eta arrazoiz ernegatzen nintzen, zeren ni, neure herriaren askatasunaren alde dena eman eta gerrara joan nintzen borrokalari hau, konturatu bainintzen ez nintzela gehiago askatasunaren alde ari borrokan, ezpada, askatasunarekin zer ikustekorik ez zuten arrazoiak tarteko, goikoek ematen zizkidaten aginduak betetzeko.
|
|
|
Antónioren erantzunaren ordez, Paris Porto expressoko gidari kopetilunaren marmarra aditu nuen, psikologo jauna, autobusera igotzeko esanez. Jarlekuan eseri orduko Portoko São Sebastião psikiatrikoaren idazpurua zuen gutun laburra berrirakurri nuen
|
nik
al dakit ba zenbatgarren aldiz etxeko postontzira iritsi zenez geroztik. Mezu hotz eta zehatza zen, zeinaren bidez jakinarazten zitzaidan António adiskideak buruko minbizia zuela, azkenetan zela eta lehenbailehen joateko Portora, azken agurra eman nahi banion.
|